1-500 | 501-1000 | 1001-1413
Rozdzial
501 22 | uwagę, więc przystanął, a ujrzawszy dwóch ludzi złożył
502 22 | balustradzie i zawrócił ku nim.~- A czego tu szukacie? - spytał. -
503 22 | widok tej znanej sobie, a straszliwej w tej chwili
504 22 | się w Ligii z przerażenia, a głos zamarł jej w gardle.
505 22 | pomyślał młody patrycjusz.~A potem usłyszał, jakby przez
506 22 | jako wykonawca woli cezara, a w ostatnim razie wezwie
507 22 | będzie niósł dziewczynę, a Kroto utoruje mu drogę."
508 22 | trafią do jej kryjówki, a naczynią hałasu, to ją spłoszą."~
509 22 | żem do niego przychodził, a niektórzy wiedzą, w jakim
510 22 | żem ja jej przyczyną... A to przecie patrycjusz, więc
511 22 | Rzym był ogromnym miastem, a jednak Chilon uczuł, że
512 22 | sprowadzić nader poważne kłopoty, a zarazem uzasadnić wszelkie
513 22 | zapędzie, tedy jest żywy, a jeśli jest żywy, tedy sam
514 22 | świadectwo, żem go nie zdradził, a wówczas nie tylko nic mi
515 22 | wyzwoleńców, gdzie ma szukać pana, a czy on uda się do prefekta,
516 22 | będę szukał Winicjusza, a potem znów Ligii... Trzeba
517 22 | Zbudził się dopiero wieczorem, a raczej zbudziła go niewolnica
518 22 | szczękając zębami, rzekł, a raczej wyjęczał:~- Syro!
519 23 | Ursus, ze swoją zatroskaną, a zarazem groźną twarzą barbarzyńcy,
520 23 | jako niewolnik na flocie, a potem mieszkając w Neapolis,
521 23 | w dwie wklęsłe deseczki, a następnie obwiązał szybko
522 23 | pomyślał, że ją kocha zawsze, a po wtóre, że ta jej bladość
523 23 | otaczał dostatek i wygody, a wtrącił do tej mizernej
524 23 | nie pozwoliłaś mnie zabić. A ona odpowiedziała ze słodyczą:~-
525 23 | mówić chrześcijańska nauka, a czuł tylko, że mówi umiłowana
526 23 | że się pościgu wyrzeka, a w takim razie sama Pomponia
527 23 | sam nie bardzo wierzył, a których oni uważali za złe
528 23 | cienie ojca i matki mojej! - a więc możecie tu pozostać
529 23 | dla Chrystusa i zbawić. A teraz zdawało się jej właśnie,
530 23 | Chrystus go nie uzdrowi.~A stary prezbiter, przywykły
531 23 | całował przemocą jej usta, a po jej ucieczce obiecał
532 24 | lub wyzwoleńcom w domu - a w takim razie wtargnięcie
533 24 | zuchwałym i dość zepsutym, a w potrzebie nieubłaganym,
534 24 | nikt nie stanął między nim a Ligią.~Zauważył zaś ze zdziwieniem,
535 24 | między rzeczami możliwymi a niemożliwymi, nie był także
536 24 | instynkt człowieka leśnego, a zarazem i wielka znajomość
537 24 | na osobę tak znakomitą.~"A zatem Winicjusz osłoni i
538 24 | pójdziemy piechotą. - A jeśli odmówię?~- Nie czyń
539 24 | na cmentarzu Ostrianum, a potem widział, gdy wchodzili
540 24 | wchodził. Byłem i w Ostrianum, a wiesz dlaczego? Oto od pewnego
541 24 | aby go ruszył paraliż, a razem z nim i wszystkich
542 24 | Mówisz, żeś chrześcijaninem, a nie wiesz, że między nami
543 24 | synem musiała już wrócić, a może i Apostoł jest z nimi,
544 24 | bo ta jedna jest większa, a zresztą same ciemne cubicula,
545 24 | wieczór był chmurny, zimowy, a płomień kilku kaganków niezupełnie
546 24 | Chilona i mówić z wolna a dobitnie, jakby chciał,
547 24 | układu z chrześcijanami, a w takim razie chce, by mu
548 24 | sprawy Greka były mu znane, a po wtóre, że serce jego
549 24 | jestem chrześcijaninem, a jeśli mi nie wierzycie,
550 24 | je i rzekł wśród ciszy:~- A oto powiedział nam Zbawiciel: "
551 24 | przeciw tobie, strofuj go; a jeśliby żałował, odpuść
552 24 | jeśliby żałował, odpuść mu. A jeśliby siedmkroć na dzień
553 24 | imię Chrystusa odpuszczam.~A Ursus uwolniwszy ramiona
554 24 | nie zabłądził w ciemności, a jeślić sił brak, to odprowadzę
555 24 | Nie! nie zabiję cię, a jeślim chwycił cię zbyt
556 25 | wyznawali, bardziej Ligii, a po trochu i swemu wielkiemu
557 25 | jako ja ci odpuszczam"? A przecie Chilo wyrządził
558 25 | którymi by jej nie pomścił! A tamten przebaczył! I Ursus
559 25 | Apostoł pobłogosławił i jego, a Kryspus oświadczył, że to
560 25 | już zrobiła się zupełna, a wraz z nią przyszła i silniejsza
561 25 | hymny na cześć księżyca, a które widywał na Wschodzie.
