Rozdzial

1001 25 |                   I rzekłszy to, począł z nią razem iść szlakiem księżycowego
1002 25 |          widział ich oddechy wychodzące z ust w kształcie pary. W
1003 25 |          Kryspus, Miriam, a na krańcach z jednej strony Ursus, z drugiej
1004 25 |         krańcach z jednej strony Ursus, z drugiej Nazariusz, syn Miriam,
1005 25 |                 ramiona.~Ligia słuchała z oczyma wzniesionymi ku Apostołowi
1006 25 |                 począł patrzeć na niego z pewną zabobonną bojaźnią,
1007 25 |                ten sędziwy przychodzień z dalekich brzegów rzeczywiście
1008 25 |                 radzi, jak rozłączyć go z nią, zdawało się bowiem
1009 25 |                Zbawiciela, gdyby on był z nim tej nocy, oj, poleciałyżby
1010 25 |                oj, poleciałyżby wióry i z żołnierzy, i ze sług kapłańskich,
1011 25 |                samą myśl o tym, zarazem z żalu i z dusznej rozterki,
1012 25 |                 o tym, zarazem z żalu i z dusznej rozterki, bo z jednej
1013 25 |                i z dusznej rozterki, bo z jednej strony pomyślał,
1014 25 |             Ligów, chłopów na schwał, a z drugiej, że gdyby to uczynił,
1015 25 |           chwili Piotr, odjąwszy dłonie z czoła, począł opowiadać
1016 25 |              słyszał, pomieszało mu się z tym, co Apostoł opowiadał
1017 25 |                niektórym widać było już z odmętu tylko ręce, ale Piotr
1018 25 |          Winicjusza pomieszały się znów z tym, co słyszał w Ostrianum
1019 25 |                  co słyszał w Ostrianum z ust Apostoła, jako się Chrystus
1020 25 |                 woda grała tęczą, jakby z dna przeglądały lilie i
1021 25 |           marzenia jego rozpraszały się z wolna i nie od razu odzyskał
1022 25 |                 głowie jego poczęło się z trudem wykluwać pojęcie,
1023 25 |               był, by Ligia czyniła tak z miłości dla niego, dla jego
1024 25 |                sam nie wiedział, co się z nim dzieje, albowiem spostrzegł,
1025 26 |               ocknął się osłabiony, ale z głową chłodną i bez gorączki.
1026 26 |               Krotona, przypatrywał się z zajęciem, godnym lubownika
1027 26 |             legie danubijskie mogą mieć z nimi kiedyś ciężką robotę!"~
1028 26 |          niewolniku!~Ursus usunął głowę z komina i uśmiechnąwszy się
1029 26 |           przyjemność, albowiem rozmowa z człowiekiem wolnym, jakkolwiek
1030 26 |  patrycjuszowskiej godności niż rozmowa z niewolnikiem, w którym ni
1031 26 |                  I począł patrzeć jakby z żalem na swe ręce, które
1032 26 |      dowiedzenia się jakichś szczegółów z życia Ligii przemogła.~Więc
1033 26 |              zostały u Ateliusza, który z początku kazał im oddawać
1034 26 |          rzymski nie wiedział, co robić z dzieckiem. Ursus chciał
1035 26 |          dzieckiem. Ursus chciał wracać z nim do kraju, ale droga
1036 26 |             droga to była niebezpieczna z powodu zwierza i dzikich
1037 26 |              były mu nie znane, słuchał z przyjemnością, albowiem
1038 26 |                 nigdy dotąd nie wojował z Rzymem, a jakkolwiek barbarzyński,
1039 26 |                złe duchy - odpowiedział z prostotą Ursus - a gdzie
1040 26 |            przystawił do ognia naczynie z polewką przeznaczoną dla
1041 26 |                  począł czerpać polewkę z misy małym kubkiem i podawać
1042 26 |              Czynił to tak troskliwie i z takim dobrym uśmiechem w
1043 26 |              rzekł:~- Ej, łatwiej żubra z ostępu wywieść...~Winicjusza
1044 26 |           straszliwe "ury", sprowadzane z puszcz północnych, na które
1045 26 |       najdzielniejsi bestiarii polowali z obawą i które jednym tylko
1046 26 |              rzekła.~I wyszła po chwili z cubiculum, w którym gotowała
1047 26 |                 na piersi, on zaś bladł z wrażenia, ale w zamęcie
1048 26 |               odrzekła - gdybym ją choć z daleka mogła zobaczyć, ale
1049 26 |                jak ty nie wiemy, co się z nią stało." I cezar uwierzył,
1050 26 |                potem zapomniał - ja zaś z porady starszych nigdy nie
1051 26 |              jak postąpiliście ze mną i z Chilonem, a gdy o tym myślę,
1052 26 |               do Pomponii?~- Chciałabym z całej duszy i wrócę, jeśli
1053 26 |             przewidzieć. Nie liczyć się z nim, nie bać się go mogli
1054 26 |                 oto oddać Ligii Aulusom z obawy, by potwór nie przypomniał
1055 26 |            zwrócił na nią swego gniewu; z tego samego powodu, gdyby
1056 26 |                 życie sobie i Ligii, iż z tej plątaniny nie było prawie
1057 26 |                  jak i w miłości. Mówił z uniesieniem, jak człowiek,
1058 26 |             panować nie chce liczyć się z żadną miarą ni w słowach,
1059 26 |          słowach, ni w czci. Lecz mówił z głębi duszy i szczerze.
