1-500 | 501-1000
Rozdzial
1 1 | jakiś budzący podziw retor, o którym mówiono w mieście;
2 1 | otworzywszy oczy jął rozpytywać o pogodę, a następnie o gemmy,
3 1 | rozpytywać o pogodę, a następnie o gemmy, które jubiler Idomen
4 1 | bawiąc w Azji nie zawadziłeś o Bitynię?~Petroniusz był
5 1 | ludzi. Ale teraz dużo się o nich mówi w Rzymie, choćby
6 1 | że niebezpiecznie mówić o czym innym.~- Ta wojna źle
7 1 | Winicjusz począł opowiadać o wojnie, lecz gdy Petroniusz
8 1 | go z pewną troskliwością o zdrowie.~Petroniusz otworzył
9 1 | niepewna, cóż dopiero mówić o ojcu. Kto teraz może ręczyć
10 1 | poleciłeś, doznałem jej opieki o tyle, że mam strzykanie
11 1 | Amora... najniespodzianiej, o kilka stadiów od bramy miasta.~-
12 1 | w chwili, gdy prosi Sen o uśpienie Zeusa. Petroniusz
13 1 | tego powodu boję się trochę o Lukana... Ale ja pisuję
14 1 | rozporządzenia. Ta odyseja o tyle mu będzie lżejsza niż
15 1 | powodzenia.~- Tedy jestem o ciebie spokojny. A do jakiego
16 1 | przy trzecim chodzi jej o co innego. Czy wiesz, że
17 1 | przyzwyczajenia i tak przestał dbać o siebie, że na układanie
18 1 | rzeczy się robi, ale się o nich nie mówi nawet warunkowo.
19 1 | imię zapomniał na chwilę o dziewczynach z Kos i podniósłszy
20 1 | przyprowadził mnie do zdrowia. O tym właśnie chciałem z tobą
21 1 | mieszka w nim bóstwo. Aż raz o świcie zobaczyłem ją myjącą
22 1 | Ligów, którzy, zasłyszawszy o bogactwach Wanniusza i zwabieni
23 1 | Klaudiusz począł obawiać się o spokój granicy. Klaudiusz
24 1 | łudzi swoboda, z jaką ja sam o mojej żądzy mówię, wiedz
25 1 | mojej żądzy mówię, wiedz o tym, że jaskrawa suknia
26 1 | Petroniuszu! Łatwiej na świecie o filozofię niż o dobrą radę.~-
27 1 | świecie o filozofię niż o dobrą radę.~- Powiedz mi,
28 1 | Petroniuszu! Petroniuszu! O Feniksie pogadamy kiedy
29 1 | Zbytnie masz pojęcie o moim wpływie i o dowcipie,
30 1 | pojęcie o moim wpływie i o dowcipie, ale jeśli tylko
31 1 | dowcipie, ale jeśli tylko o to chodzi, pomówię z Plaucjuszem.
32 1 | odpowiedzi wyrażenie Seneki o kobietach:~- Animal impudens...
33 2 | poczynają odwiedzać znajomych o wschodzie słońca, uważając
34 2 | rozmawiając w sposób niedbały o tym, co słychać na Palatynie
35 2 | między nami, mam przynajmniej o tyle dosyć, o ile ona mnie.~
36 2 | przynajmniej o tyle dosyć, o ile ona mnie.~Markus potrząsnął
37 2 | razie sprawa oparłaby się o cezara, a możesz być pewny,
38 2 | Aulusa i jego opowiadań o zwycięstwach, jakie odniósł
39 2 | w Brytanii, a następnie o upadku małych gospodarstw
40 2 | czy Aulos potrafi mówić o czym innym i nie mniemaj,
41 2 | chyba że zechcesz słuchać o zniewieściałości czasów
42 2 | jeszcze na mnie, jakby chcąc o coś spytać - i nagle uciekła
43 2 | mały Plaucjusz i począł o coś pytać. Ale ja nie rozumiałem,
44 2 | Ale ja nie rozumiałem, o co mu chodzi.~- O Atene! -
45 2 | rozumiałem, o co mu chodzi.~- O Atene! - zawołał Petroniusz -
46 2 | inaczej rozbije sobie głowę o kolumnę świątyni Wenus.~
47 2 | zwrócił się , do Winicjusza:~- O, ty wiosenny pączku na drzewie
48 2 | zrozumieć?~- Carissime! O taką rzecz spytaj Pliniusza.
49 2 | może by ci także umiał coś o tym powiedzieć, albowiem
50 2 | głowy senatorów i rycerzy o rysach jakby zakrzepłych
51 2 | Eufratu i ludzi znad Indu, o brodach barwionych na kolor
52 2 | Syryjczyków znad brzegów Orontu, o oczach czarnych i słodkich;
53 2 | nadtybrzańskich po zboże, bili się o loteryjne bilety w cyrkach,
54 2 | był znany przez te tłumy. O uszy Winicjusza obijało
55 2 | pory Petroniusza.~Lecz on o to nie dbał. Pamiętał, że
56 2 | Fabrycjusza Wejenta, dlatego nikt o tym nie wie, ty zaś nikomu
57 2 | Pomponię Grecynę podejrzewano o wyznawanie wschodniego zabobonu,
58 2 | Łatwiej dziś w Rzymie o półmisek rydzów z Noricum.
