Rozdzial

 1 1 |            to chyba może grozić, że Poppea zakocha się w tobie. Ale
 2 1 |              a tak piękną, że nawet Poppea wyglądałaby przy niej jak
 3 2 |            Nasza miłościwa Augusta, Poppea, rozumie to doskonale.~-
 4 2 |           Poppeę - i owa przesławna Poppea również wydała mu się bezduszną
 5 6 |         pozna się teraz nie on, ale Poppea, i oczywiście postara się
 6 6 |             miała stale zamieszkać, Poppea pogadałaby o niej z Lokustą,
 7 7 |          pozostawiano ją w spokoju. Poppea miała ją tylko za cichą
 8 7 |              jak jest - to inni - i Poppea!~Tu rzęsy jej pokryły się
 9 7 |            cię na Palatyn. Tu włada Poppea, a Nero, od czasu gdy mu
10 7 |     pozbawiać ją sposobności.~Jakoż Poppea nadeszła niebawem. Władała
11 7 |       albowiem wiadomo jej było, że Poppea Sabina jest jedną z najniegodziwszych
12 7 |            sali zawrzało jak w ulu. Poppea, schyliwszy swą złotowłosą
13 9 |            ławką ukazała się Sabina Poppea z małym orszakiem niewolnic.
14 9 |        Ligia powstały mniemając, że Poppea przejdzie obok ławki nie
15 9 |            i pochylając głowę.~Lecz Poppea poczęła patrzeć na Ligię.~-
16 9 |      rozkazu? - Z rozkazu cezara...~Poppea poczęła jeszcze uważniej
17 9 |          Pomponii?~Ostatnie pytanie Poppea zadała głosem miększym i
18 9 |             słowa z bijącym sercem. Poppea zaś patrzyła na nią przez
19 11|          tego skłonić i obawa przed Poppeą. Winicjuszowi przyszło teraz
20 11|       wczorajszego. Cezar i Augusta Poppea są przy niej wraz z lekarzami,
21 11|           razie przeciwnym pierwsza Poppea oskarży Ligię o czary, a
22 11|             Kalwia Kryspinilla, niż Poppea i niż te wszystkie, które
23 11|             jak najstaranniej przed Poppeą. Po czym jął wyrzucać gorzko
24 12|          jeśli tamto dziecko umrze, Poppea i sama uwierzy, i wmówi
25 12|            chwilę, po czym rzekł: - Poppea wyznaje jakoby religię Żydów
26 12|       słabość, jaką czuła dla niego Poppea, ukrywając ją wprawdzie
27 14|             było w całym Rzymie, że Poppea przypisuje ją czarom. Powtarzali
28 15|             których mleku kąpie się Poppea, i dziesięciu tysięcy sług.
29 15|          Aulosowi. Sprzeciwiała się Poppea, której cnota Pomponii jest
30 18|      Wspomina jeszcze czasem o niej Poppea, ale cezara umysł zaprzątnięty
31 31|              Gdy Nero, przybywszy z Poppeą i augustianami, przybił
32 32|        nazwiska postarała się chyba Poppea, a to znaczy, że jej żądza
33 32|        Ligię? Pamiętaj przy tym, że Poppea widziała ją na Palatynie
34 36|            bramę pięćset oślic, aby Poppea nazajutrz po przybyciu do
35 36|             znienawidzona przez lud Poppea. Przybrana, jak i Nero,
36 37|            mogło spotkać coś złego. Poppea nie kocha mnie, bo ona nikogo
37 39|             I myślałem wówczas: oto Poppea porzuciła dwóch mężów dla
38 40|            tak długo, jak zechcesz, Poppea jakaś spokojniejsza i, o
39 41|           wąska w biodrach. Augusta Poppea skarżyła się na nią przede
40 41|           jutrzenka - odpowiedziała Poppea w przekonaniu, że naszyjnik
41 49|             chociaż go nienawidził. Poppea rozumiejąc również, że zguba
42 49|            Lecz w tej chwili weszła Poppea, a za nią Tygellinus. Oczy
43 49|          ludzkiego i twymi - rzekła Poppea.~A inni poczęli wołać:~-
44 49|             jego zapadło milczenie. Poppea i wszyscy obecni patrzyli
45 49| współzawodnikiem, gdyż w tej chwili Poppea rzekła:~- Panie, jak możesz
46 50|             chrześcijanach - rzekła Poppea z odcieniem niecierpliwości.~-
47 50|           Biedny człowiek! - rzekła Poppea.~- Kto ujrzał oblicze Afrodyty,
48 50|         Słyszysz, cezarze! - rzekła Poppea. - Byćże to może? - zawołał
49 50|          mylisz się, filozofie.~Ale Poppea nie traciła z myśli swych
50 50|            nie w Augustę. Znawczyni Poppea od jednego rzutu oka zrozumiała,
51 52|    cierpiana, o ile kryła się przed Poppeą i cezarem.~Odwiedziła jednak
52 54|     pucharem i skaleczył je ciężko. Poppea zemdlała, wszyscy zaś słyszeli,
53 55|              spytała z przestrachem Poppea.~- Przebłagaj zagniewane
54 55|              rzekła złamanym głosem Poppea. Petroniusz odetchnął głęboko.~"
55 55|               Ją uwolni Chrystus.~A Poppea, która dla ocalenia Rufiusa
56 55|             wrzucili ciało w morze.~Poppea nie zastawszy wielkiej dziewicy,
57 72|     szlachetne pochodzenie, nawet i Poppea padła ofiarą chwilowego