Rozdzial

 1 1 |                niż rzeczywistość. Swoją drogą każdy szuka tam obecnie -
 2 2 |                Carinae, najkrótsza więc droga wypadała im poniżej Forum,
 3 2 |                 przy piersi dyszy pierś droga lub gdy całuje usta kochane...
 4 4 |              siłą jaką jedynie bojaźń o drogą istotę dać może.~Aulus przeszedł
 5 4 |            rozkaz okrutnika zabiera jej drogą głowę - tę, którą Aulus
 6 5 |              Ligia jest dla Plaucjuszów drogą, a wówczas cezar tym bardziej
 7 5 |            Citium inną powinien był iść drogą, i cierpiał z tego powodu
 8 7 |                 sprawy. Lecz Akte swoją drogą miała słuszność i dziewczyna
 9 7 |                 czuł, że jest mu bardzo droga i że naprawdę mógłby ją
10 8 |          możecie stąd uciekać. Jedna ci droga zostaje: błagać Winicjusza,
11 9 |                mówię w tej chwili? Tak, droga moja, pójdę do niego i powiem
12 11| niebezpieczeństwo nie wisiałoby nad jej drogą głową. A teraz stało się
13 18|              wzmogła się jeszcze. Swoją drogą do Rzymu wysłani zostali
14 20|           omyłkę począł nie ufać oczom.~Droga wydała mu się jednak długą.
15 21|                 kończą się powodzeniem.~Droga była jednak długa, więc
16 21|             pomoc. Co za zła i nierówna droga! Oliwa wypaliła się mi w
17 21|          poczęły się wychylać z cienia. Droga nie była już zupełnie pusta.
18 22|                 wypocząć. Niespana noc, droga do Ostrianum i ucieczka
19 25|             księżycowego światła, jakby drogą ku niebu, on zaś, Winicjusz,
20 26|              wracać z nim do kraju, ale droga to była niebezpieczna z
21 26|                 że to jest nad wszystko droga i nad wszystko uwielbiona
22 26|           chciał dojść do ciebie błędną drogą, więc ci powiadam: wróć
23 27|                i z samej Ligii uczyniła drogą mu nad wszystko w świecie
24 27|                 ten ból. I ona znalazła drogą istotę, z którą groził jej
25 32|           odzyskał trochę sił i wyszli. Droga była długa. Linus bowiem
26 35|           pretora, by ich wyzwolić. Ty, droga, powinnaś mi to pochwalić,
27 36|                Aleksandrii, stamtąd zaś drogą Pobrzeżną uda się do Ancjum.
28 36|       dostatecznie napatrzyć. Do Ancjum droga nie była trudna ni daleka,
29 36|           pewnym uczuciem dumy, że cała droga aż do Ancjum miała być tak
30 36|                cię jeszcze ujrzał przed drogą. Czemu się tak zakryłaś?~
31 38|           Winicjusz do Ligii:~"Czyś ty, droga, była kiedy z Aulosami w
32 39|                    pytała Ligia.~- Nie, droga moja - odpowiedział Winicjusz. -
33 39|                mogłem. Zbyt cię kocham, droga, najdroższa moja!~- Wiedziałam,
34 39|        wdzięczność Chrystusowi. O, moja droga! Żyć razem, czcić razem
35 39|             przerwał z radością:~- Tak, droga moja! Ziemie nasze znajdują
36 39|                   spytała Ligia.~- Tak, droga. Będziemy ich zapraszali
37 39|                 i rzekł:~- Nie bój się, droga. Igrzyska blisko, więc wszystkie
38 42|             jękami konia, który biegnąc drogą wznoszącą się ciągle do
39 42|          cisnęli się pod opiekę bóstwa. Droga nie była też już ani tak
40 42|               ruszył przed siebie dalej drogą Appijską.~Lecz było to obecnie
41 43|              więcej rzeczy. Sama główna droga Portowa była w wielu miejscach
42 45|                 strony przeciwnej. Idąc drogą Tryumfalną można było dotrzeć,
43 45|               na Via Nomentana. Była to droga najkrótsza, lecz i Makrynus,
44 45|           mieszkańców uciekała ku morzu drogą Portową. Za bramą Septymiańską
45 45|              jakby od zorzy zachodniej. Droga stawała się wolniejsza,
46 47|          gniazdo ojców moich, o kolebko droga!... Głos jego na otwartym
47 48|              się i wsparł ręką o skałę. Droga z Ancjum, wypadki pod murami,
48 48|              ciebie i was wszystkich. O droga moja!... Czy chcecie jechać
49 53|               was i mówi wam: "Pójdźcie drogą moją", oto podnosi was ku
50 57|                spostrzegł, że idzie złą drogą i że słowa jego odnoszą
51 57|                być na świt. - To krótka droga. Spocznij teraz.~Lecz Winicjusz
52 60|                 na którym spoczywała ta droga mu nad wszystko głowa.~Ursus
53 60|           własne piersi.~- Przyszedłem, droga - rzekł. - Niech cię Chrystus
54 60|               uczynić spokojnym: - Nie, droga. Ty nie umrzesz. Apostoł
55 60|               jego rękę:~- Marku!~- Co, droga?~- Nie płacz za mną i pamiętaj,
56 62|              Evoe!" najszerszą ogrodową drogą, wśród dymów i wśród ludzkich
57 70|             ciemne postaci posuwały się drogą Appijską ku równinom Kampanii.~
58 70|                bielały kolumny świątyń.~Droga była pusta. Wieśniacy, którzy
59 71|             oddział żołnierzy prowadził drogą Ostyjską Pawła z Tarsu ku
60 71|                 zstępowała mu do duszy.~Droga na miejsce stracenia była
61 73|           wydają, a gdy pomyślę, jak ta droga głowa, którą dziś co dzień
62 74|            moich, którą ci wręczę przed drogą. Powiedz mu też ode mnie,