Rozdzial

 1 1 |         zwłaszcza swój własny, a stary Scaurus swoją wazę koryncką,
 2 2 |         w dodatku zwyczaj ten za stary, rzymski. Ale on, Petroniusz,
 3 2 |         się zna na rybach. Gdyby stary Apicjusz żył jeszcze, może
 4 2 |      Petroniusz zląkłszy się, by stary wódz nie zaczął opowiadać
 5 2 |         małego Aulusa i Ligii.~A stary wódz począł opowiadać historię
 6 2 |          ramy mirtów, ukazał się stary Aulus, który zbliżywszy
 7 2 |    wzgórz wygląda - odpowiedział stary wojownik. - Bogdaj to słodki
 8 4 |       głowy chustkami.~Sam tylko stary wódz, przywykły od lat całych
 9 4 |     czekał nań centurion. Był to stary Kajusz Hasta, dawny jego
10 4 |       Ligię do domu cezara.~Lecz stary wódz kazał gotować dla siebie
11 4 |          do nich przyzwyczajony. Stary żołnierz przywiązał się
12 5 |    bardziej by jej nie oddał. Tu stary mędrzec począł mówić z gryzącą
13 5 |    wszedł i oddał Aulosowi list.~Stary wódz, jakkolwiek lubił okazywać
14 6 |         imię Aulus. Trzeba, żeby stary miał jakąś pociechę. Jestem
15 7 |     beczkę.~Lecz Domicjusz Afer, stary złodziej i donosiciel, oburzył
16 10|         innych.~A Germanin Gulo, stary niewolnik, który niegdyś
17 13| plugawego, i śmiesznego. Nie był stary: w jego niechlujnej brodzie
18 14|   niewoli. "I tak płaczę - mówił stary - bo choć powtarzam: dziej
19 17|       znacznie skracało drogę.~- Stary jestem - rzekł Chilo, gdy
20 18|     strachem przyjmują konsulat, stary Trazeasz nie ujdzie śmierci,
21 20|        na kamieniu stał człowiek stary, bliski grobu, z drżącą
22 20|    niebieskich, by zobaczyć, jak stary Apostoł pasie powierzone
23 22|   obcierać pokryte potem czoło.~"Stary jestem i potrzebuję spokoju" -
24 23|         jeszcze silniej.~- Uważ, stary człowieku, co powiem - rzekł. -
25 23|       Chrystus go nie uzdrowi.~A stary prezbiter, przywykły szukać
26 24|      chwilę i rzekł:~- Nie kłam, stary człowieku, albowiem dziś
27 27|     dotąd. Ona sądziła nawet, że stary prezbiter, który od chwili
28 28|         niskiego pochodzenia, ów stary teurgus, największy między
29 32|    znajdzie się go... Linus jest stary... a w domu prócz niego
30 32|      miłosierdzia! za co?... Jam stary, głodny, nędzny... Służyłem
31 32|             Panie, panie!... Jam stary! Pięćdziesiąt, nie trzysta...
32 37|         twoich, najdroższa moja. Stary to sługa naszego domu, mogę
33 38|        dobrze jest żyć i kochać! Stary Menikles, który zarządza
34 45|      ulgę. Linus był to człowiek stary, któremu trudno było chodzić
35 50|      mnie schłostać, choć jestem stary, a byłem chory i głodny.
36 50|          jakie na mnie spłyną... Stary jestem, a nie zaznałem życia,
37 53|          przed klęczącą gromadą, stary, stroskany, i wydawał się
38 53|       brzmiała skarga za skargą. Stary rybak przymknął oczy i trząsł
39 57|      czekać śmierci, gdyż jestem stary i nerwy moje są chore.~Iberyjskie
40 57|   zdołaliśmy się załatwić. Na to stary Akwilus Regulus, wielki
41 58|    nienawidziłem złego - odrzekł stary kapłan.~- Chrystus więcej
42 59|          także o chrześcijanach. Stary Domicjusz Afer drwił z nich.~-
43 59|  zwróciło się do Chilona. - Hej, stary, ty ich znasz dobrze: powiedz
44 66|        Tuliusz Senecjo, toż samo stary, słynny wódz Ostoriusz Skapula,
45 73|    odrzekł, żem na takie inne za stary i że różami zawsze będą