Rozdzial

 1 1 |               zakochałeś się wypadkiem w Pomponii? W takim razie żal mi cię:
 2 1 |                 połączenia. Brr!~- Nie w Pomponii - eheu! - rzekł Winicjusz. -
 3 1 |                  oddał ją swej siostrze, Pomponii Grecynie, żonie Plaucjusza.
 4 1 |             chciał.~- To chyba nie znasz Pomponii Grecyny. Zresztą oboje przywiązali
 5 2 |                   która nie może darować Pomponii, że jeden mąż wystarczył
 6 2 |         Błogosławieni bracia . . .~Nawet Pomponii podobała się wykwintna grzeczność
 7 2 |                   Po czym zwrócił się do Pomponii Grecyny - i wskazawszy na
 8 2 |                  Petroniusz siedząc przy Pomponii lubował się widokiem zachodzącego
 9 2 |           zwłaszcza w ludziach. W twarzy Pomponii, starego Aulusa, ich chłopca
10 2 |                sobie i zwróciwszy się do Pomponii rzekł:~- Rozważam w duszy,
11 4 |        rozumiejąc, o co chodzi; policzki Pomponii pokryły się bladością; we
12 4 |          następnie pochylił się do kolan Pomponii, mówiąc:~- O domina! Pozwólcie
13 4 |                opiekę cezara. Tu szepnął Pomponii, że pod pozorem orszaku
14 4 |                 rozstania nadeszła. Oczy Pomponii i Ligii znów zapłynęły łzami;
15 5 |                  rzekł zwróciwszy się do Pomponii. Pomponia wzięła list i
16 6 |                ich jednak żal, zwłaszcza Pomponii.~I zasiadł, by napisać ów
17 7 |          sromocie słyszała od Aulusa, od Pomponii Grecyny i ich przyjaciół.
18 7 |              Może odebrał cię Aulusowi i Pomponii tylko przez złość do nich...
19 7 |               jest, jeśli i on na prośbę Pomponii zaopiekuje się tobą, nic
20 7 |                zresztą nie lubi Aulusa i Pomponii... Nie! Nie zdaje mi się,
21 7 |                 wychowana w surowym domu Pomponii, gdzie skromności przestrzegano
22 7 |                 słowa Akte, i przestrogi Pomponii. Mimo tych słów i przestróg
23 7 |                Dlaczego cezar odebrał ją Pomponii. Ona się tu boi i chce do
24 7 |             świecie kobiet. Wiedziała od Pomponii, że ona doprowadziła cezara
25 7 |             Jakiś głos, podobny do głosu Pomponii, wołał jeszcze w jej duszy: "
26 8 |                  wyrok śmierci Aulusowi, Pomponii Grecynie, Ligię zaś zabierze
27 8 |          wyproszą ją od cezara i oddadzą Pomponii, teraz zaś wiedziała, że
28 8 |                  mi cię żal i żal dobrej Pomponii, i Aulusa, i ich dziecka.
29 8 |               Winicjusza, aby cię wrócił Pomponii.~Lecz Ligia obsunęła się
30 8 |                     Niech Bóg błogosławi Pomponii i Aulosowi - rzekła. - Nie
31 9 |               ROZDZIAŁ IX~Ligii żal było Pomponii Grecyny, którą kochała z
32 9 |                 jakby w domu, pod opieką Pomponii Grecyny. I spała dość długo.
33 9 |                 może ubłagać i wrócił ją Pomponii.~Lecz Ligia potrząsnęła
34 9 |                  Augusto, ale wychowanka Pomponii Grecyny i córka króla Ligów,
35 9 |                  cezara, by mnie odebrał Pomponii, ale jam tu po niewoli,
36 9 |                   I chciałabyś wrócić do Pomponii?~Ostatnie pytanie Poppea
37 9 |                 wstaw za mną i wróć mnie Pomponii.~- Więc Petroniusz namówił
38 10|                  na Hades, że ją wrócisz Pomponii, a już twoją będzie rzeczą,
39 11|                 lubować myślą o rozpaczy Pomponii Grecyny, gdy staremu Aulusowi
40 11|            pokłonić się o nią Aulusowi i Pomponii, odebrał dziecko podstępem
41 11|             powrót do domu i że wróci ją Pomponii. A mówiąc o tym płoniła
42 11|                przed sobą żałobną postać Pomponii Grecyny.~Widocznie i ona
43 13|               oznak, żadnych amuletów na Pomponii lub na twej boskiej Ligii?
44 14| niebezpieczeństwo od Aulusa Plaucjusza i Pomponii, a zarazem od nas obydwóch,
45 15|                 się Poppea, której cnota Pomponii jest widocznie solą w oku.~
46 16|            Petroniusza a światem Ligii i Pomponii Grecyny istnieje jakaś różnica
47 23|              zaprzysiągł, że wróci Ligię Pomponii Grecynie, to mają prawo
48 23|          prześladować Ligię, udać się do Pomponii - i przysiąc jej, że się
49 26|                 oddał królewskie dziecko Pomponii Grecynie.~Winicjusz, jakkolwiek
50 26|              kiedy, jak Kallina wróci do Pomponii, pokłonię się jej, by pozwoliła
51 26|                więc ci powiadam: wróć do Pomponii Grecyny i bądź pewna, że
52 26|                serca, więc nie widziałam Pomponii od czasu, gdym opuściła
53 26|                 nie chciałabyś wrócić do Pomponii?~- Chciałabym z całej duszy
54 27|           Pomponię Grecynę i Aulusa. Dla Pomponii źródłem nieustannego smutku
55 34|              Rzymianek i chyba do jednej Pomponii podobna. Nie umiał jej zresztą
56 39|                  je czystym, jak twoje i Pomponii, i czyni je wiernym, jak
57 39|                  je wiernym, jak twoje i Pomponii. Ślepym bym był, gdybym
58 39|                 które znam, prócz jednej Pomponii, kupczyły wiarą i przysięgami,
59 48|           odnajdziesz Aulosów, wrócę cię Pomponii i wezmę cię potem z jej
60 50|              widziałem Ligię, wychowankę Pomponii Grecyny, która chełpiła
61 55|               Spodziewając się przyjazdu Pomponii i Aulusa, błagała, by przyszli
62 68|                Winicjusz - odwiozę ją do Pomponii Grecynie.~- I uczynisz tym