1-500 | 501-1000 | 1001-1413
Rozdzial
1 1 | jął rozpytywać o pogodę, a następnie o gemmy, które
2 1 | atletycznym młodzieńcem, a zarazem umiał zachowywać
3 1 | darzą cię pomyślnością, a zwłaszcza Asklepios i Kipryda,
4 1 | domu jeszcze na czworakach, a tylko wobec nas udaje ludzi.
5 1 | istny Mars: wielki wódz; a zarazem zapalczywy, prawy
6 1 | Może masz słuszność; a zresztą wszystko to jedno.
7 1 | czy Arsinoe, czy Koronidy, a gdy matka niepewna, cóż
8 1 | Świat stoi na oszustwie, a życie jest złudzeniem. Dusza
9 1 | wszystkich rogach ulic.~- A jakże. Nie przejdziesz koło
10 1 | obecnie - siebie z obawą, a znajomych z przyjemnością.
11 1 | że wiem, co jest szpetne, a co piękne, a tego na przykład
12 1 | jest szpetne, a co piękne, a tego na przykład nasz miedzianobrody
13 1 | zwłaszcza swój własny, a stary Scaurus swoją wazę
14 1 | nigdy całego heksametru. - A nie grywasz na lutni i nie
15 1 | i nie śpiewasz?~- Nie.~- A nie powozisz?~- Ścigałem
16 1 | jestem o ciebie spokojny. A do jakiego stronnictwa należysz
17 1 | cyrku, ale jeszcze lepiej, a zwłaszcza bezpieczniej jest
18 1 | dwóch pierwszych mężach, a przy trzecim chodzi jej
19 1 | nie byłbyś do tego zdolny. A wiesz dlaczego? Oto takie
20 1 | Jesteś moim krewnym, a ja nie jestem ani taki nieużyty
21 1 | pochodzi z narodu Ligów, a ma swoje barbarzyńskie imię:
22 1 | Plaucjuszów. Rojno w nim, a cicho jak w gajach w Subiacum.
23 1 | przesiadywał tu w Rzymie, a nawet wsławił się szczęśliwą
24 1 | dwaj jego siostrzeńcy, a synowie Wibiliusza, króla
25 1 | za czym odeszli z łupami, a zakładniczki zostały w ręku
26 1 | wiedział, co z nią zrobić, a wreszcie oddał ją swej siostrze,
27 1 | wszystko, począwszy od panów, a skończywszy na drobiu w
28 1 | cnotliwą jak sama Grecyna, a tak piękną, że nawet Poppea
29 1 | Nie żartuj, Petroniuszu, a jeśli cię łudzi swoboda,
30 1 | należy do familii Plaucjusza, a ponieważ jest dzieckiem
31 1 | Jest przy tym univira, a więc między naszymi cztero-
32 1 | ma do mnie pewną słabość, a może nawet szanuje mnie
33 1 | Ty masz na niego wpływ, a przy tym umysł twój posiada
34 1 | czeka na nas śniadanie, a następnie, nabrawszy sił,
35 1 | układały teraz fałdy jego togi, a z których jedna, imieniem
36 1 | Animal impudens... etc...~A następnie otoczywszy ręką
37 1 | rozległo się ciche: "psst" - a na to wezwanie jedna z Greczynek,
38 2 | który zwał się śniadaniem, a do którego dwaj towarzysze
39 2 | na Palatynie i w mieście, a po trochu filozofując nad
40 2 | porzucić dom Plaucjuszów, a przenieść się do twego.
41 2 | sprawa oparłaby się o cezara, a możesz być pewny, że choćby
42 2 | naprzód przy fontannie, a potem spotkałem ją dwukrotnie.
43 2 | jakie odniósł w Brytanii, a następnie o upadku małych
44 2 | Czego ty właściwie chcesz?~- A co skreśliła na piasku?
45 2 | lektyki ze znakomitymi ludźmi, a wreszcie zaglądać do sklepów
46 2 | którą cezar bawił, żywił, a nawet odziewał, i wolnych
47 2 | zatybrzańskiej dzielnicy domach, a dnie słoneczne i ciepłe
48 2 | Lubiono go za hojność, a zwłaszcza popularność jego
49 2 | uważana raczej za złą wróżbę, a sceptyczny Petroniusz był
50 2 | który nosili w zanadrzu, a przy tym wiecznie schrypnięci
51 2 | ty zaś nikomu nie mów.~- A mówiłeś, że nie piszesz
52 2 | niepogody przez górny otwór, a zwana impluvium, otoczona
53 2 | na niej pewne zdziwienie, a nawet niepokój, z powodu
54 2 | iż miłym jest gościem, a co do wdzięczności, oświadczył,
55 2 | wyśmiałeś go.~- Tak jest, a raczej przeciwnie: powiedziałem
56 2 | moja stała się świszczącą, a jednak najszczęśliwsze chwile
57 2 | nie masz nic dziwnego - a w takim razie ofiary błagalne
58 2 | właściciela, ale również mały.~A jeśli chodzi o ruinę jakiegoś
59 2 | poczucia różnicy między złem a dobrem nie był nigdy donosicielem
60 2 | córki Rubeliusza Plauta, a dalej w domu Seneków i u
61 2 | mogło mu przyjść na myśl, a następnie jął przeczyć temu,
62 2 | żyją zgoła innym życiem, a prócz tego są twarze, o
63 2 | niezwykłą świeżość cery, a że głowę miała małą i twarz
64 2 | dziewczęcym zawstydzeniem a chęcią odpowiedzi - i widocznie
65 2 | jak do własnego dziecka, a po wtóre, mimo swych starorzymskich
66 2 | że temu wytwornemu panu, a zarazem i literatowi, który
67 2 | który uczy naszego chłopaka, a dziewczyna przysłuchuje
68 2 | i roniącej płatki róży. A jednak tej Chryzotemis zazdrościł
69 2 | ma słuszność - pomyślał - a moja Chryzotemis jest stara,
70 2 | stronę małego Aulusa i Ligii.~A stary wódz począł opowiadać
71 2 | tego, czego chcą bogi - a zatem od naszej woli zależy.
