Rozdzial

1501 57 |                rozmowa. Niger udał się do gospody, do swoich ludzi.
1502 57 |             Niger udał się do gospody, do swoich ludzi. Nazariusz,
1503 57 |                kiesę ze złotem, wrócił do więzienia. Dla Winicjusza
1504 57 |            ramionami i mówić jakby sam do siebie:~- Na Polluksa! Jak
1505 57 |        rozeszli się. Petroniusz wrócił do cubiculum. Winicjusz zaś
1506 57 |            stok Watykańskiego wzgórza, do owej chaty fossora, w której
1507 57 |               chmury.~Winicjusz wrócił do domu. W atrium czekał na
1508 57 |             umyślnie i zasiadłem nawet do kości. U Anicjusza jest
1509 57 |           powodu burzy puste. Od czasu do czasu błyskawica rozdzierała
1510 57 |             odłożono wynoszenia trupów do jutra.~- Grad nie będzie
1511 57 |                   Musimy czekać choćby do brzasku.~Jakoż czekali nasłuchując,
1512 57 |               pochodnie!~I zwrócił się do ludzi:~- Baczyć, by muły
1513 57 |            przycisnęli się w milczeniu do kopca, nie rozumiejąc, co
1514 57 |                puticuli był wprost nie do zniesienia, po czym podnieśli
1515 57 |           przenieśli ją wraz z Ursusem do Eskwilińskiego więzienia...
1516 57 |                  Petroniusz, wróciwszy do domu, posępny był jak burza
1517 57 |                 Petroniuszowi żal było do głębi duszy i jej, i Winicjusza,
1518 58 |             pogoda. Amfiteatr od świtu do nocy napełnił się tysiącami
1519 58 |           służyła szermierzom z zawodu do zaczepnego i obronnego boju.
1520 58 |         obejmować wzajemnie i zachęcać do wytrwania wobec mąk i śmierci.
1521 58 |            naumyślnie, przez nienawiść do ludu i dlatego, by go pozbawić
1522 58 |             którego ręka, przymocowana do trójnoga z ogniem, napełniała
1523 58 |         dobiciu go i wywleczeniu ciała do spoliarium nastąpiła zwykła
1524 58 |           opuścił amfiteatr i udał się do wzniesionego umyślnie, olbrzymiego
1525 58 |                całe kolisko, od brzegu do brzegu, tak że ostatni ich
1526 58 |               pośpiechem przygotowania do jakichś nowych mąk. Naraz
1527 58 |              poczęli przybijać im ręce do przecznic gorliwie i szybko,
1528 58 |                i szeptano dziwne słowa do uszu kapłanek Westy, na
1529 58 |           arenie, on zaś zwracając się do gromady tych, którzy stali
1530 58 |              męża.~A on zbliżył się aż do przegrody otaczającej arenę
1531 58 |              Paweł z Tarsu zwrócił się do Kryspa i rzekł:~- Kryspie,
1532 58 |              jesteś, który przemawiasz do skazanych? - Obywatel rzymski -
1533 58 |                Po czym, zwróciwszy się do Kryspa, rzekł:~- Ufaj, gdyż
1534 58 |              zbliżyli się w tej chwili do Kryspa, aby położyć go na
1535 58 |       rozweselony wchodził z okrzykami do cyrku, umilkł nie wiedząc,
1536 58 |            ociężale przyłożył szmaragd do oka.~Nastała cisza zupełna.
