Rozdzial
1 4 | rzekłszy położył jej rękę na głowie, ale choć starał się zachować
2 4 | jeszcze raz złożył dłoń na jej głowie i po chwili żołnierze, przeprowadzani
3 5 | zarazem, nie mieściło mu się w głowie.~Zapamiętałość, dziedziczna
4 6 | Ligię, a ja będę miał na głowie Aulusa. Wezwie na mnie pomsty
5 7 | posągów bogiń nisko przy głowie, a strojne w kwiaty. Wielu
6 7 | stworzone do miecza i tarczy. Na głowie nosił wieniec z róż. Ze
7 9 | i pięknego rycerza?... W głowie Akte nie chciały się te
8 9 | się jej nagle bezecnym.~W głowie jej powstawał coraz większy
9 11 | mu znów podnosić włosy na głowie, lecz teraz zwrócił się
10 13 | położył dłoń na jej złotej głowie.~- Dobrześ ułożyła dziś
11 17 | położył z wolna dłoń na jego głowie.~- Idź między chrześcijan -
12 17 | szczęśliwa myśl zaświtała mu w głowie.~- Słuchaj, Urbanie - rzekł -
13 17 | położywszy znów dłoń na głowie robotnika, spytał uroczystym,
14 20 | Starzec nie miał ani mitry na głowie, ani dębowego wieńca na
15 20 | mieściło się wprost w jego głowie. Był to dla niego jakiś
16 21 | podstępów, układał sobie w głowie z żołnierską ścisłością
17 21 | Gdy zaś o tym myślał, w głowie jego powstawał chaos.~Lecz
18 22 | włosów zjeżyły mu się na głowie.~We drzwiach pokazał się
19 22 | włosy zjeżały mu się znów na głowie na myśl, że zadarł z taką
20 23 | i co się z nim dzieje. W głowie czuł szum i oczy jego były
21 23 | jestżeś pewny, że ta rana w głowie nie jest śmiertelna.~- Tak
22 23 | siebie i swoich... Rana w głowie jest lekka. Gdy ten człowiek (
23 23 | skończył obmywać ranę w jego głowie i przyłożył do niej maść
24 23 | przedtem nie chciałyby mu się w głowie pomieścić i które zdumiewałyby
25 24 | nadprzyrodzona. Winicjusz, w którego głowie - od czasu jak słyszał w
26 24 | strach jeżył mu znów włosy na głowie, był bowiem pewny, że Ursus
27 25 | nie mieściło mu się to w głowie. Czuł natomiast, że to życie
28 25 | położywszy dłoń na jego głowie, rzekł:~- Chrystus w tobie
29 25 | kolanach i w pogańskiej głowie jego poczęło się z trudem
30 27 | To już nie mieściło się w głowie patrycjusza. A przy tym
31 27 | nawet w jej niedoświadczonej głowie nie mogły się obok siebie
32 27 | płomień w żyłach i zawrót w głowie. Lecz to była kropla, która
33 27 | położył zgrzybiałą rękę na jej głowie, po czym podniósł oczy na
34 28 | kiedy się zobaczymy. W głowie Miedzianobrodego zamiary
35 31 | w bogini z księżycem na głowie poznaje Ligię.~One zaś otoczyły
36 32 | strach podnosił mu włosy na głowie, by Winicjusz nie wziął
37 36 | blask na jego oblicze. Na głowie miał laurowy wieniec. Od
38 39 | Wszystko to zaledwie mi się w głowie chce pomieścić, ale czuję,
39 40 | nich powstawały włosy na głowie. Ale to właśnie jest ciekawe,
40 42 | nadludzką siłą mignął się~w głowie Winicjusza, lecz cóż mógł
41 42 | powstały nagle z przerażenia na głowie Winicjusza. Przypomniał
42 42 | poczęło mu podnosić włosy na głowie. Lecz próbował się pokrzepiać,
43 43 | leciał nagi, mając tylko na głowie i na ustach capitium Ligii.
44 45 | Piotr zaś położył mu rękę na głowie. - Ufaj - rzekł - i pójdź
45 48 | Winicjusz począł wodzić ręką po głowie, jakby walczył ze sobą lub
46 51 | strach podnosi mi włosy na głowie, a ja wróciwszy do domu
47 51 | zbroi i w żelaznym hełmie na głowie.~- Szlachetny panie - rzekł -
48 51 | niemal do kolan i z rękami na głowie, lecz na odgłos kroków podniósł
49 53 | przerażenie podjęło mu włosy na głowie, gdyż uczuł, że wówczas
50 56 | naszyjniku, ze złotym wieńcem na głowie, obok niego piękna i posępna
51 56 | igrzyskach. W wielkim hełmie na głowie i pancerzu, opinającym z
52 56 | postaci i potwornie wielkiej głowie było teraz coś strasznego.
53 56 | próżno! Podniósł jeszcze ku głowie mdlejącą rękę, w której
54 58 | bluszczowa okrywała mu biodra, na głowie zaś miał wie-niec z róż.
55 60 | muszą jej pilnować jak oka w głowie.~- Widocznie - mówił sobie -
56 60 | niedoli, włosy powstały mu na głowie, a w piersiach zamarł krzyk
57 60 | jakaś myśl błysnęła mu w głowie.~- Na mękę Zbawiciela! -
58 60 | obaj. Lig w prostaczej swej głowie myślał sobie: "On by mógł
59 62 | rozplotły mirtową koronę na jego głowie i zajęły wstęgi na wierzchu
60 64 | także nie mogło mu się w głowie pomieścić, aby dusza jego
61 66 | tur germański, niosący na głowie nagie ciało kobiece.~- Ligio!
62 66 | jakiejś strasznej próżni. W głowie nie pozostała mu ani jedna
63 67 | jeszcze w jej osłabionej głowie; wydało się jej rzeczą naturalną,
64 69 | Apostoł położył rękę na jego głowie i odpowiedział:~- Słyszę
65 Epi| mistrza-półboga, nie chciała mu się w głowie pomieścić. Czuł się istotnie
|