Rozdzial
1 1 | Bassus, ani taki pedant jak Aulus Plaucjusz. Lecz Winicjusz
2 1 | Skąd ci przyszedł na myśl Aulus Plaucjusz? Czy wiesz, że
3 1 | wiesz?~- Mówił mi to sam Aulus Plaucjusz. Ligowie nie przekroczyli
4 2 | Plaucjusz. - To mój mały Aulus i Ligia bawią się w piłki.
5 2 | ogrodzie, gdzie Ligia i mały Aulus bawili się piłkami, które
6 2 | spojrzenie na Ligię, mały Aulus ujrzawszy Winicjusza przybiegł
7 2 | Petroniusz chciał przeczyć, lecz Aulus Plaucjusz dodał swoim świszczącym
8 2 | zupełnie młodej.~Tymczasem mały Aulus, który podczas pobytu Winicjusza
9 2 | środek ogrodu. Lecz po chwili Aulus zerwał się, by płoszyć ryby
10 2 | plusk wody, w którą mały Aulus ciskał kamyki płosząc nimi
11 2 | mirtów, ukazał się stary Aulus, który zbliżywszy się rzekł:~-
12 2 | mam dawno - odpowiedział Aulus - bo tam spokojniej i bezpieczniej.~
13 3 | że Dianę miłujesz i że Aulus i Pomponia gotowi cię rozszarpać,
14 3 | znajdziesz, znajdę ją sam... Aulus uważa Ligię za córkę, czemużbym
15 4 | całowała jego rękę; mały Aulus czepiał się togi - z korytarzy,
16 4 | o drogą istotę dać może.~Aulus przeszedł do atrium, gdzie
17 4 | rozkaz wykonam - odrzekł Aulus. ~ ~- Witaj, Hasto, i mów,
18 4 | ci ją wydać w moje ręce.~Aulus nadto był żołnierzem i nadto
19 4 | obecnie, wobec rozkazu, Aulus Plaucjusz uczuł się bezbronnym.
20 4 | Pomponia Grecyna, Ligia i mały Aulus czekali nań w niepokoju
21 4 | Pomponia. - Tak jest - odrzekł Aulus.~I zwróciwszy się do dziewczyny,
22 4 | musi być spełniona - rzekł Aulus. - Aulu! - zawołała Pomponia
23 4 | lararium i ognisko, na którym Aulus Plaucjusz, wierny dawnemu
24 4 | drogą głowę - tę, którą Aulus nazwał światłem oczu, ufa
25 4 | moich rękach jak drzewo...~Aulus Plaucjusz, który nadszedł
26 4 | Ligii znów zapłynęły łzami; Aulus jeszcze raz złożył dłoń
27 5 | ROZDZIAŁ V~Aulus słusznie jednak domyślał
28 5 | Innymi słowy, znaczyło to, by Aulus nie próbował i na przyszłość
29 6 | na wieś do ergastulum.~- Aulus był u mnie. Obiecałem mu
30 6 | syn będzie miał na imię Aulus. Trzeba, żeby stary miał
31 7 | też pewna, że teraz już ni Aulus, ni Pomponia Grecyna nie
32 11| inny jej nie odbił, tylko Aulus, że w najgorszym razie Aulus
33 11| Aulus, że w najgorszym razie Aulus musiał wiedzieć, gdzie ona
34 11| takim razie biada im!~- Aulus Plaucjusz byl tu dziś rano.
35 11| tabliczką, którą jej zostawił Aulus.~Winicjusz przeczytał i
36 12| odbił jej ani cezar, ani Aulus Plaucjusz, zniknęła w sposób
37 26| opowiadał w swoim czasie Aulus Plaucjusz. Ursus w bitwie
38 26| swym gniewem. Szczęściem Aulus mógł mu odrzec: "Wiesz,
39 27| rozważny i pełen stateczności Aulus nie został nim pod wpływem
40 50| jakby inny skręcał makówki. Aulus i Pomponia miłowali go za
41 50| jest chrześcijanką, mały Aulus jest chrześcijaninem i Ligia,
|