1060 26 |               męką. Wzruszyła ją cześć, z jaką do niej mówił. Czuła
1061 26 |               czuła jeszcze na ustach i z którego objęć wyrwał ją
1062 26 |        Palatynie Ursus, jakby ją wyrwał z płomienia. Tylko obecnie,
1063 26 |               płomienia. Tylko obecnie, z zachwytem, a zarazem z bólem
1064 26 |                  z zachwytem, a zarazem z bólem w swojej orlej twarzy,
1065 26 |            bólem w swojej orlej twarzy, z pobladłym czołem i błagalnym
1066 26 |        zapomnieć; wszakże chodził razem z innymi do świątyń i składał
1067 26 |             Wszakże ją ścigał po to, by z niej uczynić swoją niewolnicę
1068 26 |                 iż mu przerwano rozmowę z Ligią, i gdy Glaukus począł
1069 26 |              pytania, odpowiadał niemal z pogardą. Wprawdzie pomiarkował
1070 26 |               do piersi, szepce: "Pójdź z nami!"~
1071 27 |                po wtóre, że rozmawiając z nim mogłaby go do tej nauki
1072 27 |         rozterce, która powiększała się z dniem każdym. Chwilami wydawało
1073 27 |          potrzeba jej całą siłą walczyć z chęcią przesiadywania przy
1074 27 |                  a potem patrzył na nią z niepokojem, jakby chcąc
1075 27 |              istotnie. W rozmowach jego z Glaukiem mniej było dumy.
1076 27 |               je miewał. Ursusa polubił z czasem i rozmawiał z nim
1077 27 |            polubił z czasem i rozmawiał z nim teraz całymi dniami,
1078 27 |            całymi dniami, albowiem mógł z nim mówić o Ligii, olbrzym
1079 27 |               wstrzymywał się wprawdzie z okazywaniem mu niechęci,
1080 27 |                  dla którego przybłęda. z obcego narodu mniej znaczył
1081 27 |             której nie umiał rozplątać. Z drugiej strony jednak cała
1082 27 |       znikczemniałych rozpustników, ale z ludzi takich, jakim był
1083 27 |              wówczas stałoby się choćby z władztwem i państwem rzymskim?
1084 27 |                tylko ona rozdzieliła go z Ligią, i gdy o tym myślał,
1085 27 |              prócz żądzy uwielbienie, i z samej Ligii uczyniła drogą
1086 27 |             odrzucała tę naukę, i jeśli z jednej strony martwiło ją
1087 27 |             martwiło ją to śmiertelnie, z drugiej strony żal, litość
1088 27 |              ona znalazła drogą istotę, z którą groził jej wiekuisty
1089 27 |                  Lecz Ligia spostrzegła z przestrachem, że ten wyrok
1090 27 |          Chwilami brała ją ochota mówić z nim szczerze o jego ciemnej
1091 27 |                tak w upojeniu ze sobą i z miłością, która pchała jedno
1092 27 |                we łzach i na modlitwie, z poczuciem, że niegodna jest
1093 27 |               Nazajutrz wyszła wcześnie z cubiculum i wywoławszy Kryspa
1094 27 |         nałożnicą. Bóg cudem ocalił cię z rąk jego, lecz ty otworzyłaś
1095 27 |               miłości i że wyznawała ją z żalem i skruchą. Kryspus
1096 27 |                 nawet, że oddalenie się z domu Miriam będzie jej zwycięstwem
1097 27 |            który od chwili jej ucieczki z Palatynu był dla niej jakby
1098 27 |                zimą ujrzał dwóch ludzi, z których jeden był Piotr
1099 27 |             rozpoznać, albowiem płaszcz z grubej włosianej tkaniny,
1100 27 |           odsłonił wówczas twarz chudą, z łysiejącą czaszką pokrytą
1101 27 |             bokach kędzierzawym włosem, z zaczerwienionymi powiekami
1102 27 |            zaczerwienionymi powiekami i z zakrzywionym nosem - brzydką
1103 27 |            Kryspus rozpoznał rysy Pawła z Torsu.~Lecz Ligia rzuciwszy
1104 27 |           kolana objęła ramionami jakby z rozpaczą nogi Piotra i przytuliwszy
1105 27 |               miłość, jej chęć ucieczki z domu Miriam i swój żal,
1106 27 |                  który dopuszczał Marii z Magdali leżeć u nóg swoich
1107 27 |              górę oczy błogosławił jej. Z twarzy świeciła mu nadziemska
1108 27 |            skruszony Kryspus począł się z pokorą usprawiedliwiać:~-
1109 27 |              odrzekł Piotr.~Na to Paweł z Torsu, który milczał dotąd,
1110 27 |          olbrzymem, który wzruszy świat z posad i zagarnie ludy i
1111 28 |                 że na koniec działy się z tobą rzeczy nadzwyczajne,
1112 28 |              Gdy wrócę do miasta, muszę z nim zabrać bliższą znajomość
1113 28 |         znajomość i każę go sobie odlać z brązu. Miedzianobrody pęknie
1114 28 |            brązu. Miedzianobrody pęknie z ciekawości, gdy mu powiem,
1115 28 |        ciekawości, gdy mu powiem, że to z natury. Prawdziwie atletyczne
1116 28 |                 lub mnie wypadnie kiedy z urzędu wyprawiać igrzyska,
1117 28 |                i zachodnim, żeś wyszedł z duszą z rąk podobnych. Ocalałeś
1118 28 |          zachodnim, żeś wyszedł z duszą z rąk podobnych. Ocalałeś
1119 28 |                sami, i ich postępowanie z tobą, i następnie ucieczka
1120 28 |                 i niepokój, który wieje z twego krótkiego listu. Objaśnij
1121 28 |                i sam ze sobą. Wróciwszy z Zatybrza do swej rozkosznej
1122 28 |            doznawał pewnego zadowolenia z wypoczynku, wygód i dostatku,
