Rozdzial

 1 1 |      tepidarium - niech wszyscy bogowie darzą cię pomyślnością,
 2 2 |     można jednak lekceważyć. Że bogowie mogą być zgniewani przebraną
 3 2 |   greckimi nazywają imionami.~- Bogowie stali się od pewnego czasu
 4 2 |     Szukają tego szczęścia sami bogowie, więc i ja, o Ligio, którym
 5 2 |  spadnie w Górach Albańskich, a bogowie nawiedzą przejmującym wichrem
 6 7 |   chociaż brak mu jej zawsze... Bogowie wiedzą, ile go kosztują
 7 7 |       jak Kryspinilla. Widzisz! Bogowie i ludzie szukają miłości.
 8 7 |      pytanie, czy istnieją jacy bogowie, chociaż niewiara gubi młodzież...~
 9 9 |         ale córką królewską!... Bogowie nieśmiertelni! Ona równie
10 11|       Rzym, a gdyby jacy mściwi bogowie obiecali mu, że wszyscy
11 11|    przez ciebie i niech wszyscy bogowie strzegą teraz jej biednej
12 13|        bał tego Petroniusza. O, bogowie! Przecz stręczycielstwo
13 14|    zapobiec przypuszczeniom, że bogowie poczynają go karać za zbrodnie.
14 14|         ty co o tym mniemasz?~- Bogowie są zbyt potężni, by mogli
15 15|     chodził z nim razem i jeśli bogowie pozwolą mi ujrzeć Ligię,
16 16|        dostojny trybunie! Nawet bogowie nie zawsze bywają wdzięczni,
17 16|      jest błazeństwem, niech mi bogowie pozwolą zostać błaznem na
18 19|        tak źle o nich mówią! O, bogowie! Taka to sprawiedliwość
19 19|         lub jutro z domu. Niech bogowie zleją na cię wszelkie pomyślności.
20 21| porywaniu dziewicy? Zapewne, że bogowie powinni czuwać nad wybranymi,
21 21|      nieraz takie rzeczy, jakby bogowie grywali w bierki, zamiast
22 22|         się tego nie domyśla... Bogowie, bogowie, pozwólcie mi tylko...~
23 22|         nie domyśla... Bogowie, bogowie, pozwólcie mi tylko...~I
24 22|        Krotona - mówił sobie. - Bogowie! Ten Lig, jeśli jest człowiekiem,
25 24|         wspaniałomyślnego... O, bogowie!...~Tu jednak wspomniał,
26 26|         ni rzymskiego cezara.~- Bogowie dali Rzymianom zwierzchnictwo
27 26|       rzekł surowo Winicjusz.~- Bogowie to złe duchy - odpowiedział
28 28|     duszy niczego innego. A ja, bogowie mi świadkami! - nie mogę.
29 32|  Winicjuszem, rzekł:~- Niech ci bogowie dadzą nieśmiertelność i
30 35|      wyznaję, iżem pomyślał, że bogowie, jeśli są, to powinni dać
31 38|     głos, którym obdarzyli mnie bogowie i o który, jak mówią, dla
32 39|    piękność. Mniejsza, czy nasi bogowie są prawdziwi, ale są piękni,
33 40|       Boś większy od nich. Komu bogowie dali tyle co tobie, od tego
34 40|        mgłą rozkoszy i rzekł:~- Bogowie dali mi trochę talentu,
35 40|       opowiadali tę naukę, nasi bogowie muszą się strzec nie żartem,
36 41|       całą potęgą władzy, którą bogowie złożyli w moje ręce. Czasem
37 41|      złożył formingę i rzekł:~- Bogowie!... Ujrzę płonące miasto
38 42|   doszedł tylko jeszcze wyraz: "bogowie", resztę zgłuszył tętent
39 42|         ów wyraz wytrzeźwił go. Bogowie!... Winicjusz podniósł nagle
40 42|         płonie! Miasto w ogniu! Bogowie, ratujcie Rzym!"~Koń potknął
41 42|       chwili nie doszedł, jedni bogowie wiedzą...~Tu Juniusz zawahał
42 45|   będzie świstał bezpiecznie. O bogowie! Świstać nad takim światowładnym
43 47|        nie wiedzą, co czynić.~- Bogowie! - rzekł Nero - co za noc!
44 47|         wargami na twoją cześć. Bogowie, jaki ten plebs ma nieprzyjemny
45 49|        wy wszyscy nieśmiertelni bogowie, czemuście nie przyszli
46 49|          Ukarz podpalaczy! Sami bogowie chcą pomsty.~On zaś siadł,
47 49|        czym Achilles, czym sami bogowie? Mniejsza, czy spalenie
48 51|  wychylił ją i rzekł:~- Niechaj bogowie dadzą ci, panie, czego zapragniesz. -
49 56|         jednym tylko pobłądził: bogowie stworzyli cię rzezimieszkiem,
50 57|         mnie nią nie strasz, bo bogowie najlepiej wiedzą, czy się
51 57|            Uczyń tak, Zeusie, a bogowie złożą ci taką daninę, jakiej
52 57|   opuszczać - mówił sobie - ale bogowie mylą się, jeśli sądzą, że
53 59|      tam ludzie cię ubóstwią, a bogowie przyjmą jak równego sobie
54 59|            Jak to noc?... Niech bogowie zmiłują się nad tobą! Jak
55 61|        mogę, ale wracaj i niech bogowie ześlą ci ukojenie.~- Puścić
56 62|         niesprawiedliwości? Czy bogowie nie będą się mścili za niewinnych
57 65|        doskonały człowiek i oby bogowie dali nam takich jak najwięcej."~
58 73|      gdzieś tak wysoko, że sami bogowie nie mogą jej dojrzeć ze
59 74|      tym, do czego stworzyli go bogowie: dozorcą mułów w tych twoich
60 74|       że ja cię opuszczę? Gdyby bogowie chcieli mi dać nieśmiertelność,