72 2 | nas równa - o Ligio!...~A ona słuchała w niepokoju,
73 2 | uszy, porusza w niej krew, a zarazem przejmuje serce
74 2 | i nie poczułem chłodu.~- A oto już ledwie pół tarczy
75 2 | spadnie w Górach Albańskich, a bogowie nawiedzą przejmującym
76 2 | twarzach, które go co dzień, a raczej co noc otaczały:
77 2 | Petroniusz spytał jeszcze:~- A więc ty wierzysz w bogi,
78 3 | rządzi życiem i śmiercią; a jeśli jest sprawiedliwy,
79 3 | jabłoń pokryje się kwiatem, a oliwki szarzeją, jak szarzały,
80 3 | Pragnąłem jej poprzednio, a teraz pragnę jeszcze więcej.
81 3 | Chciałbym zabić Aula i Pomponię, a ją porwać i zanieść na ręku
82 3 | wydawała się córką Jowisza, a jednak nie zaślubiłem jej -
83 3 | płomień... Jam to widział, a mnie należy wierzyć. Miej
84 3 | tak już za dużo myślałem, a to mnie nuży. Natomiast
85 3 | widzę. Niegdyś kochałem ją, a teraz bawią mnie jej kłamstwa
86 4 | niego ze wszystkich sił, a zsiniałe jej usta poruszały
87 4 | i pozdrowienie cezara - a oto są tabliczki i znak,
88 4 | cezarowi za pozdrowienie, a rozkaz wykonam - odrzekł
89 4 | dalekie wyspy - rzekł - a jednak poseł cezara jest
90 4 | niemu oczy zalane ,łzami, a potem chwyciwszy jego rękę
91 4 | jest jednym mgnieniem oka, a zmartwychwstaje się tylko
92 4 | Bogu - i czeka - i ufa. A gdy teraz nowy spotyka ją
93 4 | nie przydałby się na nic, a zgubił was wszystkich. Natomiast
94 4 | zarzuciła jej ramiona na szyję, a potem, gdy obie wyszły do
95 4 | którego w domu zwano Ursus, a który w swoim czasie razem
96 4 | padł teraz do jej nóg, a następnie pochylił się do
97 4 | którą upomina się cezar - a zatem obowiązani są odesłać
98 4 | na wierność tej służby, a zarazem cieszyć się myślą,
99 4 | choć sądzę, że na próżno, a jakkolwiek słowo Seneki
100 4 | odgadnąć, kto mógł to uczynić.~A ona podniosła na niego nagle
101 4 | nim teka, którą pogardzał, a jednocześnie czuł, że wobec
102 5 | jest dla Plaucjuszów drogą, a wówczas cezar tym bardziej
103 5 | milczałeś przez lata całe, a cezar nie lubi tych, którzy
104 6 | z rana jestem niedołęgą, a wieczorem odzyskuję dawną
105 6 | musiał cię uczyć tkacz, a obyczajów kowal.~Na twarzy
106 6 | boleję nad twym grubiaństwem, a gdyby niewdzięczność ludzka
107 6 | wydobycie Ligii z domu Aulusów, a po wtóre o oddanie jej tobie.
108 6 | wzięto by cię do więzienia, a tymczasem Ligia nudziłaby
109 6 | zawsze był głupi jak trójnóg, a teraz zgłupiał do reszty."~-
110 6 | znajdzie w niej piękności, a nie znalazłszy, nie będzie
111 6 | uczynić, bo jest zakładniczką, a gdy tak postąpisz, wyrządzisz
112 6 | sprzymierzeniec walecznych Ligów, a zarazem wierny sługa cezara,
113 6 | zatrzyma ją kilka dni w domu, a potem odeśle do twojej insuli,
114 6 | władza jego jest bez granic, a jednak stara się upozorować
115 6 | Tyberiusz nie był tchórzem, a jednak usprawiedliwiał każdy
116 6 | że występek jest szpetny, a cnota piękna. Ergo, prawdziwy
117 6 | Oboje jesteście piękni, a więc i mój postępek jest
118 6 | mój postępek jest piękny, a będąc pięknym, nie może
119 6 | Jutro zobaczę Ligię, a potem będę ją miał w domu
120 6 | Ty będziesz miał Ligię, a ja będę miał na głowie Aulusa.
