Rozdzial

 1 1  |      stopniowo obieg jego 1eniwej krwi, rozbudzało go, cuciło,
 2 7  |          się jeszcze krwawe plamy krwi, którą obluzgał białe marmury
 3 11 |          który wytacza strumienie krwi, takie właśnie, jakie wytrysły
 4 14 |          rozumie. Upuścił już raz krwi twemu workowi i przyjdzie
 5 14 |      Niech się strzeże, bym ja mu krwi nie upuścił! - Nie czyń
 6 21 |         ROZDZIAŁ XXI~Każda kropla krwi zadrgała w młodym patrycjuszu
 7 22 |  przechyloną głową i z usta-mi we krwi. Ujrzawszy ich raz jeszcze
 8 32 |           na mozaikę atrium nitki krwi. Był jednak przytomny i
 9 39 |         że to jest tylko ogień we krwi i żądza, a teraz dopiero
10 39 |         można kochać każdą kroplą krwi i każdym tchnieniem, a zarazem
11 43 |       które dochodziły do rozlewu krwi. Ustrinum ze swoim nieładem
12 49 |          niech ją ma. Lud pragnie krwi i igrzysk, niech je ma.
13 50 |            że nie mogąc przynieść krwi dziecięcej przynosi jednak
14 52 |      zatopić wspomnienia pożaru w krwi i upoić nią Rzym, więc nigdy
15 53 |            Tu, z tych łez i z tej krwi chcesz zbudować kościół
16 53 |           co wyrośnie z ich łez i krwi, jednak głos zadrgał mu
17 53 |          nie mogę! Jeśli potrzeba krwi, proś Chrystusa, aby wziął
18 56 |    przeciw Laniowi, który kosztem krwi własnej napełnił im kieszenie.
19 56 |     ludziom, że na walkę i rozlew krwi może patrzeć tak dobrze
20 56 |           ludzkie członki. Zapach krwi i poszarpanych wnętrzności
21 56 |     tysiące, gdy wylewa się morze krwi, ta jedna więcej kropla
22 56 | umierających, wraz z zapachem ich krwi. A jednak modlił się i powtarzał
23 56 | straszliwe. Lecz następnie zapach krwi i podartych ciał, których
24 56 |        zmieniło się jakby w orgię krwi, jakby w straszny sen, jakby
25 56 |          oczyszczono je z trupów, krwi i kału, przeryto, zrównano
26 57 |         mózgi zaczadzone zaduchem krwi nie mogą słuchać uważnie.~
27 58 |     dotykając palcami lepkiego od krwi piasku rozprawiali jako
28 59 |          Po co wy rozlewacie tyle krwi? Słyszałeś, co tamten mówił
29 59 |            Wolę to, bo nie będzie krwi - odpowiedział Chilo. -
30 62 |          zrywa, że dosyć ma mąk i krwi, że przychodzi koniec życia
31 62 |     spalili Rzym, po co więc tyle krwi, mąk i niesprawiedliwości?
32 63 |   przesycony i zmęczony przelewem krwi, zapowiedziano mu więc nowe
33 63 |       czegoście zaczęli: dość już krwi!~A Tygellin spojrzał na
34 63 |           Lud, przywykły do mąk i krwi, nudził się także, sykał,
35 63 |         nie zostało mu ani kropli krwi i tylko na białej brodzie
36 64 |        wobec tego morza przelanej krwi nie wolno mu nawet spodziewać
37 66 |      przesycony był już przelewem krwi, jednakże gdy rozeszła się
38 66 |          się w nim żądza zemsty i krwi. Porywała go szalona chęć
39 66 |           płomień. Dość już miano krwi, dość śmierci, dość mąk.
40 66 |      dochodzące nawet do przelewu krwi. Lecz Nero w odmiennym był
41 68 |       lecz ten, nie tracąc zimnej krwi, zbliżył się do niego z
42 69 |          to miasto, w którym tyle krwi męczeńskiej wsiąkło w ziemię
43 70 |    piersiach. Cezar pławił się we krwi, Rzym i cały świat pogański
44 Epi|          tańca, muzyki, rozpusty, krwi i że odtąd tak płynąć już
45 Epi|     lichych wierszy, jęków, łez i krwi, a tymczasem chmura na Zachodzie