Rozdzial

 1 2 |       posłuchać szumu fontanny w atrium i po obowiązkowym tysiącu
 2 2 |     zwanej ostium, do właściwego atrium, Winicjusz rzekł:~- Czyś
 3 2 |         Tymczasem znaleźli się w atrium. Przełożony nad nim niewolnik,
 4 2 |       poczuciem zawodu, albowiem atrium czyniło raczej wesołe wrażenie.
 5 2 |       się chciała napić. Podłoga atrium była z mozaiki; ściany,
 6 2 |          odsunął kotarę dzielącą atrium od tablinum i w głębi domu
 7 2 |      odsunięciu kotary dzielącej atrium od tablinum dom otwarty
 8 2 |    śmiechy dolatywały stamtąd do atrium.~- Ach, wodzu - rzekł Petroniusz -
 9 4 |     drzwi Aulusa, i gdy nadzorca atrium dał znać, iż w sieni znajdują
10 4 |         może.~Aulus przeszedł do atrium, gdzie czekał nań centurion.
11 4 | spokojnie:~- Zaczekaj, Hiasto, w atrium, zanim zakładniczka zostanie
12 4 |     prędko wyszedł z powrotem do atrium, by nie pozwolić opanować
13 5 |      maskom stojącym w szafach w atrium i wybuchnął: - Na te maski
14 5 |            wybiegł jak szalony z atrium i leciał do Petroniusza
15 5 |      Winicjusza. Chwilami, gdy w atrium odzywały się kroki którego
16 6 |       Winicjusza, który wpadł do atrium jak burza i dowiedziawszy
17 8 |      jednak znaleźli się w małym atrium przynależnym do mieszkania
18 9 |       jasny i słońce zajrzało do atrium, więc poczęła ją namawiać
19 9 |       przyjść może.~I wróciły do atrium, którego nie opuszczały
20 9 |       ospą zjawił się jak duch w atrium. Ligia w jednej chwili poznała
21 10|    okręcono zwojami winogradu. W atrium, nad którego otworem rozciągnięto
22 10|          fioletowej, tak że całe atrium pełne było różnokolorowych
23 10|       chodził szybkim krokiem po atrium powtarzając:~- Już powinni
24 10|      dały się słyszeć kroki i do atrium wpadli hurmem niewolnicy,
25 10|         na Karynach.~I wyszedł z atrium, w całym zaś domu, ubranym
26 11|  rzuciwszy się na wysłaną ławę w atrium, począł bezładnie rozmyślać,
27 11|        mu się bić głową o ściany atrium, póki jej nie roztrzaska.
28 11| Winicjusz i ciągnąc ją na środek atrium - gdzie jest Ligia?~- Chciałam
29 11|          dzieląca przedsionek od atrium uchyliła się i nagle ujrzał
30 12|      Petroniusza, przełożony nad atrium oświadczył im, że żaden
31 12|        wróciła z przełożonym nad atrium Kreteńczykiem Tejrezjaszem.~-
32 13|          Winicjuszem przeszli do atrium, gdzie czekał na nich Chilon
33 13|  przejrzeć na wylot każdy dom od atrium do ogrodu? Kto zna wszystkie
34 13|   tymczasem każę wykadzić po nim atrium.~A Chilon Chilonides, okręciwszy
35 19|   niejakim czasie przełożony nad atrium, i w czasie jedzenia opowiadał
36 19|       Kroto. Wówczas udał się do atrium i z przyjemnością począł
37 19|       zdawała się wypełniać całe atrium. Kroto już był się ułożył
38 22|        wspólnego dla całego domu atrium, z fontanną w środku, której
39 28|       sam wzniósłbym Mu ołtarz w atrium. Co jeden nowy Bóg więcej
40 31|       Dopiero gdy znaleźli się w atrium Winicjuszowego domu, Petroniusz
41 32|          tak że wszedł prosto do atrium i stanąwszy przed Winicjuszem,
42 32|        stawić przede mną.~Rządca atrium znikł za zasłoną, lecz cucenie
43 32|         jego spływały na mozaikę atrium nitki krwi. Był jednak przytomny
44 35|  ochłonął ze zdziwienia, ogromne atrium Winicjuszowego domu zaroiło
45 35|       dziewczyny. Z każdą chwilą atrium napełniało się co raz szczelniej:
46 41|      zdawały się być usunięte.~W atrium willi młody Nerwa i Tuliusz
47 43|          do środka domu. W małym atrium było pusto i ciemno od dymu.
48 49|        much przelatujących przez atrium.~- Tygellinie - ozwał się
49 49|       ozwało się kilka głosów.~W atrium zrobił się szmer i ruch,
50 49|      został sam po lewej stronie atrium i z uśmiechem na ustach,
51 50|         z Tygellinem przeszli do atrium Poppei, gdzie czekali na
52 51|    Winicjusz był już we drzwiach atrium.~- Przyślij mi wiadomość
53 51|         wzdłuż kolumn zdobiących atrium, rozmyślając nad tym, co
54 51|        niewolnik, przełożony nad atrium.~- Panie - rzekł głosem,
55 51|          się do przełożonego nad atrium: - Wpuść.~Niewolnik zniknął
56 51|    lektyki i po chwili wszedł do atrium, napełnionego już augustianami.
57 51|        zrzuciwszy togę wbiegł do atrium. Winicjusz siedział na trójnogu,
58 53|       przechadzał się do rana po atrium. Niewolnicy znajdowali go
59 57|    rzekłszy zawołał przełożonego atrium i wydał mu odpowiednie rozkazy.
60 57|      Winicjusz wrócił do domu. W atrium czekał na niego Petroniusz.~-
61 61|     Petroniusz począł chodzić po atrium z wyrazem rozczarowania
62 62|          rzekłszy wskazał na kąt atrium, w którym obok długiej drewnianej
63 62|   przerwać męki i jął chodzić po atrium z twarzą zmienioną przez
64 68|        irysy, by jej przypomnieć atrium w domu Aulosów. Nieraz ukryci