121 7 | porzucił bez urazy, w spokojny, a nawet poniekąd przyjazny
122 7 | jej w pałacu mieszkanie, a w nim osobne cubiculum i
123 7 | i garść ludzi ze służby. A gdy swego czasu Pallas i
124 7 | jej żadne prawo narodów, a gdyby jej nawet broniło,
125 7 | przyjdzie wybór między sromotą a śmiercią, śmierć tylko wybrać
126 7 | była jeszcze dziewczątkiem, a która z Tyberiuszowego rozkazu
127 7 | musisz wybierać między hańbą a śmiercią, postąpisz tak,
128 7 | błahego powodu ziemskiego, a przy tym okrutnego boga.~
129 7 | litością i nawet z uniesieniem, a mając z natury wzrok nieco
130 7 | przycisnęła ją do serca, a następnie uwolniwszy się
131 7 | swymi błękitnymi oczyma, a wreszcie rzekła:~- Ty go
132 7 | rękoma i twarzą bezradną.~A Ligia pytała nieśmiało dalej: -
133 7 | Palatyn. Tu włada Poppea, a Nero, od czasu gdy mu powiła
134 7 | bym miała nad tobą opiekę, a że pisała, jak wiesz, i
135 7 | życiu ujrzeć taką ucztę, a na niej cezara, dwór, słynną
136 7 | by ją namaścić i ubrać, a jakkolwiek w domu cezara
137 7 | nas lasy, lasy i lasy.~- A w lasach kwiaty kwitną -
138 7 | wonnymi olejkami z Arabii, a następnie przyoblekła je
139 7 | Lecz wnet była gotowa, a gdy przed główną bramą pierwsze
140 7 | bogiń nisko przy głowie, a strojne w kwiaty. Wielu
141 7 | i chrapanie konających, a ci ludzie, którzy śpieszą
142 7 | się w niej przestrachem, a w duszy zerwała się nagle
143 7 | znajome i przyjazne twarze, a zwłaszcza gdy ujrzała Winicjusza,
144 7 | jest iść pod przymusem, a inna radować się taką koniecznością.~
145 7 | miała odbywać się uczta, a jej ćmiło się w oczach,
146 7 | domu cezara - mówił dalej - a jednak gdym cię ujrzał,
147 7 | ofiarowywał mirrę i aloes, a wiosną sasanki i kwiat jabłoni...
148 7 | sasanki i kwiat jabłoni... A skoro się boi domu cezara,
149 7 | domu tym nie pozostanie.~A jakkolwiek mówił wykrętnie
150 7 | pokocha go za jego dobroć, a ona sama będzie mu całe
151 7 | duszy, dźwięczne jak muzyka, a upajające jak wino.~I upajał
152 7 | że takich rzeczy słucha, a nie chciałaby za nic w świecie
153 7 | oddech jego stał się krótki, a wyrazy rwały mu się w ustach.
154 7 | jakże możesz go dojrzeć?~A ona odpowiedziała jakby
155 7 | zmieszania jak przez mgłę, a potem, pochłonięta przez
156 7 | i zmrużywszy jedno oko, a trzymając palcami przy drugim
157 7 | dziecko, które się boi, a do głowy poczęły jej się
158 7 | widziała go dotąd nigdy, a myślała, że wygląda inaczej.
159 7 | młodego wieku tłuszczem, a jednak chorobliwa i plugawa.
160 7 | spróchniały pień oliwny, a Winicjusz uzna go za piękny.
161 7 | makówka na cienkiej łodydze, a ty, boski esteto, cenisz
162 7 | chwili rozmową z Westynusem, a raczej przedrwiwaniem snów,
163 7 | otrzymał cios i ma być dobity.~A Westynus sądząc, że mowa
164 7 | ciągle o snach, zawołał: - A ja wierzę w sny i Seneka
165 7 | Rubria do ludzi podobna, a tak byłoby nas dwie, chociaż
166 7 | zostać chyba przez sen.~- A gdyby cezar kazał?~- Uwierzyłbym,
167 7 | można nie wierzyć w sny?~- A wróżby? - spytał Nero. -
168 7 | Rzym przestanie istnieć, a ja będę panował nad całym
169 7 | zwierząt - rzekł Petroniusz - a on nie ma innego dowodu,
170 7 | wdowa z twarzą dziecka, a oczyma nierządnicy, rzekła
171 7 | się w wyraz wdzięczności, a wszystkie oczy zwróciły
172 7 | skazywano na najcięższe kary, a które jednak zjawiały się
173 7 | umiała od niej oderwać oczu, a z ust mimo woli wyrwało
174 7 | się kąpie w mleku oślic, a ciebie chyba Wenus wykąpała
175 7 | Dotknij ustami tej kruży wina, a potem ja oprę na tym samym
176 7 | przysuwał się coraz bliżej, a ona poczęła się cofać ku
177 7 | róże.~Po czym jął śpiewać, a raczej mówić śpiewnie i
178 7 | się jej aż nadto piękny, a i sam cezar, ze swoim wieńcem
179 7 | zazdrości, jak tu obecny Lukan, a co do wierszy, żałuję, że
180 7 | ludzkiej i na Parnasie, a tak zgaśnie jak kaganek
181 7 | uważał za najpiękniejsze, a wreszcie jął pocieszać Lukana
182 7 | córki Inacha. Gościom, a zwłaszcza Ligii, nieprzywykłej
183 7 | czarowny i bezwstydny, a gdy po jego ukończeniu weszli
184 7 | pułapem padały tylko róże, a natomiast na wpół pijany
185 7 | myślałaś, że nikt nie patrzy, a jam cię widział... I widzę
186 7 | piersiach i zmruż oczy.~A jej tętna biły ciężko w
187 7 | że leci w jakąś przepaść, a ten Winicjusz, który przedtem
188 7 | zdawało jej się, że zemdleje, a potem stanie się coś strasznego.
