Rozdzial

 1 1 |       mnie przedstawił. Widzisz, my tu dawno zatraciliśmy poczucie
 2 4 |       hańby, zła, zbrodni. "Lecz my, Ligio, wiemy, dlaczego
 3 5 |        przezorności, Aulu, którą my, żyjący szczęśliwie przy
 4 12|          nie będą jej szukali, a my tymczasem umieścimy ją gdzieś
 5 14|        odetchnie słoną wilgocią. My, wierni, pójdziemy wszędy
 6 18|     patrzy, czy go podziwiamy. A my, oczywiście, podziwiamy!
 7 18| klaszcząca, wszystko dobrze, ale my tu żywimy jeszcze śmielsze
 8 23|       niż wśród naszego ubóstwa. My tu mieszkamy u biednej wdowy,
 9 23|      pacholę odniesie twój list, my zaś musimy wszyscy szukać
10 23|          przeciw tobie przemocy, my tylko uniesiemy stąd nasze
11 23|        on zostanie między nami i my pozostaniemy z nim, dopóki
12 25|          i ty mi przebaczyłaś?~- My chrześcijanie. Nam nie wolno
13 26|    Winicjusza o Ligów odrzekł:~- My siedzim w lasach, ale ziemi
14 26|      Kwady złupią po świecie, to my im odbieramy. Oni zaś nie
15 26|         zdziwieniem Winicjusz. - My, chrześcijanie, wiemy przez
16 26|          Pomponia tęskni za mną, my jednak mamy nasze pociechy,
17 29|       gorączkowo:~- Tak! tak!... My się już nie możemy zrozumieć!
18 30|        nam dasz na żony gwiazdy, my zaś utworzymy nową konstelację,
19 30|        stworzyła mądrość świata, my stworzyliśmy siłę, a co,
20 32|      Ancjum... Patrzże, w jakich my czasach żyjemy i jakimi
21 32|      rzekł:~- Niebezpieczeństwo! My wszyscy brodzimy w mroku
22 35|       świat musi się odrodzić.~- My go nie odrodzim - odpowiedział
23 35|           Miałby uczciwą żonę, a my uczciwą Augustę. Na Proteusza
24 39|         w odległych krajach, tak my założymy kolonię chrześcijan.~
25 45|          okrążyć miasto, tak jak my okrążamy je w tej chwili.
26 45|    różnych stron poczęły wołać: "My owce twoje, paś nas!" Bliżsi
27 49|   pretorianami, co zrozumieliśmy my wszyscy i on także.~Tygellinus,
28 50|         Rzymu? - spytał cezar.~- My, panie, oskarżamy ich tylko,
29 51|   jeszcze zgliszcza i popioły, a my będziem słuchali hymnu do
30 53|          do królestwa swego...~A my, poznawszy małą wiarę naszą,
31 53|          oni opadli go wołając: "My już gotowi, ale ty, święta
32 56|       znajdziesz, czego szukasz. My dopytywaliśmy się o dziewicę
33 57| Albańskie lub dalej, do Sycylii, my zostaniemy w Rzymie. W tydzień
34 57|    zabierzecie chorą do lektyki, my zaś włożymy do trumny podłużny
35 57|  kilkunastu - odrzekł chłopiec - my musimy iść wraz z całym
36 57|      Eskwilińskiego więzienia... My niesiemy inne ciało! a ją
37 59|      także.~- Nie! to oni mrą, a my jesteśmy żywi. Ale powiedz
38 59|          śmierć skazują, to jest my i cały lud rzymski.~- Co
39 73| niewolnicy wierzą również, jak i my, w Chrystusa, a że On miłość