1537 58 |             straszny, za życia jeszcze do kościotrupa podobny, nieugięty
1538 59 |               zdają się spać... Jedźmy do Achai. Tam czeka cię sława
1539 59 |                słów Kryspa i wróciwszy do domu nie mógł zasnąć z wściekłości
1540 59 |                chwilę i zwróciwszy się do Tygellina, rzekł:~- Dopilnujesz,
1541 59 |             dzień.~Po czym zwrócił się do innych augustianów, z którymi
1542 59 |           wyprawić pod koniec igrzysk.~Do Chilona zbliżył się Petroniusz
1543 59 |               lecz nie mógł go donieść do ust, co widząc Westynus
1544 59 |              się coś rusza i coś idzie do mnie. Ale ja nie wiem co
1545 59 |             napojone żywicą, przywiążą do słupów i podpalą... Byle
1546 59 |           niewolnikowi podać mi krater do ust. Chcę pić, a rozlewam
1547 59 |               augustianów zwróciło się do Chilona. - Hej, stary, ty
1548 60 |             Petroniuszowi przychodziło do głowy, że on może znów ułożył
1549 60 |            Nazariusz dostał się jednak do Mamertyńskiego więzienia
1550 60 |                więzienia jako najemnik do wynoszenia trupów, postanowił
1551 60 |                co noc wysyłał po trupy do więzień. Niebezpieczeństwo,
1552 60 |            Komuż zresztą mogło przyjść do głowy, by patrycjusz; wnuk
1553 60 |      Cuchnących Dołów, i jął się pracy do której zmuszała ludzi tylko
1554 60 |                której przechodziło się do szeregu innych. Mdłe kaganki
1555 60 |             dzieci spały, poprzytulane do matek. Naokół słychać było
1556 60 |               strażnik więzienny - ale do rana będzie więcej, bo tam
1557 60 |               nie oddawać, póki można, do Cuchnących Dołów. Trzeba
1558 60 |              grabarska wchodziła tylko do tych, z których trzeba było
1559 60 |            Każdego trupa niech zaniosą do próby, bo przyszły rozkazy,
1560 60 |            szyje, a potem zaraz z nimi do Dołów!~- Dobrze, ale wypijemy! -
1561 60 |             pozostałymi zaś zabrał się do wkładania trupów na nosze.~
1562 60 |            pierwsze podziemie. Zajrzał do wszystkich ciemnych kątów,
1563 60 |             wszystkich ciemnych kątów, do których prawie nie dochodził
1564 60 |           Winicjusz wszedł z kagankiem do czwartej z kolei piwnicy,
1565 60 |            chwili kaganek, zbliżył się do niego i spytał:~- Ursus,
1566 60 |             ogarnęła go miłość podobna do rozdzierającego bólu, wstrząsająca
1567 60 |               bólu, wstrząsająca duszą do ostatnich głębin, a zarazem
1568 60 |                twarz począł przyciskać do ust brzeg płaszcza, na którym
1569 60 |                jeden tylko przychodził do głowy...~Tu zwrócił oczy
1570 60 |                 a gdy raz dostanie się do domu Petroniusza; ten ją
1571 60 |                siebie, ale żal mu było do głębi duszy tego dziecka,
1572 60 |          zakratowany otwór wkradły się do podziemia promienie księżyca
1573 60 |         przyjdziesz.~On zaś rzucił się do jej rąk i począł przykładać
1574 60 |             rąk i począł przykładać je do czoła i serca, potem uniósł
1575 60 |            słowa i tylko przyciskał ją do piersi, mówiła dalej:~-
1576 60 |             mogli pożegnać. Już ja idę do Niego, Marku, ale kocham
1577 60 |            Ligia - Chrystus sam wołał. do ojca: "Oddal ode mnie ten
1578 60 |              wobec niego? Gdy przyszli do nas pretorianie, bałam się
1579 60 |           straszne więzienie, a ja idę do nieba. Pomyśl, że tu jest
1580 60 |          pomyśl, że ty tam przyjdziesz do mnie!~Tu umilkła, by nabrać
1581 60 |               pierś, po czym podniosła do ust jego rękę:~- Marku!~-