189 7 | napełniali kruże winem, a przed stołem, ustawianym
190 7 | głowę na piersi Lukana, a ów, równie pijany, począł
191 7 | Ludzie mówią, że Rzym zginie, a są nawet tacy, którzy twierdzą,
192 7 | że młodzież nie ma wiary, a bez wiary nie może być cnoty.
193 7 | nie oprą się barbarzyńcom. A to darmo! Co do niego żałuje,
194 7 | palec do czoła, rzekł:~- A bodajże nawet trzydzieści
195 7 | obyczaj! Rzym musi zginąć, a szkoda, bo życie jednak
196 7 | w kimeryjskich krainach. A i to pytanie, czy istnieją
197 7 | i obwinął w nie śpiącą, a po dokonaniu dzieła jął
198 7 | chodzi, jakby czego szukała. A jak zbliży się do łódki,
199 7 | mniej był pijany od innych; a w dodatku obok żądzy budziła
200 7 | Akte poczęła jej bronić, a i ona sama broniła się ostatkiem
201 7 | oblewał ją coraz bliżej, a twarz jego znalazła się
202 7 | oczyma:~- Co się stało?~A ona wziąwszy krużę z winem
203 7 | oddając przez sen zbytek wina, a na pijanych konsulów i senatorów,
204 8 | triclinium do przyległej komnaty, a stamtąd na galerię wiodącą
205 8 | części gmachu było pusto, a odgłosy muzyki i wrzaski
206 8 | musi być. Po to on tu jest.~A Ligia powtarzała:~- Tak,
207 8 | między zgubą Plaucjuszów a własną. Idąc na ucztę miała
208 8 | zżyła się z prawem niewoli, a oprócz tego kochała dotąd
209 8 | sali, zdławić Winicjusza, a w razie potrzeby cezara,
210 8 | wyznawcy Ukrzyżowanego Baranka.~A Akte utuliwszy Ligię poczęła
211 8 | panią czekając jej słów.~A jej oczy zaszły mgłą i po
212 8 | Winicjuszowi w pościgu, a w każdym razie nie będzie
213 8 | nazajutrz wieczorem wyda. A jeśliby dziś zapomnieli,
214 8 | Odbiją ją i uprowadzą, a potem Ursus potrafi ją wywieść
215 8 | niebie czyta, co trzeba, a czego nie trzeba. Ale chrześcijan
216 8 | dwa. I odbije swoją panią, a wyprowadzić ją z miasta
217 8 | pójdzie zaraz do biskupa, a wieczorem będzie już w jakie
218 8 | wytrzyma.~Lecz Ligia z wielką, a zarazem dziecinną powagą
219 9 | dzieckiem posłusznym i wiernym. A w takim razie cóż złego
220 9 | przykład cezar oddalił Poppeę, a pokochał na nawo ją, Akte,
221 9 | lichym jak i każdy niewolnik, a ów pałac z kolumnadami z
222 9 | włosów poczęła je całować.~A Ligia spała spokojnie jakby
223 9 | ale południe już minęło. - A Ursus nie wrócił?~- Ursus
224 9 | zaprowadziła ją na śniadanie, a potem do ogrodów pałacowych,
225 9 | pływały srebrne łabędzie, a wśród posągów i drzew chodziły
226 9 | kochasz, wróć ją Aulosom, a potem weź ją jako żonę z
227 9 | ją jako żonę z ich domu."~A dziewczyna odpowiedziała
228 9 | którymi wachlowały ją lekko, a zarazem i zasłaniały przed
229 9 | Ona równie piękna jak ja, a młodsza!" I zmarszczka między
230 9 | stała się jeszcze większą, a oczy jej spod złotych rzęs
231 10 | ROZDZIAŁ X~A dom Winicjusza przybrany
232 10 | domu i przyjąć uprzejmie, a nawet z oznakami czci.~-
233 10 | wprawnym cyrkowym woźnicą a pacholęciem, które po raz
234 10 | że ją wrócisz Pomponii, a już twoją będzie rzeczą,
235 10 | należy ocalić Ligię i siebie, a resztę zostawić losowi.
236 10 | cęgi chwyciły jego kark, a na głowę spadła mu, jak
237 10 | znaleźli kilka ciał martwych, a między nimi ciało Atacyna.
238 10 | bezpieczniej od innych.~A Germanin Gulo, stary niewolnik,
239 10 | niegdyś wyniańczył Winicjusza, a odziedziczony był przez
240 10 | powinni być!~I chciał iść, a tamci oboje go wstrzymywali.~
241 10 | wpadli hurmem niewolnicy, a stanąwszy szybko pod ścianą,
242 11 | strasznego przypuszczenia.~A nuż to sam cezar odbił Ligię?~
243 11 | teraz wymordować cały Rzym, a gdyby jacy mściwi bogowie
244 11 | rozwiązanie, wspaniałe igrzyska, a oprócz tego wzniesiono świątynię
245 11 | patrząc mu z wyrzutem w oczy.~A on, jakkolwiek przyrzekał
246 11 | przestało mu grozić.~- A więc - rzekł siadając na
247 11 | innych ze służby cesarskiej, a potem oświadczył im, że
248 11 | wybuchnął Winicjusz.~A ona spojrzała na niego swymi
249 11 | zostać twoją nałożnicą. - A ty czym byłaś całe życie?~-
250 11 | przyszedł tylko do cezara, a nie mogąc się z nim zobaczyć
251 11 | ogrodach i spotkałyśmy Poppeę, a z nią małą Augustę, którą
252 11 | Wieczorem dziecko zachorowało, a Lilith twierdzi, że zostało
253 11 | Poppea oskarży Ligię o czary, a wówczas, gdziekolwiek ją
254 11 | czym Winicjusz ozwał się:~- A może ją urzekła? I mnie
255 11 | spytał posępnie Winicjusz. A w oczach wyzwolenicy błysnęły
256 11 | ubóstwa, niepewność jutra, a może i nędzną śmierć - od
257 11 | wszystkie skarby tego pałacu, a ona uciekła. Co to jest
258 11 | która boi się rozkoszy, a płodzi boleść! Kto to pojmie?
