Rozdzial

 1 4 |  przydałby się na nic, a zgubił was wszystkich. Natomiast przyrzekam
 2 6 |         Ale Lizypp utworzyłby z was cudowne grupy. Oboje jesteście
 3 7 |        Ligii:~- Cezar patrzy na was.~Winicjusza porwał nagły
 4 7 |        krótki wzrok i patrzy na was przez szmaragd.~Wszystko,
 5 8 |       wyzwolenica - nie zdradzę was i proś tylko swego Boga,
 6 13|     Niechaj Fortuna rozsypie na was porównie wszystkie dary,
 7 14|       ci, zamiast pomagać; będą was zdradzali. Źle nawet jest,
 8 18|         znać, abym ofiarował za was parę łabędzi i parę gołębi
 9 23|           rzekł Winicjusz. - Ja was osłonię.~Kryspus nie chciał
10 23|    Chilonem będę rozmawiał przy was i że przy was napiszę list
11 23|    rozmawiał przy was i że przy was napiszę list do domu, iżem
12 26|        I śmierć sama, która dla was jest końcem życia, dla nas
13 31|      uczt, Augusty, Tygellina i was wszystkich! Duszę się! Nie
14 32|       miłość własną wywarłby na was najstraszniejszą zemstę.~-
15 33|         zaś rzekł:~- Pozdrawiam was w imię Chrystusa, którego
16 33|     jest! Za czym przychodzę do was, bo wy Ligii zastępujecie
17 33|       nie zaś zbrodnie, o które was posądzają. Niewielem jej
18 33|       dotąd poznał. Tyle, co od was, z waszych uczynków, tyle,
19 39|       tymczasem patrz, co się u was dzieje, ile jest sromoty,
20 40|    oddawane lwom na arach. Może was spotkać każda inna śmierć,
21 40|       zmartwychwstał, to może i was oboje obronić od śmierci.~-
22 42|         począł się modlić: "Nie was wzywam, których świątynie
23 45|  trwożycie się w sercach? Kto z was odgadnie, co go może spotkać,
24 47|      Cezara i Agrypiny będą dla was otwarte! Od jutra rozpocznie
25 47|     dotąd, przy których czekają was uczty i dary. Bogatsi będziecie
26 47|   okrzyk na cześć cezara, który was karmi, odziewa, po czym
27 48|     Rzym. Ale ja ocalę ciebie i was wszystkich. O droga moja!...
28 49|       pomyślicie, co powiedzą o was potomne wieki, gdy opuścicie
29 49|  przynajmniej wówczas, gdy nikt was nie słyszy. Oszukujcie lud;
30 53|       śmierci, a wy chcecie, by was przed nią osłonił? Ludzie
31 53|      obiecał? Oto przychodzi do was i mówi wam: "Pójdźcie drogą
32 53|        drogą moją", oto podnosi was ku sobie, a wy czepiacie
33 53|        przed Bogiem, lecz wobec was Apostoł Boży i namiestnik,
34 53|     jest Pan, który zamieszka w was. Kamienie zwilgną od łez,
35 53|        Oto jako Pan zwyciężył w was zwątpienie, tak i wy idźcie
36 53|    mówił:~- A teraz błogosławię was, dzieci moje, na mękę, na
37 56|   śmiecie mniemać, by ta, która was czeka, mogła tamtą okupić?
38 57| pomyślał Petroniusz.~- Chciałem was prosić dziś na ucztę - mówił
39 57|   wiedzieli, a potem ilekroć na was spojrzę, tylekroć pomyślę:
40 58|          że Chrystus przygarnie was, pocieszy i posadzi na prawicy
41 68|       takie rzeczy, że ludzie o was zapomną, a w dzisiejszych
42 69|           Pamiętajcie mnie, bom was umiłował, jako ojciec miłuje
43 73|      ponieważ śmierć, która dla was jest końcem wszystkiego,
44 73|       bym miał czas pojechać do was, do Sycylii. Wówczas pod
45 73|      Oto mnie woła Tanatos. Dla was poczyna się świt życia,
46 73|       Pirron, to moja zaleci do was po drodze na krańce Okea-nosa
47 74|        że na uczcie z prośbą do was wystąpię: oto niech każdy