Rozdzial
1 6 | i będę ją trzymał póty, póki mi się nie znudzi."~Tak
2 6 | jako zakładniczkę, więc póki będą mówili, póty zostanie
3 7 | nie wolno nikomu wstać, póki nie wstanie cezar, ale choćby
4 11| bić głową o ściany atrium, póki jej nie roztrzaska. Czuł,
5 11| nie będzie mógł umrzeć, póki jej nie pomści. Ta jedna
6 11| powrotem każe ich ćwiczyć, póki mu tej tajemnicy nie wyjawią.
7 11| jej sam, gdzie chcesz, ale póki mała Augusta nie wyzdrowieje,
8 13| puszczony na trop, nie ustanie, póki nie odnajdzie kryjówki.~-
9 14| miej z nim cierpliwość, póki się dowodnie o oszustwie
10 16| czym mówił dalej:~- Lecz póki Glaukus żyje, jakże mi jej
11 16| usunąć Glauka, albowiem póki on żyje, i życie moje, i
12 26| spytał ze zdumieniem.~- Póki nie przeszło nade mną dwadzieścia
13 26| nie uda się na spoczynek, póki nie przyjdzie Glaukus. On
14 27| jej posępnie. - Uciekaj, póki zły duch, którzy cię oplątał,
15 27| cię do zupełnego upadku i póki nie zaprzesz się Zbawiciela.
16 27| zmiłuje się nad tobą, gdyż ja, póki nie wyrzucisz węża... ja,
17 27| twarz, mówił do niej: - Póki oczy tego, którego miłujesz,
18 29| jakie wydała ziemia, i piję, póki nie zmartwieje mi ręka i
19 29| ręką i powiedz mu, że była, póki ci się nie znudziła. On
20 32| mojej rady i nie wyjechał, póki był czas. Teraz musisz do
21 32| najprędzej inną miłością, ale póki chce jej się ciebie, musisz
22 35| na ziemi i będę kwitnął, póki mnie nie przeszyją strzały
23 35| strzały boskiego łucznika lub póki mi cezar nie każe otworzyć
24 36| dzień wolny będę przy tobie, póki powrotu sobie nie wyproszę.
25 36| jeszcze długo w ślad za nim, póki nie zbliżył się do nich
26 38| będziemy Mu służyli oboje, póki starczy nam przędzy życia.
27 45| ucieczki czekali bezmyślnie, póki ich nie ogarną płomienie.
28 45| latarek ciemnym korytarzem, póki nie dotarli do obszernej
29 52| śmierć lub nawet szukali jej, póki ich nie powstrzymały surowe
30 53| ostatnie przebłyski nadziei. Póki był czas, mógł się łudzić,
31 53| zmartwychwstał i był między nami, póki w wielkiej światłości nie
32 54| jesteś pretorianinem?...~- Póki nie będę tam - odrzekł żołnierz
33 54| szedł dalej za Pomponią, póki nie doszli do chaty, w której
34 55| pod mury Tullianum czekać, póki Chrystus nie skruszy murów
35 60| przy sobie i nie oddawać, póki można, do Cuchnących Dołów.
36 61| stanął przed bramą i czekał, póki nie poczną wyprowadzać skazańców.
37 62| chciał i nie wierzył w Niego, póki mi się nie ukazał i nie
38 69| Namiestnikiem Bożym i nie wracaj tu, póki Pan nie skruszy tego, który
39 71| młoty i gwoździe, czekając, póki przygotowania nie zostaną
|