1582 60 |        pamiętaj, że ty tam przyjdziesz do mnie. Krótko żyłam, ale
1583 60 |           twarz. Raz jeszcze podniosła do ust jego rękę i szepnęła:~-
1584 61 |        korytarzach, Winicjusz wchodził do podziemia, w którym była
1585 61 |           jakby już zbawiona i święta, do wieczystego źródła życia.~
1586 61 |              tyś rzekł, gdyśmy wrócili do domu. "A ja wierzę, że Chrystus
1587 61 |         Petroniusza udał się śpiesznie do dozorcy puticulów po swoją
1588 61 |                wyprowadzać chrześcijan do ogrodów cezara. W więzieniu
1589 61 |     obwiązawszy szmatą głowę, udał się do bram więzienia.~Lecz dnia
1590 61 |              rzekł mu:~- Panie, wracaj do siebie. Poznałem cię, ale
1591 62 |             fale ludu poczęły napływać do ogrodów cezara. Tłumy, przybrane
1592 62 |          nabite były smolnymi słupami, do których poprzywiązywano
1593 62 |            jakiś naród poprzywiązywano do słupów dla uciechy Rzymu
1594 62 |             wszyscy przyłożyli płomień do spodu słupów.~Ukryta pod
1595 62 |           barwę stronnictwa Zielonych, do którego i on, i jego dwór
1596 62 |          ludzką, która kłaniała mu się do stóp, w blaskach ognia,
1597 62 |      Tygellinem. Na koniec dojechawszy do wielkiej fontanny, stojącej
1598 62 |                ognia dochodziły tu już do kolan ofiary, ale twarzy
1599 62 |               wyszedł mu krzyk, raczej do krakania niż do ludzkiego
1600 62 |                 raczej do krakania niż do ludzkiego głosu podobny:~-
1601 62 |             wierzchotka masztu podobny do jęku głos: - Przebaczam!...~
1602 62 |          posępne i trwożne cisnęły się do bram. Wieść o tym, co zaszło,
1603 62 |             zaszło, przechodziła z ust do ust, zmieniona i powiększona.
1604 62 |                i śmierci?" I powracali do domów w zamyśleniu...~Chilo
1605 62 |            rozdzierała się w nim dusza do dna, a Paweł ogarniał go,
1606 62 |               za mną, a ja cię powiodę do Niego. Dla jakiejż innej
1607 62 |               przyczyny przychodziłbym do ciebie? Ale oto On rozkazał
1608 62 |          ciebie trwogę i podniesie cię do siebie.~Tak mówiąc przywiódł
1609 62 |                Tak mówiąc przywiódł go do fontanny, której srebrny
1610 62 |                stóp ozwało się podobne do jęku wołanie:~- Chryste!...
1611 62 |             Naówczas Paweł zbliżył się do fontanny i nabrawszy wody
1612 62 |         nabrawszy wody w dłonie wrócił do klęczącego nędzarza:~- Chilonie!
1613 62 |               klęczał jeszcze, podobny do nagrobnego posągu.~Wreszcie
1614 62 |                 wstał i zwróciwszy się do Apostoła zapytał:~- Co mam
1615 62 |               nie mylił się. Wróciwszy do siebie, zastał już dom otoczony
1616 62 |                 A Tygellin zbliżył się do niego krokiem powolnym i
1617 62 |               zerwała tamę. Skoczywszy do Chilona chwycił go obiema
1618 62 |               czym przytwierdziwszy go do niej za pomocą sznurów,
1619 62 |           koniec widocznie przyszła mu do głowy jakaś nowa myśl, albowiem
1620 62 |             myśl, albowiem zwrócił się do Traków i rzekł:~- Wyrwać
1621 63 |           patrzeć na śmierć przybitego do krzyża niewolnika, którego
1622 63 |        zapowiedział swój prędki wyjazd do Achai. Inni wszelako przeczyli
1623 63 |               Tygellin zaś zwrócił się do nich i rzekł:~- Ludzie szepczą
1624 63 |                Lecz Barkus zwrócił się do Petroniusza: - Do czego
1625 63 |          zwrócił się do Petroniusza: - Do czego prowadzisz?~- Kończę
1626 63 |               Chilonem. Lud, przywykły do mąk i krwi, nudził się także,
1627 63 |           wspiąwszy się mógł dosięgnąć do piersi męczennika, a następnie
