Rozdzial
1 17| przez biskupa albo przez Apostoła. Zabić niewielka rzecz,
2 19| dla widzenia "Wielkiego Apostoła". Zresztą oni mieć mogą
3 19| jutro zobaczę Wielkiego Apostoła, który mi powtórzy najpiękniejsze
4 21| rzeczywiście. Gdy podczas słów Apostoła wszyscy odrzucili kaptury,
5 21| rozpoznaje między nimi Wielkiego Apostoła, obok niego szedł drugi
6 24| Ostrianum naukę i opowiadanie Apostoła - poczęła się plątać i zacierać
7 25| zawsze gotów całować stopy Apostoła, przecie tego jednego postępku
8 25| słyszał w Ostrianum z ust Apostoła, jako się Chrystus objawił
9 27| obejmowała coraz silniej nogi Apostoła, jakby chcąc przy nich szukać
10 33| brząkająca...~Lecz serce starego Apostoła wzruszyło się tą duszą w
11 33| znakiem czci dla Bożego Apostoła, zawołali jednym głosem: -
12 33| następnie zwrócił się do starego Apostoła z ostatnią prośbą.~- Wiedząc
13 34| ze zdumieniem słuchałem Apostoła, bom takich rzeczy nigdy
14 36| końcu orszaku, na widok Apostoła i Ligii, której nie spodziewał
15 36| Ursus.~Ów ucałowawszy rękę Apostoła począł go prosić, by wstąpili
16 39| byśmy zabrali ze sobą Piotra Apostoła? On przyciśnięty wiekiem
17 45| świętego Linusa i Piotra Apostoła.~- Przed pożarem?~- Przed
18 45| wyciągniętymi do góry. Ligii, Piotra Apostoła ni Linusa nie mógł nigdzie
19 45| wami!~Był to głos Piotra Apostoła, który przed chwilą wszedł
20 45| połączeniu z wdzięcznością dla Apostoła przepełniła serca. Głosy
21 48| ROZDZIAŁ XLVIII~Słowa Apostoła wlały ufność w dusze chrześcijan.
22 48| całować ręce i kraj odzieży Apostoła, matki wyciągały ku niemu
23 48| wielkie, że osunął się do nóg Apostola i objąwszy jego kolana pozostał
24 48| Ursus pochylił się do nóg Apostoła, po czym poznawszy Winicjusza
25 48| nie chcąc porzucać Piotra Apostoła i Linusa, ale Winicjusz
26 48| Winicjusz, który pokochał Apostoła całą siłą swej niepohamowanej
27 50| obrzędy. Widziałem tam Piotra Apostoła, widziałem Glauka, jak mordował
28 50| krzywdy, a ja wam wydam Piotra Apostoła i Linusa, i Kleta, i Glauka,
29 53| Ligii z więzienia, stracił Apostoła z oczu, tak iż od czasu
30 53| gromadę, rzucić się do nóg Apostoła i krzyczeć: "Ratuj!" Lecz
31 53| przedrzeć się przez gromadę do Apostoła i zażądać od niego ratunku,
32 53| i okrucieństwu "bestii".~Apostoła zaś wziął Nereusz, sługa
33 53| rzucił się nagle do nóg Apostoła.~Ów zaś, poznawszy go, zapytał: -
34 53| obejmując jeszcze silniej stopy Apostoła. - Panie! Jam robak lichy,
35 53| albowiem poznawszy moc Apostoła wiedział, iż on jeden może
36 53| się przy ich blasku w usta Apostoła, czekając z nich wyroku
37 54| LIV~Winicjusz opuściwszy Apostoła szedł do więzienia z odrodzonym
38 55| obiecał mnie przez usta Apostoła, a więc ja twoja." I zaklinała
39 57| fossora, w której z rąk Apostoła otrzymał chrzest. Zdawało
40 62| wstał i zwróciwszy się do Apostoła zapytał:~- Co mam czynić
41 69| się w nich serce na widok Apostoła, przygniecionego brzemieniem
42 69| postanowił pójść ostrzec Apostoła. Wieczorem obaj z Ursusem,
43 69| znajdowali się również przy boku Apostoła.~Na wieść o bliskim niebezpieczeństwie
44 69| ratować drogie im życie Apostoła.~- Panie - rzekł mu Winicjusz -
45 69| radością i nastawali na Apostoła, mówiąc:~- Chroń się, pasterzu
46 70| dziwny widok uderzył oczy Apostoła. Oto wydało mu się, iż złocisty
47 70| patrzeć ze zdziwieniem na Apostoła.~- Rabbi! Co ci jest? -
48 70| mieszkanie Miriam i szukali w nim Apostoła. Lecz on na wszystkie pytania
49 71| rządy nad Rzymem. Wiekowego Apostoła poddano naprzód przepisanej
50 71| miejsce kaźni Wielkiego Apostoła. Po południu otworzyły się
51 71| zatrze się przez wieki śmierć Apostoła. Inni mówili sobie nawet: "
|