Rozdzial
1 5 | Petroniusz, ni cezar mieć jej nie będą.~Po czym zwrócił zaciśnięte
2 6 | cezar chce zachować pozory. Będą o tym ludzie mówili w Rzymie,
3 6 | zakładniczkę, więc póki będą mówili, póty zostanie w
4 7 | ni Pomponia Grecyna nie będą odpowiadali za jej postępki,
5 8 | gdyż pijani biesiadnicy będą po uczcie spali do wieczora.
6 8 | właśnie myślała. Aulusowie nie będą nawet wiedzieli, gdzie ona
7 9 | kiedyś, gdy umrze Pomponia, będą razem przez całą wieczność.
8 11| pretoriańskiej pomyślał, że jeśli mu będą czynili choćby najmniejsze
9 12| drwi z bogów. Uwierzą i nie będą jej szukali, a my tymczasem
10 13| dosięgnął, czy władze miejscowe będą się czuły w prawie zatrzymać
11 14| nawet od Ligii, której nie będą poszukiwali choćby dlatego,
12 14| i ci, zamiast pomagać; będą was zdradzali. Źle nawet
13 16| zapłacę.~- Zedrą cię, panie, i będą później wyzyskiwali tajemnicę.
14 17| powrotnej do miasta, za co będą ci odpuszczone wszystkie
15 17| braci i sióstr, które jutro będą w Ostrianum. Ale niech Glaukus
16 18| konsularni męże i senatorowie będą jeszcze drżeli przed nim,
17 18| nie będzie chmur, a jeśli będą, to niech mają kolor i zapach
18 19| niego ręki, co do mnie zaś, będą mądrzy, jeśli zobaczą choć
19 23| Watyniusz, wszyscy więc będą myśleli, że wyjechał. Gdyśmy
20 29| wyjątkiem gemm, do niej będą należały na wypadek mojej
21 30| szkodę z tego powodu nie będą narażone. Za czym w towarzystwie
22 30| twarz moją. Wieki potomne będą mówiły tylko o tym pomniku
23 30| lupanaria, a w nich zebrane będą kobiety z najpierwszych
24 30| by mogła cię pocieszyć? Będą i dziewice, które po raz
25 32| wszelkie nauki! Co dla niego będą znaczyli wówczas chrześcijanie,
26 34| do mojej willi w Ancjum i będą mi cię przypominały.~Tu
27 35| kto wie, czy z czasem nie będą mu się jeszcze senatorowie
28 37| oczach. W Ancjum dni i noce będą mi schodziły na słuchaniu
29 38| tobie. I tobie te irysy będą przypominały dom rodzinny,
30 39| świecie najdroższą. Razem nam będą biły serca, jedna będzie
31 39| Chrystusa w sercu nosić będą, nie złamią wiary mężom,
32 40| ludziom przez wieki całe będą na myśl o nich powstawały
33 40| i jeśli podobni ludzie będą opowiadali tę naukę, nasi
34 43| Widziałem, panie!... Niech będą dzięki Chrystusowi i wszystkim
35 45| otoczy ich cisza wsi i będą żyli spokojnie pod skrzydłami
36 47| tysiące lat przejdą, a ludzie będą pamiętali i sławili tego
37 47| Mecenasa, Cezara i Agrypiny będą dla was otwarte! Od jutra
38 48| rzekł Apostoł - i klęski będą jako morze nieprzebrane.~
39 49| sławy, bo oto pieśni o tobie będą brzmiały do skończenia wieków.
40 51| zginą tysiące ludzi?~- Za co będą ich karali, panie? To ludzie
41 51| wezwanie przez centuriona. Będą się wieczór wypytywali setnika,
42 51| Winicjusz.~- Nie, panie. Znajomi będą odwiedzali uwięzionych,
43 53| przesiąknie krwią, pełne będą doły ciał waszych, a ja
44 55| Tullianum w chwili, gdy będą wyprowadzali więźniów na
45 57| Czy innych jakich ciał nie będą wynosili z więzienia? -
46 57| parno od rana. Co noc teraz będą bywały dżdże i burze.~-
47 58| im, albowiem dziś jeszcze będą z tobą w raju. Ty mniemasz,
48 60| moich ludzi, którzy w nocy będą chodzili po piwnicach i
49 61| Rozmawiali o miłości, o tym, jak będą miłowali się i żyli razem,
50 61| i widzieć tych, których będą wyprowadzali.~- Mój rozkaz
51 62| niesprawiedliwości? Czy bogowie nie będą się mścili za niewinnych
52 68| Pragnął posłuchać, o czym tam będą mówili, a zwłaszcza przekonać
53 69| upadło już serce, pytać będą: "Któż jest nad Nerona?"
54 71| mówił im: "Chrystusowymi będą wasze dzieci sługami." I
55 71| wszystkie nauki, niczym nie będą bez miłości, która jest
56 73| stary i że różami zawsze będą się cieszyły oczy moje,
|