259 11 | i że wróci ją Pomponii. A mówiąc o tym płoniła się
260 11 | istotnie mógł ją mieć powolną, a w dodatku kochającą. Oto
261 11 | namaściła je wilczym tłuszczem, a potem zasiadła, jako żona,
262 11 | postąpił? Był przecie gotów. A teraz jej nie ma i może
263 11 | i może jej nie odnaleźć, a gdyby odnalazł, może ją
264 11 | odnalazł, może ją zgubić, a gdyby nawet nie zgubił,
265 11 | wisiałoby nad jej drogą głową. A teraz stało się i za późno
266 11 | wyrządziłeś nam i Ligii.~A on stał z czołem spuszczonym,
267 11 | o zdrowie małej Augusty, a zarazem pokazać się w pałacu
268 11 | się coraz nowe postacie, a przez otwór łuku widać było
269 11 | współczucia dla Winicjusza, a wreszcie poczuwając się
270 11 | swych wiejskich posiadłości, a w takim razie będziemy wiedzieli,
271 11 | Ligia byłaby u Aulusów, a on, Winicjusz, mógłby ją
272 12 | niewątpliwie są dotąd w mieście, a w takim razie znajdziemy
273 12 | nogi brązowe stołeczki, a następnie przystawiwszy
274 12 | legł wczoraj przy lektyce, a Gula zabiłem ja.~- Szkoda
275 12 | środek sam w sobie był dobry, a stał się zły dopiero wówczas,
276 12 | pojechał - odrzekł Winicjusz - a w każdym razie byłaby bezpieczna,
277 12 | dokazał. Musiałby mieć pomoc, a skądby niewolnik w ciągu
278 12 | nie jedni przeciw drugim, a tu wiadomo było, że na twoich
279 12 | unosiły Ligię w powietrzu, a na egidę Zeusa, zaprzysięgnie
280 12 | i nie będą jej szukali, a my tymczasem umieścimy ją
281 12 | gdyż cnota jej jest znaną, a nieprzyjaciółka rodzaju
282 12 | chyba bardzo wszechmocny, a raczej musiałby być marnym
283 12 | Ha, niechże ci przebaczy, a na znak przebaczenia niechaj
284 12 | kolejno na Iran i na Eunice, a wreszcie położył dłoń na
285 12 | daruję ci ją, weź ją sobie!~A złotowłosa Eunice usłyszawszy
286 12 | namaścisz i przybierzesz, a potem pójdziesz do domu
287 12 | ogólnego obyczaju podlegali. A gdy prócz tego nie cierpiał
288 12 | podobnego przypuszczenia, a po trochu liczył i na pewną
289 12 | triclinium, by się posilić, a następnie kazać się zanieść
290 12 | potem na Pole Marsowe, a potem do Chryzotemis.~Lecz
291 12 | Czy otrzymałaś chłostę?~A ona po raz drugi rzuciła
292 12 | kochanka w tym domu? - spytał.~A ona podniosła na niego swoje
293 12 | sam głosił potęgę miłości, a jako esteta, czcił wszelką
294 12 | oblicza nie mógł nic wyczytać, a natomiast wszystkie miały
295 12 | kazał się zanieść do pałacu, a potem do Chryzotemis, u
296 12 | który potrafi ją odnaleźć.~- A! - rzekł Petroniusz. - Co
297 13 | natychmiast po porwaniu, a więc przedtem, zanim niewolnicy
298 13 | pościg może ich dosięgnąć, a gdyby nawet dosięgnął, czy
299 13 | Twarz miała jasną, cichą, a w oczach jej świeciła radość.~
300 13 | przecudny kolor bladej róży, a pierś i barki przeźrocze
301 13 | wczoraj z ręki Tejrezjasza, a więc powinno przyjść i szczęście.~-
302 13 | przyszło, panie. - Jakie?~A ona szepnęła cicho: - Zostałam.~
303 13 | popstrzona. była pryszczami, a pokryty nimi całkowicie
304 13 | nie mówią o niczym innym, a za nimi powtarza wiadomość
305 13 | Filozofem jestem, panie, a filozof nie może być chciwym
306 13 | biedę znoszę cierpliwie, a jestem perypatetykiem, bo
307 13 | powiedział: "Wszystko płynie", a czy możesz zaprzeczyć, panie,
308 13 | płonie na twym nosie.~- A boski Diogenes z Apolonii
309 13 | istotą rzeczy jest powietrze, a im powietrze cieplejsze,
310 13 | doskonalsze tworzy istoty, a z najcieplejszego tworzą
311 13 | wykadzić po nim atrium.~A Chilon Chilonides, okręciwszy
312 13 | jednak ryby żyją pod wodą, a poszukiwanie pod wodą trudniejsze
313 13 | Jeszcze jedna taka kieska, a mógłbym porzucić dziadowskie
314 13 | byś przy niej odmłodniał, a zarazem miałbyś z niej uczciwy
315 14 | własną rękę, nie chcąc, a zarazem i nie mogąc udać
