Rozdzial

 1 1  |      Charytek! Opowiesz mi to wolnym czasem - rzekł Petroniusz.~- Właśnie
 2 1  |          przeszkadzają mi też myśleć czasem, że naprawdę jest tylko
 3 2  |              grupami przeciskały się czasem postępujące miarowym krokiem
 4 7  |        miejsca, więc i ją zapraszano czasem do stołu cezara. Czyniono
 5 7  |          nosił, gdyż przed niedawnym czasem poświęcił ją Jowiszowi,
 6 10 |            miasta. Wiadomym było, że czasem nawet przynosił z tych nocnych
 7 13 |        wdzięczność ludzka jest mała. Czasem, gdy ucieknie cenny niewolnik,
 8 14 |            nie Atlas, ale kobieta. i czasem igra nim jak piłką.~- Tak! -
 9 15 |             dziesięciu tysięcy sług. Czasem też bywa wesoło. Kalwia
10 15 | Miedzianobrody. Dzięki jemu człowiek czasem brzydzi się samym sobą.
11 15 |            tak to tłumaczę, a jednak czasem wydaje mi się, że jestem
12 16 |            Mocą wyobraźni widywał ją czasem tak dokładnie, jakby przed
13 17 |             weszli pod kolumnadę - i czasem miewam zaćmienia pamięci.
14 17 |          jeśli nikt nie zetrze przed czasem głowy węża, wszystkich nas
15 18 |             umarła. Wspomina jeszcze czasem o niej Poppea, ale cezara
16 18 |           wzruszać ludzi swym losem. Czasem zrywa się po nocach, twierdząc,
17 20 |            lub "Powstań z martwych", czasem znów imię Chrystusa powtarzało
18 27 |              Opuściła ją spokojność. Czasem mówiła sobie, że właśnie
19 27 |             miewał. Ursusa polubił z czasem i rozmawiał z nim teraz
20 27 |              jej wiekuisty rozdział. Czasem łudziła się wprawdzie, że
21 28 |        nienawidzę, bo on nas dzieli. Czasem mi się zdaje, że są w tym
22 28 |          Zmieniono mi jednak duszę i czasem dobrze mi z tym, czasem
23 28 |              czasem dobrze mi z tym, czasem znów dręczę się tą myślą,
24 28 |        nadzieją, że ją może ujrzę, i czasem zdaje mi się, że to musi
25 28 |         przez Pawła z Tarsu może się czasem czegoś o niej dowiem. Nie!
26 29 |              pisywał satyry, a nawet czasem prozę przeplatał wierszami,
27 29 |         takim zamkniętą kształcie... Czasem wydaje mi się, że jesteśmy
28 35 |         zaćwiczyć, bo kto wie, czy z czasem nie będą mu się jeszcze
29 36 |     zielonymi, jakby sennymi oczyma, czasem zaś wznosząc olbrzymie głowy,
30 38 |              szczęśliwy, gdy ci je z czasem pokażę. Już od Laurentum
31 39 |              wisi niebezpieczeństwo; czasem śniłem, że zrabowano mi
32 39 |           dzielnic. W mieście bywało czasem po kilka tysięcy lwów pomieszczonych
33 40 |              to nieprawda!... Bywają czasem wymowne. Słowa Hekuby są
34 40 |         rodzi w męce każdy wiersz... Czasem mi go żal. Na Polluksa!
35 40 |              strzec nie żartem, by z czasem nie pójść na strych. Prawda,
36 40 |         rzekł:~- Paweł mówił, że Bóg czasem przestrzega, ale we wróżby
37 41 |               iż ja sam zadaję sobie czasem pytanie, czy nie jestem
38 41 |             czyny człowieka mogą być czasem okrutne, a człowiek może
39 41 |         bogowie złożyli w moje ręce. Czasem wydaje mi się, że aby się
40 42 |    widnokręgu, zamykając go tak, jak czasem zamyka go pasmo leśne. Gór
41 44 |            ludność, i odzieży, którą czasem z łaski cezarów rozdawano
42 45 |              stawała się wolniejsza, czasem tylko przychodziło im walczyć
43 47 |       grzywach płomieni ukazywał się czasem Kapitol, płonęła przeszłość
44 50 |          niego to dowiedziałem się z czasem, że oni oddają cześć niejakiemu
45 51 |        cienie... Eunice przyszłaby z czasem do mnie i błądzilibyśmy
46 53 |           których nie mogli spełnić. Czasem spostrzegał się, że już
47 56 |             chcąc się utrudzać przed czasem, szli bez zbroi, często
48 57 |              cisza, przerywana tylko czasem przez dźwięk spiżu, a ciągle
49 59 |           nie odpowiadał na pytania, czasem znów wpadał w gniew i stawał
50 59 |              śmierć idzie ku mnie...~Czasem zdaje mi się, żem już umarł
51 61 |        Chrystusie i gotowe odlecieć. Czasem tylko w jego sercu zrywał
52 61 |             jeszcze ból, jak wicher, czasem błysnęła, jak błyskawica,
53 61 |         tamtej strony grobu, i jeśli czasem myśl ich zwracała się jeszcze
54 66 |            Kaligula, pozwalali sobie czasem iść wbrew jego woli, co
55 71 |             i błękitne. Szli w ciszy czasem tylko zabrzęczały zbroje
56 74 |            okrytą kwiatami jabłonią. Czasem tylko przerywał je wybuch
57 74 |             wybuch wesołego śmiechu, czasem szmer pochwał, czasem zbyt
58 74 |       śmiechu, czasem szmer pochwał, czasem zbyt głośny pocałunek, złożony
59 Epi|            ściągać legie ze Wschodu. Czasem znów myślał, że nie wojną,
60 Epi|       pocznie się dla niego i Rzymu. Czasem znów wołał o krew; czasem
61 Epi|            Czasem znów wołał o krew; czasem oświadczał, że poprzestanie