Rozdzial

 1 3 |         Więc skoro nie ma innej drogi, niechże oprzędzie drzwi
 2 7 |       już dawny, dobry i niemal drogi duszy Winicjusz, ale pijany,
 3 8 |        domu Winicjusza, tylko z drogi. On oświadczył jej po pijanemu,
 4 13|      swych ludzi i na wszystkie drogi, wiodące na prowincję, do
 5 14|     tego umyślnych na wszystkie drogi wiodące z Rzymu, by w gospodach
 6 15|      piękności poznać. Ach, mój drogi! Pomrzemy jako błazny i
 7 19|     dróg daleko, warto nadłożyć drogi dla widzenia "Wielkiego
 8 19|    można będzie porwać w czasie drogi powrotnej z Ostrianum. I
 9 20|         puste miejsca doszli do drogi Nomentańskiej, tam zaś skręciwszy
10 20|     pojedynczych ludzi w czasie drogi na cmentarz, odezwała się
11 24|   jednak wspomniał, że w czasie drogi przedstawiał się Ursusowi
12 25|   prowadzi ją gdzieś w nieznane drogi. Był też pewny, że starzec
13 28|        o zniknięciu Ligii. Nie, drogi: nie dlatego mnie oszczędzono,
14 29|       jakby rzeczywiście szukał drogi w ciemności, i rozmyślał.
15 29|         niej silniejszego? Nie, drogi: Ligia to nie Eunice.~Na
16 35|         Rzym nie zniesie!~- Mój drogi! Rzym wszystko zniesie,
17 35| Petroniusza i rzekł:~- Nie, mój drogi, świat musi się odrodzić.~-
18 36|     bramy, broniły przystępu do drogi. Szły naprzód wozy wiozące
19 39|  ramieniu i rzekła:~- Mój Marku drogi...~I nie mogła mówić więcej.
20 41|     moich nieprzyjaciół... Tak, drogi, mają mnie za potwora i
21 41|       uwierzy, a może i ty, mój drogi, nie uwierzysz, że chwilami,
22 41|  jeszcze nie domyśla, nawet ty, drogi, jakim ja jestem artystą.
23 42|         która leżała na połowie drogi do Rzymu, zaświeciły już
24 42|        po obu bokach Appijskiej drogi równa, niska Kampania, po
25 42|    zwolnić z powodu zatłoczenia drogi. Obok pieszych, z manatkami
26 43|         Ustrinum, tam skręcić z drogi Appijskiej, przejechać rzekę
27 43|  chcieli żołnierzom ustępować z drogi, klnąc na głos cezara i
28 43|        zdoła dobiec do Portowej drogi, to ocaleje, choćby mu nawet
29 43|         pożar nie mógł dojść do drogi Portowej - odpowiedział
30 44|        wreszcie, gdzie uciekać. Drogi były zawalone rzeczami,
31 45|         kołować, aby dotrzeć do drogi Portowej, postanowił więc
32 52|   odradzam. Zamkniesz wszystkie drogi ocalenia!~Lecz Winicjusz
33 53|   Jesteś, Panie, i ukazujesz mi drogi swoje!... Jak to, o Chryste!...
34 57|       jego ręce i oczy rzekł:~- Drogi, czyś chory, czy też zmartwienia
35 57|    Wszystko gotowe?~- Tak jest, drogi. Jak tylko ściemniło się,
36 60|   postanowił więc spróbować tej drogi.~Przekupiony za ogromną
37 60|        będę szczęśliwa. O Marku drogi, pomyśl, że ty tam przyjdziesz
38 61|      się smutno i rzekł:~- Nie, drogi, ale ty tego nie chcesz
39 70|      dlaczego Pan zawrócił go z drogi: oto to miasto pychy, zbrodni,
40 73|         się ich weselem. O tak, drogi, jesteśmy szczęśliwi szczęściem,
41 73|   szczęście moje to Ligia! Tak, drogi! Dlatego, że kocham jej
42 73|          czcijcie go. Ja myślę, drogi, że Ligię powrócił ci także
43 73|      tym śmiać mi się chce, mój drogi, boć przecie nawet i Paweł
44 74|       jest wielkim skarbem, mój drogi, jam zaś z owego skarbu