1628 63 |                 Położono go i przybito do drzewa tak prędko, że zaciekawieni
1629 64 |                tyle, ile potrzeba było do zapełnienia następnych widowisk,
1630 64 |        wydawano nowe rozporządzenia co do rozdawnictwa zboża, wina
1631 64 |             wezmą się za ręce i odejdą do nieba, gdzie Chrystus ich
1632 64 |             już razem, i uśmiechał się do tej myśli jak do szczęścia.~
1633 64 |         uśmiechał się do tej myśli jak do szczęścia.~I rzeczywiście,
1634 64 |                w końcu i on modlić się do Chrystusa, aby pozbawił
1635 64 |              całemu tłumowi prostaków, do których i sam należał, i
1636 64 |              mu jej służyć i dalej. Co do siebie, miał tylko jedno
1637 64 |                się ich wyrzec, chodził do vivariów i do amfiteatrów,
1638 64 |          wyrzec, chodził do vivariów i do amfiteatrów, żeby choć popatrzeć
1639 64 |              piekielnym i złym duchom, do których wiara chrześcijańska
1640 64 |             widząc po raz pierwszy, że do podziemi, nieprzeniknionych
1641 64 |               i ta dziewczyna, podobna do kwiatu rzuconego na więzienną
1642 64 |                ku niej z radością, jak do wrót szczęścia.~
1643 65 |               Seneki doprowadzony jest do ostateczności postępowaniem
1644 65 |        szlachetpość, jego przywiązanie do żony, a wreszcie rozum,
1645 65 |              pomógłby mu z całej duszy do objęcia władzy. Kocha go
1646 65 |              że cezar znowu zbliża się do ciebie i poczyna z tobą
1647 65 |         dlaczego. Oto wybiera się znów do Achai, gdzie ma śpiewać
1648 65 |              własnego układu. Pali się do tej podróży, ale zarazem
1649 65 |             powód, dla którego wracasz do łask.~- Lukan mógłby mnie
1650 65 |              sposób prędkiego wrócenia do łask.~- Jaki?~- Oto powtórzyć
1651 65 |  Miedzianobrodemu to, coś przed chwilą do mnie mówił.~- Ja nic nie
1652 65 |          będziesz i ty. W każdym razie do widzenia pojutrze w amfiteatrze,
1653 65 |                ostatki chrześcijan!... Do widzenia!~- Pojutrze - powtórzył,
1654 65 |       Petroniusz. - Nie ma zatem czasu do stracenia. Ahenobarbus potrzebuje
1655 65 |             zawsze, ilekroć ktoś mówił do niego w ten sposób.~- Wiem -
1656 65 |                Petroniusz.~I wróciwszy do domu był już tak pewien,
1657 65 |             Ligii, iż nazajutrz wysłał do amfiteatru zaufanego wyzwoleńca,
1658 66 |           uczty i pijatyki trwające aż do rana. Jakkolwiek lud przesycony
1659 66 |         nieprzeliczone tłumy ściągnęły do amfiteatru. Augustianie
1660 66 |             gdy przychodziła mu ochota do nocnych wyprawy na Suburę,
1661 66 |                ze ślepego przywiązania do Nerona. Zrozumiano wówczas,
1662 66 |            widzowie, ale zaniepokojony do ostatnich głębin duszy.
1663 66 |              Od rana chciał się dostać do cuniculów, by się przekonać,
1664 66 |           namiętnością, podobną niemal do groźby, o ratunek. "Ty możesz!",
1665 66 |                bierze ich w ten sposób do siebie. Arena, białe togi
1666 66 |          Petroniusz. - Każ się odnieść do domu!~I nie zważając, co
1667 66 |               przy tym drażniło go nie do wytrzymania to, że cezar
1668 66 |                uda, na piersi, podobne do dwóch połączonych tarcz
1669 66 |               środku amfiteatru, nagi, do kamiennego kolosu niż do
1670 66 |               do kamiennego kolosu niż do człowieka podobniejszy,
1671 66 |            chciał pomodlić się jeszcze do Zbawiciela, więc klęknąwszy
1672 66 |                się tak, iż wydawał się do olbrzymiej kuli podobny.
