Rozdzial

 1 7  |              zlękła się tej radości. Wydało jej się, że w tej chwili
 2 7  |          czeluście gór, i otóż teraz wydało jej się, że nagle spojrzało
 3 7  |             wcielenie zła i zbrodni, wydało jej się, że tak mogli wyglądać
 4 7  | nieprzywykłej do podobnych widowisk, wydało się, że widzą cuda i czary.
 5 7  |              jeszcze rozpusty, Ligii wydało się, że spali ją żywy ogień,
 6 8  |            coraz niewyraźniej. Ligii wydało się, że wyrwano ją z piekła
 7 9  |             pozbawionym jutra, teraz wydało się jej nagle bezecnym.~
 8 11 |              niemal sprzed ust, więc wydało mu się, iż spełniło się
 9 11 |          zemsta. Lecz jak poprzednio wydało mu się, że nie będzie mógł
10 11 |              oczyma pełnymi światła. Wydało mu się, że wówczas istotnie
11 16 |              samo, że było daremnym, wydało mu się tylko oszukiwaniem
12 20 |     pochwytać swych wrażeń, albowiem wydało mu się, że owa postać, którą
13 20 |        niektóre z tych rad, albowiem wydało mu się, że zalecając czystość
14 21 |              innych osób.. Chilonowi wydało się, że rozpoznaje między
15 23 |              i przejmujące wrażenie. Wydało mu się, że Ligia jest między
16 24 |             niespokojnie. Ze strachu wydało mu się, że Ursus poczyna
17 24 |         poniesie kto inny. Chilonowi wydało się, że słowa te są ostatecznym
18 25 |        litość, i jakby cień pogardy. Wydało mu się, że to są owce, które
19 26 |         gotów Go znienawidzić. Ligii wydało się, że sama myśl o jakiejkolwiek
20 28 |              tak potężnie, że mi się wydało, iż każde jego słowo mimo
21 28 |             byłem również wzruszony. Wydało mi się, że w tej chwili
22 28 |           łzy w oczach, a nadto znów wydało mi się, że Ligia to widzi,
23 29 |           brzeg, z którego ustąpiła. Wydało mu się, że był głupcem,
24 36 |             wszystko to razem wzięte wydało mu się jakimś piekielnym
25 42 |        ostatki sił z konia. Za Ardeą wydało mu się, że niebo w północno-wschodniej
26 42 |              rozpaczy i wściekłości, wydało mu się bowiem, że to jest
27 42 |    Winicjuszowi na pierwszy rzut oka wydało się, że to nie tylko płonie
28 42 |        egzaltacja, w której wszystko wydało mu się możliwym: Piotr przeżegna
29 42 |           szerzej po całej Kampanii.~Wydało mu się to tym prawdopodobniejszym,
30 51 |   Petroniusza zaniepokoiły te słowa, wydało mu się bowiem, że odnoszą
31 51 |           Życie światowładnego grodu wydało mu się jakimś błazeńskim
32 54 |             tłumił w sobie te głosy. Wydało mu się niepodobieństwem,
33 56 |             Wszystko to razem wzięte wydało mu się straszne i stokroć
34 62 |        uciekać, lecz nie mógł. Nagle wydało mu się, że nogi jego są
35 62 |            zmienioną, iż augustianom wydało się, że widzą innego człowieka.
36 62 |          ofiar. Lecz staremu Grekowi wydało się, że w księżycu widzi
37 66 |           wysłuchane, bo oto umiera. Wydało mu się, że Ligia niezawodnie
38 66 |         chciały rozsadzić. Wszystkim wydało się, że walka trwa wieki.~
39 67 |             w jej osłabionej głowie; wydało się jej rzeczą naturalną,
40 69 |              innych wyznawców. Teraz wydało się, że dwaj naczelnicy
41 70 |           uderzył oczy Apostoła. Oto wydało mu się, iż złocisty krąg,
42 Epi|             przenieść do Aleksandrii wydało mu się dziełem wielkim,