1123 28 |             które dotychczas łączyły go z życiem, a nie nawiązano
1124 28 |                 czczości. "Po co? Co mi z tego przyjdzie?" Oto były
1125 28 |               mogłyby go obecnie nużyć.~Z drugiej strony jednak poczęła
1126 28 |             Wszyscy jego znajomi bawili z cezarem w Benewencie, musiał
1127 28 |               więc siedzieć w domu sam, z głową pełną myśli i sercem
1128 28 |                 i sercem pełnym poczuć, z których nie umiał sobie
1129 28 |           których sądził, że gdyby mógł z kim porozmawiać o tym wszystkim,
1130 28 |           chrześcijan, o ich postępkach z nieprzyjaciółmi, do których
1131 28 |          Chilona, i wreszcie o dobroci, z jaką byłem pielęgnowany,
1132 28 |                 teraz oto całymi dniami z głową opartą na rękach i
1133 28 |           przechodząc przez niewolników z domu do domu, dostają się
1134 28 |             człowieka, niejakiego Pawła z Torsu, który rozmawiał ze
1135 28 |              twoje na światło i zdejmie z nich bielmo, jak zdjął z
1136 28 |                z nich bielmo, jak zdjął z moich, wówczas odczujesz,
1137 28 |               słowy, jakbym je usłyszał z ust Pytii w Delfach. Chwilami
1138 28 |                 do tego świata należy i z którym musiałaby podzielić
1139 28 |           bardzo wierzę w starych? Wiem z wszelką pewnością, że chrześcijanie
1140 28 |               zrobić nie mógł. Ów Paweł z Torsu, który jest obywatelem
1141 28 |           przecie mówić i o Apoloniuszu z Tiany. To, co potwierdził
1142 28 |                  ani zmienić oczu moich z czarnych na niebieskie,
1143 28 |             rzecz dziwna, że taki Paweł z Tarsu to rozumie i że rozumie,
1144 28 |             krzyż, który sama powiązała z gałązek bukszpanu. Zbudziwszy
1145 28 |              jednak od czasu, jakem się z nią zetknął, nie mogę się
1146 28 |                 godzi mi się postępować z niewolnikami tak, jak postępowałem
1147 28 |         zalewając się łzami, wyciągając z jękiem ręce i zowiąc mnie
1148 28 |           jeszcze ojciec mój postępował z zasady z nimi wyniośle i
1149 28 |                 mój postępował z zasady z nimi wyniośle i mnie do
1150 28 |               dać jeść, a nadto mówiłem z nimi; nazwałem kilku po
1151 28 |                 uczucie, że ona na mnie z dala patrzy, i boję się
1152 28 |                duszę i czasem dobrze mi z tym, czasem znów dręczę
1153 28 |               wiem i nie mogę odgadnąć. Z Rzymu nie wyjadę. Nie mógłbym
1154 28 |             odwiedzić, albo przez Pawła z Tarsu może się czasem czegoś
1155 29 |               Lecz Nero, wsiadłszy wraz z dworem na statki u przylądka
1156 29 |               przylądka Misenum, wracał z wolna, wstępując do miast
1157 29 |              żył zamknięty w swym domu, z myślą o Ligii i o tych wszystkich
1158 29 |                 radością, albowiem mógł z nim rozmawiać o Ligii. Glaukus
1159 29 |               swoich pragnień i nadziei z ust obcych, a do tego chrześcijańskich.
1160 29 |              dokładnie sprawy, że jedną z najgłębszych zmian w jego
1161 29 |              własny egoizm, obecnie zaś z wolna przyuczał się do myśli,
1162 29 |            często chęć zobaczenia Pawła z Tarsu, którego słowa rozciekawiały
1163 29 |            Zatybrza, w nadziei, że choć z daleka ujrzy Ligię, lecz
1164 29 |          odezwała się w nim raz jeszcze z taką siłą, z jaką fala w
1165 29 |                raz jeszcze z taką siłą, z jaką fala w chwili przypływu
1166 29 |               przypływu wraca na brzeg, z którego ustąpiła. Wydało
1167 29 |              smutku, i że powinien brać z życia, co się da. Postanowił
1168 29 |             rzucił się więc w wir życia z całą ślepą, właściwą mu
1169 29 |            Diany w Arycji, wymykały się z domów, aby za miastem szukać
1170 29 |          trwałym. Jakkolwiek od wypadku z falernem imię Ligii nie
1171 29 |            zasmuca, ani żalu, który się z tej myśli rodził. Po pierwszej
1172 29 |                 Chryzotemis uczyniła mu z powodu dwóch dziewcząt syryjskich,
1173 29 |            wpadł w zupełne odrętwienie, z którego nie mogła go rozbudzić
1174 29 |                 wybuchły i popłynęły mu z ust obfitym potokiem słów.
1175 29 |                 bo się musi nią dzielić z Chrystusem. Na koniec żyje,
1176 29 |              naokół otacza go ciemność, z której szuka po omacku wyjścia
1177 29 |                 jednak składało się ono z prostych i harmonijnych
1178 29 |                 co im tedy może przyjść z czarów i dlaczego mieliby
1179 29 |               Próbowałżeś otrząsnąć się z tych smutków i użyć trochę
1180 29 |           Chryzotemis! Winicjusz kiwnął z niesmakiem ręką.~- W każdym
1181 29 |                  Winicjusz widział, jak z wolna policzki jej poczęły
1182 29 |              obok na stole i wydobywszy z niej pełną garść fiołków
1183 29 |                następnie obsunął tunikę z jej ramion i rzekł:~- Szczęśliwy,
1184 29 |              zamykały się, to otwierały z wyrazem niewysłowionej rozkoszy.
