Rozdzial

2001 55 |           wielkiej dziewicy, która wraz z innymi westalkami była u
2002 55 |            tunikę, przyszła i siedziała z kamienną twarzą, złotowłosa,
2003 56 |              Rzymie budowano przeważnie z drzewa, toteż wszystkie
2004 56 |                napełnione lodowatą wodą z gór, miały utrzymywać w
2005 56 |           otwarcie wrót, wsłuchując się z lubością w ryk lwów, chrapliwe
2006 56 |         amfiteatru jeszcze w nocy i nie z jednego tylko więzienia,
2007 56 |         miesiące, ale spierano się, czy z tą częścią chrześcijan,
2008 56 |           często zupełnie nadzy, często z zielonymi gałęziami w ręku
2009 56 |                 w kształtach lud. Wielu z nich znano osobiście i co
2010 56 |                 czym znikali w bramach, z których wielu nie miało
2011 56 |             cieszył się lud, wnioskując z ich liczby o ogromie widowiska.
2012 56 |                 klejnoty, stal toporów. Z cyrku dochodziły okrzyki,
2013 56 |               pretorianów.~Lecz kapłani z rozmaitych świątyń przybyli
2014 56 |                 poprzedzali liktorowie. Z rozpoczęciem widowiska czekano
2015 56 |         gromadami na arenę, przeto nikt z widzów nie mógł sprawdzić,
2016 56 |            amfiteatru była przekupiona, z bestiariuszami stanął zaś
2017 56 |      Winicjuszowi, by otwarcie udał się z nim do amfiteatru i dopiero
2018 56 |          którymi wychodzili sami. Jeden z nich, imieniem Syrus, poprowadził
2019 56 |     oddzielające ją od areny. Winicjusz z początku nie mógł nic dojrzeć,
2020 56 |                okrzyki ludu, dochodzące z amfiteatru. Lecz po chwili,.
2021 56 |                 w skóry zwierząt. Jedni z nich stali, drudzy modlili
2022 56 |                się klęcząc. Tu i owdzie z długich włosów, spływających
2023 56 |             ciała tych, którzy pomdleli z natłoku, zaduchu i gorąca,
2024 56 |             waszych ni waszego rachunku z Bogiem. Pan okazał dość
2025 56 |                 Kryspa i ta ciemna izba z kratami, za którymi było
2026 56 |               Dzięki ci, panie, i pokój z tobą.~- Niech ci Zbawiciel
2027 56 |                 Amen.~Winicjusz wyszedł z cuniculum i udał się do
2028 56 |                włożą w trumnę i wyniosą z więzienia jako umarłą, reszty
2029 56 |           zwieszały się girlandy, uwite z róż, lilij, sasanków, bluszczu
2030 56 |                  które przesyłano sobie z rzędu do rzędu, i tupał
2031 56 |                 rzędu do rzędu, i tupał z niecierpliwości, by przyśpieszyć
2032 56 |          powszechne: "Aaa!...", wyrwane z tysiąców piersi.~Zwykle
2033 56 |           celowali rozmaici barbarzyńcy z północy i południa, tym
2034 56 |           widzowie patrzyli obojętnie i z pogardą na podobne widowisko,
2035 56 |                pozostawali mu nieznani. Z wolna liczba walczących
2036 56 |                 Wraz też zaczęły krążyć z rąk do rąk tabliczki, na
2037 56 |                i rycerze, i lud. Ludzie z gminu, gdy zbrakło im pieniędzy,
2038 56 |             własną wolność. Czekano też z biciem serca, a nawet i
2039 56 |           ukryci. Po czym otworzyły się z wolna obie połowy bramy,
2040 56 |                ukazując czarną czeluść, z której poczęli wysypywać
2041 56 |       klaszczące dłonie i otwarte usta, z których wyrywały się okrzyki.
2042 56 |           głowie i pancerzu, opinającym z przodu i z tyłu jego potężną
2043 56 |         pancerzu, opinającym z przodu i z tyłu jego potężną pierś,
2044 56 |            areny, począł się znów cofać z nastawianym mieczem i zniżając
2045 56 |                nieprzyjaciela, machając z wdziękiem siecią, pochylając
2046 56 |             ruchem, tak aby zawsze mieć z przodu nieprzyjaciela. W
2047 56 |                szybkie, że wzrok ludzki z trudnością mógł za nimi
2048 56 |         wreszcie na przeciwnika, ów zaś z równą szybkością przemknął
2049 56 |               zakłady. Sam cezar, który z początku rozmawiał z westalką
2050 56 |              który z początku rozmawiał z westalką Rubrią i nie bardzo
2051 56 |             znów walczyć tak wprawnie i z taką dokładnością w ruchach,
2052 56 |       dwukrotnie jeszcze wywinąwszy się z sieci, począł się na nowo
2053 56 |                 sumę, wysunął więc rękę z podium i zwrócił wielki
2054 56 |          zastępy gladiatorowie walczyli z wściekłością dzikich zwierząt:
2055 56 |              straszna, że wyrwawszy się z zamętu, poczęli uciekać,
2056 56 |            padali. Lud nie posiadał się z radości, upajał się śmiercią,
2057 56 |             nasycał oczy jej widokiem i z rozkoszą wciągał w płuca
2058 56 |               wyciągnęło ku widzom ręce z prośbą o zmiłowanie. Zwycięzcom
2059 56 |                chwila odpoczynku, która z rozkazu wszechwładnego cezara
2060 56 |                 pełne podarunków kosze, z których przybrane za amorów
2061 56 |           liczbę, mógł wygrać nawet dom z ogrodem, niewolnika, wspaniałą
2062 56 |                 amfiteatru. Czyniły się z tego powodu takie zamęty,
2063 56 |                 rozdawnictwie wynoszono z widowni ludzi z połamanymi
2064 56 |               wynoszono z widowni ludzi z połamanymi rękoma, nogami
2065 56 |                Chilona i przedrwiwaniem z jego daremnych usiłowań,
2066 56 |        gladiatorem! Dobrze byś wyglądał z siecią na arenie.~- Gdybym
2067 56 |        cuchnącego dudka.~- A jak będzie z chrześcijanami? - pytał
2068 56 |          chrześcijanami? - pytał Festus z Ligurii. - Czy nie chciałbyś
2069 56 |                 czym odpowiedział jakby z pewnym wysileniem:~- Wytrzymam!...~
2070 56 |                dążyli do swoich miejsc. Z wolna uciszał się gwar i
2071 56 |                  wszyscy oczekiwali ich z pewnym zaciekawieniem. Nastrój
2072 56 |              klękali jedni przy drugich z wzniesionymi w górę rękoma.