316 14 | nie przyjmował pokarmu, a jakkolwiek pałac roił się
317 14 | posągi z drogocennych metali, a pogrzeb był jedną niezmierną
318 14 | nie życzył źle Aulusom, a życzył dobrze i sobie, i
319 14 | posypywał głowę prochem ziemi, a chwilami jęczał głucho,
320 14 | ułożę do niego muzykę.~- A potem poszukasz ciepłego
321 14 | ciepłego słońca w Baiae. - A potem zapomnienia w Grecji.~-
322 14 | chmury pokrywające słońce, a natomiast poczęła się rozmowa
323 14 | artystycznych wystąpień, a nawet i przyjęć, jakich
324 14 | Aulusa Plaucjusza i Pomponii, a zarazem od nas obydwóch,
325 14 | by pojechała do Ancjum, a stamtąd do Neapolis lub
326 14 | znaczniejszych miastach, a potem wraz ze wszystkimi
327 14 | i ukryć ją bezpiecznie. A cóż? Czy nasz szlachetny
328 14 | nie pokaże się więcej!~- A ja lepsze mam pojęcie, jeśli
329 14 | dawaj mu więcej pieniędzy, a natomiast obiecuj hojną
330 14 | jechać do Ancjum.~- Dobrze.~- A jeśli któregokolwiek rana
331 14 | równe będzie waszej sławie, a sława niech obiegnie świat
332 14 | wybuchnął Winicjusz.~- A zatem jest chrześcijanką
333 14 | nas wmówić, że Pomponia, a z nią razem i Ligia mogą
334 14 | mówię!... Cóż z tego?~- A teraz weź pierwsze litery
335 14 | powiedziałbym, że ptaka!~- A więc jest chrześcijanką -
336 14 | że był chrześcijaninem, a mimo tego przekonałem się,
337 14 | poczciwego starca nożem, a żonę i dziecko jego uprowadzili
338 14 | wszystkich swych tajemnic, a gdy mnie przypuszczą do
339 14 | naprzód dostać jałówki, a tymczasem to jest wydatek
340 14 | całe miasto i prowincję, a czyż który dał wam jakąś
341 14 | któremu obiecałem jałówkę (a wiecie, jak bydło podrożało),
342 14 | fig, byłem na cmentarzach, a wiecie po co? Oto, aby kreślić
343 14 | nadzieja w Chrystusie." A jam spytał: "Poznałeś mnie
344 14 | przyszedł w nocy nad rzekę, a on mnie z braćmi pozna,
345 14 | przenikliwością Petroniusza? A więc nie dałem mu pieniędzy,
346 14 | nie dałem mu pieniędzy, a raczej dałem mu je, ale
347 14 | wyładowano już wszystkie tratwy, a nowe przyholują z Ostii
348 14 | Ryby łapią się na. wędkę, a chrześcijanie na rybę. Pax
349 15 | ucieka przed słońcem miłości. A pomnij zawsze, że marmur,
350 15 | szlachetną sztukę zamienia, a lubując się nią wie o tym,
351 15 | wartość w myśli uprzytomnia, a przez to nie tylko ciało,
352 15 | bądźże nim i w miłości, a jeśliś ciekaw, co się dzieje
353 15 | jednak nienawiść do Rzymu, a na zimę zamierzamy się udać
354 15 | zamierzonej wyprawy do Achai.~A pamięć małej Augusty? Tak!
355 15 | wyścig wygrają. Nie chciałem! A tobie dzięki także, żeś
356 15 | jego jest postanowiona. A czy wiesz, jaka jego wina?
357 15 | Witeliusz - potomek szewca, a Watyniusz - syn rodzony!
358 15 | Żyda; czy chrześcijanie a Żydzi to jedno? Odpowiedział
359 15 | że żadnych innych bogów, a zwłaszcza naszych, znać
360 15 | porozumieją się prędzej, później, a wówczas przyjdzie moja kolej.
361 15 | często sobie tak to tłumaczę, a jednak czasem wydaje mi
362 15 | twą boską chrześcijankę, a raczej proś jej w moim imieniu,
363 15 | wzniesionymi w górę rękoma, a przy nim klęknął ktoś drugi,
364 15 | miasta, w pustych domach, a nawet w arenariach. Tamże
365 16 | umiał znaleźć odpowiedzi, a natomiast dochodził tylko
366 16 | poczucia, że między nim a Ligią i między ich pojęciami,
367 16 | światem jego i Petroniusza a światem Ligii i Pomponii
368 16 | Kochał ją i wzywał jej. A gdy pomyślał, że był przez
369 16 | mieć zdeptaną niewolnicą, a jednocześnie czuł, że gdyby
370 16 | zgryzocie tracił zdrowie, a nawet i piękność. Stał się
371 16 | i okrutnym. Niewolnicy, a nawet wyzwoleńcy zbliżali
372 16 | się do niego z drżeniem, a gdy kary spadały na nich
373 16 | zawsze bywają wdzięczni, a cóż dopiero ludzie. Tak!
