Rozdzial

 1 2 |             spojrzał na nią bliżej, pomyślał sobie, że tak jednak mogłaby
 2 2 |            Winicjusz ma słuszność - pomyślał - a moja Chryzotemis jest
 3 2 |              I z pewnym zdziwieniem pomyślał, że jednak mogła istnieć
 4 7 |              lecz gdyby dostrzegł i pomyślał, że śmiałaś się sprzeciwić
 5 11|             niż kiedykolwiek. I gdy pomyślał, że to wszystko, co tak
 6 11|         widok straży pretoriańskiej pomyślał, że jeśli mu będą czynili
 7 11|            niż to, którego pragnął. Pomyślał, że istotnie mógł ją mieć
 8 12|          dostrzegł dziś zmarszczki. Pomyślał też, że jej piękność była
 9 13|         może odnaleźć dziewczynę" - pomyślał.~Tymczasem Winicjusz zmarszczył
10 13|             Lecz Winicjusz rad był, pomyślał bowiem, że człowiek ten,
11 14|           jeden ze wszystkich o tym pomyślał, ty jeden, Petroniuszu!
12 16|       Kochał ją i wzywał jej. A gdy pomyślał, że był przez nią kochany
13 17|           Chilo przestał się wahać. Pomyślał, że lepiej jest mieć nieprzyjaciół
14 20|           młody patrycjusz z trwogą pomyślał, że jeśli tak pozostaną
15 20|             wszechprawdą, mimo woli pomyślał, że wobec takiego Demiurga
16 20|             Chilo przy tych słowach pomyślał sobie, że jego robota poszła
17 21|      chrześcijanie, i ze zdumieniem pomyślał, że jak w palącym się mieście
18 22|           Winicjuszowi.~"Śmierć!" - pomyślał młody patrycjusz.~A potem
19 22|           To Winicjusz albo Kroto - pomyślał Chilo - ale jeśli porwali
20 22|     Zginąłem, jeśli mnie dojrzy!" - pomyślał.~Lecz Ursus przebiegł szybko
21 22|           po całym ciele. Natomiast pomyślał, że wieczorem wyśle Eurycjusza
22 23|        poczęło różowieć - i naprzód pomyślał, że ją kocha zawsze, a po
23 23|       Bożych, widząc jej egzaltację pomyślał zaraz, że może mówi przez
24 24|             go umyślnie w zasadzkę. Pomyślał przy tym, że chrześcijanie
25 24|          Ursus westchnął. Chilo zaś pomyślał, że z tym straszliwym w
26 25|             imieniem tylko żyją!" - pomyślał Winicjusz.~Starzec zaś opowiadał
27 25|        rozterki, bo z jednej strony pomyślał, że nie tylko sam by Zbawiciela
28 26|           że mi karku nie skręcił - pomyślał w duszy. - Na Polluksa!
29 28|             po raz pierwszy w życiu pomyślał, że gdyby pojechał, to rozmowa
30 29| napełniająca cały pokój, i pobladł, pomyślał bowiem, że gdyby mógł tak
31 32|     obdarzyła. Nędzarz jestem, alem pomyślał sobie: do kogóż mam się
32 32|            Grekiem. Gdyby nawet był pomyślał o tym, sądziłby, iż postąpił
33 35|              a jednak wyznaję, iżem pomyślał, że bogowie, jeśli są, to
34 40|           swoje dowody do mnie, nie pomyślał; widzisz, że dla mnie ta
35 42|        zaczął się złocić. "łuna!" - pomyślał Winicjusz.~Noc jednak bladła
36 42|    cokolwiek i odzyskał zimną krew. Pomyślał też, że Ligią opiekuje się
37 42|       wstępować w serce Winicjusza. Pomyślał, że jeśli oni uciekają z
38 43|         pomdleli od dymu i żarów" - pomyślał Winicjusz.~I począł wołać: -
39 43|        tłumem, za bramami miasta" - pomyślał Winicjusz.~Nie zdziwiło
40 43|        wyjście. "Jeśli to są dymy - pomyślał - to już nie przejdę." Biegł
41 46| rozprzężeniu urzędów nikt dotąd nie pomyślał, aby sprowadzić nowe. Dopiero
42 49|           pokryło się nagle chmurą. Pomyślał o niebezpieczeństwie, jakie
43 49|         niewinności był przekonany. Pomyślał również, że rozpocznie się
44 49|         takich słów.~"Przegrałem" - pomyślał Petroniusz.~Lecz zwróciwszy
45 49|            Przegrałem i zginąłem" - pomyślał Petroniusz. Tymczasem cezar
46 50|          wujem i siostrzeńcem?~Nero pomyślał chwilę i odrzekł:~- Nie!
47 51|          dlaczegom go użył. "Ach! - pomyślał Petroniusz. - Więc doczekam
48 51|             zatem jej nie odbił!" - pomyślał Petroniusz.~I zrzuciwszy
49 54|             Greka przeszedł szybko. Pomyślał, że jest pod opieką Tygellina
50 55|         Nareszcie coś wskórałem!" - pomyślał. I wróciwszy do Winicjusza
51 56| poszukiwania w głębi izby, więc gdy pomyślał jeszcze, że lada chwila
52 57|             kocham... "Zły znak!" - pomyślał Petroniusz.~- Chciałem was
53 57|          też, spojrzawszy na niego, pomyślał, że może istotnie niedługo
54 57|        rzeczy tyczących amfiteatru, pomyślał chwilę i ozwał się: - Te
55 61|        jednak bólem i przerażeniem. Pomyślał, że to może ostatnia noc,
56 65|   amfiteatrze.~"Przegrałem znowu" - pomyślał Petroniusz.~I wróciwszy
57 66|        ciało poczęło tężeć. Wówczas pomyślał, że błaganie jego zostało
58 66|           krzyża, ni gotowego dołu, pomyślał, że niegodny jest tej łaski