59 2 | pobieloną szronem, ale czerstwy, o twarzy energicznej, nieco
60 2 | wódz nie zaczął opowiadać o dawnych swych wojnach, zmienił
61 2 | znaleźli martwe wilcze szczenię o dwu głowach, w czasie zaś
62 2 | również mały.~A jeśli chodzi o ruinę jakiegoś tak wielkiego,
63 2 | tego szczerego śmiechu, o który dziś tak trudno.~-
64 2 | tego stopnia jego pojęcia o kobietach, że ów zepsuty
65 2 | przeczyć temu, co mówiła o starości: "Ludzie starzeją
66 2 | a prócz tego są twarze, o których Saturn zdaje się
67 2 | wiersza w ustach dziewczyny, o której barbarzyńskim pochodzeniu
68 2 | maską. W tej dziewczynie o tanagryjskich kształtach
69 2 | laty od Ateliusza Histera o siedzącym w mrokach północy
70 2 | sami bogowie, więc i ja, o Ligio, którym nie zaznał
71 2 | i ja bym umiał pokochać, o Ligio!... Bogactwo, sława,
72 2 | miłość z bogami nas równa - o Ligio!...~A ona słuchała
73 2 | Libityną, począł opowiadać o Sycylii, gdzie miał swe
74 2 | bukoliczną nutę - i myśląc tylko o tym, że może utracić Ligię,
75 3 | mówić z nią i z Placjuszem o czym innym. Na święty brzuch
76 3 | jej wstrzymać, wiedz zaś o tym, że nie tylko sam gorejesz,
77 3 | że jutro pomyślę jeszcze o twojej miłości, i chyba
78 3 | umoczonym w winie, wiedz o tym, że nie jestem zazdrosny.~
79 4 | los był zarazem i moim, o Aulu! Po czym padłszy na
80 4 | siłą jaką jedynie bojaźń o drogą istotę dać może.~Aulus
81 4 | Nero wdzięczny ci jest, o wodzu, za to, iżeś jej przez
82 4 | zwiastunem nieszczęścia. O ciebie chodzi, Ligio.~-
83 4 | ciebie chodzi, Ligio.~- O Ligię? - zawołała ze zdumieniem
84 4 | cię jak córkę. Ale wiesz o tym, że nie jesteś naszą
85 4 | i jakby nie rozumiejąc, o co chodzi; policzki Pomponii
86 4 | bądź zdrowa, Ligio, i wiedz o tym, że i ja, i Pomponia
87 4 | wesele.~Po czym jęła mówić o sobie. Tak! Spokojna jest,
88 4 | spędziła na modlitwie, żebrząc o zmiłowanie i łaskę. Lecz
89 4 | kolan Pomponii, mówiąc:~- O domina! Pozwólcie mi iść
90 4 | chwilę, dowiedziawszy się, o co chodzi, nie tylko nie
91 4 | Ligię jako zakładniczkę, o którą upomina się cezar -
92 4 | liczbie. Prosił jednakże o pośpiech, z obawy by nie
93 4 | obawy by nie być posądzonym o brak gorliwości w spełnianiu
94 4 | słyszał on nigdy w życiu o narodzie Ligów i jeśli zażądał
95 4 | Biada Ligii, albowiem nie o zakładniczkę, tylko o nałożnicę
96 4 | nie o zakładniczkę, tylko o nałożnicę im chodzi.~I mowa
97 4 | do Ligii więcej, niż sam o tym wiedział, i teraz nie
98 4 | Dziś jeszcze dowiem się o tym.~I po chwili lektyka
99 5 | przynależną, ale gdy wysłuchał, o co mu chodzi, uśmiechnął
100 5 | względem podejrzenie, wiedz o tym, że nie oddałby ci Ligii,
101 5 | Aulos nie mógł go posądzać o wspólnictwo w zamachu. Czoło
102 5 | uczynił. Aulos był żołnierzem, o stoikach zaledwie słyszał,
103 5 | skwapliwie, jakby chodziło o cały jego dom.~Nagle twarz
104 6 | siadaj. Prosiłem cezara o dwie rzeczy, które mi przyrzekł:
105 6 | które mi przyrzekł: naprzód o wydobycie Ligii z domu Aulusów,
106 6 | domu Aulusów, a po wtóre o oddanie jej tobie. Czy nie
107 6 | strwonisz, ale postarasz się o jego pomnożenie. Cezar dla
108 6 | zamieszkać, Poppea pogadałaby o niej z Lokustą, ale przez
109 6 | chce zachować pozory. Będą o tym ludzie mówili w Rzymie,
110 6 | bezkarności, stara się zawsze o pozory prawa, sprawiedliwości
111 6 | sto min za krótki wykład o cnocie.~Lecz Winicjusz,
112 6 | więcej obchodziła od wykładów o cnocie, rzekł:~- Jutro zobaczę
113 6 | Obiecałem mu przesłać wiadomość o Ligii.~- Napisz mu, że wola "
114 7 | niebezpieczną. Wiedziano o niej, że kocha zawsze Nerona
115 7 | deklamując wiersze myśleli o sestercjach, jakie im za
116 7 | przytomność, bała się uczt, o których sromocie słyszała
117 7 | pałacu grozi jej zguba, o której zresztą ostrzegała
118 7 | takiej próby i modlą się o nią. I Ligię, gdy jeszcze
119 7 | Lecz Akte dowiedziawszy się o tych wahaniach spojrzała
120 7 | jest tylko cezar. Pamiętaj o tym, Ligio. Wiem także,
121 7 | i że wam, jak i stoikom, o których opowiadał mi Epiktet,
122 7 | sromota? Zali nie słyszałaś o córce Sejana, która małym
123 7 | smutku, rzekła:~- Mówmy o tobie, Ligio. Nie myśl nawet
124 7 | tobie, Ligio. Nie myśl nawet o tym, by sprzeciwić się cezarowi.