562 25 | ponieważ noc była chłodna, a izba dość zimna. Winicjusz
563 25 | Glaukus, Kryspus, Miriam, a na krańcach z jednej strony
564 25 | że starzec o nim mówi, a może radzi, jak rozłączyć
565 25 | czym siadł i zawołał:~- A niechby się stało, co chciało -
566 25 | Ligów, chłopów na schwał, a z drugiej, że gdyby to uczynił,
567 25 | toń, na niej łódź rybaczą, a w łodzi Piotra i Ligię.
568 25 | były zebrane w Ostrianum, a potem jeszcze większe. Winicjusz
569 25 | się cichsza, toń gładsza, a światłość większa. Tłumy
570 25 | przeglądały lilie i róże, a wreszcie łódź uderzyła łagodnie
571 25 | noc spędziła w Ostrianum, a cały dzień krzątała się
572 25 | udali się na spoczynek, a Ligia jedna, ona, którą
573 25 | rzekła:~- Jestem przy tobie. A on odpowiedział:~- Widziałem
574 26 | miał ochotę rozpytać Ursusa a ojczysty kraj Ligii, słowa
575 26 | Ligia?~- Dopiero co odeszła, a ja mam uwarzyć śniadanie
576 26 | wyręczył?~- Bo tak chciała, a moja rzecz słuchać. Tu oczy
577 26 | Chrystus nie kazał zabijać. - A Atacynus? A Kroto?~- Nie
578 26 | kazał zabijać. - A Atacynus? A Kroto?~- Nie mogłem inaczej -
579 26 | lot, by pomścić krzywdę, a zakładniczki zostały u Ateliusza,
580 26 | przywiózł ich do Rzymu, a po odbytym tryumfie oddał
581 26 | dotąd nie wojował z Rzymem, a jakkolwiek barbarzyński,
582 26 | odpowiedział z prostotą Ursus - a gdzie nie ma Rzymian, tam
583 26 | Kallinę wziął cezar na dwór, a ja myślałem, że może ją
584 26 | bobrowych, ni bursztynu. A co byśmy na Swebach albo
585 26 | uśmiechała się do niego, a następnie rzekła mu, że
586 26 | słuchał jej słów jak muzyki, a zarazem serce wzbierało
587 26 | coraz większą wdzięcznością, a myśl biedziła się, jakby
588 26 | podniesie na ciebie ręki.~A jej twarz posmutniała nagle.~-
589 26 | wkrótce po mojej ucieczce, a przed swym wyjazdem do Neapolis,
590 26 | stało." I cezar uwierzył, a potem zapomniał - ja zaś
591 26 | nie ma boleści i cierpień, a jeśli przyjdą, to zmieniają
592 26 | postąpiliście ze mną i z Chilonem, a gdy o tym myślę, dotychczas
593 26 | Więc ci mówię: wróć, a ja ci przysięgnę na moje
594 26 | Wówczas skarałby Aulusów, a co najmniej odebrałby mnie
595 26 | Aulusom... oddałby mnie, a ja wróciłbym cię Pomponi.~
596 26 | nakreśliłaś mi rybę na piasku, a jam nie rozumiał, co to
597 26 | cię już wówczas nad życie, a i ty poczęłaś się domyślać,
598 26 | Chrystus. Niech mi odda ciebie, a pokocham Go, choć wydaje
599 26 | wydały się bluźniercze, a jednak serce jej poczęło
600 26 | Tylko obecnie, z zachwytem, a zarazem z bólem w swojej
601 26 | byłaby pokochała całą duszą, a więc droższym niż kiedykolwiek.~
602 26 | i porwie ją jak wicher, a poczuwszy to doznała takiego
603 26 | swoją niewolnicę i kochankę, a zarazem wtrącić ją w ów
604 26 | wozem tłumy chrześcijan, a Winicjusz chwyta ją w ramiona,
605 27 | tym większy jej go żal, a tym samym tym tkliwsze rodzą
606 27 | nakazuje dobrem za złe płacić, a po wtóre, że rozmawiając
607 27 | Gdy zbliżała się do niego, a on rozpromieniał się, radość
608 27 | wnet hamował te błyski, a potem patrzył na nią z niepokojem,
609 27 | znaczył w jego oczach od psa, a prócz tego był jeszcze dzieckiem,
610 27 | słusznym i sprawiedliwym. A tymczasem ta nauka, wedle
611 27 | się w głowie patrycjusza. A przy tym osobiście nauka
612 27 | wszystko w świecie istotę. A wówczas chciało mu się znów
613 27 | to nie było odpowiedzi, a raczej istniała tylko jedna:
614 27 | mówiąc: "Tyś jest życie!" A wówczas oddech zamarł jej
615 27 | Sodomy, w której sam żyje, a którą Bóg zniszczy płomieniem
616 27 | płomieniem swego gniewu? A ja ci mówię: bogdajbyś była
617 27 | tylko miłość dla Chrystusa, a ona pokochała oto augustianina!
618 27 | Wypełnij je, Panie, łaską!", a wolałaś ofiarować słudze
619 27 | pozostała tak w milczeniu.~A Piotr rzekł:~- Pokój duszom
620 27 | nie mogąc słowa przemówić.~A ów pomilczawszy chwilę spytał
621 27 | masz winy w miłości twojej. A iż chcesz się chronić pokusy,
622 27 | trzykroć się Go zaparłem, a jednak przebaczył mi i kazał
623 27 | którą zamieszkują ludzie, a jednak - mnie to przeznaczył
624 27 | więzień, w nim mieszkał. A teraz, gdy mnie wezwał Piotr,
625 28 | wielu rzeczy nie rozumiem, a jeśli chcesz prawdy, powiem
626 28 | dotychczas łączyły go z życiem, a nie nawiązano żadnych nowych.
