Rozdzial

 1 1  |            powieki, młody człowiek, widząc jego znużoną i nieco wychudłą
 2 1  |        nadjechał w chwili wypadku i widząc, że cierpię bardzo, zabrał
 3 7  |        całować jej kark i plecy, co widząc konsul Memmiusz Regulus
 4 8  |          swych miejsc, więc służba, widząc olbrzyma niosącego na ręku
 5 10 |      poruszać nozdrzami i sapać, co widząc Petroniusz wzruszył ramionami.~-
 6 11 |          Niektórzy z przybywających widząc, że Winicjusz wychodził
 7 11 |            pożądać do tego stopnia, widząc te łzy rozpaczy mówił sobie
 8 12 |           śpiesznie. Petroniusz zaś widząc, że istotnie nie może usiedzieć
 9 13 |          podać dzbaniec "ciemnego", widząc zaś nieufne spojrzenie gospodarza
10 23 |           wszystkim tchnień Bożych, widząc jej egzaltację pomyślał
11 25 |      Tymczasem ona otworzyła oczy i widząc, że Winicjusz na nią patrzy,
12 27 |              Pokój duszom waszym.~I widząc dziecko u swych nóg, zapytał,
13 28 | postępowania przyuczył. Otóż teraz, widząc te wytarte płaszcze i wygłodniałe
14 30 |           po całym Rzymie, że cezar widząc zasmucone twarze obywateli,
15 31 |           sprawę ze swych braków, a widząc, że nie może iść w zawody
16 37 |            otaczają go bez ustanku, widząc w nim nie tylko teumaturga,
17 40 |      dlatego jeszcze, że Tygellinus widząc, jak takie rzeczy się udają,
18 42 |         opisywać płonące miasto nie widząc nigdy prawdziwego pożaru,
19 42 |         nowego konia. Winicjusz zaś widząc oddział złożony z dziesięciu
20 43 |            w mroku ulicę. Winicjusz widząc, że nie przejedzie, zeskoczył
21 45 |            klękali u jego kolan, co widząc Winicjusz zbliżył się, chwycił
22 47 |      niebezpieczeństwo chwili, lecz widząc naokół twarze blade i niespokojne
23 49 |            chwilę w milczeniu, lecz widząc, że obecni oczekują od niego
24 49 |           twarzy.~- Panie - zawołał widząc to Tygellinus - pozwól mi
25 51 |             rozdawać. Niektórzy też widząc go zaniepokoili się w duszy,
26 51 |        pozwolenia i wyjechał." Lecz widząc dziwny uśmiech Nerona odrzekł:~-
27 54 |           jak niegdyś Wespazjan, co widząc Ahenobarbus cisnął w nie
28 55 |             i położyli na męki, ale widząc, że kona, oddali go. Może
29 56 |             twarze i uśmiechali się widząc nad sobą, hen, w górze,
30 57 |         wzrokiem na Winicjusza, ale widząc, że ów modli się w tej chwili,
31 59 |          mógł go donieść do ust, co widząc Westynus odebrał mu naczynie,
32 61 |            Petroniusz zdumiewał się widząc w twarzy Winicjusza coraz
33 62 |              Starzec odwrócił się i widząc przed sobą nieznaną postać,
34 64 |         słuchali go ze zdziwieniem, widząc po raz pierwszy, że do podziemi,
35 66 |        smutną twarzą barbarzyńcy, i widząc pustą arenę spoglądał ze
36 66 |            senatora, na żołnierzy i widząc zmarszczone wszędzie brwi,
37 67 |          łańcuchami byka, teraz zaś widząc nad sobą twarz Winicjusza,
38 67 |          myśli stopy Chrystusa, nie widząc i nie słysząc, co się wokół
39 70 |       wzgórzom miasta.~Pacholę zaś, widząc to, powtórzyło jak echo: -
40 71 |      prefekta Flawiusza Sabinusa, i widząc jej młodą twarz zalaną łzami,
41 74 |            w drobne szczątki, rzekł widząc naokół zdumione spojrzenia:~-
42 Epi|        niebezpieczeństwo. Najbliżsi widząc, że zamiast starać się o