125 7 | widział cię dotąd, nie zapytał o ciebie, więc mu o ciebie
126 7 | zapytał o ciebie, więc mu o ciebie nie chodzi. Może
127 7 | Nero, który jest zazdrosny o swoją władzę, zażądał cię
128 7 | ten niesłychany przepych, o którym cuda opowiadano w
129 7 | ciemnych splotów mówiła:~- O, jakie ty masz włosy! Nie
130 7 | Ligii uderzył pyszny widok, o którym skromny dom Aulusa
131 7 | żonę, tam dziecko rozbito o kamienie; tam pod tym skrzydłem
132 7 | wszystko złe, które słyszała o domu cezara, i słowa Akte,
133 7 | upodobany głos, który jej mówił o miłości i o szczęściu godnym
134 7 | który jej mówił o miłości i o szczęściu godnym bogów i
135 7 | Wenus, wybrałbym ciebie, o boska!~I począł patrzeć
136 7 | mówić z nim i wypytywać go o wszystko, co było dla niej
137 7 | Winicjusz tłumaczył jej, iż o jej porwaniu dowiedział
138 7 | niepohamowaną potrzebę mówienia o jej piękności i o swym dla
139 7 | mówienia o jej piękności i o swym dla niej uwielbieniu,
140 7 | rozmawiał z nią tylko ogólnie o miłości i o szczęściu, jakie
141 7 | tylko ogólnie o miłości i o szczęściu, jakie ona dać
142 7 | niewolnica egipska opowiadała jej o smokach zamieszkujących
143 7 | piękny. Ale na twoim obliczu, o znawco niezrównany, czytam
144 7 | założyć z Tuliuszem Senecjonem o jego kochankę, że jakkolwiek
145 7 | gdy wszyscy leżą, trudno o całej postaci wyrokować,
146 7 | miał najmniejszego pojęcia, o co chodzi, rzekł:~- Mylisz
147 7 | Westynus sądząc, że mowa ciągle o snach, zawołał: - A ja wierzę
148 7 | począł się wzbraniać. Nie o samą odwagę chodzi, chociaż
149 7 | jednak, że gdy chodziło o jego miłość własną jako
150 7 | nocach w mieście słyszała o napisach których sprawców
151 7 | Nero zaś, oparłszy deltę o stół, wzniósł oczy w górę
152 7 | grzmotem oklasków. Wołania: "O, głosie niebiański!", rozległy
153 7 | zaś rzekł:~- Jeśli chodzi o muzykę, Orfeusz musi być
154 7 | wziął mu za złe wzmianki o zazdrości, owszem, spojrzał
155 7 | Lukan, zapomniawszy niby o zazdrości wobec uroku poezji,
156 7 | głuche uderzenia ich stóp o przytrząśniętą szafranem
157 7 | darować mnie, rozumiesz! Jutro o zmroku przyślę po ciebie,
158 8 | wstydu na samo wspomnienie o nich do twarzy.~- Nigdy! -
159 8 | ją ku sobie. Słyszała już o wielu cudach między chrześcijanami
160 8 | zaraz do biskupa Linusa o radę i pomoc. Biskup ulituje
161 8 | gdzie i nie słyszał nikt o Rzymie.~Tu począł wpatrywać
162 9 | dla tego Ukrzyżowanego, o którym z takim rozczuleniem
163 9 | szczęśliwa i poczęła mówić o swoim szczęściu Akte, która
164 9 | natury i ze strachem myślała o tym, co ów wieczór może
165 9 | wieczór może przynieść. Lecz o obawach swych nie chciała
166 9 | się ku niej, by rozmawiać o jej wieczornej ucieczce.~
167 9 | zazdrości. Owszem, na myśl o niebezpieczeństwach, jakie
168 9 | cyprysów i poczęły rozmawiać o tym, co im najbardziej ciążyło
169 9 | ciążyło na sercu, to jest o wieczornej ucieczce Ligii.
170 9 | mniej spokojną od Ligii o powodzenie tej ucieczki.
171 9 | czarna jak heban Etiopka, o wydętych, jakby wezbranych
172 9 | brwiami Augusty. Zazdrosna o własną urodę i o władzę,
173 9 | Zazdrosna o własną urodę i o władzę, żyła ona w ustawicznej
174 9 | ale jam tu po niewoli, o pani!...~- I chciałabyś
175 9 | wnieśli poczwórne kaganki o wielkich płomieniach, obie
176 10 | pożądanym.~Chryzotemis miała o tym własne, nieco odmienne
177 10 | ci tymczasem opowiedzieć o wróżbach Apoloniusza z Tiany
178 10 | z Tiany lub ową historię o Rufinie, której, nie pamiętam
179 10 | mówiła drżącymi ustami. - O, Chryste, pomagaj! o Chryste,
180 10 | O, Chryste, pomagaj! o Chryste, ratuj!"~Ale i Atacynus,
181 10 | wśród grubych ciemności o załomy murów. Na miejscu
182 11 | Jakoż wrócił do domu dopiero o świtaniu, gdy już w mieście
183 11 | niepodobieństwem i na samą myśl o tym ogarniał go szał. Samowolna
184 11 | niesłychanego, wołającego o pomstę do praw boskich i
185 11 | sił, by myśleć spokojnie o jej odzyskaniu, i nie mógł.
