Rozdzial

 1 4 |      twarzy Aulusa znów odbił się gniew i ból.~- Gdybym był sam
 2 4 |         wreszcie potłumił w sobie gniew, który mieszał mu myśli,
 3 5 |      spełniony, porwał straszliwy gniew, który też, zaledwie zasłona
 4 7 |          pierwszej chwili na jego gniew? Na to trzeba chyba być
 5 7 |           Winicjusza porwał nagły gniew i na cezara, i na Akte.
 6 8 |           domu i wiem, czym grozi gniew cezara. Nie! Wy nie możecie
 7 8 |      albowiem ściągnęliby na nich gniew cezara. Ale ona nie może
 8 10|       mnie jednego nie spada jego gniew.~Winicjusz zaś począł się
 9 11|        Chwilami porywał go na nią gniew bliski obłędu. Chciałby
10 11|     twarzą ściągniętą przez ból i gniew:~- Nie ma jej. Porwano mi
11 11|  dotrzymać, i że mówi przez niego gniew i męka. Nad męką miałaby
12 11|         będzie nieuchronna.~Przez gniew i ból Winicjusza poczęło
13 11|        ani Aulusowie, ani ona. Tu gniew począł mu znów podnosić
14 14|         Tygellinus zgryzł w sobie gniew. Między nim i Petroniuszem
15 16| odnalezieniu Ligii, więc potłumił gniew, który w nim wzbierał, i
16 18|      Grekami, patrzy na to jak na gniew bogów za sponiewieranie
17 19|      pewność, że Ligię odzyska, i gniew przeciw niej, i uraza, jaką
18 21|           czuł zaś zarazem, że ów gniew jest bezsilnym. Porwać Ligię
19 23|         ale na nas musiałby spaść gniew prawa...~- Prześladowania
20 26|          bezeceństw, wołających o gniew i pomstę Bożą. Wydawał się
21 26|          w mgnieniu oka odbił się gniew i zniecierpliwienie. Zły
22 27|        się jednak, zdusił w sobie gniew i dopiero po chwili rzekł:~-
23 29|        trzeźwemu odczuwał jeszcze gniew. Lecz w dzień później Chryzotemis,
24 32|         Tu przerwał spostrzegłszy gniew zbierający się w brwiach
25 34|        starała się przebłagać ich gniew na niego.~- Ja ci przysięgam -
26 36|   przysłonił oczy ręką i rzekł:~- Gniew Boży jest nad nim.~
27 49|          naprawdę mogła zaspokoić gniew ludu, i znalazł ją.~- Tygellinie -
28 51|    Przecie gdybyś ty zdołał ujść, gniew cezara zwróciłby się na
29 51|      Chrystusa. Ją i ciebie ściga gniew Poppei. Czy ty pamiętasz,
30 52| straszliwych rozmiarów, gdyby nie gniew bogów, nakazano więc w świątyniach
31 52|  cierpliwość ich zwiększała tylko gniew ludu, który nie rozumiejąc
32 54|          że ciebie i Ligię ścigał gniew Poppei, teraz zaś ona, zajęta
33 55|           więc, czy cię nie ściga gniew ojca. Kto wie, czy to, co
34 56|         na języki, zdjął go nagły gniew i począł odgryzać się rozpaczliwie.~-
35 58|       Cerery rozpuścili wieść, że gniew bogów zwrócił się na miasto
36 59|     pytania, czasem znów wpadał w gniew i stawał się zuchwałym,
37 62|          z twarzą zmienioną przez gniew, lecz zarazem bezradną.
38 66|          jej pozbawić. Na tę myśl gniew odbił się na jego roztyłej
39 66|           go sobie i zwrócić jego gniew na chrześcijan. Zrozumiał