627 28 | mógłby pojechać do Benewentu, a następnie do Achai, i zanurzyć
628 28 | jej twarzy i spojrzeniu, a wówczas, czy uwierzysz,
629 28 | niepodobieństwem myśleć inaczej. A jednak taż sama Ligia opuściła
630 28 | porzucam drogę przemocy, a nie mogąc ni przestać jej
631 28 | uświęconej skórze przy ognisku... A jednak uciekła! Dlaczego?
632 28 | potrzebowała się oddalać. A jeśli i ona mnie kocha?
633 28 | chrześcijanie nigdy nie kłamią, a mówią, że zmartwychwstał.
634 28 | Seneka jest tego zdania, a przed nim było wielu innych.
635 28 | i cały porządek świata, a zamiast tego wszystkiego
636 28 | w duszy niczego innego. A ja, bogowie mi świadkami! -
637 28 | coś, co nazywają łaską, a na mnie zstępuje tylko niepokój
638 28 | bo jej ręce go wiązały, a nienawidzę, bo on nas dzieli.
639 28 | być, bom ją znowu utracił; a niepokój jest dlatego, że
640 28 | mej naturze, jak ta nauka, a jednak od czasu, jakem się
641 28 | dotknięciem ciała ludzkie, a mnie zmieniono duszę. Chyba
642 28 | rzuciło się na kolana, a niektórzy poomdlewali ze
643 28 | poomdlewali ze strachu. A ja, wiesz, jak postąpiłem?
644 28 | okrutniejszą karę obmyślić, a ja nie karałem i nie ukarałem,
645 28 | jest miłość niż groza." A teraz widzę, że w pewnych
646 28 | litości. Kazałem im dać jeść, a nadto mówiłem z nimi; nazwałem
647 28 | widziałem łzy w oczach, a nadto znów wydało mi się,
648 28 | towarzystwa augustianów, a przy tym jedyną ulgą w moim
649 29 | zabawił dni kilkanaście, a nawet znów się namyślał,
650 29 | i nadziei z ust obcych, a do tego chrześcijańskich.
651 29 | chrześcijańską" - rzekł mu - a Winicjusz, lubo każda przeszkoda
652 29 | Postanowił zapomnieć o Ligii, a przynajmniej szukać rozkoszy
653 29 | i zabrała go do karruki, a następnie na ucztę do domu,
654 29 | bez wiary w szczęście, a naokół otacza go ciemność,
655 29 | oczarowano nas oboje. - A gdybyś - rzekł Petroniusz -
656 29 | może wydawać się marną, a nawet i śmieszną.~Winicjusz
657 29 | dobroć i cnotę tych ludzi, a ja ci powiadam, że są źli,
658 29 | odpowiedział Winicjusz. A Petroniusz rozśmiał się
659 29 | Chryzotemis, pisywał satyry, a nawet czasem prozę przeplatał
660 29 | opędzić się posępnym myślom. A czy wiesz, dlaczego tak
661 29 | się do Winicjusza rzekł:~- A teraz pomyśl, czym są wobec
662 29 | Winicjuszem i zapytał: - A ty? zawsze trzymasz się
663 29 | wolisz fiołki od werweny, a mnie zmieniła duszę, więc
664 29 | Ale ja tego nie rozumiem.~A Winicjusz odpowiedział gorączkowo:~-
665 29 | będziemy płacili za dobro? A przy tym jeśli za to i za
666 29 | natura jej nie znosi.~- A potrafisz zapomnieć o Ligii? -
667 29 | przed stołem, obok Eunice, a gdy niewolnik kładł mu na
668 29 | będę towarzyszył cezarowi, a potem, gdy będzie wracał,
669 29 | Pafos Cyprydzie gołębie, a trzeba ci wiedzieć; że czego
670 29 | Neapolu i słuchać jego śpiewu, a do zdrowia pomogła ci jedynie
671 29 | może o nich i nie słyszał, a w każdym razie nic o nich
672 29 | obchodzą, ile zwiędłe liście. A ja ci powiadam, że to są
673 29 | Potrafimy żyć i umrzeć, a co oni potrafią, to nie
674 29 | umrzeć!" - mówił Petroniusz. A oni? Oni umieją tylko przebaczać,
675 30 | uradowany z postanowienia, a zarazem pewien, że nie chybią
676 30 | przekopać istm koryncki, a w Egipcie wzniesiem takie
677 30 | Cheopsa - rzekł Petroniusz.~- A śpiewem? - spytał Nero.~-
678 30 | będę naprawdę bogiem.~- A nam dasz na żony gwiazdy,
679 30 | wówczas królem szakalów...~- A mnie co przeznaczasz? -
680 30 | drętwieją w czasie ros nocnych, a potem będziesz robił obuwie
681 30 | przerazili - rzekł Tygellinus - a westalka Rubria zemdlała.~-