2073 56 |         ogarnęło lud. Skazańcy śpiewali z oczyma wzniesionymi ku velarium.
2074 56 |                kratę i na arenę wypadły z dzikim pędem i szczekaniem
2075 56 |              płowych olbrzymich molosów z Peloponezu, pręgowatych
2076 56 |            Peloponezu, pręgowatych psów z Pirenejów i podobnych do
2077 56 |              podobnych do wilków kundli z Hibernii, wygłodzonych umyślenie,
2078 56 |               tysiące głosów: niektórzy z widzów udawali ryk zwierząt,
2079 56 |               zębami, aż wreszcie jeden z molosów wpił kły w bark
2080 56 |             ryczeć, by przypatrywać się z większą uwagą. Wśród wycia
2081 56 |           potworzyły się drgające kłęby z ciał psów i ludzi. Krew
2082 56 |               płynęła teraz strumieniem z porozdzieranych ciał. Psy
2083 56 |                 i odwrócił, aby zgodnie z obietnicą wskazać fossorowi
2084 56 |              siadł na powrót i siedział z twarzą człowieka umarłego,
2085 56 |            oczyma na okropne widowisko. Z początku obawa, że fossor
2086 56 |     miłosierdzie. Ta myśl szła na niego z areny, przenikała go wraz
2087 56 |               areny, przenikała go wraz z jękami umierających, wraz
2088 56 |               jękami umierających, wraz z zapachem ich krwi. A jednak
2089 56 |               że piętrzy się i wypłynie z cyrku na cały Rzym. Zresztą
2090 56 |              siedział biały jak płótno, z zadartą w tył głową i z
2091 56 |                 z zadartą w tył głową i z otwartymi szeroko ustami,
2092 56 |                 stronie koła, skowycząc z cicha, one zaś poczęły jeden
2093 56 |         przypadł nagle do trupa kobiety z poszarpaną twarzą i ległszy
2094 56 |               grzmotem. Ludzie wstawali z miejsc. Inni opuszczając
2095 56 |                 poczną rozdzierać razem z lwami. Chwilami słychać
2096 56 |               poprzednio już wyniesiono z cyrku.~A z cuniculów wypychano
2097 56 |               już wyniesiono z cyrku.~A z cuniculów wypychano coraz
2098 56 |            wypychano coraz nowe ofiary.~Z najwyższego rzędu w amfiteatrze
2099 56 |                bryły, i dusze ulatujące z krwawego piasku. Niektórzy
2100 56 |          drugich, gromadę po gromadzie, z miłością tak wielką, jak
2101 56 |           Chrystusa. Wtem cezar, czy to z zapamiętania, czy chcąc,
2102 56 |              jednak sposób oczyszczenia z nich areny, połączony z
2103 56 |                 z nich areny, połączony z nową dla ludu rozrywką.
2104 56 |              pióra i zausznice Numidów, z łukami w ręku. Lud odgadł,
2105 56 |                 do cięciw, poczęli szyć z łuków w gromady zwierząt.
2106 56 |          pierzastych bełtów mieszał się z wyciem zwierząt i okrzykami
2107 56 |               nagłym ruchem zmarszczoną z wściekłości paszczę, by
2108 56 |        zdruzgotać drzewce. Inne jęczały z bólu. Drobiazg zwierzęcy
2109 56 |           wynoszenia wnętrzności i wory z piaskiem. Jedni napływali
2110 56 |           czynność. Wnet oczyszczono je z trupów, krwi i kału, przeryto,
2111 56 |            wieniec. Dwunastu śpiewaków, z cytrami w ręku, postępowało
2112 56 |               godzący, ~Do ciebie matki z głębi łon ~Wznosiły łzawy
2113 56 |                      Pieśń przechodziła z wolna w żałosną, pełną bólu
2114 56 |                pieśni tej,~Co wskrzesza z prochu i popiołów ~Pożogi,
2115 56 |               burzą oklasków.~Tymczasem z zewnątrz przez otwarte dla
2116 57 |          podnoszące zalety pieśni słowo z jego ust byłoby mu w tej
2117 57 |             haniebnym uczynku, spojrzał z przestrachem i odpowiedział
2118 57 |               brwi i odpowiedział jakby z wybuchem nudy i zniechęcenia:~-
2119 57 |                i oświadczył mu, że wraz z Akratusem i Sekundem Karynem
2120 57 |              które nakazuje im ściągnąć z miast, ze wsi, ze słynnych
2121 57 |            podróż, jeśliś chory, ale że z miłości, jaką mam dla ciebie,
2122 57 |                spytał: - A co się stało z Chilonem?~Chilo zaś, który,
2123 57 |                następnych widowisk! Nic z tego!~- Przysięgam ci, panie,
2124 57 |                    Wyobraźcie sobie, że z przeznaczonych na dziś chrześcijan
2125 57 |               dziś chrześcijan zaledwie z połową zdołaliśmy się załatwić.
