Rozdzial

 1 1 |              usłyszawszy to ostatnie imię zapomniał na chwilę o dziewczynach
 2 1 |           wiem nawet dobrze, jak jej imię: Ligia czy Kallina? Nazywają
 3 1 |             a ma swoje barbarzyńskie imię: Kallina. Dziwny to dom
 4 2 |         skreśliła na piasku? Czy nie imię Amora, czy nie serce przeszyte
 5 4 |          szalony i potworny, któremu imię Nero.~- Aulu! - rzekła Pomponia. -
 6 5 |         ciebie, boś służył Rzymowi i imię jego rozsławił na krańcach
 7 5 |        zawsze, gdy zaś Aulos wymówił imię Petroniusza, podejrzenie,
 8 6 |              twój syn będzie miał na imię Aulus. Trzeba, żeby stary
 9 7 |           Lukan począł go zaklinać w imię sztuki i ludzkości. Wszyscy
10 9 |             to ona je zniesie w Jego imię. Przyjdzie-li śmierć niespodziana,
11 17| urządzającego kramik, i powitawszy w imię Chrystusa, począł mówić
12 17|             ufność, a potem wracaj w imię Boże; albowiem nie trzeba,
13 17|            rękę Chilona.~- Jak ci na imię bracie? - spytał Grek.~-
14 17|              świętym dano mi, ojcze, imię Urbana. - Urbanie, bracie
15 17|             ci go wskażą, wówczas, w imię Chrystusa, zabij!...~- O
16 17|        utwierdzić sobie w pamięci to imię.~- Znasz-li go?~- Nie, nie
17 17|    dziewczynę z mojego kraju, której imię jest Eunice. Służy ona jako
18 17|              chrzcie świętym dano ci imię Urbana? - Tak jest, ojcze.~-
19 19|          Ligu. Jedno tylko zmienione imię mogło wzbudzać wątpliwość,
20 20|             z martwych", czasem znów imię Chrystusa powtarzało się
21 24|         bramą i zaklinałem pod nią w imię cnoty Winicjusza, by nie
22 24|        krzywdy moje, jako ja ci je w imię Chrystusa odpuszczam.~A
23 24|        począł jęczeć: - Urbanie... W imię Chrystusa...~Lecz Urban
24 27|             tych ludzi było otoczone imię Chrystusa i jego nauka.
25 29|     Jakkolwiek od wypadku z falernem imię Ligii nie było nigdy wspominane,
26 32|       powlekli go do ergastulum.~- W imię Chrystusa!... - zawołał
27 32|             mu się w duszy krzyk: "W imię Chrystusa!" Przypomniał
28 33|            rzekł:~- Pozdrawiam was w imię Chrystusa, którego czcicie. -
29 33|             którego czcicie. - Niech imię Jego będzie wysławiane na
30 33|             duszy i twojej miłości w imię Zbawiciela świata.~Winicjusz,
31 34|     szczęście życia, i powtarzał jej imię, jakby chcąc się upewnić,
32 35|             z przekąsem w kółko jego imię, to się mylisz.~- Więc jeszcze
33 35|             byli wdzięczni i sławili imię twoje. Sam za to oddaję
34 37|              końcu wymieniła i twoje imię. Mówiąc o tobie odkryła
35 38|          będzie błogosławione i Jego imię. Będę Mu służył i oddam
36 39|         pierwszy raz usłyszałem Jego imię.~Ona zaś odpowiedziała cicho: -
37 43|              go jak ukrop. Gdyby nie imię Ligii, które powtarzał w
38 44|             wodza. Poczęto wspominać imię Spartakusa - lecz Spartakusa
39 45|           inni powtarzali gorączkowo imię Jezus, niektórzy bili się
40 47|              miarę jak powtarzano to imię, twarze naokół stawały się
41 48|           Błogosławione niech będzie imię Baranka za radość, jaką
42 48|         zbliżył się i wymówiwszy jej imię wyciągnął ku niej ręce.
43 48|             obejmował, powtarzał jej imię, potem schylał się do jej
44 48|      uroczyście:~- Oto cię chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha, amen!
45 49|            nie ważył. Zaklinam cię w imię dziewięciu Libetryd, nie,
46 50|            podnieśli głowy, albowiem imię potężnego Jehowy dodało
47 53|              namiestnik, mówię wam w imię Chrystusa: nie śmierć przed
48 53|              i wam, mający umrzeć, w imię Chrystusa powiadam, iż zbudzicie
49 53|          jako z nocy na świt Boży. W imię Chrystusa, niech spadnie
50 53|              i wy idźcie zwyciężać w imię Jego!~I chociaż wiedział
51 54|              Niech będzie pochwalone imię Jego! Wiem, panie. Nie mogę
52 55|           niech będzie błogosławione imię Zbawiciela, albowiem ta
53 57|        gorączce modli się i powtarza imię twoje.~A Winicjusz odrzekł:~-
54 60|          dopuści... Przysięgam ci na imię Zbawiciela, że Piotr modli
55 62|             to wszystko zostało mu w imię Chrystusa odpuszczone, raz
56 62|   rozdzierającym głosem:~- Glauku! W imię Chrystusa! Przebacz!~Uciszyło
57 62|              zbierać dusze ludzkie w imię miłości, więc spełniam służbę
58 62|          Chilonie! Oto cię chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha! Amen!~
59 67|              Uwielbione niech będzie imię Jego!...~Lecz nie mógł mówić
60 67|              zaledwie odróżnić swoje imię.~Więc klęknął przy niej
61 69|      wszystkie usta, które wyznawały imię Jego." I widocznie myślał
62 69|           cię jak ojca.~- Uczyń to w imię Chrystusa! - wołali inni
63 69|            morzami sławili w ukryciu imię Twoje?"~I wahał się. Wierzył,
64 69|     klęczącymi dłonie rzekł:~- Niech imię Pańskie będzie uwielbione