1185 29 |                wszystkie moje klejnoty, z wyjątkiem gemm, do niej
1186 29 |                 dzień zaczyna się razem z nocą. Czy ty masz zamiar
1187 29 |              się po drodze. Wybierz się z nami do Achai. Cezar nie
1188 29 |               kładł mu na głowę wieniec z anemonów, mówił dalej:~-
1189 29 |         przeszło dwa lata przechodziłem z rąk jednego przewodnika
1190 29 |              Panopie, w Focydzie glinę, z której Prometeusz lepił
1191 29 |              pancerz sarmacki, zrobiony z kopyt końskich, albo na
1192 29 |              Izydy, który sobie wyrwała z żalu za Ozyrysem? Czyś słyszał
1193 29 |              głowę na jej łonie i rzekł z uśmiechem:~- Więc jestem
1194 29 |               się do Winicjusza:~- Jedź z nami na Cypr. Przedtem jednak
1195 29 |         pamiętaj, że musisz widzieć się z cezarem. Źle, żeś dotąd
1196 29 |                strachem?~- Daj mi pokój z twoimi chrześcijanami. Nie
1197 29 |               niedołęstwo. Tyś człowiek z innej gliny i dlatego daj
1198 29 |                dlatego daj sobie i mnie z nimi spokój. Potrafimy żyć
1199 30 |               publiczne na żadną szkodę z tego powodu nie będą narażone.
1200 30 |                Lecz na drugi dzień, gdy z kolei odwiedził przybytek
1201 30 |            włosy podniosły mu się nagle z przerażenia, zwarły się
1202 30 |             ojciec ku dzieciom, zostaje z nimi, by dzielić ich uciechy
1203 30 |          uciechy i dolę. Lud, uradowany z postanowienia, a zarazem
1204 30 |             kości, w którą się zabawiał z augustianami, i rzekł:~-
1205 30 |               okrętów, na których tłumy z trzech części świata wsłuchiwałyby
1206 30 |                 Ale możesz kazać wyciąć z bazaltu siebie powożącego
1207 30 |                  Witeliusza jednak ożeń z Nilem, aby płodził hipopotamy.
1208 30 |                 skarbnikiem, jako znany z uczciwości. Lubię, cezarze,
1209 30 |                 Kroto był najsilniejszy z ludzi, a teraz jest Syfaks
1210 30 |              ludzi, a teraz jest Syfaks z Etiopii. - Mówię ci, cezarze,
1211 30 |             wiem, cezarze. Straciłem go z oczu. - Nie wiesz nawet
1212 30 |                 oczu. - Nie wiesz nawet z jakiego narodu?~- Miałem
1213 30 |                głowę. Niegdyś dobry był z ciebie towarzysz, ale od
1214 30 |                 tej chwili przyszedł mu z pomocą:~- Założę się, panie -
1215 30 |                to potrafi odpowiedzieć. Z Winicjuszów dobrzy żołnierze,
1216 30 |              Nuda mnie dręczy! Zostałem z woli bogini w Rzymie, ale
1217 30 |              rozgniewany bóg zrównał go z ziemią, dopiero pokazałbym
1218 30 |               bogiem?~Nero machnął ręką z wyrazem znużenia, po czym
1219 30 |          rozchodzić. Petroniusz wyszedł z Winicjuszem i rzekł mu:~-
1220 30 |            życia i ludzi... Obeszli się z tobą dobrze, więc możesz
1221 30 |                w domu, wśród arcydzieł, z ciebie zaś nigdy nie zrobię
1222 30 |          przyjąłbym ją jako konieczność z tym przeświadczeniem, że
1223 30 |               nich zebrane będą kobiety z najpierwszych domów w Rzymie.
1224 31 |     przygotowania i wysyłał rozkazy, by z najodleglejszych krańców
1225 31 |                ucztę uświetnić. Dochody z całych prowincji szły na
1226 31 |            oglądać. Wpływ jego wzrastał z dniem każdym. Tygellinus
1227 31 |                chodziło o rzeczy smaku. Z Tygellinem zaś nie czuł
1228 31 |               nie może iść w zawody ani z Petroniuszem, ani z Lukanem,
1229 31 |                 ani z Petroniuszem, ani z Lukanem, ani z innymi, których
1230 31 |        Petroniuszem, ani z Lukanem, ani z innymi, których wyróżniało
1231 31 |           olbrzymiej tratwie zbudowanej z pozłoconych belek. Brzegi
1232 31 |           widoku, tylko wierzch namiotu z syryjskiej purpury, wsparty
1233 31 |               Mniejszej. Tratwa, mająca z powodu nagromadzonych na
1234 31 |             sznurami ze złota i purpury z łodziami w kształcie ryb,
1235 31 |                rysach cudnej piękności, z włosami utrefionymi na sposób
1236 31 |            siatki. Gdy Nero, przybywszy z Poppeą i augustianami, przybił
1237 31 |              złote sznury i tratwa wraz z ucztą i gośćmi poczęła się
1238 31 |               się i kwitnąć jak kwiaty.~Z gajów pobrzeżnych, z dziwacznych
1239 31 |            kwiaty.~Z gajów pobrzeżnych, z dziwacznych budynków, powznoszonych
1240 31 |          szczędził pochwał Tygellinowi. Z przyzwyczajenia spoglądał
1241 31 |             zbyt znamionowały żołnierza z zawodu, teraz troski wewnętrzne
1242 31 |          Petroniusz mówiąc mu, że żadna z augustianek i nie potrafi,
1243 31 |               Wina., mrożone w śniegach z gór, wkrótce rozgrzały serca
1244 31 |             serca i głowy biesiadników. Z gęstwiny pobrzeżnej wysuwały
1245 31 |          sznurkach gołębie i inne ptaki z Indyj i Afryki. Słońce przebiegło
1246 31 |              się większe, czerwieńsze i z wolna staczało się za szczyty
1247 31 |               zaświeciły tysiącem lamp. Z lupanariów, stojących po
1248 31 |                obnażone, składające się z żon i córek pierwszych domów
1249 31 |            Satyry i fauny poczęły gonić z krzykiem za nimfami. Bito
1250 31 |          Wypadłszy do lasu, biegł razem z innymi, upatrując, która
1251 31 |                innymi, upatrując, która z driad wyda mu się najpiękniejszą.