2126 57 |              Westynus zbudził się nagle z zamyślenia i spytał tajemniczym
2127 57 |               drzwiami willi i wysiedli z lektyki. W tej chwili jakaś
2128 57 |              Nazariusz, syn Miriam; idę z więzienia i przynoszę ci
2129 57 |               gorączkę lub podusili się z zaduchy.~- Ktoś ty jest? -
2130 57 |               umyślnie, aby przychodzić z pomocą braciom moim i przynosić
2131 57 |              moim i przynosić im wieści z miasta.~Petroniusz począł
2132 57 |               włosom, po czym spytał:~- Z jakiego kraju jesteś, pacholę? -
2133 57 |                 w nocy wyniosą ją razem z tobą. W pobliżu Cuchnących
2134 57 |                 znajdziecie czekających z lektyką ludzi, którym oddacie
2135 57 |          energię.~Nazariusz zaś spłonął z radości i wzniósłszy ręce
2136 57 |           Petroniusz począł mu odradzać z całą stanowczością, aby
2137 57 |           powietrze, byleśmy ją wyrwali z więzienia. Zali nie masz
2138 57 |               się podoba, ale nie razem z nią i nie w dwa lub trzy
2139 57 |            chciał wpaść do matki, która z powodu niepewnych i strasznych
2140 57 |               spośród tych, którzy wraz z nim wynosili trupy z więzienia.~
2141 57 |               wraz z nim wynosili trupy z więzienia.~Na samym odchodnym
2142 57 |          Apostoł obiecał przyjść do nas z amfiteatru i jemu powiem
2143 57 |               Apostoł był w amfiteatrze z ludźmi Petroniusza. Zresztą
2144 57 |          Petroniusza. Zresztą sam pójdę z tobą.~I kazał podać sobie
2145 57 |                sobie wyprawić widowisko z boleści kochanka! Ty, Augusto,
2146 57 |              albo ją wam wyrwę jak psom z paszczęk... I wyrwę tak,
2147 57 |               pole Petroniusz..."~I rad z siebie, przeszedł do triclinium,
2148 57 |               do triclinium, gdzie wraz z Eunice zasiadł do wieczerzy.
2149 57 |                 wynieść...~- Dzierżawca z ludźmi powinien być na świt. -
2150 57 |            przywiódłszy ze sobą zgodnie z zaleceniem Winicjusza muły,
2151 57 |             zmartwienia wyssały ci krew z oblicza, albowiem ledwiem
2152 57 |              Chryste, iżeś zdjął bielmo z najdroższych mi w świecie
2153 57 |                   Dobre wieści! - rzekł z dala.~Jakoż wieści były
2154 57 |         osłabiona bardzo i od rana leży z zamkniętymi oczyma. Zresztą
2155 57 |           usypiający, który sam urządzi z przyniesionych przeze mnie
2156 57 |              przyniesionych przeze mnie z miasta lekarstw. Wieko trumny
2157 57 |          włożymy do trumny podłużny wór z piaskiem, który miejcie
2158 57 |                jak płótno, lecz słuchał z tak natężoną uwagą, iż zdawał
2159 57 |           jakich ciał nie będą wynosili z więzienia? - zapytał Petroniusz.~-
2160 57 |           chłopiec - my musimy iść wraz z całym orszakiem, ale będziemy
2161 57 |             muszę tam być. Sam ją wyjmę z trumny.~- Gdy raz będzie
2162 57 |         Winicjusz zaś poszedł spoglądać z dala na więzienie, stamtąd
2163 57 |                 chaty fossora, w której z rąk Apostoła otrzymał chrzest.
2164 57 |          zapomniał, gdzie jest i co się z nim dzieje.~Po południu
2165 57 |       Neronowego cyrku. Wyszedł wówczas z chaty i począł spoglądać
2166 57 |                  Jutro ma być widowisko z chrześcijan ukrzyżowanych,
2167 57 |            miasto wcześniej niż zwykle, z powodu chmur, które zakryły
2168 57 |                 zakryły cały widnokrąg. Z nadejściem wieczora spadł
2169 57 |             rzekł wreszcie Winicjusz. - Z powodu burzy mogą wcześniej
2170 57 |                 wcześniej wywieźć ciała z więzienia. - Czas! - odpowiedział
2171 57 |             wziąwszy galijskie płaszcze z kapturami, wyszli przez
2172 57 |              nocne wyprawy.~Miasto było z powodu burzy puste. Od czasu
2173 57 |                pod kopcem grupę złożoną z mułów i koni.~- Niger! -
2174 57 |             niebawem począł sypać grad, z początku drobny, po czym
2175 57 |                wreszcie, zrównawszy się z świątyńką Libityny, zatrzymał
2176 57 |                 po czym podnieśli nosze z trumnami i poszli dalej.~
2177 57 |               dwaj niewolnicy brytańscy z lektyką.~Lecz nim dobiegli,
2178 57 |               Panie, przenieśli ją wraz z Ursusem do Eskwilińskiego
2179 57 |          Rozumiał, że o wydobyciu Ligii z Eskwilińskich podziemi nie
2180 57 |                 dlatego przeniesiono ją z Tullianum, by nie umarła
2181 57 |                Tullianum, by nie umarła z gorączki i by nie uniknęła
2182 58 |             bogów zwrócił się na miasto z powodu zbyt opieszałego
2183 58 |                przybył również wcześnie z westalkami i dworem. Widowisko
2184 58 |                jaka służyła szermierzom z zawodu do zaczepnego i obronnego
2185 58 |                zwykł sprawiać. Wreszcie z rozkazu cezara wypuszczono
2186 58 |                następnie strącono nagle z ogromnej wysokości na arenę,
2187 58 |             pomysły cezara, który dumny z nich i uszczęśliwiony z
2188 58 |                 z nich i uszczęśliwiony z oklasków, nie odejmował
2189 58 |                  Dawano jednak obrazy i z dziejów miasta. Po dziewicach
2190 58 |                przymocowana do trójnoga z ogniem, napełniała swędem
2191 58 |                 Scewola, stał bez jęku, z oczyma wzniesionymi w górę
2192 58 |            oczyma wzniesionymi w górę i z szeptem modlitwy na sczerniałych
2193 58 |              przedstawieniu. Cezar wraz z westalkami i augustianami
2194 58 |                 i spożyć potrawy, które z łaski cezara obficie roznosili
2195 58 |           kroków od cesarskiego podium. Z zewnątrz cyrku dochodził
2196 58 |                i oklaski, a tu czyniono z gorączkowym pośpiechem przygotowania
2197 58 |         mężczyźni w sile wieku, kobiety z rozpuszczonymi włosami,
2198 58 |                Tam pito wino, żartowano z Chilona i szeptano dziwne
2199 58 |                głowie zaś miał wie-niec z róż. Ale w oczach błyszczała
2200 58 |             wiem, jako zdam sprawę Panu z żywota mego, chociażem wierzył
2201 58 |            dotąd poprzybijać, zaś Paweł z Tarsu zwrócił się do Kryspa
2202 58 |              albowiem dziś jeszcze będą z tobą w raju. Ty mniemasz,
2203 58 |                 arenie stanął jakby las z wiszącymi na drzewach ludźmi.