682 30 | boskiego w każdej westalce, a Rubria jest bardzo piękna.~
683 30 | był najsilniejszy z ludzi, a teraz jest Syfaks z Etiopii. -
684 30 | ich było od tego czasu, a nie ręczę, czy i na to potrafi
685 30 | znienawidziłbym tę naukę, a szukał rozkoszy tam, gdzie
686 30 | chłopcem, powtarzam ci, a Rzym roi się od rozwódek.~-
687 30 | Agryppy staną lupanaria, a w nich zebrane będą kobiety
688 30 | nie spryszczy nagich ciał. A ty, Narcyzie, wiedz o tym,
689 30 | taką jedyną trafił... - A któż to sprawił, jeśli nie
690 30 | świata, my stworzyliśmy siłę, a co, jak myślisz, może stworzyć
691 31 | odłożoną podróż do Achai, a zarazem przewyższyć wszystkich,
692 31 | przy cezarze w Neapolis, a potem w Benewencie, czynił
693 31 | sprawę ze swych braków, a widząc, że nie może iść
694 31 | podatnością swych służb, a przede wszystkim zbytkiem
695 31 | początkach maja, był ciepły, a nawet upalny. Staw kołysał
696 31 | rozluźniony naramiennik, a gdy uczynił to trochę drżącymi
697 31 | wszystkiego, co się działo, a wreszcie ogarnęła go gorączka
698 31 | otoczyły go szalonym korowodem, a po chwili, chcąc go widocznie
699 31 | jego potrzeba powietrza, a oczom gwiazd nie zaćmionych
700 31 | się! Patrz, jak tu pusto, a ja cię kocham. Pójdź!~-
701 31 | kocham inną i nie chcę cię: A ona zniżyła ku niemu głowę:~-
702 31 | może chciała się zemścić, a ja przeszkodziłem wam dlatego,
703 31 | bez ratunku: ty, Ligia, a może i ja.~Lecz Winicjusz
704 31 | Czyś ty chrześcijanin?~A młody człowiek objął rękoma
705 32 | też to niezadowoleniem, a nawet i obawą, którą spotęgowały
706 32 | będzie zgubiony na pewno, a z nim mogę być i ja, choćby
707 32 | innymi wyznawcami Chrystusa, a za nią i Winicjusz. Wówczas
708 32 | pozbyć przywiązania do niego, a po wtóre, by namawiać go
709 32 | zaproszenie, to zarazem rozkaz.~- A gdyby kto nie posłuchał?~-
710 32 | bo nakłada na nie więzy. A czyż mogą być twardsze niż
711 32 | stworzyła mądrość i piękność, a Rzym moc." Gdzież nasza
712 32 | Krotona, niż tam jechać, a jednak nie możesz nie jechać.~
713 32 | postarała się chyba Poppea, a to znaczy, że jej żądza
714 32 | się zgubić bez ratunku. A niechby Wenus natchnęła
715 32 | inną i że jej nie chcę.~- A ja cię zaklinam na wszystkich
716 32 | między zgubą prawdopodobną a pewną? Zali nie mówiłem
717 32 | odrzucasz tak wysokie łaski. A wówczas wydobędzie ją choćby
718 32 | rozsądniejsza od ciebie, a okaże się to z pewnością,
719 32 | na. księgi u Atraktusa, a potem okradziono mnie, zniszczono;
720 32 | przynosisz?~- Po pomoc, Baalu, a przynoszę ci moją nędzę,
721 32 | tam jest wraz z Ursusem, a ten po dawnemu chodzi do
722 32 | go... Linus jest stary... a w domu prócz niego są tylko
723 32 | nieborak i wierzy dotąd, a jednak oszczędzili mnie!
724 32 | okazała się większą od obawy, a zwłaszcza dodała mi otuchy
725 32 | zakończyła się porażką, a czyż taki syn Fortuny może
726 32 | jego, i to dziś jeszcze. A i to pytanie, czy się w
727 32 | którym musi się poddać? A stać się to może jeszcze
728 32 | jej pożąda, ale ją kocha, a kocha za to właśnie, że
729 32 | na wieki takie szczęście, a zarazem zniszczyć, splugawić
730 32 | nie znając w niczym miary, a idąc za popędem swej srogiej
731 32 | zapłacę ci złem za dobre, a gdy się kiedyś dowiesz,
732 32 | Panie, ów starzec omdlał, a może i umarł. Czy mam kazać
733 32 | resztki z misy twego psa, a pójdę!~Winicjusz kazał mu
734 33 | Piotra, Glauka, Kryspa, a nadto i Pawła z Tarsu, który
735 33 | schronienie i pochwycić ją, a jednak nie uczyniłem tego
736 33 | wam: dajcie mi ją za żonę, a ja przysięgnę wam, że nie
737 33 | tej chwili o życie moje, a jednak mówię wam prawdę.
