Rozdzial

 1 1 |         nomenclator oznajmiając, że młody Markus Winicjusz, przybyły
 2 1 |            z czasów Tyberiuszowych. Młody służył obecnie pod Korbulonem
 3 1 | Pozdrowienie Petroniuszowi! - rzekł młody człowiek wchodząc sprężystym
 4 1 |       barbaria, która, jak twierdzi młody Arulanus, chodzi u siebie
 5 1 |       Petroniusz przymknął powieki, młody człowiek, widząc jego znużoną
 6 1 |           do tego, do czego doszedł młody Sisenna, który stracił do
 7 1 |     Herkulesa w młodzieńczym wieku.~Młody człowiek uśmiechnął się
 8 2 |           przed mieszkaniem Aulusa. Młody i tęgi ianitor otworzył
 9 6 |       wyrazem chłodnym i zuchwałym, młody człowiek zaś zmieszał się
10 7 |      spoczywał obok niej Winicjusz, młody, ogromny, rozkochany, pałający,
11 7 |      trzymała ja długo w milczeniu, młody zaś Pitagoras, Grek przecudnej
12 11|       wprost nie spodziewał się, by młody człowiek mógł kochać i pożądać
13 13|             czegom od dawna szukał. Młody jest, zapalczywy, hojny
14 14|               zawołał z uniesieniem młody człowiek. - Gdyby mi nakreśliła
15 16|            z twarzą tak posępną, że młody człowiek zbladł na jego
16 16|      dopiero Grek spostrzegłszy, że młody patrycjusz uspokoił się
17 19|            głowę i rzekł: - Eureka!~Młody patrycjusz wzruszył się
18 20|           nocy. W miarę jednak, jak młody patrycjusz i jego towarzysze
19 20|           pozostali zakapturzeni, i młody patrycjusz z trwogą pomyślał,
20 20|        poszli za przykładem innych. Młody człowiek nie umiał na razie
21 22|            zbliżył się do fontanny:~Młody człowiek na pierwszy rzut
22 22|  Winicjuszowi.~"Śmierć!" - pomyślał młody patrycjusz.~A potem usłyszał,
23 23|            to nieprzywykły do oporu młody człowiek zmarszczył brwi
24 25|          światu, do którego należał młody patrycjusz. Ateńczycy wznieśli
25 26|             gdyby nie litość Ligii. Młody patrycjusz po raz pierwszy
26 27|         albowiem zdawało mu się, że młody chłopak ośmiela kochać się
27 27|        walki musiał ze sobą staczać młody trybun, by poddać się, choćby
28 29|           Ligii jej ziemską miłość. Młody patrycjusz usłyszawszy to
29 29|            mi pokój! - odpowiedział młody człowiek.~- Ja chciałem,
30 31|            Czyś ty chrześcijanin?~A młody człowiek objął rękoma głowę
31 34|            Winicjusza. - Tu - rzekł młody człowiek - gdyby nie ty,
32 40|           ja, ty, Tuliusz Senecjo i młody Nerwa. A co do wierszy,
33 41|            usunięte.~W atrium willi młody Nerwa i Tuliusz Senecjo
34 41|               Vae misero mihi!...~I młody człowiek, zrzuciwszy togę,
35 42|          Winicjuszowi nowego konia. Młody trybun skoczył na niego
36 43|            już widać błękitu nieba. Młody trybun z największym wysileniem,
37 43|             iż czynią to z rozkazu. Młody trybun nie miał już teraz
38 43|             którym stał dom Linusa, młody trybun dojrzał wśród chmury
39 45|           odzież i posilił, po czym młody trybun odzyskawszy zupełnie
40 48|          opuścił również podziemie. Młody trybun nie śmiał mu przerywać
41 49|            towarzysz przy dworze, i młody Nerwa, który okazywał mu
42 50|        szaty, z mitrami na głowach, młody pisarz, ich pomocnik, oraz
43 54|           ruszyć naprzód, gdy nagle młody trybun, który w jednej chwili
44 55|         Chrystus wróci jej zdrowie.~Młody trybun pozostał jeszcze
45 57|            bo kaci boją się - mówił młody chłopiec. - Ursus i Glaukus
46 57|     więzienia?~- Tak - odpowiedział młody człowiek rozgarniając włosy
47 58|       wysokości na arenę, przy czym młody Kwartus upadł tak blisko
48 60|           poznajesz mnie? - zapytał młody człowiek. - Zgasiłeś kaganek,
49 69|      Chrystusowa. Przyszedł naprzód młody Nazariusz z Miriamą, u których
50 74|        mylił się. W dwa dni później młody Nerwa, zawsze mu życzliwy