2204 58 |                tak szczelnie, że służba z trudnością mogła się między
2205 58 |                spodu w wiciokrzew. Nikt z ofiar jeszcze nie skonał,
2206 58 |               nie skonał, ale niektórzy z tych, których poprzybijano
2207 58 |               litość. Niektórzy wisieli z głowami pochylonymi na ramiona
2208 58 |              jeszcze ku niebu poruszali z cicha ustami. W tym strasznym
2209 58 |              syt i rozweselony wchodził z okrzykami do cyrku, umilkł
2210 58 |               leniwym ruchem naszyjnik, z twarzą ospałą i senną.~Wtem
2211 58 |                 Cezar drgnął i wypuścił z palców szmaragd.~Lud zatrzymał
2212 58 |                ruchami głowy liście róż z wieńca, który mu nałożono
2213 59 |                 do domu nie mógł zasnąć z wściekłości i wstydu, ale
2214 59 |              się do innych augustianów, z którymi począł rozmawiać
2215 59 |         wyciągnął drżącą rękę po krater z winem, lecz nie mógł go
2216 59 |         przysunąwszy się blisko, spytał z twarzą zaciekawioną i przelękłą:~-
2217 59 |             patrzył na niego jakiś czas z otwartymi ustami, jakby
2218 59 |              Słyszałeś, co tamten mówił z krzyża? Biada nam!~- Słyszałem -
2219 59 |              Stary Domicjusz Afer drwił z nich.~- Mnóstwo ich takie -
2220 59 |                 swoje bóstwo! - zawołał z boku Westynus.~Wówczas kilku
2221 60 |           pracuje nad uwolnieniem Ligii z Eskwilińskiego więzienia,
2222 60 |                mu się wyrwać dziewczyny z Mamertyńskiego podziemia,
2223 60 |           więzienie, urządzone naprędce z piwnic domów, które zburzono
2224 60 |                domyśleć się, że właśnie z tego powodu muszą jej pilnować
2225 60 |                mówił sobie - cezar wraz z Tygellinem przeznaczają
2226 60 |            nadszedł upragniony wieczór, z radością przewiązał biodra
2227 60 |           szmatą napojoną terpentyną, i z bijącym sercem udał się
2228 60 |            bijącym sercem udał się wraz z gromadą innych na Eskwilin.~
2229 60 |            obszerną, sklepioną piwnicę, z której przechodziło się
2230 60 |            napełnione ludźmi. Niektórzy z nich leżeli pod ścianami,
2231 60 |               okrążali wielkie naczynie z wodą, stojące w pośrodku,
2232 60 |               wodą, stojące w pośrodku, z którego pili jak ludzie
2233 60 |                 inni siedzieli na ziemi z łokciami wspartymi o kolana
2234 60 |           łokciami wspartymi o kolana i z głowami w dłoniach, gdzieniegdzie
2235 60 |        przerażone, zapadnięte i głodne, z oczyma zgasłymi alba płonącymi
2236 60 |             macie dziś trupów?~- Będzie z tuzin - odpowiedział strażnik
2237 60 |                wchodziła tylko do tych, z których trzeba było zabierać
2238 60 |                jego patron przyszedł mu z pomocą.~- Ciała trzeba zaraz
2239 60 |         przekłuwać szyje, a potem zaraz z nimi do Dołów!~- Dobrze,
2240 60 |                 między nimi Winicjusza, z pozostałymi zaś zabrał się
2241 60 |               modlitw.~Winicjusz wszedł z kagankiem do czwartej z
2242 60 |                 z kagankiem do czwartej z kolei piwnicy, znacznie
2243 60 |            Petroniusz nie mogliście jej z więzienia wydobyć, to któż
2244 60 |            serca, potem uniósł ją nieco z posłania i wsparł o własne
2245 60 |                mu skowyczeć w piersiach z bólu i miłości, a z bólem
2246 60 |           piersiach z bólu i miłości, a z bólem nie chciał się przed
2247 60 |                Widywałam cię przez okno z Tullianum - i wiedziałam,
2248 60 |            zakwiliło dziecko i ucichło. Z zewnątrz tylko dochodziły
2249 60 |                ja cię kocham i chcę być z tobą...~Tu znów zbrakło
2250 61 |              już brzegu i pogrążają się z wolna w nieskończoność.
