Rozdzial

 1 2  |        zarazem panujące nad falą świata i zarazem tak nią zalane,
 2 2  |          niewiastami z wielkiego świata.- Po przywitaniu i złożeniu
 3 2  |          jest wasz świat od tego świata, którym włada nasz Nero.~
 4 5  |       jego rozsławił na krańcach świata, i kocha mnie, bom mu był
 5 7  |      cezarze, w imieniu miasta i świata - zawołał Domicjusz Afer.~-
 6 8  |           Pójdą choćby na koniec świata, choćby tam, skąd są, gdzie
 7 9  |         wszystkich znanych krain świata.~Ogrody były puste; tu i
 8 13 |          zachował moją naukę dla świata.~- Do jakiejże szkoły należysz,
 9 16 |        zarząd chrześcijan całego świata, ma także lada chwila przyjechać
10 18 |       zapomnieć o Rzymie, a wagę świata umieścić gdzieś między Grecją,
11 19 |     wszyscy chrześcijanie całego świata ani nawet sam cezar.~Chilon
12 22 |      wierzył we wszystkich bogów świata i we wszystkie mity, z których
13 22 |    winowajców choćby na krańcach świata. Jednakże Chilonowi przyszło
14 23 |          i we wszystkie klejnoty świata, więc zdjęło go zdumienie,
15 23 |     zmieniły później starą duszę świata. Winicjusz zbyt zaważył
16 25 |         mu się, że porządek tego świata odwraca się zupełnie. Potem
17 25 |          przeszkodził odkupieniu świata.~Więc dlatego nie mógł powstrzymać
18 26 |         wszystkimi potęgami tego świata, do którego należał, stał
19 28 |       wszystkie podstawy naszego świata. Ten sam człowiek odwiedzał
20 28 |         człowieka, który do tego świata należy i z którym musiałaby
21 28 |         ukrzyżować dla zbawienia świata i zmartwychwstał. Wszystko
22 28 |     cezar, prawo i cały porządek świata, a zamiast tego wszystkiego
23 29 |   triclinium:~- Zjeździłeś kawał świata, ale tylko jako żołnierz,
24 30 |    których tłumy z trzech części świata wsłuchiwałyby się w pieśń
25 30 |         miasto, które jest głową świata i moją stolicą.~- Cezarze -
26 30 |       piękna i stworzyła mądrość świata, my stworzyliśmy siłę, a
27 31 |         najodleglejszych krańców świata sprowadzono zwierzęta, ptaki,
28 32 |       wobec tego nowego dla niej świata, wobec rozkoszy i uniesień,
29 33 |        miłości w imię Zbawiciela świata.~Winicjusz, który i tak
30 33 |       duszy gotowiście na krańce świata wędrować, więc uczyńcie
31 33 | znaczeniu, jakie dla pogańskiego świata mieć będzie nawrócenie się
32 33 |      istotnie wędrować na krańce świata dla jednej duszy ludzkiej
33 36 |    gawiedzi i wszystkich narodów świata, by oczy nasycić widokiem
34 36 |   złożonej ze wszystkich narodów świata. W tej powodzi przepychu
35 39 |         ukrzyżować dla zbawienia świata, ale niech w zdroju łaski
36 40 |      siebie, z cezara i z całego świata. Chwilami ośmielał się przyganiać
37 41 |          żonę? U bram nieznanego świata chciałem złożyć największą
38 42 |  pochodzącej ze wszystkich stron świata? Tu Ursus ze swą nadludzką
39 44 |     legii we wszystkich stronach świata - zdawały się tylko czekać
40 44 |          do chóru, sławiąc "Pana świata", drudzy, oburzając się
41 45 |       wołali, że nadszedł koniec świata. Niektórzy stracili zupełnie
42 45 |   przyjście Chrystusa i w koniec świata była i tak między nimi rozpowszechniona,
43 46 |     Wiara chrześcijan, iż koniec świata przez ogień jest bliski,
44 48 |        dusze chrześcijan. Koniec świata wydawał im się zawsze bliskim,
45 49 |     przez męty całego ówczesnego świata, działy się rzeczy przechodzące
46 49 |         był pewien, że ów władca świata nigdy nie poważy się podnieść
47 49 |         boską Klio! Nero, władca świata, Nero, bóg, spalił Rzym,
48 49 |       niej ojczyznę! Od początku świata nikt nic podobnego nie uczynił,
49 51 |     jednak ostać. Rzym był panem świata, ale i wrzodem świata. Wiało
50 51 |      panem świata, ale i wrzodem świata. Wiało od niego trupią wonią.
51 51 |      patrzeć na podobny porządek świata? Geniusz śmierci nie jest
52 53 |     odkupił męką i krwią grzechy świata, tak chce, abyście wy odkupili
53 53 |    zbudowali fundament pod Syjon świata, a duchowi memu każesz objąć
54 55 |        hekatomby wszystkim bogom świata, tegoż jeszcze wieczora
55 58 |  śmiertelną obelgę, rzuconą panu świata wobec tysiącznych tłumów,
56 64 |        padł na skazanych. Władcy świata chodziło przede wszystkim
57 68 |    dziewicy, którą rozkaz władcy świata uwalnia z rogów dzikiego
58 68 |         wspaniałomyślnego władcę świata. Więc popatrzył przez chwilę
59 69 |         grodzie, który był głową świata, utwierdził dzieło Mistrza,
60 71 |      ładu, które stało się głową świata, jego ciemięzcą, ale zarazem
61 71 |          myśl, że do owej muzyki świata dodał dźwięk jeden, którego
62 Epi|           zmieniał życie swoje i świata w jakiś sen niedorzeczny,