Rozdzial
1 1 | lub księgarni, żebyś nie ujrzał poety gestykulującego jak
2 7 | dalej - a jednak gdym cię ujrzał, całą duszą moją wstrząsnęła
3 7 | przetarł zdumione oczy i nagle ujrzał nad sobą olbrzymią postać
4 11| atrium uchyliła się i nagle ujrzał przed sobą żałobną postać
5 16| panie, i gdyby mnie raz ujrzał, ty byś nie ujrzał mnie
6 16| mnie raz ujrzał, ty byś nie ujrzał mnie więcej, a w takim razie
7 17| przybędzie do Rzymu. Toteż gdy ujrzał go w domu modlitwy, przeraził
8 20| dopiero po raz pierwszy ujrzał ludzi wzywających bóstwo
9 20| świetle owych błyskawic ujrzał jasno jedną rzecz: że jeśli
10 20| który im to mówił, wszedł, ujrzał na kamieniu giezło i zawijacze,
11 20| odpowiedział: "Iżeś mnie ujrzał, uwierzyłeś. Błogosławieni,
12 20| wskazywanym przez Greka, ujrzał Ligię.~
13 21| po raz pierwszy w życiu ujrzał, że poza nią może być jeszcze
14 22| Albowiem przez drzwi cubiculum ujrzał olbrzymią postać Ursusa.~
15 23| rozbudził się znowu - i ujrzał nad sobą Ligię.~Stała tuż
16 25| wydawało mu się, że powstawszy ujrzał mnóstwo ludzi płynących
17 25| i w blasku tym Winicjusz ujrzał Ligię siedzącą nie opodal
18 26| jak głupiec! Nie! I nagle ujrzał przed sobą jakby przepaść
19 27| się jednako latem i zimą ujrzał dwóch ludzi, z których jeden
20 32| wszystko, co nastąpiło potem. Ujrzał ją znów schyloną nad jego
21 36| radości moja, abym cię jeszcze ujrzał przed drogą. Czemu się tak
22 36| uosobienie w postaci cezara ujrzał dziś po raz pierwszy. To
23 43| Lecz przy Źródle Merkurego ujrzał znajomego centuriona pretorianów,
24 43| przeciąć odwrót.~Na koniec ujrzał jednak przez dymną zasłonę
25 43| lampki i zbliżywszy się ujrzał lararium, w którym zamiast
26 43| prawie gdy już miał padać, ujrzał koniec zaułka. Widok ten
27 45| pochodnie. Przy ich świetle ujrzał Winicjusz cały tłum ludzi
28 47| się w sercu, że wreszcie ujrzał tragedię podobną do tej,
29 50| rzekła Poppea.~- Kto ujrzał oblicze Afrodyty, nie jest
30 51| rozdzierały mu uszy, więc gdy ujrzał przy tym wzniesioną nad
31 51| żołnierzy pretorii, wnet ujrzał znajomego sobie dowódcę
32 53| modlitwy, wszedłszy zaś ujrzał przy mdłym świetle latarek
33 53| niego ratunku, lecz nagle ujrzał przed sobą jakby przepaść,
34 54| mówił do siebie - choćbym ją ujrzał w paszczy lwa." I na tę
35 56| jego przywykły do zmroku, ujrzał całe gromady dziwacznych
36 56| zdumiał się, gdy po chwili ujrzał znów otwierające się kraty.
37 57| głosami.~- Choćby nas kto ujrzał - mówił Niger - nie poweźmie
38 58| bytności na przedstawieniu, ujrzał znajomych sobie ludzi. Przedstawiano
39 58| uderzenie ciała, a gdy po chwili ujrzał krew tuż obok siebie, omal
40 60| nimi i weszli.~Winicjusz ujrzał przed sobą obszerną, sklepioną
41 66| czeka go krzyż, lecz gdy nie ujrzał ni krzyża, ni gotowego dołu,
42 66| duszą Subriusz Flawiusz, i ujrzał rzecz nadzwyczajną. Twarz
43 67| ocalił ją od śmierci. Gdym ujrzał ją na rogach tura, usłyszałem
|