2251 61 |          błyskawica, nadzieja, zrodzona z miłości i wiary w miłosierdzie
2252 61 |          śmierci. Rankiem gdy wychodził z więzienia, patrzył na świat,
2253 61 |             przejść jakby w zamyśleniu, z oczyma utkwionymi w coś
2254 61 |                 żyli razem, ale jedynie z tamtej strony grobu, i jeśli
2255 61 |                 Na ziemi jeszcze opadał z nich proch ziemi. Dusze
2256 61 |                 odda i nie rozłączę się z nią już nigdy.~Petroniusz
2257 61 |                począł chodzić po atrium z wyrazem rozczarowania i
2258 61 |                się nie udało wyrwać jej z Tullianum? Ja straciłem
2259 61 |              potrafi oddać mi jej żaden z naszych bogów, ale jeśli
2260 61 |               którą będzie mógł spędzić z Ligią, więc pożegnawszy
2261 61 |              dnia tego sprawdzano znaki z większą jeszcze ścisłością
2262 62 |            Tecta, na moście Emiliusza i z drugiej strony Tybru, na
2263 62 |                Tygellin, chcąc skończyć z chrześcijanami, a zarazem
2264 62 |                 zapobiec zarazie, która z więzień rozchodziła się
2265 62 |            poprzywiązywano chrześcijan. Z wyższych miejsc, gdzie widoku
2266 62 |                I zdumienie przechodziło z wolna w niepokój.~Tymczasem
2267 62 |               skazanym stanął niewolnik z płonącą pochodnią w ręku,
2268 62 |         płomieniem, który wzmagając się z każdą chwilą, rozkręcał
2269 62 |         napełniły się przerażeniem, gdy z mniejszych masztów rozdzierające
2270 62 |                 radości, i wzmagały się z każdą chwilą wraz z ogniem,
2271 62 |                 się z każdą chwilą wraz z ogniem, który obejmował
2272 62 |             kapłanów i nagich bachantek z wieńcami na głowach i dzbanami
2273 62 |                 złote lejce i rozmawiał z Tygellinem. Na koniec dojechawszy
2274 62 |          krzyżujących się ulic, wysiadł z kwadrygi i skinąwszy na
2275 62 |                towarzyszów zmieszał się z tłumem.~Przywitano go krzykiem
2276 62 |              dymy i odkrył głowę starca z siwą spadającą na piersi
2277 62 |                w kłąb, jak raniony gad, z ust zaś wyszedł mu krzyk,
2278 62 |              Glaukos!...~Jakoż istotnie z płonącego słupa patrzył
2279 62 |                 mu się, że nogi jego są z ołowiu i że jakaś niewidzialna
2280 62 |         niewidzialna ręka zatrzymuje go z nadludzką siłą przed tym
2281 62 |                lekko, po czym usłyszano z wierzchotka masztu podobny
2282 62 |            Chilo podniósł się po chwili z twarzą tak zmienioną, iż
2283 62 |            odkryć prawdy nieznane.~- Co z nim jest? Oszalał! - ozwało
2284 62 |           zdrętwieli. Chilo stał ciągle z wyciągniętym drżącym ramieniem
2285 62 |             Podpalacz!" Bezład wzrastał z każdą chwilą. Bachantki,
2286 62 |                 co zaszło, przechodziła z ust do ust, zmieniona i
2287 62 |                 Wreszcie jednak wyszedł z cienia i mimo woli, jakby
2288 62 |                nieznaną postać, zawołał z przerażeniem:~- Kto tam!
2289 62 |               ty jest? - Apostoł, Paweł z Tarsu.~- Jam przeklęty!...
2290 62 |                mną.~I wziąwszy go szedł z nim ku krzyżującym się ulicom,
2291 62 |                 na nędzę twoją, zdejmie z ciebie trwogę i podniesie
2292 62 |             srebrny strumień połyskiwał z dala w miesięcznym świetle.
2293 62 |           męczenników.~Chilo rzucił się z jękiem na kolana i ukrywszy
2294 62 |                 jakby umarłą lub wykutą z kamienia twarz. Chwile płynęły
2295 62 |                 płynęły jedna za drugą; z wielkich ptaszarni, umieszczonych
2296 62 |             Paweł również rozbudził się z zadumy nad tą niezmierną
2297 62 |          nieszczęsnego Greka powitał go z twarzą spokojną, ale złowrogą...~-
2298 62 |       nieruchomych niewolników trackich z powrozami i obcęgami w ręku.~
2299 62 |               począł deptać powtarzając z pianą na ustach:~- Odwołasz!
2300 62 |                 mogę! - odpowiedział mu z ziemi Chilo. - Na męki z
2301 62 |                z ziemi Chilo. - Na męki z nim!~Usłyszawszy ów rozkaz
2302 62 |               go przywiązywano, całował z pokorą ich ręce, następnie
2303 62 |           poruszyły się lekko i wyszedł z nich zaledwie dosłyszalny
2304 62 |                 i jął chodzić po atrium z twarzą zmienioną przez gniew,
2305 63 |                 że nie przybędzie, lecz z namowy faworyta zmienił
2306 63 |              się szczelnie. Augustianie z Tygellinem na czele przybyli
2307 63 |                ucho, że cezar wróciwszy z ogrodów wpadł w wściekłość
2308 63 |                 To nieprawda! - zawołał z niepokojem Barkus. - Żonę
2309 63 |          zazdroszczą jej cnoty! - rzekł z nie mniejszym niepokojem
2310 63 |               wydawał w ręce Tygellina; z nędzarza stał się bogaczem,
2311 63 |             wierzajcie mi, nie wojujcie z ich bóstwem. Tu nie ma żartów!...