738 33 | tyle, co z rozmów z wami. A przecie, powtarzam wam,
739 33 | ciała, i wszystkie zbrodnie. A gdy myślę, że Ligia jest
740 33 | miłuję ją tym bardziej; a gdy pomyślę, że jest taka
741 33 | mądrość i piękność, Rzym moc, a oni co przynoszą?" Więc
742 33 | Przynosim miłość - rzekł Piotr. A Paweł z Tarsu dodał:~- Gdybym
743 33 | językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał, byłbym
744 33 | wdzięcznością do ust przyciskać.~A Piotr ucieszył się, albowiem
745 33 | cezar jedzie do Ancjum, a ja z nim muszę, gdyż mam
746 33 | Akte jest chrześcijanką, a i między pretorianami są
747 33 | Arycji i we F'regellae, a wybierał się znów w długą
748 33 | jednak z wdzięcznością, a następnie zwrócił się do
749 33 | czy dobre ze mną podzieli.~A Piotr Apostoł uśmiechnął
750 33 | się dobrotliwie i rzekł: - A któż by ci słusznej radości
751 33 | jęła spoglądać zdumionymi, a zarazem przelękłymi oczyma
752 34 | bukszpanu, który mu zostawiła, a który umieścił w lararium
753 34 | przędą nić życia Parki, a jemu przędła ją miłość,
754 34 | bo oto jest przy niej, a wszakże już ona nie będzie
755 34 | Więc czemuś to uczyniła?~A ona podniosła na niego swe
756 34 | dotąd na świecie nie bywało, a która nie tylko jest posągiem,
757 34 | się działo w jej duszy, a ona przyznała mu się, że
758 34 | Marku?~- Mówię: "teraz", a myślę, że będziesz ich mogła
759 34 | bo mu się chce do Achai, a choćby i zabawił, nie potrzebuję
760 34 | nie będzie już przeszkód, a wówczas zabiorę cię i posadzę
761 34 | na świadka swej miłości, a Ligia podniósłszy na niego
762 34 | dziecinne i przenieść do mnie. A ona, spłonąwszy jak róża
763 34 | falującą żywiej piersią, a Winicjasz mienił się na
764 35 | Atraktusa na Argiletum, a przedtem jeszcze u Sozjuszów
765 35 | lektykę i puszki z książkami, a pójdź do mnie. Pomówimy
766 35 | jakim ty świecie żyjesz? A więc ja pierwszy zwiastuję
767 35 | głos - i biada Rzymowi, a zwłaszcza senatowi, jeśli
768 35 | pantominą, naprzód w Ancjum, a potem w Rzymie.~- Gorszono
769 35 | Rzym wszystko zniesie, a senat uchwali dziękczynienie "
770 35 | Po chwili zaś dodał:~- A gawiedź dumna jeszcze z
771 35 | I ja dużo mogę znieść, a jednak wyznaję, iżem pomyślał,
772 35 | przyszło mi to do głowy, a to jest połączenie, jakiego
773 35 | wesoło zawołał o wieczerzę, a następnie zwrócił się do
774 35 | motyl: żyje w słońcu łaski, a przy pierwszym chłodnym
775 35 | wieczerzę przyjść cytrzyście, a potem pogadamy o Ancjum.
776 35 | Trzeba o tym pomyśleć, a zwłaszcza tobie.~Winicjusz
777 35 | Oczywiście, że pamiętam Ligię.~A Winicjusz rzekł:~- Jestem
778 35 | myślał, że będziesz odradzał, a to, widzisz, byłby stracony
779 35 | zdania? Niewiele brakło, a Nero byłby zaślubił Akte,
780 35 | cóż! Miałby uczciwą żonę, a my uczciwą Augustę. Na Proteusza
781 35 | Powiedział mi to Piotr Apostoł.~- A! Powiedział ci to Piotr
782 35 | tłumaczyć naukę Chrystusa, a potem przyjmę chrzest, bo
783 35 | jak ta sekta się szerzy.~A Winicjusz odpowiedział z
784 35 | była nią podobno Oktawia, a jest Akte? Tak, ta nauka
785 35 | To wymagałoby trudu, a ja się nie lubię trudzić.
786 35 | wymagałoby zrzeczeń się, a ja się nie lubię niczego
787 35 | dobra, skoro skutek dobry. A co do Chilona, ja kazałbym
788 35 | Eunice zbierać do domu, a gdy wyszli, Winicjusz udał
789 35 | byłoby to narazić życie, a ja teraz nie miałbym odwagi
790 35 | odpisz mi jedno słowo, a zostanę, a już Petroniusza
791 35 | jedno słowo, a zostanę, a już Petroniusza rzeczą będzie
792 35 | nagrody wszystkim niewolnikom, a tych, którzy przesłużyli
793 35 | nauką, którą wyznajesz, a po wtóre, uczyniłem to dla
794 36 | odwiedzić po drodze Ostię, a raczej największy statek
795 36 | czego wymagała wygoda, a nawet najwyszukańszy ówczesny
796 36 | ogrodów prywatnych z okolicy, a nawet zakupiono za drogie
797 36 | czasie dalekich wypraw, a w których nie postała dotąd
798 36 | uroczysta procesja religijna, a podobieństwo stawało się
799 36 | brodatych, jasno- i rudowłosych, a błękitnookich. Przed nimi
800 36 | germańskich i rzymskich, a wreszcie posążki i popiersia
801 36 | niewolniczej i chłopiąt, a wreszcie jechał sam cezar,
802 36 | Nero! Orestes! Alkmeon!", a inni: "Gdzie Oktawia?" "
803 36 | chwytało i takie okrzyki, a wówczas podnosił palcami
804 36 | Tymczasem cezar przejechał, a tuż za nim ośmiu Afrów przeniosło
805 36 | w tej świetnej topieli. A choć wśród tłuszczy nie
806 36 | niezmierne, drapieżne i chciwe, a zarazem wyuzdane, zgniłe
807 36 | zgniłe do szpiku kości, a zarazem niewzruszone w swej
808 36 | ten rozpustnik i błazen, a zarazem pan trzydziestu
809 36 | zarazem pan trzydziestu legij, a przez nie ziemi całej; ci
810 36 | szkarłatem, niepewni jutra, a zarazem władniejsi od królów -
811 36 | burza, palił jak płomień. A od tych myśli zatrwożyło
812 36 | legij, które ich strzegą, a jam, Panie, rybak z jeziora!