1252 31 |             zdawało mu się, że w bogini z księżycem na głowie poznaje
1253 31 |              Lecz on został na miejscu, z bijącym sercem, bez oddechu,
1254 31 |               że Diana nie była Ligią i z bliska nie była nawet do
1255 31 |             Przed chwilą sam chciał pić z tego kielicha i wziąć udział
1256 31 |          stanęła przed nim jakaś postać z głową owiniętą w zasłonę
1257 31 |              jak senne widziadło, tylko z daleka rozległ się jej śmiech,
1258 31 |             splugawiony, bo Rubria była z cezarem. Z tobą zaś mówiła...~
1259 31 |               bo Rubria była z cezarem. Z tobą zaś mówiła...~Tu dokończył
1260 31 |               waszych zbrodni!~- Co się z tobą dzieje? Czyś ty chrześcijanin?~
1261 31 |                i począł powtarzać jakby z rozpaczą:~- Jeszcze nie!
1262 32 |            teraz i on, że przestali się z Winicjuszem rozumieć i że
1263 32 |           często kilka ironicznych słów z jego strony wystarczało,
1264 32 |           popchnąć. Obecnie nie zostało z tego nic, tak dalece, że
1265 32 |                 miłość i zetknięcie się z niepojętym światem chrześcijańskim.
1266 32 |            Petroriusz - to będzie jedno z dwojga: albo Winicjusz jej
1267 32 |             będzie zgubiony na pewno, a z nim mogę być i ja, choćby
1268 32 |              będzie wyprawić Winicjusza z Rzymu w podróż. Ach, gdyby
1269 32 |                na drogę Ligię, byłby to z radością uczynił. Lecz i
1270 32 |         Tygellinus, który się na niczym z zakresu sztuki nie rozumiał,
1271 32 |                 wypędzający chrześcijan z Rzymu, to Ligia opuściłaby
1272 32 |               Ligia opuściłaby go razem z innymi wyznawcami Chrystusa,
1273 32 |                 Żydzi wszczęli rozruchy z nienawiści do chrześcijan,
1274 32 |            wreszcie Petroniusz usłyszał z własnych ust cezara, że
1275 32 |                 dłuższą podróż, w taką, z której się nie wraca. Co
1276 32 |                 dla ciebie zmierzyć się z tym Ursusem, który zdławił
1277 32 |            jesteś dla niego żołnierzem, z którym co najwyżej można
1278 32 |           pragnie cię zdobyć.~- Odważna z niej Augusta!~- Odważna
1279 32 |                Niegdyś przyjemniej było z tobą mówić! O co właściwie
1280 32 |               od ciebie, a okaże się to z pewnością, jeśli nie chce
1281 32 |            ramionami.~- Wyratowała mnie z rąk Ursusa.~- W takim razie
1282 32 |       Miedzianobrody nie będzie zwlekał z wyjazdem. Wyroki śmierci
1283 32 |           Wyroki śmierci może wydawać i z Ancjum.~Lecz Winicjusz nie
1284 32 |              jedna myśl: zobaczenia się z Ligią, więc począł rozmyślać
1285 32 |             Przyszedł nędzny i obdarty, z oznakami głodu w twarzy
1286 32 |          nieśmiertelność i podzielą się z tobą władzą nad światem.~
1287 32 |               To ty? - spytał. - Co się z tobą dzieje? .~- Źle, synu
1288 32 |        prawdziwy mędrzec musi być rad i z tego, jeśli raz na pięć
1289 32 |                 Petroniusza jedną nitkę z przepaski Wenery w Pafos?...
1290 32 |          chrześcijan. Ona tam jest wraz z Ursusem, a ten po dawnemu
1291 32 |        napełniła mi serce. Jam człowiek z dawnych, lepszych czasów.
1292 32 |              nie wywiedzieć się, co się z nimi dzieje, jak im służy
1293 32 |               zdolny. Wstrzymywała mnie z początku obawa, żeby źle
1294 32 |            dodała mi otuchy ta łatwość, z jaką ani przebaczają wszelkie
1295 32 |               Fortuny może pogodzić się z tą myślą? Więc przygotowałem
1296 32 |            wówczas chrześcijanie, razem z ich miłosierdziem i posępną
1297 32 |             Zali nie czas otrząsnąć się z tego wszystkiego? Zali nie
1298 32 |             Ligia, jak pogodzi swój los z nauką, którą wyznaje, to
1299 32 |                 ów dzień, w którym wraz z Krotonem wpadł do jej schronienia;
1300 32 |            konwulsyjnie, wołał jeszcze, z twarzą pokrytą śmiertelną
1301 32 |                 dowiesz, jak postąpiłem z tym, który chciał mnie namówić
1302 32 |              pochwaliłaby jego postępek z Chilonem. Wszakże nauka,
1303 32 |             okrzykiem Chilo wykupił się z rąk Liga, i postanowił darować
1304 32 |          padłszy na kolana począł mówić z wyciągniętymi rękoma:~-
1305 32 |                 Każ mi dać choć resztki z misy twego psa, a pójdę!~
1306 33 |                 Kryspa, a nadto i Pawła z Tarsu, który świeżo był
1307 33 |                 który świeżo był wrócił z Fregellae. Na widok młodego
1308 33 |                 Siądź, panie, i podziel z nami posiłek jako gość nasz.~-
1309 33 |                nasz.~- Siądę i podzielę z wami posiłek, jeno pierwej
1310 33 |                ty, Piotrze, i ty, Pawle z Tarsu, abyście poznali szczerość
1311 33 |          tęsknocie. Przedtem, nim byłem z wami, byłbym niechybnie
1312 33 |                 uczyć Jego nauki.~Mówił z podniesioną głową, głosem
1313 33 |                poznał. Tyle, co od was, z waszych uczynków, tyle,
1314 33 |             tyle, co od Ligii, tyle, co z rozmów z wami. A przecie,
1315 33 |                Ligii, tyle, co z rozmów z wami. A przecie, powtarzam
1316 33 |                mówił coraz śpieszniej i z coraz większym wzruszeniem:~-
1317 33 |                   Widzicie! Męczę się i z miłości, i od mroku. Mówili
1318 33 |           miłość - rzekł Piotr. A Paweł z Tarsu dodał:~- Gdybym mówił
1319 33 |                Galilejczyka i począł je z wdzięcznością do ust przyciskać.~
1320 33 |                 Panu!~Winicjusz powstał z rozjaśnioną twarzą i począł
1321 33 |            cezar jedzie do Ancjum, a ja z nim muszę, gdyż mam rozkaz.