2312 63 |             samo uczynić, bo powtarzam: z nim nie ma żartów! Pamiętajcie,
2313 63 |              przybywa chrześcijan, tedy z waszą znajomością Rzymu
2314 63 |            wołał o przyśpieszenie sceny z niedźwiedziem, której jedynie
2315 63 |               tym szczątkiem człowieka.~Z ust służby cyrkowej ozwały
2316 63 |              pod powiekami, spłynęły mu z wolna po twarzy.~I umarł.~
2317 64 |                i coraz większy niepokój z powodu niebywałego dotąd
2318 64 |               że miasto zostało spalone z rozkazu cezara i że chrześcijanie
2319 64 |           szerokości ulic i materiałów, z jakich należy budować, by
2320 64 |                 senatu i obradował wraz z "ojcami" nad dobrem ludu
2321 64 |                 sobie, że wówczas oboje z Ligią wezmą się za ręce
2322 64 |                w więzieniu, czuł bowiem z zupełną pewnością, że i
2323 64 |         pewnością, że i sam umrze razem z nią. Mniemał, że wobec tego
2324 64 |             strasznych murów więzienia, z rąk cezara, Tygellina, nie
2325 64 |          zbawienie, ale jako czas ślubu z Winicjuszem. Wobec tej niezachwianej
2326 64 |        puszczach, wśród ciągłych łowów, z których dzięki swej nadludzkiej
2327 64 |                przyjdzie mu się spotkać z nimi w amfiteatrze, opadną
2328 64 |          przyczynę, on zaś opowiadał im z taką niezachwianą pewnością,
2329 64 |           więzienną słomę, szli ku niej z radością, jak do wrót szczęścia.~
2330 65 |               senator Scewinus i począł z nim długą rozmowę o ciężkich
2331 65 |         Petroniusz, lubo zaprzyjaźniony z nim, począł się mieć na
2332 65 |              prefekt pretorianów, znosi z największym przymusem ohydne
2333 65 |               ze starym mistrzem, jak i z Lukanem. W końcu począł
2334 65 |      Niewątpliwie też każdy pomógłby mu z całej duszy do objęcia władzy.
2335 65 |         Kwincjanus, i nawet Westynus.~- Z tego ostatniego niewiele
2336 65 |                ale nie mogę, bom wypadł z łask Ahenobarba.~- Jak to?
2337 65 |                 się do ciebie i poczyna z tobą rozmawiać? I powiem
2338 65 |                 powiedziałem! - zawołał z niepokojem Scewinus.~Petroniusz
2339 65 |                że trzeba się śpieszyć." Z czym to chcecie się śpieszyć,
2340 65 |              dziś Tygellina i rozmawiał z nim równie długo jak ze
2341 65 |                 słysząc to złamał laskę z kości słoniowej, którą miał
2342 65 |                 chciał bowiem rozmawiać z nim o Achai i o miastach,
2343 65 |              miastach, w których mógłby z widokami największego powodzenia
2344 65 |                 zazdrosnym. Jeśli wrócę z tryumfem, ofiaruję mu hekatombę,
2345 65 |              spytał Neron.~- Winicjusza z córką króla Ligów, a twoją
2346 65 |               przeto każesz ją wypuścić z więzienia, a ja oddam ją
2347 65 |                spokojna pewność siebie, z jaką mówił Petroniusz, stropiły
2348 65 |                    Ona jest w więzieniu z woli cezara, sam zaś rzekłeś,
2349 65 |             wbrew woli cezara - odrzekł z naciskiem Petroniusz. -
2350 65 |         przymrużać swe oczy krótkowidza z wyrazem nieopisanej złośliwości.~-
2351 65 |              wyzwoleńca, aby ułożył się z przełożonym spoliarium o
2352 66 |                 wyprawić sobie tragedię z boleści Winicjusza. Tygellin
2353 66 |             wcześniej niż zwykle i wraz z jego przybyciem poczęto
2354 66 |                siły, którego cezar brał z sobą tylko wówczas, gdy
2355 66 |                 spojrzenia zwracały się z natężonym zajęciem na miejsce,
2356 66 |       oblubieniec. On zaś blady bardzo, z czołem pokrytym kroplami
2357 66 |               że inna rzecz jest myśleć z daleka o ostatniej chwili
2358 66 |         Chrystus mógł ją przecie zabrać z więzienia, ale nie może
2359 66 |             miejsce w amfiteatrze i gdy z zaciekawionych spojrzeń,
2360 66 |                począł Go błagać w duszy z namiętnością, podobną niemal
2361 66 |                 nie zdając sobie sprawy z tego, co się z nim dzieje,
2362 66 |             sobie sprawy z tego, co się z nim dzieje, miał jednak
2363 66 |              nim ją wywiodą na arenę, i z niezgłębionej otchłani bólu
2364 66 |                wszystko razem znikło mu z oczu.~Ale owa niemoc nie
2365 66 |            podeprzeć Winicjusza i wyjść z nim razem. Serce wezbrało
2366 66 |                na Winicjusza, studiując z zadowoleniem jego boleść,
2367 66 |               amfiteatrze, ale nie mógł z niego wyjść. Wszakże przedstawienie
2368 66 |        naprzeciwko cesarskiego podium i z ciemnej czeluści wyszedł
2369 66 |                  jakby chcąc rozpoznać, z czym mu przyjdzie się spotkać.