374 16 | mówić stłumionym głosem:~- A kto ci powiedział, że z
375 16 | jeszcze jedno niebaczne słowo, a zginie bez ratunku.~- Będę
376 16 | świecie jaki Eurycjusz, a chociaż na własne oczy przekonałeś
377 16 | nie ujrzał mnie więcej, a w takim razie kto by ci
378 16 | chwili mogę go napotkać, a gdy go napotkam, zginę i
379 16 | poświęcać dla większych, a król Priam mawiał często,
380 16 | Nie, dostojny trybunie! A nużby wigilowie schwytali
381 16 | zabronił mówić więcej o Glauku, a natomiast zapytał, jakie
382 16 | uważał pilnie na wszystkich, a zwłaszcza na kobiety, ale
383 16 | jednak uważają go za swego, a od czasu gdy dał na wykupno
384 16 | on, Chilo, będzie obecny, a co więcej, ponieważ w tłumie
385 17 | wybrać między obawą Glauka a pościgiem i zemstą potężnego
386 17 | do hołoty, do plugawych, a zarazem strasznych figur,
387 17 | trzeba było ludzi sprawnych, a przede wszystkim silnych.
388 17 | imienia nie pamiętać.~- A tak! Judasz! Dziękuję ci -
389 17 | zaś cnotliwy chrześcijanin a głupi, zrobi za darmo wszystko,
390 17 | zasługuję na wiarę i ufność, a potem wracaj w imię Boże;
391 17 | nasza poczyna się o północy, a teraz gotują nam dopiero
392 17 | dość - pójdźmy nad rzekę, a tam wysłuchasz słów moich.~
393 17 | odpowiedział robotnik. - A braci swoich? A siostry,
394 17 | robotnik. - A braci swoich? A siostry, a tych, którzy
395 17 | braci swoich? A siostry, a tych, którzy nauczyli cię
396 17 | oddaleniu huczały żarna, a w dole bełkotała rzeka.~
397 17 | uroczystego. Robotnik płakał, a gdy Chilo począł jęczeć
398 17 | ogarniała go dzika chęć zemsty.~A Chilo spytał nagle:~- Urbanie,
399 17 | maże wpaść w jego ręce. A Chilon mówił dalej:~- Gdyby
400 17 | zrodził się drugi zdrajca, a jako tamten wydał Żydom
401 17 | wszystkich nas czeka zguba, a z nami razem zginie i cześć
402 17 | braci i wiarę w Chrystusa?~A Urban, który siedział dotąd
403 17 | braci o Glauka lekarza, a gdy ci go wskażą, wówczas,
404 17 | cmentarz, między Via Solaria a Nomentana. Zali ci nie wiadomo,
405 17 | nie odebrał jego listu, a nie wiedziałem, gdzie jest
406 17 | odpuszczone wszystkie grzechy. A teraz pokój niech będzie
407 17 | niedawno zabił człowieka, a może i dwóch, a nauka Chrystusa
408 17 | człowieka, a może i dwóch, a nauka Chrystusa zabrania
409 17 | Inni śpiewają przy żarnach, a on nieszczęsny myśli, o
410 17 | nie odpokutował dosyć... A teraz znów przyrzekł zabić
411 17 | Zabić niewielka rzecz, a zabić zdrajcę to nawet i
412 17 | jął szukać za pasem noża, a znalazłszy go wyskrobał
413 17 | wszystkich chrześcijan, a oprócz tego obiecywał innemu
414 17 | nagle jak oczy zwierza, a twarz przybrała wyraz dzikiego
415 17 | Urbana? - Tak jest, ojcze.~- A zatem niech pokój będzie
416 18 | na mój list odpowiedział, a poznasz, jak twój umysł
417 18 | samym Chilonidesem dokonasz? A Kroto da sobie rady, choćby
418 18 | dni kilkunastu w Neapolis, a raczej w Baiae. Gdybyś był
419 18 | jak był, pod jego stopami, a żaden bóg nie pomścił się
420 18 | patrzy, czy go podziwiamy. A my, oczywiście, podziwiamy!
421 18 | tętnem. Oddech miał krótki, a w chwili gdy trzeba było
422 18 | pokryło mu się kroplami potu. A przecie wiedział, że po
423 18 | wobec tego mego tryumfu?" A tam hołota ciągle jeszcze
424 18 | którymi się popisze Watyniusz, a stamtąd, pod opieką boskich
425 18 | staje się także szalonym, a co więcej, znajduje się
426 18 | się zapomnieć o Rzymie, a wagę świata umieścić gdzieś
427 18 | jeszcze za sestercję rozsądku, a za asa sądu, daję się jednak
428 18 | jednak porywać tym fantazjom, a daję się porywać dlatego,
429 18 | zdrady, podłości, i śmierć, a w nim pod pozorami poety
430 18 | niebie nie będzie chmur, a jeśli będą, to niech mają
431 19 | stołu, przy którym siedział.~A Chilon podniósł głowę i
432 19 | tak jak twój wyzwoleniec, a dość mi dlatego, że teraz
433 19 | hypogeum między Via Salaria a Nomentana.~Ów pontifex maximus
434 19 | którym wspominałem ci, panie, a którego spodziewano się
435 19 | także ich nie potrzebuje, a choć od rzeki do tamtych
436 19 | znajdziesz, panie, Ligię, a gdyby nawet, czego nie przypuszczam,
437 19 | jakby mniej ślepe i dzikie, a więcej radosne i tkliwe.