186 11 | cezara, oskarży starego wodza o nieposłuszeństwo i uzyska
187 11 | poczęła się lubować myślą o rozpaczy Pomponii Grecyny,
188 11 | chciało mu się bić głową o ściany atrium, póki jej
189 11 | powtarzał sobie, myśląc o Neronie. Po chwili chwyciwszy
190 11 | zaś rozmyślał bezładnie to o Ligii, to o zemście. Słyszał,
191 11 | bezładnie to o Ligii, to o zemście. Słyszał, że kapłani
192 11 | postanowił dowiedzieć się od nich o sposobie. Na Wschodzie mówiono
193 11 | największą jednak rozkoszą myślał o krótkim mieczu rzymskim,
194 11 | Ligia?~- Chciałam się ciebie o to zapytać - odrzekła patrząc
195 11 | przy dziecku, ale wypytywał o Ligię Epafrodyta i innych
196 11 | dziecko wyzdrowieje, zapomną o tym, lecz w razie przeciwnym
197 11 | pierwsza Poppea oskarży Ligię o czary, a wówczas, gdziekolwiek
198 11 | nie wyzdrowieje, nie mów o niej z cezarem, bo ściągniesz
199 11 | pozyskać? Zamiast pokłonić się o nią Aulusowi i Pomponii,
200 11 | wróci ją Pomponii. A mówiąc o tym płoniła się jak dziewczę,
201 11 | ona dowiedziała się już o zniknięciu Ligii i sądząc,
202 11 | dlaczego Pomponia mówiła o przebaczeniu, gdy powinna
203 11 | gdy powinna była mówić o zemście.~I wreszcie wyszedł
204 11 | przybyli dowiedzieć się o zdrowie małej Augusty, a
205 11 | niewolników cezariańskich. Wieść o chorobie "bogini" rozeszła
206 11 | z pałacu, zaczepiali go o nowiny, lecz on nie odpowiadając
207 11 | pośpiesznie:~- Chcesz wiedzieć coś o Ligii, to chodź ze mną.
208 11 | co prędzej z pałacu.~Lecz o to mu głównie chodziło,
209 11 | z pewnym zdziwieniem:~- O, potężna pani Cypru! Ty
210 12 | lecz mniejsza z tym. Mówmy o Ligii. Rzym to morze...~-
211 12 | Gdy poddasz swoim myśl o złych duchach, potwierdzą
212 12 | oczyścił ją z tego zarzutu. O chrześcijanach mówią, że
213 12 | Pomponia wspominała mi o jakimś bogu, który ma być
214 12 | wstrzymała mnie przecie myśl o Chryzotemis! Otóż daruję
215 12 | chorobą, nie chce słyszeć o niczym:~- Nie!... nie!...
216 12 | togi, po czym odrzekła:~- O, tak, panie! Otrzymałam!
217 12 | tak, panie! Otrzymałam! O tak, panie!...~W głosie
218 12 | kochankiem?~- Nikt, panie.~- Co o niej wiesz?~Tejrezjasz począł
219 12 | Czy wolno mi jeszcze mówić o Eunice, panie? - Kazałem
220 12 | Cała familia mówi, panie, o ucieczce dziewicy, która
221 12 | począł mimo woli myśleć o Eunice. Z początku zdawało
222 13 | wydostać i innymi sposobami, o których na przykład niewolnicy,
223 13 | miastach, z ogłoszeniami o zbiegłej parze niewolników,
224 13 | z nim powitawszy począł o owego człowieka wypytywać.~-
225 13 | mojej togi i która da nam o nim bliższą wiadomość.~-
226 13 | czy jest ten człowiek, o którym wspomniałaś wczoraj
227 13 | pokłon. Petroniuszowi na myśl o przypuszczeniu, które uczynił
228 13 | wznosiła się głowa wielka, o twarzy małpiej i zarazem
229 13 | wspaniałych domach nie mówią o niczym innym, a za nimi
230 13 | którą twoi niewolnicy, o panie, przeprowadzali z
231 13 | gdyż sława moja obiła się o jej uszy.~- Jakiejże chciała
232 13 | Cyprze, jest świątynia, o panie, w której chowają
233 13 | tylko marną stratą czasu, o którą zły był na Petroniusza.~-
234 13 | jego wyznawcy. Gdybym mógł o tym wiedzieć, udałbym się
235 13 | czy możesz dać mi jaką o tym wiadomość?~- Nie mogę -
236 13 | Pytaliście mnie długo o różne rzeczy, szlachetni
237 13 | powtórnie wyszedł.~- Cóż powiesz o tym szlachetnym mędrcu? -
238 13 | się bał tego Petroniusza. O, bogowie! Przecz stręczycielstwo
239 14 | zarazem i nie mogąc udać się o pomoc do cezara, pogrążonego
240 14 | zamawiacze, którzy drżeli o swoje życie, i lud. Petroniusz
241 14 | augustianów, by się przekonać, o ile Nero podał ucho wieści
242 14 | ile Nero podał ucho wieści o czarach, i zapobiec następstwom,
243 14 | istotnie, to zarazem myśli o tym, jakie wrażenie czyni
244 14 | Tyś jeden ze wszystkich o tym pomyślał, ty jeden,
245 14 | wprawdzie jeszcze wspomnieć o czarach, lecz Petroniusz,
246 14 | szkodzić bogom?~- Sam cezar o nich mówił - odpowiedział
247 14 | mówiła, nie cezar, lecz ty co o tym mniemasz?~- Bogowie
248 14 | w Neapolis. Potem marzy o Grecji, gdzie chce mu się
249 14 | lepsze mam pojęcie, jeśli nie o jego uczciwości, to o rozumie.
