Rozdzial

 1 2 |    Winicjusz uznał słuszność jego słów i poczęli się przechadzać
 2 2 |     indziej zdrowie. Ona słuchała słów moich także zmieszana i
 3 2 | szlachetność jej postawy, ruchów, słów. Pomponia mąciła do tego
 4 2 |     niemieje z podziwu i własnych słów znaleźć nie może. Chłopcem
 5 4 | niezwykłym głosem. Ligia słuchała słów jego mrugając oczyma i jakby
 6 4 |       Natomiast przyrzekam ci, że słów twoich nie zapomnę nigdy
 7 4 |        cezara.~Napisała też kilka słów polecając opiekę nad Ligią
 8 7 |           co mówi. Z własnych oto słów Ligii pokazuje się, że właściwie
 9 7 |    przestrogi Pomponii. Mimo tych słów i przestróg poczuła nagle,
10 7 |       odrywało ją od niego i jego słów, mówił:~- Tak, ona piękna,
11 7 |          poezji, dołączył do jego słów swoje zachwyty. Na twarzy
12 7 |         biło w niej, gdy słuchała słów Winicjusza, i kogo przejmował
13 8 |          w swą panią czekając jej słów.~A jej oczy zaszły mgłą
14 11|         domu.~- Zostawił mi kilka słów na tabliczce, z których
15 11|       zerwał się pod wpływem tych słów jak opętany. Nieprawda!
16 11|        Aulusów, gdy słuchała jego słów z rumieńcem na twarzy i
17 12|         bram.~I skreśliwszy kilka słów na powleczonej woskiem tabliczce
18 16|       Pomponia Grecyna, i w ogóle słów Chilona słuchał z radością.
19 17|           rzekę, a tam wysłuchasz słów moich.~Poszli i siedli na
20 20|           zebranymi i słucha tych słów, a bierze je do serca, to
21 20|    wiedział jednak już dawniej ze słów, które Pomponia Grecyna
22 20|         nie uronić żadnego z tych słów, które były dla nich bez
23 21|         rzeczywiście. Gdy podczas słów Apostoła wszyscy odrzucili
24 21|       ucieszył się słuchając tych słów i odrzekł: - Tak się stanie,
25 23|        zapowiada, zlękła się jego słów. Nie chciała za nic jego
26 24|         po czym skreśliwszy kilka słów na tabliczce rzekł zwróciwszy
27 25|    przytomność począł nasłuchiwać słów Piotra.~Lecz omylił się
28 26|           Glaukus. On słuchał jej słów jak muzyki, a zarazem serce
29 26|         niepowstrzymanym potokiem słów. Ligii słowa jego wydały
30 27|          Miriam, lecz nie znalazł słów przebaczenia dla grzesznej
31 27|         Bożą.~Ligia w czasie jego słów obejmowała coraz silniej
32 28|       myśli i dobieranie trafnych słów dla każdej idei mogłyby
33 28|           że to jest pusty dźwięk słów w moich ustach. Paweł powiedział
34 29|         mu z ust obfitym potokiem słów. Raz jeszcze opowiedział
35 32|          często kilka ironicznych słów z jego strony wystarczało,
36 34|           na Ostriarum słuchającą słów Piotra, i gdy szedł ją porywać
37 36|        Apollinie!" Słuchając tych słów uśmiechał się, lecz chwilami
38 39|     umilkli znów oboje, nie mogąc słów dobyć z wezbranych piersi.
39 39|       mównicy." Lecz ja słuchałem słów jego całą duszą, a gdy mówił
40 45|         niemu jakby w oczekiwaniu słów pokrzepienia i nadziei,
41 45|          pieczary. Na dźwięk jego słów strach przeszedł w jednej
42 47|           wypowie jakich wielkich słów, które dla własnego bezpieczeństwa.
43 47|         wzruszył patosem własnych słów do tego stopnia, że nagle
44 48|           rozjaśnioną twarzą tych słów. Wszyscy tu, przedtem z
45 49|          zdumieniem. Lecz w miarę słów Tygellina aktorska twarz
46 49|       moje nie mogą znieść takich słów.~"Przegrałem" - pomyślał
47 51|       kilka pięknych, podniosłych słów o przyjaźni, o przebaczeniu,
48 56|           w Rzymie, szepnął kilka słów prefektowi miasta, ów zaś
49 57|       Milczę, bo nie mogę znaleźć słów. Przeszedłeś sam siebie.~-
50 57|          Winicjusz słuchając tych słów blady był jak płótno, lecz
51 59|      przedstawieniu sam zląkł się słów Kryspa i wróciwszy do domu
52 73|         bańkami i pustym brzękiem słów bez znaczenia? Pamiętasz
53 74|    towarzyszyły im cicho, tak aby słów nie zagłuszać. Petroniusz