1673 66 |           ziemię.~Wtem głuchy, podobny do jęku ryk ozwał się z areny,
1674 66 |                język.~Chwila jeszcze i do uszu bliżej siedzących widzów
1675 66 |            dokoła, po czym zbliżył się do cesarskiego podium i kołysząc
1676 66 |               od areny, i przybiegłszy do Ligii nakrył togą jej nagie
1677 66 |           armeńskiej, i wyciągnął ręce do ludu.~Wówczas uniesienie
1678 66 |          wszelako ociągał się i wahał: Do Winicjusza nie miał wprawdzie
1679 66 |          Petroniusz trzymał wzniesioną do góry dłoń, patrząc przy
1680 66 |                 Przesądny, ale skłonny do uniesień Westynus, który
1681 66 |             rozruchy, dochodzące nawet do przelewu krwi. Lecz Nero
1682 66 |           oklasków rozległ się od góry do dołu. Lud pewien już był
1683 67 |     Bityńczyków niosło ostrożnie Ligię do domu Petroniusza, Winicjusz
1684 67 |              na zawsze i że zabiera ją do domu, by nie rozłączyć się
1685 67 |                rzeczywistość. Od czasu do czasu pochylał się nad otwartą
1686 67 |            Przypominał sobie także, że do spoliarium, dokąd obaj z
1687 67 |                Tymczasem jednak doszli do domu. Służba, uprzedzona
1688 67 |             więziennej gorączce, wróci do zdrowia.~Przytomność wróciła
1689 67 |                której przywiązywano ją do rogów skrępowanego łańcuchami
1690 67 |        zatrzymali się gdzieś po drodze do nieba z powodu jej umęczenia
1691 67 |           żadnego bólu uśmiechnęła się do Winicjusza i chciała go
1692 67 |             którym przepowiadał powrót do zdrowia.~A Winicjusz pozostał
1693 67 |          Teokles kilkakrotnie wchodził do cubiculum, kilka razy zza
1694 68 |               zimnej krwi, zbliżył się do niego z całą swobodą arbitra
1695 68 |      rozdrażnienia myśl taka przypadła do smaku i przypadła podwójnie:
1696 68 |         podwójnie: naprzód, jako temat do pieśni, a po wtóre, że mógł
1697 68 |             stosowaniem rzeczywistości do pomysłów literackich, nie
1698 68 |             dnia rzekł mu:~- Wywieź ją do Sycylii. Zaszło coś takiego,
1699 68 |         odrzekł Winicjusz - odwiozę ją do Pomponii Grecynie.~- I uczynisz
1700 68 |           dwóch dni poczęto ją wynosić do ogrodów otaczających willę,
1701 68 |                gdy przyszedł porwać ją do domu Miriamy, była tak cudna
1702 69 |               jednak wyplenić na ziemi do reszty swych wyznawców,
1703 69 |           miejscy porywali natychmiast do więzienia. Ofiar wprawdzie
1704 69 |                zamierzał odwieźć Ligię do Neapolis, gdzie mieli spotkać
1705 69 |              Pomponię i udać się dalej do Sycylii, począł go błagać,
1706 69 |              Pana.~Po czym zwrócił się do nich, mówiąc: "Pamiętajcie
1707 69 |                ich, oni zaś tulili się do niego, czując, że to jest
1708 69 |          osłaniające twarze, udali się do domu Miriam, u której Piotr
1709 69 |              doszli jednak szczęśliwie do mieszkania Miriam, w którym
1710 69 |          wszystkich ukrytym przejściem do furtki ogrodowej, a następnie
1711 69 |          furtki ogrodowej, a następnie do opuszczonych kamieniołomów,
1712 69 |            odnajdziem i zabierzemy cię do Ancjum, gdzie czeka statek,
1713 69 |           który ma przewieźć nas oboje do Neapolis i Sycylii. Szczęśliwy
1714 69 |          zawiedzie ich wówczas aż hen, do cienistych gajów Galilei,
1715 69 |              toń Tyberiadzkiego Morza, do pasterzy, spokojnych jak
1716 69 |           coraz częstsze łzy napływały do oczu starca.~Lecz gdy na
1717 70 |                 którzy zwozili jarzyny do miasta, nie zdążyli jeszcze
1718 70 |          jeszcze widocznie pozaprzęgać do wózków. Od płyt kamiennych,
1719 70 |            płyt kamiennych, którymi aż do gór wyłożony był gościniec,
1720 70 |               nam w blasku słonecznym.~Do uszu ich nie dochodził jednak
1721 70 |           Chryste!...~I przypadł głową do ziemi, jakby całował czyjeś
1722 70 |             odpowiedzi Nazariusz, lecz do uszu Piotrowych doszedł
1723 70 |             Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano
1724 70 |                Quo vadis, Domine?...~- Do Rzymu - odrzekł cicho Apostoł.