250 14 | nie o jego uczciwości, to o rozumie. Upuścił już raz
251 14 | cierpliwość, póki się dowodnie o oszustwie nie przekonasz.
252 14 | by w gospodach wypytywali o Liga i dziewicę. Sam przebiegam
253 14 | zawsze jednakowo chodzi o tę Ligię?~Winicjusz zatrzymał
254 14 | oskarżyły Pomponię Grecynę o wyznawanie chrześcijańskiego
255 14 | z Neapolis tu, do Rzymu (o, czemuż tam nie zostałem!),
256 14 | lekarz, imieniem Glaukos, o którym mówiono, że był chrześcijaninem,
257 14 | mogą być chrześcijanie, o których nie wiecie, gdyż
258 14 | wówczas do niego spytałem o przyczynę łez. Na to, gdyśmy
259 14 | pomógł dźwigać wiadra i o jego synu mówiłem z największym
260 15 | Kampanię ze szczytów Sorakte. O, mój Winicjuszu! Niech ci
261 15 | zamienia, a lubując się nią wie o tym, całą jej boską wartość
262 15 | Nieraz, gdy tu pomyślę o czczości, niepewności i
263 15 | na dworze cezara, ja ci o tym od czasu do czasu doniosę.
264 15 | dał w twarz posądzając ją o związek z gladiatorem. Sporus
265 15 | wyższość. Oto bardziej dba o życie i zarazem jest większym
266 15 | nastąpić, więc mniejsza o termin. Trzeba się tymczasem
267 15 | sobą. Próżno uważać walkę o jego łaski za jakiś wyścig
268 15 | dla ciebie rybą. Donieś mi o swym zdrowiu, donieś o miłości,
269 15 | mi o swym zdrowiu, donieś o miłości, umiej kochać, naucz
270 15 | śmiało mogła zaprzysiąc, że o jej schronieniu nie wie.
271 15 | rąk moich.~Myślę ciągle o tych miejscach modlitwy.
272 15 | wchodzi i wychodzi. Ciągle o niej myślę, więc ją poznam.
273 15 | ja umiałem mówić z Ligią o miłości, ale teraz tylko
274 16 | nie wiedział w końcu, co o tym sądzić. Próżno powtarzał
275 16 | wściekłości i lubował się myślami o upokorzeniu i mękach, jakie
276 16 | Bywały dnie, w których myślał o znakach, jakie na jej różanym
277 16 | między nimi Glauka lekarza.~- O czym mówisz i co to za jeden?~-
278 16 | Zapomniałeś więc, panie, o starcu, z którym wędrowałem
279 16 | Winicjusz, który nie mógł pojąć, o co chodzi, zrozumiał tylko,
280 16 | wyjściu z domu modlitwy o niego wypytywać i ci, którzy
281 16 | rzetelność, pomnij, że tu chodzi o dwie inne rzeczy: o moją
282 16 | chodzi o dwie inne rzeczy: o moją własną skórę i o nagrodę,
283 16 | rzeczy: o moją własną skórę i o nagrodę, jaką mi przyrzekłeś.~-
284 16 | lecz zabronił mówić więcej o Glauku, a natomiast zapytał,
285 16 | sprzątną Glauka, ale nauka ich, o ile mu wiadomo, do żadnych
286 17 | Chilonowi zaś istotnie chodziło o usunięcie Glauka, który
287 17 | Obecnie chodziło mu tylko o wybór ludzi i do nich to
288 17 | odnosił się jego pomysł, o którym Winicjuszowi wspominał.
289 17 | wieczorem do Eurycjusza, o którym wiedział, że jest
290 17 | nimi dopiero ułożyć się o sprawę w ten sposób, by
291 17 | Chrystusa, począł mówić o sprawie, która go do niego
292 17 | Robota nasza poczyna się o północy, a teraz gotują
293 17 | stłumionym głosem począł mówić o śmierci Chrystusa. Mówił
294 17 | wzruszała go tylko, lecz na myśl o tej tłuszczy, szydzącej
295 17 | domu modlitwy i pytaj braci o Glauka lekarza, a gdy ci
296 17 | imię Chrystusa, zabij!...~- O Glauka?... - powtórzył robotnik,
297 17 | a on nieszczęsny myśli, o swoim grzechu, o obrazie
298 17 | myśli, o swoim grzechu, o obrazie Baranka... Ile się
299 18 | rozum, pamięć i dar myślenia o czymkolwiek innym jak miłość.
300 18 | Znajdź-że ją prędzej; inaczej, o ile cię ogień w popiół nie
301 18 | Ligii dowód, że gdy chodzi o jaką owieczkę z ich stada,
302 18 | Tu już przestali mówić o małej Auguście i o tym,
303 18 | mówić o małej Auguście i o tym, że z czarów umarła.