1322 33 |              których przyszliście tu aż z Judei, uczyńcie i nie opuszczajcie
1323 33 |            poczęli się naradzać, myśląc z radością o zwycięstwie swej
1324 33 |          augustianina i potomka jednego z najstarszych rodów rzymskich.
1325 33 |               nie mógł, natomiast Paweł z Tarsu, który niedawno był
1326 33 |         towarzyszył, podziękował jednak z wdzięcznością, a następnie
1327 33 |                 się do starego Apostoła z ostatnią prośbą.~- Wiedząc
1328 33 |                  że włos nie spadnie ci z głowy.~Po czym wysłał Miriam
1329 33 |                 odjęło mu siły - i stał z bijącym sercem, bez tchu,
1330 33 |                  rzekł Apostoł.~Wówczas z pokorą i lękiem w głosie
1331 34 |               jej w krótkich, wyrwanych z głębi serca słowach to,
1332 34 |               mu ją ów krzyżyk związany z gałązek bukszpanu, który
1333 34 |              jego postępki, ale płynęły z miłości. Kochał ją u Aulusów
1334 34 |                  i gdy szedł ją porywać z Krotonem, i gdy czuwała
1335 34 |              jak ostatnim razem uciekła z mieszkania Miriam?~- Ja
1336 34 |              Winicjusz umilkł na chwilę z nadmiaru szczęścia, po czym
1337 34 |                 nie zdawał sobie sprawy z tego, co czuł, że w niej
1338 34 |             mówić, patrzał tylko na nią z zachwytem, jak na odzyskane
1339 34 |                 był odprowadził do nich z Palatynu, byłaby wyznała
1340 34 |                Winicjusz podniósł głowę z pewnym zdziwieniem. - Prawda! -
1341 34 |                  Prawda! - odpowiedział z żywością - wszystko składało
1342 34 |             szukając ciebie spotkał się z chrześcijanami... W Ostrianum
1343 34 |                tym zapytał; com uczynił z zakładniczką, którą mi powierzył,
1344 34 |                 ją, i do Aulusów chodzi z mojej woli." On długo w
1345 34 |                go codziennie. Gdy Paweł z Tarsu nauczy mnie waszej
1346 34 |              tak piękni, jakby ich wraz z kwiatami wydala na świat
1347 34 |                oparta plecami o cyprys, z twarzą bielejącą w cieniu
1348 34 |                 ci zaś patrzyli na nich z uciechą, jako na młode pokolenie,
1349 35 |              bolą od zdejmowania zwojów z kołków... Bo gdy się jest
1350 35 |                Odeślij lektykę i puszki z książkami, a pójdź do mnie.
1351 35 |                Petroniusz wysuwając się z lektyki. - Musisz przecie
1352 35 |              czym świat stoi, rad by go z ziemią zrównać albo zniszczyć
1353 35 |             zapachy, które wiatr niesie z wąskich uliczek, wtrącą
1354 35 |                jak węgorz świeżo wyjęty z wody. Zmieniał maski jedna
1355 35 |                chce publicznie wystąpić z tą pantominą, naprzód w
1356 35 |                 A gawiedź dumna jeszcze z tego, że cezar jest jej
1357 35 |                 bogów, i ten bóg, który z nich drwi, boi się ich,
1358 35 |             Klaudiusza?... Ale mniejsza z tym. Czy pozwolisz mi posłać
1359 35 |                I mówił to tak niedbale, z takim ożywieniem i tak wesoło,
1360 35 |                 chwilę, rzekł:~- Co się z tobą dzieje? Tyś dziś taki,
1361 35 |                 ramieniu i począł mówić z twarzą pełną uśmiechów i
1362 35 |                twarzą pełną uśmiechów i z jaśniejącym wzrokiem:~-
1363 35 |         nieporównaną, tę najpiękniejszą z dziewic i z waszych bogiń?~
1364 35 |              najpiękniejszą z dziewic i z waszych bogiń?~Petroniusz
1365 35 |             Petroniusz patrzył na niego z takim zdziwieniem, jakby
1366 35 |                 chłopięta i dziewczyny. Z każdą chwilą atrium napełniało
1367 35 |        odpuszczono kary, zdjęto kajdany z nóg ludziom i karmiono ich
1368 35 |                mówił, gdyśmy wychodzili z domu Grecyny?~Lecz Petroniusz
1369 35 |                 Petroniusz odpowiedział z zimną krwią: - Nie! ale
1370 35 |             umyślnie dla niego wywiedli z królewskiego rodu. I cóż!
1371 35 |              myślę! Włos mi nie spadnie z głowy w Ancjum.~- Jeśli
1372 35 |               niego zrazisz powtarzając z przekąsem w kółko jego imię,
1373 35 |                    Dotąd nie, ale Paweł z Tarsu jedzie ze mną, aby.
