Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
uronic 2
urósl 1
ursus 119
ursusa 43
ursusem 14
ursusie 5
ursusowi 9
Frequency    [«  »]
43 takich
43 tygellina
43 ujrzal
43 ursusa
43 zem
43 ziemie
42 ciala
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis?

IntraText - Concordances

ursusa

   Rozdzial
1 4 | nie sprzeciwił się chęci Ursusa, ale oświadczył, że nie 2 4 | swego wyboru. Jakoż prócz Ursusa wyznaczyła jej starą szatną, 3 8 | ROZDZIAŁ VIII~Ursusa nikt nie zatrzymał, nikt 4 8 | ciężyła jak martwa na ramieniu Ursusa. Ale gdy oblało chłodne 5 8 | Po czym zwróciwszy się do Ursusa poczęła mu mówić, on 6 12| i Ligię z dodatkiem ich Ursusa. Musi ich być więcej, tych 7 12| Pójdę za Tyber. Gdybym choć Ursusa mógł zobaczyć!...~I wyszedł 8 13| niewolników, z dokładnym opisem Ursusa i Ligii i z oznajmieniem 9 19| spytał nareszcie.~- Widziałem Ursusa, panie, i mówiłem z nim. - 10 19| która zostaje pod opieką Ursusa i starszych gminy, pójdzie 11 19| tej chwili żalu nawet do Ursusa. Gotów był wszystko wszystkim 12 19| dziwnego, że wskazano mu Ursusa. Potem zmieszanie i wzburzenie 13 21| wszystkich wychodzących. Ursusa zaś nietrudno było rozpoznać 14 21| ujrzeli wychodzącego z bramy Ursusa, a z nim Ligię. Towarzyszyło 15 22| pierwszy rzut oka poznał Ursusa. - To Lig! - szepnął Winicjusz.~- 16 22| piekarza Demasa i spytać o to Ursusa. Ale myśl porzucił natychmiast. 17 22| Zresztą na samo wspomnienie Ursusa Chilona przebiegał dreszcz 18 22| ujrzał olbrzymią postać Ursusa.~Na ów widok uczuł, że nogi 19 23| człowiek (tu wskazał głową na Ursusa) odebrał młodzieńcowi dziewczynę 20 23| Dlatego to posłałem po ciebie Ursusa.~- Który po drodze wyznał 21 24| to i postanowiono wysłać Ursusa. Winicjusz, który w ostatnich 22 24| prowadzisz? - spytał po drodze Ursusa.~- Na Zatybrze.~- Niedawno 23 24| jego nie słyszał. Lecz dla Ursusa krótka ta chwila, w połączeniu 24 24| trzeszczeć w strasznych rękach Ursusa, oczy zachodziły łzami z 25 24| odetchnąć.~I po odejściu Ursusa odetchnął całą piersią. 26 26| który miał ochotę rozpytać Ursusa a ojczysty kraj Ligii, słowa 27 26| uczynić, ale pierwej zastąpię Ursusa.~I wziąwszy kubek siadła 28 27| myślom - jednakże je miewał. Ursusa polubił z czasem i rozmawiał 29 32| Wyratowała mnie z rąk Ursusa.~- W takim razie spiesz 30 32| wzniesioną nad sobą pięść Ursusa i wszystko, co nastąpiło 31 36| Po czym zwrócił się do Ursusa i rzekł:~- Ursusie, pilnuj 32 43| myśl o nadludzkiej sile Ursusa dodawała mu otuchy. "Trzeba 33 50| Krotona łamały się w rękach Ursusa, który następnie powalił 34 50| samych starszych, i Ligię, i Ursusa, wskażę wam ich setki, tysiące, 35 50| widział Krotona w rękach Ursusa: jeśli dasz pięćdziesięciu, 36 56| począł wołać głośno Ligii i Ursusa, w nadziei, że jeśli nie 37 58| Herkulesa przeznaczono może Ursusa, lecz widocznie kolej nie 38 60| ścianie widzi olbrzymią postać Ursusa.~Więc zdmuchnąwszy w tej 39 61| lekarza, lecz ani Ligii, ani Ursusa nie było między skazanymi.~ 40 64| wyznawców, porwał także i Ursusa. I on długo nie chciał się 41 67| wspierał się na ramieniu Ursusa, nie mogąc iść o własnej 42 69| ze skupieniem opowiadania Ursusa o głosie, który odezwał 43 73| spokojną zatokę, a na niej Ursusa w łodzi, zapuszczającego


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License