Rozdzial

 1 1 |         lub księgarni, żebyś nie ujrzał poety gestykulującego jak
 2 7 |        dalej - a jednak gdym cię ujrzał, całą duszą moją wstrząsnęła
 3 7 |   przetarł zdumione oczy i nagle ujrzał nad sobą olbrzymią postać
 4 11|      atrium uchyliła się i nagle ujrzał przed sobą żałobną postać
 5 16|          panie, i gdyby mnie raz ujrzał, ty byś nie ujrzał mnie
 6 16|      mnie raz ujrzał, ty byś nie ujrzał mnie więcej, a w takim razie
 7 17|   przybędzie do Rzymu. Toteż gdy ujrzał go w domu modlitwy, przeraził
 8 20|          dopiero po raz pierwszy ujrzał ludzi wzywających bóstwo
 9 20|          świetle owych błyskawic ujrzał jasno jedną rzecz: że jeśli
10 20|       który im to mówił, wszedł, ujrzał na kamieniu giezło i zawijacze,
11 20|         odpowiedział: "Iżeś mnie ujrzał, uwierzyłeś. Błogosławieni,
12 20|         wskazywanym przez Greka, ujrzał Ligię.~
13 21|          po raz pierwszy w życiu ujrzał, że poza nią może być jeszcze
14 22|   Albowiem przez drzwi cubiculum ujrzał olbrzymią postać Ursusa.~
15 23|          rozbudził się znowu - i ujrzał nad sobą Ligię.~Stała tuż
16 25|   wydawało mu się, że powstawszy ujrzał mnóstwo ludzi płynących
17 25|         i w blasku tym Winicjusz ujrzał Ligię siedzącą nie opodal
18 26|        jak głupiec! Nie! I nagle ujrzał przed sobą jakby przepaść
19 27|         się jednako latem i zimą ujrzał dwóch ludzi, z których jeden
20 32|    wszystko, co nastąpiło potem. Ujrzał ją znów schyloną nad jego
21 36|   radości moja, abym cię jeszcze ujrzał przed drogą. Czemu się tak
22 36|      uosobienie w postaci cezara ujrzał dziś po raz pierwszy. To
23 43|       Lecz przy Źródle Merkurego ujrzał znajomego centuriona pretorianów,
24 43|       przeciąć odwrót.~Na koniec ujrzał jednak przez dymną zasłonę
25 43|          lampki i zbliżywszy się ujrzał lararium, w którym zamiast
26 43|       prawie gdy już miał padać, ujrzał koniec zaułka. Widok ten
27 45|      pochodnie. Przy ich świetle ujrzał Winicjusz cały tłum ludzi
28 47|         się w sercu, że wreszcie ujrzał tragedię podobną do tej,
29 50|             rzekła Poppea.~- Kto ujrzał oblicze Afrodyty, nie jest
30 51|    rozdzierały mu uszy, więc gdy ujrzał przy tym wzniesioną nad
31 51|         żołnierzy pretorii, wnet ujrzał znajomego sobie dowódcę
32 53|          modlitwy, wszedłszy zaś ujrzał przy mdłym świetle latarek
33 53|        niego ratunku, lecz nagle ujrzał przed sobą jakby przepaść,
34 54|     mówił do siebie - choćbym ją ujrzał w paszczy lwa." I na tę
35 56|        jego przywykły do zmroku, ujrzał całe gromady dziwacznych
36 56|       zdumiał się, gdy po chwili ujrzał znów otwierające się kraty.
37 57|        głosami.~- Choćby nas kto ujrzał - mówił Niger - nie poweźmie
38 58|      bytności na przedstawieniu, ujrzał znajomych sobie ludzi. Przedstawiano
39 58| uderzenie ciała, a gdy po chwili ujrzał krew tuż obok siebie, omal
40 60|         nimi i weszli.~Winicjusz ujrzał przed sobą obszerną, sklepioną
41 66|     czeka go krzyż, lecz gdy nie ujrzał ni krzyża, ni gotowego dołu,
42 66|       duszą Subriusz Flawiusz, i ujrzał rzecz nadzwyczajną. Twarz
43 67|       ocalił ją od śmierci. Gdym ujrzał ją na rogach tura, usłyszałem