Rozdzial

 1 1  |  człowiek, widząc jego znużoną i nieco wychudłą twarz, zmienił
 2 2  |          Owszem. Oprzytomniawszy nieco, rzekłem, że wracam z Azji,
 3 2  |  czerstwy, o twarzy energicznej, nieco za krótkiej, ale też nieco
 4 2  |       nieco za krótkiej, ale też nieco podobnej do głowy orła.
 5 2  |        ostrożność dotknęła nawet nieco Petroniusza, albowiem przy
 6 2  |         z piłką w ręku; z włosem nieco rozwianym, trochę zdyszana
 7 2  |     Aulusa za rękę. Pochodziwszy nieco, siedli na ławce przy piscinie
 8 4  |        twarzy jej widać już było nieco spokoju.~- Żal mi ciebie,
 9 5  |        nad sobą, wziął go jednak nieco drżącą ręką i począł czytać
10 6  |    człowiekiem. Muszę dziś wylać nieco wina cieniom Protagora,
11 7  |          dziecinnych, ale było i nieco upodobania w samej sobie,
12 7  |           a mając z natury wzrok nieco krótki, przysunęła blisko
13 7  |           Ligia, oprzytomniawszy nieco, spojrzała: obok niej spoczywał
14 7  |         do Wenus. Ani głos, lubo nieco przyćmiony, ani wiersz nie
15 9  |         zamknięte oczy i otwarte nieco usta. Oddychała równo, ale
16 9  |          Lecz wreszcie, zmęczone nieco, siadły na ławce ukrytej
17 10 |  Chryzotemis miała o tym własne, nieco odmienne zdanie, lecz Petroniusz,
18 12 |          Tejrezjasz począł mówić nieco niepewnym głosem: - Eunice
19 16 |      patrycjusz uspokoił się już nieco, począł mówić:~- Śmierć
20 17 |        jego natura wzdragała się nieco przed krwawymi sposobami,
21 17 | odpowiedział Kwartus dziwiąc się nieco w duszy, jak można było
22 17 |      twarz robotnika, która mimo nieco groźnego i smutnego wyrazu,
23 20 |          silne wrażenie, odrzekł nieco niepewnym głosem:~- Nie
24 20 |           bliski grobu, z drżącą nieco głową, który dając świadectwo,
25 21 |      rozrzucił włosy; usta miała nieco otwarte; oczy wzniesione
26 21 |       pogodę. Ludzie, widziani z nieco większej odległości, wyglądali
27 21 |     Apostołowi; gdyby nie wzrost nieco za niski, mógłby być Glaukiem.~
28 22 |          i znalazł się w ciemnej nieco izbie, rozświeconej jednali
29 22 |          naprzeciw, uspokoił się nieco. W piersiach brakło mu już
30 24 |       dać zabić."~Nabrawszy więc nieco ducha, spytał:~- Dobry człowieku,
31 24 |    Wdzieję tylko płaszcz jeszcze nieco cieplejszy i kaptur, aby
32 24 |      Ostrianum, nogi trzęsły się nieco pod nim.~Tymczasem z domku
33 36 |  obejmował znaczne przestrzenie. Nieco na prawo widzieli wydłużone
34 42 |     niewolników, pierwszy dał mu nieco dokładniejszą wiadomość
35 51 |       może byś, setniku, spoczął nieco przy nas i wychylił krater
36 51 |        setnik strząsnął z czaszy nieco wina na cześć Marsa, następnie
37 51 |       chrześcijanach zmienił się nieco, choć sam o tym nie wiedział.
38 56 |      rozmaitych świątyń przybyli nieco później, a za nimi dopiero
39 56 |       ukończonej walce przyszedł nieco do siebie, lecz gdy wzięto
40 56 |           Wszyscy biegli prędko, nieco gorączkowo i wypadłszy na
41 58 |        brwi starca ściągnęły się nieco, jakby się gniewał, że pogański
42 60 |         i serca, potem uniósł ją nieco z posłania i wsparł o własne
43 63 |          to Kryspus. Lud był już nieco przesycony i zmęczony przelewem
44 71 |           Słońce zniżyło się już nieco ku Ostii, dzień był cichy
45 71 |       ostatni ku miastu. Z dala, nieco w dole, widać było Tyber
46 73 |       odebrawszy go zamyślił się nieco, po chwili jednak twarz
47 74 |      syta, Petroniusz uniósł się nieco na swym syryjskim wezgłowiu
48 74 |     uśmiechnął się, podniósł się nieco, dotknął ustami jej ust
49 Epi|     maleńka kapliczka z zatartym nieco napisem: "Quo vadis, Domine?"~ ~