304 18 | Wspomina jeszcze czasem o niej Poppea, ale cezara
305 18 | Gdybyś był zdolny do myślenia o czymkolwiek, to echa naszego
306 18 | pobytu musiałyby się obić o twe uszy, albowiem cały
307 18 | cały Rzym nie mówi zapewne o niczym innym. Zajechaliśmy
308 18 | dawniej prawdziwe wyrzuty o tyle jedynie, o ile jest
309 18 | wyrzuty o tyle jedynie, o ile jest tchórzem. Teraz,
310 18 | umyślni gońce z doniesieniem o tryumfie, i spodziewamy
311 18 | miłości dla niego, jak z obawy o rozdawnictwo zboża i igrzyska,
312 18 | Chce nam się zapomnieć o Rzymie, a wagę świata umieścić
313 18 | wydałoby się ludziom snem. O ile Wenus nie przybierze
314 18 | niewolnicy jak Eunice i o ile nie przyozdobi go sztuka,
315 18 | tym skończyć, i wiesz-li, o co mi wówczas chodzi: o
316 18 | o co mi wówczas chodzi: o to, aby Miedzianobrody nie
317 19 | miała rozkaz puszczać go o każdej godzinie dnia i nocy.~-
318 19 | pontifex maximus chrześcijan, o którym wspominałem ci, panie,
319 19 | opuszcza dom, Ligia jednak, o panie, która zostaje pod
320 19 | panie, i chrześcijanie muszą o tym wiedzieć. Ale oni nie
321 19 | Ja swoje zrobiłem! Inny, o panie, powiedziałby ci,
322 19 | szczodrobliwości, abym gdybyś, i ty, o panie (czego niech wszystkie
323 19 | przeważyły moje, nie mówiąc już o twym towarzystwie, które
324 19 | niecierpliwie i począł wypytywać o szczegóły rozmowy z Ursusem.
325 19 | wszystkie winy. Myślał tylko o niej jak o drogiej i pożądanej
326 19 | Myślał tylko o niej jak o drogiej i pożądanej istocie
327 19 | domu wchodzi, a nazajutrz o świcie otoczyć go wielką
328 19 | się przy pomocy Krotona o wiele łatwiejszą do zdobycia.~
329 19 | chrześcijanina i doniesie o nim Winicjuszowi. Gdy jednak
330 19 | przeprowadzali Ligię z pałacu cezara, o niezwykłej sile tego człowieka.
331 19 | ponieważ u Eurycjusza wypytywał o ludzi wyjątkowo silnych,
332 19 | wzburzenie robotnika na wzmiankę o Winicjuszu i Ligii nie pozwalało
333 19 | robotnik wspominał także o pokucie za zabicie człowieka,
334 19 | co Winicjusz opowiadał o Ligu. Jedno tylko zmienione
335 19 | się, nie chciał, opowiadał o swoim żalu i pokucie. Widocznie
336 19 | Chrześcijanie mówią także o jakimś umywaniu rąk, jest
337 19 | chrześcijanie, a tak źle o nich mówią! O, bogowie!
338 19 | a tak źle o nich mówią! O, bogowie! Taka to sprawiedliwość
339 19 | Kroto już był się ułożył o cenę wyprawy i mówił właśnie
340 19 | przepasz się, albowiem wiedz o tym, iż z prawdziwym Kakusem
341 19 | co strzeże tej dziewicy, o którą chodzi dostojnemu
342 19 | widziałem tego, ale mówiono mi o nim, że byka chwyciwszy
343 19 | Więc będzie chodziło tylko o przezwyciężenie jakiegoś
344 19 | Rozpytałem się też dobrze o drogę, a zarazem powiedziałem
345 20 | Winicjusza, który myślał o Ligii, zdziwiła także ta
346 20 | ci wiadomo, posądza ich o zbrodnie i nienawidzi.~Czas
347 20 | nocy, jakaś pokorna prośba o ratunek w zabłąkaniu i ciemności.
348 20 | w tej chwili musi myśleć o nim jako o wrogu tej nauki
349 20 | chwili musi myśleć o nim jako o wrogu tej nauki i niegodziwcu.
350 20 | bytowi bogów. Mówił przy tym o niej jak o rzeczy zupełnie
351 20 | Mówił przy tym o niej jak o rzeczy zupełnie pewnej,
352 20 | kraju Lutofagów, zapomnieć o wszystkim innym i tylko
353 20 | pierwszej chwili starzec mówił o życiu, prawdzie, miłości,
354 20 | jedną namiętność, myślał o tym wszystkim przez swoją
355 20 | starzec zaś wspomniawszy o śmierci Chrystusa począł
356 20 | Chrystusa począł już tylko o Nim mówić. Wszyscy zatrzymali
357 20 | nad nią!" - a słuchaczów o prostych sercach żal chwycił
358 20 | gardła. Słyszeli już nieraz o męce Chrystusa i wiadomo
359 21 | na jej widok. Zapomniał o tłumach, o starcu, o własnym
360 21 | widok. Zapomniał o tłumach, o starcu, o własnym zdumieniu
361 21 | Zapomniał o tłumach, o starcu, o własnym zdumieniu wobec
362 21 | Kroto, któremu chodziło o nagrodę.~- Każ, panie, milczeć
363 21 | oczu Ligii myślał tylko o jej porwaniu i przywykłszy
364 21 | więc chwilami myślał także o przepaściach, jakie wykopała
365 21 | być tylko ofiarą. I myśląc o tym daznawał piekącego bólu
366 21 | słowa starca opowiadającego o męce, śmierci i zmartwychwstaniu
367 21 | stronie Styksu.~Gdy zaś o tym myślał, w głowie jego
368 21 | przejednać samych chrześcijan. O! dlaczego nie chcą słuchać
369 21 | bogiem, i nadal nie zapomnisz o słudze ubogim a wiernym,
370 21 | zagłębi się w księgi, nie dba o nic zupełnie... Jakieś kilka
371 21 | bogów w takim stopniu, że o wynik przedsięwzięcia byłbym
372 21 | ptasznika.~Chilo, który szedł o jakie pięćdziesiąt kroków
373 22 | znali ich sami. Dopytać się o kogoś w takim domu bywało
374 22 | zaczepiono, powiedzą, że chodzi o zbiegłą zakładniczkę cezara,
375 22 | w gardle. Chciała wołać o pomoc i nie mogła. Również
376 22 | to ją spłoszą."~I myśl o tym nie była mu zresztą
377 22 | było źle. Chodziło tylko o to, by wybrać zło mniejsze.
