Rozdzial
1 2 | grecki dawał się słyszeć naokół równie często jak łaciński.~
2 2 | nim nie bywał, spoglądał naokół z pewnym zdziwieniem i jakby
3 7 | przykładem i przez chwilę naokół rozlegały się oklaski, albowiem
4 7 | niebiański!", rozległy się naokół; niektóre z kobiet,. podniósłszy
5 11| Petroniusz i rozejrzawszy się naokół dodał pośpiesznie:~- Chcesz
6 20| towarzysze posuwali się naprzód, naokół migało coraz więcej latarek
7 20| się chwilami, że śni. Lecz naokół widział uciszony tłum; kopeć
8 24| w sidła, rozglądając się naokół i czekając, skąd śmierć
9 25| słyszał wszystko, co się naokół niego działo, ale w którym
10 25| których nieraz obwijały się naokół jego szyi śnieżne ramiona
11 29| korsykańskimi kucami, rozdawała naokół uśmiechy i lekkie uderzenia
12 29| bez wiary w szczęście, a naokół otacza go ciemność, z której
13 33| oczyma na obecnych.~Lecz naokół widziała jasne, pełne dobroci
14 37| zaróżowi morze - i śpi wszystko naokół, tylko ja myślę o tobie
15 42| stratowawszy kilku ludzi po drodze. Naokół teraz otoczyły go okrzyki: "
16 44| bramą Eskwilińską, otoczeni naokół morzem ognia, poginęli od
17 45| wyprawiają rzeź. Ludzie naokół wołali, że nadszedł koniec
18 45| nigdzie dojrzeć, natomiast naokół otaczały go twarze uroczyste
19 46| tysiące ognisk rozłożonych naokół miasta, mówił sobie, że
20 46| miasta i ołtarzy, obecnie zaś naokół murów płonącego grodu koczowały
21 46| zmienione w huczący wulkan, naokół zaś, aż do Gór Albańskich,
22 47| niebezpieczeństwo chwili, lecz widząc naokół twarze blade i niespokojne
23 47| tuż, wparł konia w tłumy. Naokół, przy świetle pożogi, widać
24 47| powtarzano to imię, twarze naokół stawały się mniej groźne,
25 51| ich mogło obchodzić, że naokół willi sterczały ze zgliszcz
26 51| zaułkach, leżących w gruzach, naokół Palatynu, po wszystkich
27 52| wyprawiano przy ogniskach, naokół beczek z winem, bachiczne
28 57| chaty i począł spoglądać naokół oczyma jakby świeżo ockniętymi
29 58| on spojrzał raz jeszcze naokół i zawołał:~- Bracia moi,
30 58| wznoszono krzyż i udeptywano naokół ziemię. Dopiero gdy tłumy
31 60| poprzytulane do matek. Naokół słychać było to jęki i głośny
32 62| Chilona, obchodził fontannę, naokół której płonęło kilkadziesiąt
33 62| życia i że wszystko znika naokół i cezar, i dwór, i tłumy,
34 62| Przebacz!~Uciszyło się naokół: dreszcz przebiegł obecnych
35 62| chwilami siadał spoglądając naokół bezprzytomnym wzrokiem.
36 62| dala w miesięcznym świetle. Naokół była cisza i pustka, albowiem
37 63| na obie strony, spoglądał naokół spode łba, jakby się nad
38 70| najmniejszy odgłos kroków. Naokół było cicho zupełnie. Nazariusz
39 71| miłosierdziu Zbawiciela.~Ale naokół było spokojnie. Wzgórza
40 71| zawsze i skupiony, klęknął naokół.~Apostoł, z głową w promieniach
41 74| drobne szczątki, rzekł widząc naokół zdumione spojrzenia:~- Drodzy,
|