2370 66 |              augustianie i lud patrzyli z zachwytem znawców i miłośników
2371 66 |                 ramiona. Szmer wzrastał z każdą chwilą. Dla tych tłumów
2372 66 |        podnieśli się jak jeden człowiek z miejsc, gdyż na arenie stało
2373 66 |                Petroniusz zrywając togę z głowy Winicjusza.~Ów zaś
2374 66 |               Tezeusza lub grupę wykutą z kamienia. Ale w tym pozornym
2375 66 |              Sam cezar wstał także. Oni z Tygellinem, słysząc o sile
2376 66 |           szelest węgiełków opadających z pochodni. Głosy zamarły
2377 66 |           podobny do jęku ryk ozwał się z areny, po którym ze wszystkich
2378 66 |       przekręcała się coraz bardziej, a z paszczy wysunął się długi,
2379 66 |           zsunął w mgnieniu oka powrozy z jego rogów i wziąwszy dziewicę
2380 66 |                ramionach, podniósł oczy z wyrazem błagalnej prośby,
2381 66 |                 tak biała jakby wycięta z alabastru, jej zemdlenie,
2382 66 |              okropne niebezpieczeństwo, z którego uwolnił ją olbrzym,
2383 66 |               wtem Winicjusz zerwał się z miejsca, przeskoczył ogrodzenie,
2384 66 |                zwróciło się ku cezarowi z połyskami gniewu w oczach
2385 66 |             połyskami gniewu w oczach i z zaciśniętymi pięściami.
2386 66 |             cezar odjął szmaragd od oka z wyrazem pogardy i urazy,
2387 67 |              domu, by nie rozłączyć się z nią więcej. I zdawało mu
2388 67 |               do spoliarium, dokąd obaj z Ursusem odnieśli Ligię,
2389 67 |            odgłosie fletni, korzystając z cudnej nocy i świątecznej
2390 67 |                 na ich spotkanie. Paweł z Tarsu nawrócił jeszcze w
2391 67 |          wiedziała, gdzie jest i co się z nią dzieje. Pozostała jej
2392 67 |               gdzieś po drodze do nieba z powodu jej umęczenia i słabości.
2393 67 |               go spytać, gdzie są, lecz z ust jej wyszedł tylko cichy
2394 67 |                 się wokół niego dzieje, z sercem zmienionym w ofiarny,
2395 68 |             cezara udał się za nim wraz z innymi augustianami na Palatyn.
2396 68 |               Na Petroniusza nie chciał z początku ani spojrzeć, lecz
2397 68 |              krwi, zbliżył się do niego z całą swobodą arbitra elegancji
2398 68 |            rozkaz władcy świata uwalnia z rogów dzikiego tura i oddaje
2399 68 |          odgadnie i tak, o co chodzi, a z Rzymu wieści rozchodzą się
2400 68 |                jego zamiaru wyprawienia z Rzymu Winicjusza, jak tylko
2401 68 |               nawet trucizny, jeśli nie z nienawiści ku wam, to ku
2402 68 |                 stuwołem - odpowiedział z odcieniem zniecierpliwienia
2403 68 |               dostatek, ale i przepych. Z rozkazu Teoklesa po upływie
2404 68 |                 nie pozostało w nim nic z dawnego patrycjusza, który
2405 68 |            słońca, usłyszeli dochodzące z odległych vivariów ryki
2406 68 |               spojrzeli tylko na siebie z uśmiechem, a potem wznieśli
2407 68 |              myślał w duszy, że ów cień z Pól Elizejskich nie był
2408 69 |               którzy ocaleli dotychczas z pogromu. Wyznawcy poczęli
2409 69 |                 naprzód młody Nazariusz z Miriamą, u których krył
2410 69 |               inni. Wszyscy razem, wraz z Winicjuszem, Ligią i chrześcijańskimi
2411 69 |              duszy i nakazał mu walczyć z dzikim zwierzęciem, i wszyscy
2412 69 |       zwierzęciem, i wszyscy odchodzili z otuchą i nadzieją, że Chrystus
2413 69 |               pozostali zaś albo wyszli z Rzymu, by w odległych prowincjach
2414 69 |              Bestii", albowiem mówił to z żałością wielką. Winicjusz
2415 69 |               począł go błagać, by wraz z nimi opuścił Rzym.~Lecz
2416 69 |                 błogosławieństwo, jakie z jego rąk otrzymują.~Przeznaczonym
2417 69 |                 przyniósł groźne wieści z Palatynu. Odkryto tam, iż
2418 69 |         Palatynu. Odkryto tam, iż jeden z wyzwoleńców cezara był chrześcijaninem,
2419 69 |                Apostołów Piotra i Pawła z Tarsu oraz listy Jakuba,
2420 69 |               jednak, że ów zginął wraz z tysiącami innych wyznawców.
2421 69 |        spodziewano się, iż dopiero wraz z ich śmiercią ostatnie korzenie
2422 69 |             trzech dni i Piotr, i Paweł z Tarsu byli już w Mamertyńskim
2423 69 |                Apostoła. Wieczorem obaj z Ursusem, przywdziawszy galijskie
2424 69 |                Piotra Symeona i o Pawła z Tarsu.~Ursus i Winicjusz
2425 69 |               Tymoteusz, pomocnik Pawła z Tarsu, i Linus znajdowali
2426 69 |                Nazariusz wyprowadzi cię z miasta ku Górom Albańskim.
