Rozdzial

 1 1 |     spytał Petroniusz.~- Jeśli to twój utwór, chętnie! - odpowiedział
 2 1 |           wpływ, a przy tym umysł twój posiada niewyczerpane sposoby.
 3 1 |         ustawić wśród moich larów twój posąg - ot, taki piękny
 4 2 |         Na to Petroniusz rzekł:~- Twój dom, Plaucjuszu, nie jest
 5 3 |            Muszę jednak pochwalić twój wybór. Istna "różanopalca
 6 4 |        ona zaś rzekła:~- Bogdajby twój los był zarazem i moim,
 7 4 |           zakładniczką daną przez twój naród Rzymowi i opieka nad
 8 5 |   cezarowi, że serce moje odczuwa twój ból i że chciałbym ci dopomóc,
 9 5 |         zobaczę, powiem mu: "Czyn twój jest godny wyzwoleńca."
10 6 |   najwyższym prawem i że pierwszy twój syn będzie miał na imię
11 7 |   szczęśliwe uszy, które słyszały twój głos, milszy mi od głosu
12 14|    pójdziemy wszędy za tobą i gdy twój ból będziemy koili przyjaźnią,
13 14|          filozof nie był dotąd?~- Twój szlachetny filozof jest
14 17|      Wielki Apostoł pobłogosławią twój uczynek.~To rzekłszy wydobył
15 18|      odpowiedział, a poznasz, jak twój umysł zobojętniał teraz
16 19|          zowie się Demas, tak jak twój wyzwoleniec, a dość mi dlatego,
17 19|           pierwszy lepszy zaufany twój niewolnik może rano pójść
18 22|            powtórzył Ursus. - Pan twój, Winicjusz, wzywa cię, abyś
19 23|        prefekta miasta. Towarzysz twój został zabity, ty zaś, który
20 23|            i owo pacholę odniesie twój list, my zaś musimy wszyscy
21 24|       zaufał, wstaw się za mną... Twój list... odniosę. Panie!
22 24|           nam Zbawiciel: "Jeśliby twój brat zgrzeszył przeciw tobie,
23 25|         wówczas - kimkolwiek jest twój Bóg, uczczę go stuwołem
24 25|           mi nie był rzekł: "Włóż twój miecz do pochwy. Zali kielicha,
25 26|     bóstwem. Błogosławiony ojciec twój i matka, błogosławiona ziemia,
26 28| rozumiałbym jeszcze lakonizm. Ale twój list znaczy ostatecznie:
27 30|      szyję.~- Lecz się rumieni na twój widok, boski cezarze... -
28 32|            który zwie się tak jak twój dyspensator, panie, Demas...
29 40|       opisujesz, nie dość płonie, twój ogień nie dość parzy. Nie
30 40|           płonące drewniane budy? Twój umysł zupełnie wyjałowiał,
31 40|    nudziłbym się jeszcze setniej. Twój Judejczyk Paweł jest wymowny,
32 40|           się bezpieczniejsi. Ale twój prorok z Tarsu, stosując
33 43|    Chilona.~Grek zaś mówił:~- Dom twój, panie, zapewne spłonął,
34 44|             Jesteś wybawcą, wybaw twój ołtarz i miasto!" Rozpacz
35 50|          Chilona: - Kto jesteś?~- Twój czciciel, Ozyrysie, a przy
36 50|          i niechlujstwo.~- Panie, twój mistrz, Seneka, ma tysiąc
37 50|        jest z ołowiu. - Widzę, że twój Zakon nie zabrania ci zwać
38 50|         się tam razem, a z nami i twój zapaśnik, Kroto, którego
39 53|           mówię tobie, wdowo: syn twój nie umrze, jeno narodzi
40 53|           chcesz zbudować kościół Twój? Tu, gdzie dziś włada Neron,
41 53|          jęcząc:~- O Chryste! Jam Twój! Weź mnie za nią! Na wschodzie
42 56|     wargami: "Chryste, Chryste, i Twój Apostoł modli się za nią!"
43 57|        księżyca. Byłem chory, ale twój śpiew uzdrowił mnie.~- Poślę
44 57|        surowo, dlatego, że zginął twój Rufius... Ty, Tygellinie,
45 58|           jest twoja miara i czas twój zbliża się!...~Tu wytężył
46 62|        ucieczka, On jeden policzy twój żal, wejrzy na nędzę twoją,
47 73|          powinien być szczęśliwy. Twój bystry umysł potrafi prawdę