Rozdzial

 1 3 |          jeśli ona zechce opuścić Aulusów dla ciebie, oni nie mają
 2 6 |          o wydobycie Ligii z domu Aulusów, a po wtóre o oddanie jej
 3 6 |    dziewczynę, która hoduje się u Aulusów, że dom jego zmienił się
 4 7 |           gdy jeszcze była w domu Aulusów, opanowywała chwilami podobna
 5 7 |          namową nie odeśle cię do Aulusów. Nie wiem, czy Nero zbyt
 6 7 |           wieczerzy, że widział u Aulusów zakładniczkę Ligów, i Nero,
 7 7 |     chciał wstawić za tobą. Czy u Aulusów nie poznałaś kogo z bliskich
 8 7 |       jeśli chcesz wrócić do domu Aulusów, znajdziesz sposobność proszenia
 9 7 |      Grecyną i za spokojnym domem Aulusów, w którym panowała miłość,
10 7 |      tęsknota za Pomponią i domem Aulusów, która zerwała się w niej
11 7 |         to raz już uczynił w domu Aulusów, i ciągnąc ją ku sobie,
12 7 |          sycylijskiej posiadłości Aulusów, stara niewolnica egipska
13 7 |              Widziałem cię w domu Aulusów przy fontannie i pokochałem
14 7 |          tego! Cezar wziął cię od Aulusów, by cię darować mnie, rozumiesz!
15 7 |    Ursusem, którego poznał w domu Aulusów.~Lig stał spokojny i tylko
16 8 |        domu, Ursusie, do domu, do Aulusów! - Pójdziemy! - odrzekł
17 8 |        jak dziecko:~- Do domu, do Aulusów!...~Ursus był gotów. Przy
18 9 |          duszy, i żal całego domu Aulusów, jednakże rozpacz jej minęła.
19 9 |         ją, że nie jest w domu, u Aulusów. - To ty, Akte? - rzekła
20 11|       zerwał się, by biec do domu Aulusów. Jeśli mu jej nie oddadzą,
21 11|         przy fontannie, widział u Aulusów i na uczcie. Czuł ją znów
22 11|  zaniechawszy myśli udania się do Aulusów kazał się nieść na Palatyn.
23 11|        nie odbiera. Były chwile u Aulusów, że sam wierzył w bliskie
24 11|          zapomniał, czym jest dom Aulusów i kim Pomponia Grecyna,
25 11| Przypomniał ją sobie w ogrodzie u Aulusów, gdy słuchała jego słów
26 11|           inaczej. Ligia byłaby u Aulusów, a on, Winicjusz, mógłby
27 12|     obchodzą się z nimi tak jak u Aulusów - przerwał Winicjusz.~-
28 20|       pierwszy od czasu, jak ją u Aulusów poznał, Winicjusz poczuł,
29 26|     ludzkiej istoty.~- Toś ty nie Aulusów? - spytał.~- Nie, panie.
30 26|    niewątpliwie. Wówczas skarałby Aulusów, a co najmniej odebrałby
31 26|         mógł narazić ją, siebie i Aulusów. Chwila złego humoru wystarczała,
32 26|         pamiętasz nasze rozmowy u Aulusów? Raz nakreśliłaś mi rybę
33 26|           Winicjusz, który w domu Aulusów mówił jej o miłości. i budził
34 26|   przepaści. Na toż porzuciła dom Aulusów? Na toż ratowała się ucieczką?
35 34|          niego silniejsze i już u Aulusów objęło całkiem jego duszę...
36 34|    płynęły z miłości. Kochał ją u Aulusów i na Palatynie, i gdy ją
37 34|          pokochała jeszcze w domu Aulusów i że gdyby ją był odprowadził
38 34|      rzeknę: "Zaślubiłem ją, i do Aulusów chodzi z mojej woli." On
39 34|       wrócę tu, odzyskam przyjaźń Aulusów, którzy w tych dniach wracają
40 34|        Każ Ursusowi pójść do domu Aulusów, zabrać twoje sprzęty i
41 38|  przywykłaś. Przenieś się do domu Aulusów, Ligio moja. Ja dużo tu
42 42|       mogła się przenieść do domu Aulusów, spytał: - A Vicus Patricius?~-
43 52|    pomysły odebrania Ligii z domu Aulusów, to prawdopodobnie nie byłaby
44 68|      chora. Mówił mi o tym krewny Aulusów Antystiusz. Tu zajdą tymczasem
45 68|         ta Ligia, którą spotkał u Aulusów. Jakoż więzienie i choroba
46 73|       powitałem ją niegdyś w domu Aulusów: "Różnym ja się, przeróżnym