2427 69 |               ognisko.~Inni słuchali go z radością i nastawali na
2428 69 |            prawdę, aby nie zginęła wraz z nami i tobą. Wysłuchaj nas,
2429 69 |           starzec bezsilny, mam walczyć z tą nieprzebraną siłą Złego,
2430 69 |                 zwyciężać?"~I wołał tak z głębi niezmiernego bólu,
2431 69 |             domów, gdy on wołał jeszcze z głębi rozżalonego serca:~-
2432 69 |             swego nie zaznał spoczynku. Z koszturem w ręku obiegał
2433 69 |           podjąć na nowo. I jaką walkę! Z jednej strony cezar, senat,
2434 69 |               oko ludzkie nie widziało, z drugiej strony on, tak zgięty
2435 69 |                 że nie jemu mierzyć się z cezarem Romy i że dzieła
2436 70 |                równinom Kampanii.~Jedną z nich był Nazariusz, drugą
2437 70 |         leciuchny~odcień zielony, który z wolna, coraz wyraźniej bramował
2438 70 |                ku miastu, wychylały się z cienia. Rozjaśniała się
2439 70 |               się cudne, liliowe, jakby z samych tylko blasków złożone.~
2440 70 |            Rabbi! Co ci jest? - zawołał z niepokojem.~A z rąk Piotra
2441 70 |                 zawołał z niepokojem.~A z rąk Piotra kosztur podróżny
2442 70 |              Nagle rzucił się na kolana z wyciągniętymi przed się
2443 70 |    wyciągniętymi przed się ramionami, a z ust jego wyrwał się okrzyk:~-
2444 70 |                 Apostoł leżał na ziemi, z twarzą w prochu, bez ruchu
2445 70 |             przyjęli go ze zdumieniem i z trwogą tym większą, że właśnie
2446 70 |             pytania odpowiadał im tylko z radością i spokojem:~- Panam
2447 70 |      liczniejsze tłumy. Zdawało się, że z każdej łzy męczeńskiej rodzą
2448 70 |          dziwnej powieści o Bogu, który z miłości dla ludzi dał się
2449 70 |              świat ówczesny - szczęście z miłości.~A Piotr zrozumiał,
2450 70 |                dlaczego Pan zawrócił go z drogi: oto to miasto pychy,
2451 70 |             miastem i podwójną stolicą, z której płynął na świat rząd
2452 71 |              korowód ów nie składał się z ciekawych, ale z wyznawców,
2453 71 |            składał się z ciekawych, ale z wyznawców, pragnących odprowadzić
2454 71 |             Naumachii i cyrkowi. Wierni z Zatybrza przyłączyli się
2455 71 |                 ziemia rozstępowała się z przerażenia, a umarli podnosili
2456 71 |                  a umarli podnosili się z grobów, myśleli, że i teraz
2457 71 |           godzinę Piotrową, aby zstąpić z nieba, jako był przyobiecał,
2458 71 |                klęknął naokół.~Apostoł, z głową w promieniach i złotych
2459 71 |               po raz ostatni ku miastu. Z dala, nieco w dole, widać
2460 71 |          prowadził drogą Ostyjską Pawła z Tarsu ku miejscowości zwanej
2461 71 |             zatrzymywał się i rozmawiał z nimi, gdyż jako obywatelowi
2462 71 |           wziąwszy zasłonę szedł dalej, z twarzą tak pełną radości,
2463 71 |               twarzą tak pełną radości, z jaką robotnik, który przepracował
2464 71 |                 wiatr złości. Odchodził z tą pewnością, że w walce,
2465 71 |                  a podnóża ich zapadały z wolna w cień. Trzody wracały
2466 71 |               szły gromadki niewolników z narzędziami pracy na ramionach.
2467 71 |           bawiły się dzieci spoglądając z ciekawością na przechodzący
2468 71 |                 jakowaś harmonia, która z ziemi zdawała się podnosić
2469 71 |             przed sobą wielki gościniec z zórz, wiodący ku niebu,
2470 72 |             świat, poczyna się wreszcie z braku przewodników rozdzierać
2471 72 |              Ludzie, którzy budzili się z rana, zadawali sobie pytanie,
2472 72 |                 cezarem, powiększał się z dniem każdym.~Pizo przypłacił
2473 72 |          wysyłając co dzień centurionów z wyrokami śmierci do podejrzanych
2474 72 |                 Periodonicesa" i szaleć z nim razem wśród orgii nagich
2475 72 |             wina i kwiatów.~A tymczasem z dołu, na roli przesiąkłej
2476 73 |              fala szału i złości doszła z Palatynu aż do nas. Po drodze
2477 73 |             odpowiedź. Oto w tej chwili z portyku, pod którym piszę,
2478 73 |               już na wodzie, rozmawiamy z Ligią o dawnych czasach,
2479 73 |                 wielbię mojego Pana, bo z tych rąk On jeden mógł ją
2480 73 |            jeden mógł ją wyrwać, ocalić z areny i wrócić mi na zawsze.
2481 73 |                ze słońca, tak szczęście z miłości wypływa. Nie nauczyli
2482 73 |                przecie znał także Pawła z Tarsu i nieraz rozmawiałeś
2483 73 |              Tarsu i nieraz rozmawiałeś z nim długo, więc wiesz najlepiej,
2484 73 |           podobne do styp pogrzebowych, z życiem chrześcijan, a znajdziesz
2485 73 |                O mój Petroniuszu, oboje z Ligią cieszymy się nadzieją,
2486 73 |                 dokąd był wyjechał wraz z innymi augustianami, dążącymi
2487 73 |           innymi augustianami, dążącymi z cezarem. Długoletnia jego
2488 73 |                  Długoletnia jego walka z Tygellinem miała się ku
2489 73 |               powody. W miarę jak cezar z każdym dniem spadał coraz
2490 73 |                 mogły się przydać. Lecz z wolna Tygellin począł tłumaczyć
2491 73 |         zniewieściały esteta, "czyniący z nocy dzień", zajęty tylko
2492 73 |                 nawet pretorianów. Nikt z poufnych cezara nie umiał
2493 73 |               roztropniejszą wywabić go z miasta i dosięgnąć dopiero
2494 73 |           otrzymał zaproszenie, by wraz z innymi augustianami przybył
2495 73 |                dlatego, by nie wystąpić z jawnym oporem, może, by
2496 73 |               go natychmiast o przyjaźń z senatorem Scewinusem, który
2497 73 |                 ni nawet zakłopotania i z uśmiechem rzekł do augustianów,
2498 73 |        prześladowań ze względu na twoje z nim powinowactwo przez tę
2499 73 |               oddał swego czasu jednemu z Winicjuszów. Skoro jednak
2500 73 |                  nie będę się sprzeczał z tobą. Tak! Nie żałujcie