Rozdzial
1 1 | nomenclator oznajmiając, że młody Markus Winicjusz, przybyły
2 1 | z czasów Tyberiuszowych. Młody służył obecnie pod Korbulonem
3 1 | Pozdrowienie Petroniuszowi! - rzekł młody człowiek wchodząc sprężystym
4 1 | barbaria, która, jak twierdzi młody Arulanus, chodzi u siebie
5 1 | Petroniusz przymknął powieki, młody człowiek, widząc jego znużoną
6 1 | do tego, do czego doszedł młody Sisenna, który stracił do
7 1 | Herkulesa w młodzieńczym wieku.~Młody człowiek uśmiechnął się
8 2 | przed mieszkaniem Aulusa. Młody i tęgi ianitor otworzył
9 6 | wyrazem chłodnym i zuchwałym, młody człowiek zaś zmieszał się
10 7 | spoczywał obok niej Winicjusz, młody, ogromny, rozkochany, pałający,
11 7 | trzymała ja długo w milczeniu, młody zaś Pitagoras, Grek przecudnej
12 11| wprost nie spodziewał się, by młody człowiek mógł kochać i pożądać
13 13| czegom od dawna szukał. Młody jest, zapalczywy, hojny
14 14| zawołał z uniesieniem młody człowiek. - Gdyby mi nakreśliła
15 16| z twarzą tak posępną, że młody człowiek zbladł na jego
16 16| dopiero Grek spostrzegłszy, że młody patrycjusz uspokoił się
17 19| głowę i rzekł: - Eureka!~Młody patrycjusz wzruszył się
18 20| nocy. W miarę jednak, jak młody patrycjusz i jego towarzysze
19 20| pozostali zakapturzeni, i młody patrycjusz z trwogą pomyślał,
20 20| poszli za przykładem innych. Młody człowiek nie umiał na razie
21 22| zbliżył się do fontanny:~Młody człowiek na pierwszy rzut
22 22| Winicjuszowi.~"Śmierć!" - pomyślał młody patrycjusz.~A potem usłyszał,
23 23| to nieprzywykły do oporu młody człowiek zmarszczył brwi
24 25| światu, do którego należał młody patrycjusz. Ateńczycy wznieśli
25 26| gdyby nie litość Ligii. Młody patrycjusz po raz pierwszy
26 27| albowiem zdawało mu się, że młody chłopak ośmiela kochać się
27 27| walki musiał ze sobą staczać młody trybun, by poddać się, choćby
28 29| Ligii jej ziemską miłość. Młody patrycjusz usłyszawszy to
29 29| mi pokój! - odpowiedział młody człowiek.~- Ja chciałem,
30 31| Czyś ty chrześcijanin?~A młody człowiek objął rękoma głowę
31 34| Winicjusza. - Tu - rzekł młody człowiek - gdyby nie ty,
32 40| ja, ty, Tuliusz Senecjo i młody Nerwa. A co do wierszy,
33 41| usunięte.~W atrium willi młody Nerwa i Tuliusz Senecjo
34 41| Vae misero mihi!...~I młody człowiek, zrzuciwszy togę,
35 42| Winicjuszowi nowego konia. Młody trybun skoczył na niego
36 43| już widać błękitu nieba. Młody trybun z największym wysileniem,
37 43| iż czynią to z rozkazu. Młody trybun nie miał już teraz
38 43| którym stał dom Linusa, młody trybun dojrzał wśród chmury
39 45| odzież i posilił, po czym młody trybun odzyskawszy zupełnie
40 48| opuścił również podziemie. Młody trybun nie śmiał mu przerywać
41 49| towarzysz przy dworze, i młody Nerwa, który okazywał mu
42 50| szaty, z mitrami na głowach, młody pisarz, ich pomocnik, oraz
43 54| ruszyć naprzód, gdy nagle młody trybun, który w jednej chwili
44 55| Chrystus wróci jej zdrowie.~Młody trybun pozostał jeszcze
45 57| bo kaci boją się - mówił młody chłopiec. - Ursus i Glaukus
46 57| więzienia?~- Tak - odpowiedział młody człowiek rozgarniając włosy
47 58| wysokości na arenę, przy czym młody Kwartus upadł tak blisko
48 60| poznajesz mnie? - zapytał młody człowiek. - Zgasiłeś kaganek,
49 69| Chrystusowa. Przyszedł naprzód młody Nazariusz z Miriamą, u których
50 74| mylił się. W dwa dni później młody Nerwa, zawsze mu życzliwy
|