1374 35 |                A Winicjusz odpowiedział z takim zapałem, jakby i sam
1375 35 |              niczego w życiu zrzekać... Z twoją naturą, podobną do
1376 35 |                  do której wybieram się z naszym otyłym, cienkonogim,
1377 35 |              zaćwiczyć, bo kto wie, czy z czasem nie będą mu się jeszcze
1378 35 |                wieńce poczęli się razem z Eunice zbierać do domu,
1379 35 |              zdaje, że to będzie zgodne z tą słodką nauką, którą wyznajesz,
1380 35 |                zdołam, wyślę niewolnika z listem i zapytaniem o ciebie.
1381 35 |                 inaczej. Pozdrawiam cię z przyszłego twego domu -
1382 36 |              świeżo przywiózł był zboże z Aleksandrii, stamtąd zaś
1383 36 |              zbierały się tłumy złożone z miejscowej gawiedzi i wszystkich
1384 36 |             samym zaś mieście, złożonym z urządzonych wspaniale pałaców
1385 36 |         odpoczynku, czy to dla posiłku. Z tego powodu towarzyszyły
1386 36 |           pretoriańskich i augustianów, z których każdy miewał osobny
1387 36 |              rankiem dnia tego pastuchy z Kampanii, przyodziani w
1388 36 |                 koźle skóry na nogach i z twarzami spieczonymi przez
1389 36 |               kurzu długie uszy stada i z radością słuchała świstu
1390 36 |                tłumach powtarzano sobie z pewnym uczuciem dumy, że
1391 36 |                 kwieciem, które zebrano z ogrodów prywatnych z okolicy,
1392 36 |            zebrano z ogrodów prywatnych z okolicy, a nawet zakupiono
1393 36 |           poranku, ciżba zwiększała się z każdą chwilą. Niektórzy
1394 36 |            wodzili bywalcy. Rozprawiano z powodu wyjazdu cesarskiego
1395 36 |            naprzód wozy wiozące namioty z purpury, czerwone i fioletowe,
1396 36 |         czerwone i fioletowe, i namioty z białego jak śnieg byssu
1397 36 |              sprzęty kuchenne, i klatki z ptakami ze Wschodu, Południa
1398 36 |                 stół cesarski, i amfory z winem, i kosze z owocami.
1399 36 |                 amfory z winem, i kosze z owocami. Lecz przedmioty,
1400 36 |            niosących naczynia i posążki z miedzi korynckiej; widziano
1401 36 |             trzaskawek. Pochód, złożony z ludzi niosących z uwagą
1402 36 |               złożony z ludzi niosących z uwagą i skupieniem rozmaite
1403 36 |                malowniczo zgrupowanych, z tyrsami w ręku. Za nimi
1404 36 |               małe dziewczątka, wybrane z całej Grecji i Azji Mniejszej,
1405 36 |               Mniejszej, długowłose lub z wijącymi się puklami ujętymi
1406 36 |                 grubą warstwą kosmetyku z obawy, by delikatnej ich
1407 36 |           nieśli orły rzymskie, tablice z napisami, posążki bogów
1408 36 |         widocznie zapominając, że wielu z nich przyszło do tego miasta
1409 36 |                 na stalowych łańcuchach z pętlicą, ale owiniętych
1410 36 |                w kwiaty; że zdawały się z samych kwiatów uwite. Przyswojone
1411 36 |              rzymskich zbrojach złożony z samych italskich żołnierzy-ochotników;
1412 36 |                zbliżanie się zwiastował z daleka okrzyk tłumów.~W
1413 36 |                  Lig wziął w ręce jeden z głazów przeznaczonych pod
1414 36 |                od innych. Ciżba poczęła z początku szemrać, gdyż Ursus
1415 36 |            którego czterech najtęższych z ludu mocarzy nie zdołałoby
1416 36 |                Wóz miał kształt namiotu z otwartymi umyślnie bokami,
1417 36 |      pochowajcie żony, bo wjeżdża urwis z łysiną!" Lecz potworna miłość
1418 36 |                na siebie, nikomu zaś ni z tego świetnego orszaku,
1419 36 |              tego świetnego orszaku, ni z tych nieprzeliczonych tłumów
1420 36 |              minucie dwaj władcy ziemi, z których jeden minie wkrótce
1421 36 |                szatę ametystowej barwy, z grubym pokładem kosmetyków
1422 36 |               służby oraz szeregi wozów z przyborami do wygód i stroju.
1423 36 |             Słońce dobrze już schodziło z południa, gdy zaczął się
1424 36 |                Widziano go, jak wstawał z wozu i wyciągając szyję
1425 36 |                na swą wyprawę do Judei, z której wrócił dopiero po
1426 36 |                i mnóstwo kobiet znanych z bogactw, piękności, zbytku
1427 36 |            tłuszczy nie brakło nędzarzy z zaklęśniętymi brzuchami
1428 36 |       spodziewał się widzieć, wyskoczył z wozu i powitawszy ich z
1429 36 |                 z wozu i powitawszy ich z rozpromienioną twarzą, począł
1430 36 |               Winicjusz, patrząc na nią z uniesieniem, odpowiedział:~-
1431 36 |               chciwie i patrzy na niego z wdzięcznością.~Orszak oddalał
1432 36 |        Merkurego. Apostoł Piotr patrzył z wyżyny na otaczające go
1433 36 |            strzegą, a jam, Panie, rybak z jeziora! Co pocznę? I jakoż
1434 36 |             niebu, modląc się i wołając z głębi serca do swego Boskiego
1435 36 |                 się czerwonym blaskiem. Z miejsca, na którym stali,
1436 36 |                złoty i purpurowy. Widne z dala części rzeki płynęły
1437 36 |           wreszcie objął siedem wzgórz, z których zdawał się spływać
1438 37 |    chrześcijaninem, będzie zatem jednym z tych, którzy otrzymają wolność
1439 37 |                którzy otrzymają wolność z rąk twoich, najdroższa moja.