1725 71 |             głosy: "Oto Piotr odchodzi do Pana." Wszyscy jakby zapomnieli,
1726 71 |          miasto teraz, Panie, a ja idę do Ciebie, bom się spracował
1727 71 |               Zatybrza przyłączyli się do pochodu i uczyniła się gęstwa
1728 71 |             Żołnierze wzięli się teraz do kopania dołu, inni położyli
1729 71 |                 Żołnierze zbliżyli się do Piotra, by go rozebrać.~
1730 71 |             chwili, gdy będę odchodził do Pana." I wziąwszy zasłonę
1731 71 |               dobrze dzień cały, wraca do domu. Myśli jego, podobnie
1732 71 |             domu. Myśli jego, podobnie do Piotrowych, były spokojne
1733 71 |        niezmierna pogoda zstępowała mu do duszy.~Droga na miejsce
1734 71 |           wolna w cień. Trzody wracały do domów. Gdzieniegdzie szły
1735 71 |               się radością na myśl, że do owej muzyki świata dodał
1736 72 |         centurionów z wyrokami śmierci do podejrzanych domów. Skazani
1737 72 |               miarę, by się przekonać, do jakiego stopnia znikczemnieli
1738 73 |              ROZDZIAŁ LXXIII~Winicjusz do Petroniusza: "Wiemy i tu,
1739 73 |            złości doszła z Palatynu aż do nas. Po drodze do Grecji
1740 73 |          Palatynu aż do nas. Po drodze do Grecji był tu wysłany przez
1741 73 |               znasz Karynasa. Podobnym do niego był Chilo, zanim śmiercią
1742 73 |                nie odkupił życia. Lecz do leżących w naszym pobliżu
1743 73 |                będzie tylko przejściem do większego jeszcze spokoju,
1744 73 |          Oschła i zimna nauka stoików, do której garną się ludzie
1745 73 |         upojenia, wasze orgie, podobne do styp pogrzebowych, z życiem
1746 73 |           nasze pachnące cząbrem góry, do naszych cienistych gajów
1747 73 |               dniem spadał coraz niżej do roli komedianta, błazna
1748 73 |             dotąd ze względu na wyjazd do Achai, w której jego smak,
1749 73 |                 Uważano go za zdolnego do wszystkiego, a wiedziano,
1750 73 |            innymi augustianami przybył do Cumae, on zaś chociaż domyślał
1751 73 |       zakłopotania i z uśmiechem rzekł do augustianów, których podejmował
1752 73 |              podróżą" i właśnie czynił do niej przygotowania, gdy
1753 73 |               ale chcecie mnie namówić do Sycylii, by podzielić się
1754 73 |            może bym miał czas pojechać do was, do Sycylii. Wówczas
1755 73 |             miał czas pojechać do was, do Sycylii. Wówczas pod cieniem
1756 73 |              nie mam!" I gdy doczytasz do końca ten list, sądzę, że
1757 73 |              podoba.~Nie bierzcie tego do serca. Żaden bóg nie obiecał
1758 73 |          mniema Pirron, to moja zaleci do was po drodze na krańce
1759 74 |            życzliwy i oddany, przysłał do Cumae swego wyzwoleńca z
1760 74 |              wieczór zamierzano wysłać do niego centuriona z rozkazem,
1761 74 |         wszystkie augustianki na ucztę do wspaniałej willi arbitra
1762 74 |              świetny, strojny, podobny do bogów, zaszedł do triclinium,
1763 74 |              podobny do bogów, zaszedł do triclinium, by rzucić okiem