378 22 | tylko nic mi nie grozi, ale (o Hermesie, licz znów na dwie
379 22 | piekarza Demasa i spytać o to Ursusa. Ale myśl tę porzucił
380 22 | tak znacznej, iż zapomniał o kąpieli. Chciało mu się
381 22 | żądał, by cię rozbudzić...~- O bogi!... Każę cię...~Lecz
382 22 | odpowiedział Chilon. - O najlepszy z chrześcijan!
383 23 | ale teraz musimy myśleć o rannym.~I to rzekłszy począł
384 23 | że chodzi im nie tylko o prefekta i policję, ale
385 23 | szukać jakichś nowych dróg, o których nie miał jeszcze
386 23 | czasu. Chodziło mu także o to, by choć kilka dni patrzeć
387 23 | zaś począł znów mówić:~- O Krotona, którego zdusił
388 23 | religijnym, rozmyślających tylko o ofiarach, poświęceniach
389 23 | się jej narzucił, by mogła o nim zapomnieć. Myślała o
390 23 | o nim zapomnieć. Myślała o nim po całych dniach i nieraz
391 23 | dniach i nieraz prosiła Boga o taką chwilę, w której, idąc
392 24 | radości. Chilo mógł dać znać o jego zniknięciu prefektowi
393 24 | chory, więc chodziło mu o to tylko, by nikt nie stanął
394 24 | przypomniał im, co mówił o Greku, i znów zażądał, by
395 24 | wyśmienicie powiedział. Pamiętaj o tym zawsze; inaczej będziesz
396 24 | wykonania ślubu. Wypytywał też i o Winicjusza, lecz Lig odpowiadał
397 24 | będzie mu najbezpieczniej.~- O panie! czemuś nie słuchał
398 24 | Wszystkie moje nauki obijały się o jego głowę jak groch o ścianę.
399 24 | się o jego głowę jak groch o ścianę. W całym Hadesie
400 24 | tak wspaniałomyślnego... O, bogowie!...~Tu jednak wspomniał,
401 24 | z Eurycjuszem rozmawiał o nauce chrześcijańskiej,
402 25 | przechodziło wprost jego pojęcia o ludzkiej zdolności przebaczania.
403 25 | Winicjuszu na samą myśl o tym, jakby postąpił z takim,
404 25 | która nakazywała zapominać o sobie, o swoich krzywdach,
405 25 | nakazywała zapominać o sobie, o swoich krzywdach, o swoim
406 25 | sobie, o swoich krzywdach, o swoim szczęściu i swej niedoli -
407 25 | nędzne. Toteż w tym, co o chrześcijanach w tej chwili
408 25 | na ulicę i jak prosił go o przebaczenie za krzywdę,
409 25 | zwycięstwa. Posłyszawszy o tym zwycięstwie Winicjusz
410 25 | syn Miriam, młode pacholę o ślicznej twarzy i długich,
411 25 | Był też pewny, że starzec o nim mówi, a może radzi,
412 25 | niepodobną, by ktoś mógł mówić o czym innym, więc zebrawszy
413 25 | Apostoł bowiem mówił znów o Chrystusie.~"Oni tym imieniem
414 25 | Winicjusz.~Starzec zaś opowiadał o pochwyceniu Chrystusa. -
415 25 | zaszły mu łzami na samą myśl o tym, zarazem z żalu i z
416 25 | poprzedniej nocy w Ostrianum o owym dniu, w którym Chrystus
417 25 | wołając błagalnym głosem o ratunek. Wówczas Ligia uklękła
418 25 | uderzyła łagodnie piersią o piasek. Wówczas Ligia wzięła
419 25 | chrześcijańską, myśląc jednak o Ligii nie mógł już oddzielić
420 26 | uspokoiwszy się począł wypytywać o wojnę Ligów przeciw Wanniuszowi
421 26 | albowiem na pytanie Winicjusza o Ligów odrzekł:~- My siedzim
422 26 | i oni nawet nie słyszeli o Nim... Wiedział on lepiej
423 26 | Ursus okazał się niańką o tyle niezgrabną, o ile troskliwą.
424 26 | niańką o tyle niezgrabną, o ile troskliwą. Kubek ginął
425 26 | że dotąd nie pomyślała o śnie, lecz ona odrzekła
426 26 | któremu chodziło tylko o siebie, obecnie poczęło
427 26 | obecnie poczęło mu chodzić i o nią.~Po chwili też odmówił
428 26 | mogła zaprzysiąc, że nic o mnie nie wie. Ty może tego
429 26 | kłamać nie wolno, nawet gdyby o życie chodziło. Taka jest
430 26 | mną i z Chilonem, a gdy o tym myślę, dotychczas zdaje
431 26 | i Nero dowiedziałby się o nim przez swoich niewolników
432 26 | jest, że on tylko zapomniał o tobie lub nie chciał myśleć
433 26 | siedzisz przy mnie i myślisz o Nim tylko.~Myśl i o mnie,
434 26 | myślisz o Nim tylko.~Myśl i o mnie, bo inaczej Go znienawidzę.
435 26 | w domu Aulusów mówił jej o miłości. i budził jak ze
436 26 | szaleństwach, jak świadczyła o tym ta uczta, której Ligia
437 26 | i bezeceństw, wołających o gniew i pomstę Bożą. Wydawał
438 26 | jeśli będzie więcej myślała o Chrystusie niż o nim, to
439 26 | myślała o Chrystusie niż o nim, to gotów Go znienawidzić.