813 36 | pełen smutku i trwogi.~A wtem modlitwę przerwał mu
814 36 | piętrzące się pałace Palatynu, a wprost przed sobą, za Forum
815 36 | ogniu - powtórzyła Ligia. A Piotr przysłonił oczy ręką
816 37 | swego czasu darował Poppei, a ta, lubo rozwiedziona z
817 37 | tak ciche, jakby spało, a tak niebieskie jak twoje
818 37 | grać na konchach morskich, a wkoło ukazywały się liczne
819 37 | głębin Amfitrydy muzyką. A ja, czy wiesz, com czynił?
820 37 | które wiosną kwitną różowo, a schodzą tak blisko do morza,
821 37 | Rozpoznałem go pierwszy, a wówczas Augusta rzekła,
822 37 | widziałem radość na jego twarzy, a gdym go spytał, co czyni,
823 37 | gwiazdy bledną, o Ligio, a poranny "Lucyfer" świeci
824 38 | pobrzeżu wille jedna za drugą, a samo Ancjum to nieskończony
825 38 | prandium. Mówiliśmy o tobie, a potem on począł nauczać,
826 38 | Powiedz słowo, boski, a wezmę pochodnię i nim noc
827 38 | przeszedłby pieśni Homera, a potem jął mówić, jak odbudowałby
828 38 | podobnego szaleństwa dopuścić, a jednak, patrz, jak człowiek
829 38 | długo zostanie tu w Ancjum, a nim wróci, dawno i niewolnicy
830 39 | półgłosem dziwną pieśń ligijską, a zarazem spoglądał rozradowanymi
831 39 | ciebie. Zbyt już tęskniłem, a w ostatnich nocach opuścił
832 39 | tylko ogień we krwi i żądza, a teraz dopiero widzę, że
833 39 | krwi i każdym tchnieniem, a zarazem czuć taki spokój
834 39 | To daje Chrystus...~A ona w tej chwili położyła
835 39 | kochać, odjęły jej głos, a natomiast napełniły oczy
836 39 | pierwszy cię błogosławił." A i ja także chciałem, byś
837 39 | świecie panowała prawda, a nie kłamstwo, miłość, a
838 39 | a nie kłamstwo, miłość, a nie nienawiść, dobro, nie
839 39 | nie wolał i nie chciał? A przecie tego uczy wasza
840 39 | gdybym tego nie widział. A jeśli przy tym Chrystus
841 39 | przeciwi się szczęściu, a tymczasem Paweł przekonał
842 39 | przed chwilą: "Kocham cię", a tych wyrazów nie byłbym
843 39 | najlepsza, serce to czuje, a takim dwom potęgom któż
844 39 | żartować, jak on czyni zwykle, a wówczas Paweł rzekł mu: "
845 39 | wykaże, iż jesteśmy kłamcami, a potem dopiero zaprzeczy
846 39 | nowego cudzoziemskiego Boga, a inną przyjęcie Jego nauki. "
847 39 | byłoby wówczas weselsze? A co do ozdoby życia i piękności,
848 39 | wielkiego domu pochodzisz, a wówczas lepiej by ci było
849 39 | została wierną do śmierci. A tymczasem patrz, co się
850 39 | Przed wami drży świat cały, a wy drżycie przed własnymi
851 39 | wytoczyć z ciebie krew. A jeśli tak jest, to jakże
852 39 | sprawiedliwość i miłosierdzie, a w końcu obiecuje szczęśliwość
853 39 | Tak mówił Paweł, o Ligio, a wówczas Petroniusz rzekł: "
854 39 | udając śpiącego wyszedł, a na odchodnym rzekł jeszcze: "
855 39 | słuchałem słów jego całą duszą, a gdy mówił o niewiastach
856 39 | ciebie jednej. Powiedz słowo, a opuścimy Rzym, by osiąść
857 39 | osiąść na stare lata...~A Winicjusz przerwał z radością:~-
858 39 | klimat jeszcze słodszy, a noce jeszcze pogodniejsze
859 40 | przepychem i złym smakiem, a wreszcie zaspakajać potworne
860 40 | nigdy, upił się tym razem.~A Nero począł pytać miodowym
861 40 | geniusz, ale nie tobie. A wiesz dlaczego? Boś większy
862 40 | niechcenia, jakby drwiąc, a zarazem zrzędząc, lecz oczy
863 40 | Homer nie napisałby Iliady, a ja wolę, że istnieje Prometeusz
864 40 | oglądał zgubę ojczyzny. A ja? Ja nie widziałem płonącego
865 40 | cezarze - rzekł - rozkaż, a spalę Ancjum. Albo wiesz
866 40 | Rzym musi teraz cuchnąć!... A jednak na letnie igrzyska
867 40 | odrzekł niedbale Petroniusz - a bawi mnie poczucie, że jestem
868 40 | Tuliusz Senecjo i młody Nerwa. A co do wierszy, to, com ci
869 40 | kości, nie przegra mienia, a jednak ludzie w kości grywają.
870 40 | zgoda! Ale umrzeć potrafimy, a tymczasem nie chce się nam
871 40 | samego, nie dla niej.~- A mnie ciebie żal, Petroniuszu.~-
872 40 | byliśmy szczęśliwi i spokojni. A wtem poczęły ryczeć lwy.
873 40 | Rzecz to w Rzymie zwykła, a jednak od tej chwili nie
874 41 | naprawdę porywa obecnych, a poczucie to tyle dodało
875 41 | do mnie, mogę wszystko. A jednak muzyka odkrywa mi
876 41 | jakieś wielkości niezmierzone a spokojne i tak jasne jak
877 41 | mogą być czasem okrutne, a człowiek może nie być okrutnikiem.