1764 74 |             przygotowania, a następnie do ogrodów, gdzie pacholęta
1765 74 |               z wysp wiły z róż wieńce do wieczerzy. ~Na twarzy jego
1766 74 |                robota nie przypadła mu do smaku lub którzy przedtem
1767 74 |                jasnymi plamami, wezwał do siebie Eunice.~Przyszła,
1768 74 |              mistrza.~- Eunice - rzekł do niej - czy ty wiesz, że
1769 74 |                 i stada należą od dziś do ciebie.~Eunice usłyszawszy
1770 74 |           niedbały uśmiech utwierdziły do reszty wszystkich w tym
1771 74 |                zaś głosy ozwały się im do wtóru. Potem tancerki z
1772 74 |               gdy już tych zabaw mieli do syta, Petroniusz uniósł
1773 74 |              mi, że na uczcie z prośbą do was wystąpię: oto niech
1774 74 |                w górę krużę mirreńską, do tęczy z blasku podobną i
1775 74 |             Tygellinowi kazał być tym, do czego stworzyli go bogowie:
1776 74 |             brata i Seneki, że przybyć do ciebie nie mogę. Życie jest
1777 74 |              iżeś spalił Rzym i wysłał do Erebu wszystkich uczciwych
1778 74 |     przewyższyło moje siły i wzbudziło do śmierci ochotę. Rzym zatyka
1779 74 |              Cerbera, mój miły, choćby do twego śpiewu podobne, mniej
1780 74 |         dziewczyny leżała już, podobna do białego kwiatu, na jego
1781 74 |                zwrócił się raz jeszcze do biesiadników i rzekł:~-
1782 74 |               dwa białe ciała, podobne do cudnych posągów, zrozumieli
1783 Epi|     dawniejszych panowań, przychodziło do rozruchów, które jednak
1784 Epi|           którzy od czasu jak wyjechał do Achai, tęsknili po nim,
1785 Epi|            któremu bunt otwierał drogę do nowych łupiestw, niewiele
1786 Epi|           państwa przyprawić, wyruszył do Neapolu.~Tam znów grał i
1787 Epi|         artystą, zerwał się i wyjechał do Rzymu. Rany zadane mu przez
1788 Epi|             nich naśmiewać. Wjazd jego do miasta zgasił wszystko,
1789 Epi|      wyśmiewano go jako artystę. Z ust do ust przechodziło zdanie: "
1790 Epi|         poczęły obiegać miasto i rosły do potwornych rozmiarów. Niepokój
1791 Epi|            zdziecinniałym i niezdolnym do jednej rady lub czynu umyśle
1792 Epi|                uśmiechała mu się dusza do tego widowiska, które miało
1793 Epi|             przyłączeniu się Hiszpanii do buntu doszły do jego uszu,
1794 Epi|              Hiszpanii do buntu doszły do jego uszu, wpadł w wściekłość
1795 Epi|         arenariów, a stolicę przenieść do Aleksandrii wydało mu się
1796 Epi|               mówiąc, że nie ma chwili do stracenia, lecz on łudził
1797 Epi|             ubrany w żałobę, przemówił do senatu, czyż senat oparłby
1798 Epi|               Egiptu? A oni, przywykli do pochlebstw, nie śmieli jeszcze
1799 Epi|            tylko, że zanim zdoła dojść do Forum, lud rozerwie go na
1800 Epi|              grał pierwszą w niej rolę do końca. Opanowała go gorączka
1801 Epi|              się w nim jednak od czasu do czasu, czcze i dziecinne.
1802 Epi|         wyzwoleńcy.~Nero przyłożył nóż do szyi, lecz kłuł się tylko