440 26 | wydało się, że sama myśl o jakiejkolwiek innej miłości,
441 27 | bardzo kochana, i gdy myślała o tym, czuła się zarazem winną
442 27 | albowiem mógł z nim mówić o Ligii, olbrzym zaś był niewyczerpany
443 27 | niego, ale nie mógł być o niego zazdrosnym. Syn Miriam
444 27 | Nie śmiał też wątpić ani o nadprzyrodzonym pochodzeniu
445 27 | pochodzeniu Chrystusa, ani o Jego zmartwychwstaniu, ani
446 27 | Jego zmartwychwstaniu, ani o innych cudach. Naoczni świadkowie,
447 27 | Naoczni świadkowie, którzy o tym mówili, zbyt byli wiarogodni
448 27 | charakterowi i pojęciom o życiu. Nie mógł sobie zgoła
449 27 | rozdzieliła go z Ligią, i gdy o tym myślał, nienawidził
450 27 | ochota mówić z nim szczerze o jego ciemnej przyszłości,
451 27 | augustianina! Sama myśl o tym napełniała jego serce
452 27 | i nikczemność jej duszy, o jaką nie podejrzewała się
453 27 | pogański i które wołały o pomstę Bożą.~Ligia w czasie
454 28 | i w Italii, i w Grecji; o Wschodzie nie ma co i mówić,
455 28 | na świecie, dopytuję się o to wszystko tak skwapliwie.
456 28 | Rzymie. Pisz mi obszernie o sobie - i żegnaj. Życzeń
457 28 | gdyby mógł z kim porozmawiać o tym wszystkim, co się w
458 28 | rozwiązać. Doniosłem ci o moim pobycie wśród chrześcijan,
459 28 | pobycie wśród chrześcijan, o ich postępkach z nieprzyjaciółmi,
460 28 | mnie, i Chilona, i wreszcie o dobroci, z jaką byłem pielęgnowany,
461 28 | jaką byłem pielęgnowany, i o zniknięciu Ligii. Nie, drogi:
462 28 | świat nie widział, i nauka, o jakiej dotąd świat nie słyszał.
463 28 | doznałem między nimi. Wiedz też o tym, że i Ligia jest taką
464 28 | który rozmawiał ze mną o Chrystusie i Jego nauce
465 28 | przed miłością. Na samą myśl o tym chce mi się wysłać niewolników
466 28 | jeszcze przecie mówić i o Apoloniuszu z Tiany. To,
467 28 | za mnie i proszą dla mnie o coś, co nazywają łaską,
468 28 | pierwszej chwili chciałem wołać o rózgi i rozpalone żelazo,
469 28 | myśli, ja zaś wspominam ci o tym dlatego, że gdym na
470 28 | którzy zwiedziawszy się o moim powrocie, zbiegli się,
471 28 | imieniu, kilku spytałem o ich żony i dzieci i znów
472 28 | Tarsu może się czasem czegoś o niej dowiem. Nie! nie opuściłbym
473 28 | się teraz we mnie pamięć o nim, podobna do żalu i do
474 29 | powrót do Rzymu. Jakoż wieść o tym rozeszła się w mieście
475 29 | zamknięty w swym domu, z myślą o Ligii i o tych wszystkich
476 29 | domu, z myślą o Ligii i o tych wszystkich nowych rzeczach,
477 29 | albowiem mógł z nim rozmawiać o Ligii. Glaukus nie wiedział
478 29 | da. Postanowił zapomnieć o Ligii, a przynajmniej szukać
479 29 | gdy Chryzotemis spytała go o Ligię, obraził się i będąc
480 29 | puchar falernu. Rozmyślając o tym po trzeźwemu odczuwał
481 29 | zapomniawszy widocznie o obeldze, odwiedziła go w
482 29 | się jednak pozbyć myśli o niej. Miał ciągle uczucie,
483 29 | końcu spostrzegł, że myśl o niej nie opuszcza go ani
484 29 | go rozbudzić nawet wieść o powrocie cezara. Nic go
485 29 | rozróżniania rzeczy i sąd o nich. Nic go oto nie nęci,
486 29 | dotąd nie rozplątywał. Był o tyle rozumny, że czuł ich
487 29 | że i w tej chwili myśli o Ligii, tylko o niej.~Petroniusz
488 29 | chwili myśli o Ligii, tylko o niej.~Petroniusz zaś rzekł:~-
489 29 | obecności. Ale ona nie wie o tym, jak również nie wie,
490 29 | przypatrzył Eunice, i mówię ci o niej dlatego, że może i
491 29 | pod nami! Ale na samą myśl o tym chwycił mnie jakiś lęk,
492 29 | A potrafisz zapomnieć o Ligii? - Nie.~- To podróżuj.~
493 29 | odpowiedzieć, jeśli spyta cię o Ligię. Najlepiej machnij
494 29 | boją się cezara, bo on może o nich i nie słyszał, a w
495 29 | słyszał, a w każdym razie nic o nich nie wie i tyle go oni
496 30 | potomne będą mówiły tylko o tym pomniku i o mnie.~-
497 30 | mówiły tylko o tym pomniku i o mnie.~- Zbudowałeś sobie
498 30 | odzywał się twoim głosem o wschodzie słońca! Morza
499 30 | Lubię, cezarze, gdy marzysz o Egipcie, i smuci mnie to,
500 30 | rękę, więc nie mogłem się o nic go wypytać.~- Poszukaj
1-500 | 501-1000 |