878 41 | Ach, nikt nie uwierzy, a może i ty, mój drogi, nie
879 41 | masz słodsze dotknięcie, a zarazem. więcej siły. W
880 41 | nie szaleję, tylko szukam! A jeśli szaleję, to z nudy
881 41 | cezarze, z całego serca, a ze mną ziemia i morze, nie
882 41 | załatwić sprawę siostrzeńca, a zarazem usunąć wszelkie
883 41 | gdyż układałeś swój hymn, a to jest rzecz ważniejsza
884 41 | odpowiedział Winicjusz. - A więc rozkazuję ci jechać
885 41 | odmówić.~I zawrócił do willi, a oni poszli z nim razem,
886 41 | Fortuna będzie wam łaskawą. A teraz uważaj, bo cezar bierze
887 41 | wszczął się ruch i hałas, a po chwili zza zasłony wychylił
888 41 | wyzwoleniec cesarski, Faon, a tuż za nim konsul Lekaniusz.~
889 42 | by mógł uratować Ligię, a nawet dobiec, zanim miasto
890 42 | przeciw ciemięzcom i miastu. A oto chwila nadeszła! Być
891 42 | wykonania podobnego rozkazu. A jeśli Rzym płonie z rozkazu
892 42 | i wściekłości ludzkiej, a w tym wszystkim Ligia! Jęki
893 42 | to możesz! Oddaj mi ją, a ja ci oddam krew. A jeśli
894 42 | ją, a ja ci oddam krew. A jeśli dla mnie nie zechcesz
895 42 | szczęście po śmierci nie minie, a ona nie chce jeszcze umierać.
896 42 | środek miasta był w ogniu. - A Zatybrze?~- Płomień tam
897 42 | doszedł do jego nozdrzy.~A wtem i wierzchołek wzgórza
898 42 | pochodzić zarazem od pożogi a od jutrzni. Winicjusz dobiegł
899 42 | rzeką, może całkiem ocalało, a w każdym razie dość będzie
900 42 | przewidział i klęskę pożaru, a w takim razie jakżeby mógł
901 42 | wyprowadzić z miasta chrześcijan, a między nimi i Ligii, którą
902 42 | wozy naładowane dobytkiem, a wreszcie i lektyki, w których
903 42 | domu Aulusów, spytał: - A Vicus Patricius?~- W ogniu -
904 42 | odpowiedział Juniusz. - A Zatybrze?~Juniusz spojrzał
905 42 | dymu bił żar straszliwy, a wrzaski ludzkie nie mogły
906 43 | stało się zbyt potwornym, a życie ludzkie zbyt wobec
907 43 | przez głowę Winicjusza. A gdyby to uczynił on? Dom
908 43 | przyoblecze się w purpurę. A więc czemuby on nie miał
909 43 | Rzymu i jego świątyń?... A w takim razie on, Winicjusz,
910 43 | mglistych brzegów Brytanii, a zarazem przyodziałby w purpurę
911 43 | więc lęk zdjął go na nowo, a wobec tego morza ognia i
912 43 | zupełnie nimi zawalona, a koło Naumachii Augusta wznosiły
913 43 | uniósł go tratując ludzi, a zarazem nadpłynęła nowa
914 43 | prześlizgując się koło murów, a czasami czekając, by uciekający
915 43 | tylko wyspa, ale i Zatybrze, a przynajmniej drugi koniec
916 43 | wszelkiego rodzaju zwierzęta, a między nimi lwy, poczęły
917 43 | zwiedził wszystkie izby, a nawet i piwnicę. Lecz nigdzie
918 43 | stronę, z której przyszedł, a pożar zdawał się go gonić
919 43 | plecy oblewały mu się potem, a ów pot parzył go jak ukrop.
920 43 | musi zobaczyć, zaślubić, a potem zaraz umrze.~Biegł
921 43 | strony ulicy do drugiej. A wtem zmieniło się coś w
922 43 | padł.~Dosłyszano go jednak, a raczej spostrzeżono, i dwóch
923 43 | ogień zniszczy to miasto... A Linus wraz z córką Jowisza
924 44 | nic na panowaniu Rzymu, a którą przewrót mógł tylko
925 44 | między Kapitolem z jednej, a Kwirynałem, Wiminalem i
926 44 | również między Palatynem a wzgórzem Caelius, gdzie
927 44 | były zawalone rzeczami, a w wielu ciasnych miejscach
928 44 | oraz między Clivus Vibrius a starą bramą Eskwilińską,
929 44 | używanych przy igrzyskach, a zarazem przyległe budynki
930 45 | współwyznawców, za murami, a wraz z nim i Ligia, i Ursus.
