Rozdzial

 1 2 | przynieść wyrok śmierci. Miłość ludu mogła być uważana raczej
 2 21|    ubrana była jak dziewczyna z ludu, Winicjusz jednak nigdy
 3 26|         gdzie koniec puszczy, i ludu w niej dużo. Są też w puszczy
 4 36|  którego czterech najtęższych z ludu mocarzy nie zdołałoby poruszyć,
 5 38|     który, jak mówią, dla dobra ludu dbać powinienem? Zali nie
 6 47|      Bezdomny władca bezdomnego ludu, gdzież złożę na noc nieszczęsną
 7 47|      przybytek Westy z penatami ludu rzymskiego; w grzywach płomieni
 8 47|         drugiej rozhukane morze ludu.~I począł szukać dalej wyrażeń,
 9 47|    groźne... Przemów, panie, do ludu i poczyń mu obietnice.~-
10 47|      nigdy nie zabiegał o łaski ludu, był jednak jego ulubieńcem.
11 49|         i poświęcić go gniewowi ludu?~- O boski! Kimże ja jestem? -
12 49|  naprawdę mogła zaspokoić gniew ludu, i znalazł ją.~- Tygellinie -
13 50|         władco ziemi, opiekunie ludu wybranego i cezarze, lwie
14 51|        gorszy, bo wobec takiego ludu i takich patrycjuszów nie
15 52|    zarazem wspaniałą zabawą dla ludu. Lecz rozszerzyło się mniemanie,
16 52|      ich zwiększała tylko gniew ludu, który nie rozumiejąc jej
17 52|         wszystkim o przekonanie ludu, więc karę i zemstę odłożono
18 52|         a potwierdzały ją wycie ludu i przepełnione więzienia.
19 56|     który też nie chcąc narażać ludu na zbyt długie oczekiwanie
20 56|    izbie szmer głosów i okrzyki ludu, dochodzące z amfiteatru.
21 56|          wyciem psów, wrzaskiem ludu i podobnymi do zwierząt
22 56|     Rozdwoiły się więc życzenia ludu. Na wszystkich ławach ukazały
23 56|         Ale że było to nowe dla ludu widowisko i nikt nie wiedział,
24 56|        nie widzieć ni cyrku, ni ludu, ni senatu, ni cezara. "
25 56|         wycia psów, ni wrzasków ludu, ni głosów augustianów,
26 56|     areny, połączony z nową dla ludu rozrywką. We wszystkich
27 58|  naumyślnie, przez nienawiść do ludu i dlatego, by go pozbawić
28 58|   zewnątrz cyrku dochodził gwar ludu, krzyki i oklaski, a tu
29 58|         widowisko, w którym dla ludu całą rozkosz stanowiło przypatrywanie
30 62|   zapadł, gdy już pierwsze fale ludu poczęły napływać do ogrodów
31 62|     przeszła oczekiwania samego ludu. Można było pomyśleć że
32 62|      widowiska zjawił się wśród ludu cezar na wspaniałej cyrkowej
33 62|        zarazem słuchał okrzyków ludu. Stojąc na wysokiej złotej
34 62|    mogła głos jego dosłyszeć:~- Ludu rzymski! Na moją śmierć
35 62|    zamęt. Ślepa, stłoczona fala ludu porwała Chilona i uniosła
36 63|    Chcieliście zaspokoić zemstę ludu i wpoić w niego przekonanie,
37 64| prześladowaniu. Dla uspokojenia ludu wydawano nowe rozporządzenia
38 64|      wraz z "ojcami" nad dobrem ludu i miasta, ale natomiast
39 65|     nadmieniać o niezadowoleniu ludu, a nawet i pretorianów,
40 66|      tupanie zniecierpliwionego ludu.~- Chory jesteś - rzekł
41 66|  rozmiłowanego w sile fizycznej ludu i pierwszą w Rzymie osobą.~
42 66| armeńskiej, i wyciągnął ręce do ludu.~Wówczas uniesienie tłumów
43 66|      śpiewak, potrzebował łaski ludu, po wtóre, chciał go mieć
44 68|    wprawdzie niejako pod opiekę ludu i bez wzniecenia rozruchów
45 71|   pochodu i uczyniła się gęstwa ludu tak wielka, iż centurion,
46 73|        posiada miłość nie tylko ludu, lecz nawet pretorianów.