438 19 | do którego domu wchodzi, a nazajutrz o świcie otoczyć
439 19 | zwrócić na siebie uwagę, a wówczas chrześcijanie potrzebowaliby
440 19 | Natomiast trzeba się uzbroić, a jeszcze lepiej wziąć ze
441 19 | spaść na głowę Glaukowi, a jednak ledwiem nakłonił
442 19 | ludzie ci chrześcijanie, a tak źle o nich mówią! O,
443 19 | ani fałszywie świadczyć, a zatem nie powiem, żeby była
444 19 | za to moją wdzięczność, a jeśli wolisz od mojej wdzięczności
445 19 | zasnął. Zbudził się dopiero, a raczej zbudzono go, gdy
446 19 | oto ręką, kogo mi każesz, a tą drugą obronić się przeciw
447 19 | w nas godzić kamieniami, a wówczas co jego siła pomoże?
448 19 | się też dobrze o drogę, a zarazem powiedziałem Eurycjuszowi,
449 20 | pełnych kopalni piasku, a gdzieniegdzie i cmentarzy.
450 20 | Schodzą się jak zbójcy, a przecie nie wolno im zabijać,
451 20 | niemal do wojny między Żydami a nimi. Cezara Klaudiusza
452 20 | daleko wyraźniej i silniej, a w końcu stała się tak przejmującą
453 20 | widzieć kogoś, hen, wysoko, a ręce wzywać go, by zstąpił.
454 20 | miał myśl zajętą Ligią, a uwagę wypatrywaniem jej
455 20 | prostaczą, i nadzwyczajną, a co więcej, że ta nadzwyczajność
456 20 | zdrady, obłudy i obmówiska, a w końcu, żeby dawali przykład
457 20 | co mogło mu wrócić Ligię, a złym wszystko, co stawało
458 20 | zebranymi i słucha tych słów, a bierze je do serca, to w
459 20 | Sokrates, jako rzecz starą a dobrą; wszak pierwszy lepszy
460 20 | czarodziejskich tajemnic, a przynajmniej mniemał, że
461 20 | różnica między nauką starca a tym, co mówili cynicy, stoicy
462 20 | ceny po prostu bez granic, a klęski życia stawały się
463 20 | wszystko to spalić na popiół, a wypełnić się jakimś zgoła
464 20 | szaleństwa jest niewykonalną, a z powodu niewykonalności
465 20 | boską. Odrzucał ją w duszy, a czuł, że rozchodzi się od
466 20 | przyszło mu dotąd do głowy, a i obecnie nie umiał sobie
467 20 | przeciw chrześcijanom w ogóle, a przeciw starcowi w szczególności.
468 20 | rozstrzygającym nieubłaganie, a zarazem tragicznie jego
469 20 | trzeci i świt pobielił mury, a oni obaj z Janem siedzieli
470 20 | mistrz miał odkupić Izraela, a oto był trzeci dzień, jak
471 20 | prawdę i płacze nad nią!" - a słuchaczów o prostych sercach
472 20 | kazał jej iść do uczniów, a potem znikł. Ale oni, uczniowie,
473 20 | uczniowie, nie wierzyli jej, a gdy płakała od radości,
474 20 | choć nie skrzypiały drzwi, a gdy struchleli, rzekł im: "
475 20 | jako widzieli wszyscy, a On. był jako światłość i
476 20 | góry się w proch obrócą, a Jego chwała nieprzeminie."~ ~"
477 20 | chwała nieprzeminie."~ ~"A po ośmiu dniach Tomasz Dydymus
478 20 | rany i dotykał boku Jego, a potem padł Mu do nóg i wołał: "
479 20 | Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli." I te słowa słyszeliśmy,
480 20 | w to, co starzec mówił, a czuł, że trzeba by być chyba
481 20 | opodal płonęły pochodnie, a obok na kamieniu stał człowiek
482 20 | w Tyberiadzkie Jezioro, a na brzegu, w porannym tumanie,
483 20 | łódki, rzekł: "Pan jest!" - a Piotr rzucił się wpław,
484 20 | niedaleko starca, widzę Urbana, a. przy nim jakąś dziewicę.~
485 21 | za nią tamte wszystkie, a z nimi Rzym i świat w dodatku.~
486 21 | chwilę zagrzmiało: Maranatha! a potem Wielki Apostoł począł
487 21 | domu wchodzą, jutro zaś, a raczej dziś jeszcze, otoczysz,
488 21 | mogą ją wypuścić z rąk, a wówczas ona skryje się w
489 21 | wychodzącego z bramy Ursusa, a z nim Ligię. Towarzyszyło
490 21 | jakie wykopała między nim a Ligią ta dziwna nauka, którą
491 21 | nie widzi nawet we dnie, a cóż dopiero w nocy. Niechże
492 21 | zapomnisz o słudze ubogim a wiernym, którego potrzeby
493 21 | wtóre postąpiłby jak Eneasz, a w końcu zjednałby sobie
494 21 | Pójdź do mnie z filozofią, a ja ci dam tylko jedno uderzenie
495 21 | ich żelaznych szyszakach, a potem uczynił nad nimi znak
496 21 | sądząc, że obecnie tchórzliwy a niedołężny Grek nie będzie
497 21 | szedł bowiem ciągle za nimi, a nawet chwilami przybliżał
498 22 | gnieździła się ludność uboga, a zarazem nader liczna. W
499 22 | Prędko uwiną się z obrońcami, a raczej z Ursusem, po czym
500 22 | prędko dostaną się na ulicę, a tam już dadzą sobie rady.
1-500 | 501-1000 | 1001-1413 |