931 45 | Septymiańską jechali między rzeką a wspaniałymi ogrodami Domicji,
932 45 | służyła Grecja i cały świat! A teraz pierwszy lepszy Grek
933 45 | Rzymu ni panów rzymskich... A kto zechce chodzić po zgliszczach,
934 45 | się tego spodziewać?... A jednak można świstać, bo
935 45 | Rzym był jako pasterz, a inne ludy jako owce. Gdy
936 45 | jedną z owiec, zjadał mięso, a tobie, ojcze bogów, ofiarował
937 45 | po miasteczkach Kampanii, a zarazem i wszelkiego rodzaju
938 45 | płomienie ogarnęły cały cyrk, a prócz tego poczęły się ukazywać
939 45 | do niego raz jeszcze:~- A ich widziałeś na Ostrianum
940 45 | podpatrywać chrześcijan, a zwłaszcza Linusa i Ligię.~-
941 45 | lgnę do ludzi cnotliwych. A przy tym, o panie, jestem
942 45 | Między wzgórzem Janikulskim a Watykanem, za ogrodami Agrypiny,
943 45 | nie uznaną przez senat, a sami biją ich i napadają
944 45 | niecierpliwie Winicjusz.~- A ty mi przy rzekłeś dom z
945 45 | na modlitwie w podziemiu, a w najgorszym razie zasięgniemy
946 45 | wiadomości.~- Masz słuszność, a zatem prowadź! - rzekł trybun.
947 45 | biskupem. Potrzymaj nam muły, a dostaniesz moje błogosławieństwo
948 45 | przepaści i zmarli powstają, a Ty idziesz wśród dźwięku
949 45 | dalekiego i strasznego. A wtem w podziemiu ozwał się
950 45 | czekali na to, co się stanie. A wówczas słychać było daleki
951 45 | gdzieniegdzie płacz dzieci. A wtem ponad tą leżącą czernią
952 45 | opowiadań apostolskich, a zatem nie bezlitosnego sędziego,
953 45 | pożaru i w tłoku ludzkim, a nigdzie znaleźć nie mogłem,
954 46 | leżącego między Via Salaria a Nomentana, usiłowali utrzymać
955 46 | Eskwilinie, na Caelius, a także i na Zatybrzu, które
956 47 | dosięgnął do Via Nomentana, a od niej, wraz ze zmianą
957 47 | opuścić ją wzdłuż ciała, a podnieść tylko drugą. I
958 47 | nie utraciła w pożarze, a spodziewała się hojniejszego
959 47 | schodach na wodociąg Appijski, a za nim augustianie i chór
960 47 | Rzym światowładny, płonie, a on stoi na łukach wodociągu,
961 47 | upłyną, tysiące lat przejdą, a ludzie będą pamiętali i
962 47 | dziwnie nikły, drżący i słaby, a dźwięk wtóru brzmiał jak
963 47 | bo tu najbezpieczniej, a ten lud trzeba uspokoić.~
964 47 | Senatorowie tu obecni - rzekł - a oprócz nich Pizo, Nerwa
965 47 | nieludzki ryk; drągi, widły, a nawet i miecze chwiały się
966 47 | stawały się mniej groźne, a wrzaski mniej wściekłe,
967 47 | człowieka ludzkiego i hojnego; a popularność jego wzrosła
968 47 | wam panem et circenses, a teraz wydajcie okrzyk na
969 47 | Petroniuszu! Igrzyska wyprawię, a tę pieśń. którą wam śpiewałem
970 47 | Petroniusza, chwilę milczał, a na koniec, ochłonąwszy,
971 48 | tymczasowych schronisk, a nawet i na Zatybrze, gdyż
972 48 | zachował ją dla ciebie.~A Winicjusz zachwiał się i
973 48 | nią wyczerpały jego siły, a reszty ich pozbawiła go
974 48 | rzymskich, alem ich nie kochał, a tego Jedynego kocham tak,
975 48 | świadczył i Jego wyznawał!~- A On będzie błogosławił tobie
976 48 | prześladowań ze strony Żydów, a obecnie z powodu pożaru
977 48 | koniec wszystkim niepokojom, a zarazem otworzył nową epokę
978 48 | przeczekacie burzę w spokoju, a gdy przeminie, wrócicie
979 48 | przeznaczył, i ocal ją, a Linus, który jest chory,
980 48 | wychudłą twarz i zapytał: - A jakoż ja, namiestniku Pański,
981 48 | nieba spływają roje aniołów, a hen, w górze, widać krzyż
982 49 | cenie trzech sestercyj, a uboższym całkiem darmo.
983 49 | rzeczy były zawieszone, a zarazem brakło na miejscu
984 49 | których nikt nie grzebał, a które gnijąc szybko wskutek
985 49 | przewidywali wielką zarazę.~A miasto płonęło ciągle. Szóstego
986 49 | celu z Domicjuszem Afrem, a nawet i z Seneką, chociaż
987 49 | kłopotów jechać do Grecji, a następnie do Egiptu i Azji
988 49 | nie ogłosi się cezarem, a wówczas co uczynimy, jeśli
989 49 | Serca zemsty wołają, a zemsta ofiary.~ ~Po czym
990 49 | wzrokiem po otaczających:~- A gdyby puścić wieść, że to
991 49 | chwila brzemienna w wypadki.~A twarz Tygellina skurczyła
992 49 | mnie prefektem pretorii, a ja wydam ludowi Tygellina
993 49 | tej chwili weszła Poppea, a za nią Tygellinus. Oczy
994 49 | i twymi - rzekła Poppea.~A inni poczęli wołać:~- Uczyń
995 49 | cezara i augustianów:~- A więc znaleźliście ofiary!
996 49 | gawiedzi bogów i królów, a po przedstawieniu popijają
997 49 | jest wielką i niezwykłą! A przy tym mówię ci, że lud
998 49 | wystawić na zgubę twą osobę, a przy tym zwą cię małodusznym
999 49 | miłość bez granic dla cezara, a przed chwilą groziłeś mu
1000 49 | przeszła przez czyjąś głowę, a tym bardziej, by ktoś ośmielił
1-500 | 501-1000 | 1001-1413 |