1440 37 |             mogę więc pisać przez niego z całą ufnością i bez obawy,
1441 37 |              inne ręce niż twoje. Piszę z Laurentum, gdzie zatrzymaliśmy
1442 37 |                 gdzie zatrzymaliśmy się z powodu upału. Otho posiadał
1443 37 |                 a ta, lubo rozwiedziona z nim, uznała za stosowne
1444 37 |                tobie, wydaje mi się, że z kamieni Deukaliona musiały
1445 37 |                 tego, który się zrodził z kryształu. Podziwiam cię
1446 37 |                  Podziwiam cię i kocham z całej duszy tak, że chciałbym
1447 37 |             którego dorobił muzykę wraz z Diodorem. Na innych łodziach
1448 37 |           łodziach wtórowali niewolnicy z Indyj, którzy umieją grać
1449 37 |                jakby istotnie wywabione z głębin Amfitrydy muzyką.
1450 37 |         brzegiem morskim, Augusto moja, z dala od Rzymu? Mam w Sycylii
1451 37 |              chcesz? Lecz nim odpowiedź z twoich kochanych ust usłyszę,
1452 37 |              rybacka, czy wielki statek z Ostii. Rozpoznałem go pierwszy,
1453 37 |              gniewu i musiałbym walczyć z chęcią rozbicia wiosłem
1454 37 |              jej zachcianki płyną tylko z gniewu na cezara, który
1455 37 |           cezara, gdyż włos nie spadnie z głowy mojej, i ja mu wierzę.
1456 37 |               czara próżna, którą Paweł z Tarsu ma napełnić słodką
1457 37 |                 za zasługę choć to, żem z tej czary wylał płyn, który
1458 37 |              cię. Bądź pozdrowiona wraz z zorzą ranną, sponsa mea!"~
1459 38 |              Czyś ty, droga, była kiedy z Aulosami w Ancjum? Jeśli
1460 38 |              będę szczęśliwy, gdy ci je z czasem pokażę. Już od Laurentum
1461 38 |               tu siedzibę tuż nad wodą, z oliwnikiem i lasem cyprysów
1462 38 |           przybyciu długo rozmawialiśmy z Pawłem przy prandium. Mówiliśmy
1463 38 |              wszystko chowam na rozmowę z tobą, gdy z pierwszą wolną
1464 38 |           chowam na rozmowę z tobą, gdy z pierwszą wolną chwilą przybędę
1465 38 |                Piotr Apostoł, jak Paweł z Tarsu i cezar? Pytam dlatego,
1466 38 |                 zali nie duszne wyziewy z Subury i Eskwilinu nabawiają
1467 38 |         carissima. Sam śmieję się teraz z tej obawy i myślę, że cezar
1468 38 |                by ci nie brakło niczego z tych ozdób i wygód, do których
1469 38 |               ozdób i wygód, do których z dzieciństwa przywykłaś.
1470 38 |                 i Ursus mogą zamieszkać z tobą. Zresztą żyję nadzieją,
1471 39 |               że zamknie się na dwa dni z Terpnosem i będzie układał
1472 39 |            znużenia, budziłem się nagle z uczuciem, że nad tobą wisi
1473 39 |              które miały mnie przynieść z Ancjum do Rzymu i na których
1474 39 |               sobie miękką białą stolę, z której ślicznych fałd jej
1475 39 |                 wieczora opanowywał ich z wolna. - Jak tu cicho i
1476 39 |             oboje, nie mogąc słów dobyć z wezbranych piersi. Na cyprysach
1477 39 |           więcej? Gdybym spytał Seneki, z jakich powodów zaleca cnotę,
1478 39 |                że dobro i miłość płynie z Chrystusa, i dlatego, aby
1479 39 |                 tych wyrazów nie byłbym z ciebie wydobył za całą potęgę
1480 39 |           kochać i należeć do siebie. I z tego powodu spływał w ich
1481 39 |         słyszałem przecie rozmowę Pawła z Petroniuszem i czy wiesz,
1482 39 |          sprawiedliwości i miłosierdzia z obawy przed troskami życia,
1483 39 |               wieczorem, nie zbudzi się z wyrokiem śmierci. Lecz powiedz:
1484 39 |          biednym i opuszczonym, chociaż z wielkiego domu pochodzisz,
1485 39 |                 wyrzucają je częstokroć z domu, które to dzieci zowią
1486 39 |                 ci słudzy mogą wytoczyć z ciebie krew. A jeśli tak
1487 39 |         niewolników, niewolnikom służyć z miłości, czynić sprawiedliwość
1488 39 |               ale nie chciałbym walczyć z tobą z mównicy." Lecz ja
1489 39 |                chciałbym walczyć z tobą z mównicy." Lecz ja słuchałem
1490 39 |              sercem wielbiłem tę naukę, z której wyrosłaś, jako na
1491 39 |               na wiosnę wyrastają lilie z bujnej roli. I myślałem
1492 39 |                 żeś uciekła przede inną z domu cezara. Nie chcę go
1493 39 |                    A Winicjusz przerwał z radością:~- Tak, droga moja!
1494 39 |               przyszłości, słuchała ich z sercem ściśniętym jakąś
1495 40 |      augustianami współubiegającymi się z nim o łaskę cezara. Wpływ
1496 40 |            zdołał się bez niego obejść, z kim by mógł rozmawiać o
1497 40 |          wrażenie człowieka, który drwi z nich, z siebie, z cezara
1498 40 |           człowieka, który drwi z nich, z siebie, z cezara i z całego
1499 40 |            który drwi z nich, z siebie, z cezara i z całego świata.
1500 40 |              nich, z siebie, z cezara i z całego świata. Chwilami