Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
zakwefiona 1
zakwile 1
zakwililo 1
zal 38
zalaczam 1
zalala 2
zalamuje 1
Frequency    [«  »]
38 ognia
38 uczynil
38 wtem
38 zal
37 cialo
37 isc
37 jaki
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis?

IntraText - Concordances

zal

   Rozdzial
1 1 | i histrio - nie rozumie.~Żal mi jednak Fabrycjusza! To 2 1 | Pomponii? W takim razie żal mi cię: niemłoda i cnotliwa! 3 4 | rozkazu pozwolić sobie na żal, na marne słowa lub skargi. 4 4 | przyciskać, w głosie jego zadrgał żal głęboki, ojcowski.~- Żegnaj, 5 4 | już było nieco spokoju.~- Żal mi ciebie, matko, i ojca, 6 6 | Winicjusz. - Mnie ich jednak żal, zwłaszcza Pomponii.~I zasiadł, 7 7 | ulgi jak jego śpiew, przeto żal by mu było pozbawiać 8 7 | niej. I uczuła do niego żal, Poczęła się znów bać i 9 7 | próżno głosem, w którym drgał żal i strach, błagała go, by 10 8 | dalej:~- Pytam, bo mi cię żal i żal dobrej Pomponii, i 11 8 | Pytam, bo mi cię żal i żal dobrej Pomponii, i Aulusa, 12 9 | ROZDZIAŁ IX~Ligii żal było Pomponii Grecyny, którą 13 9 | kochała z całej duszy, i żal całego domu Aulusów, jednakże 14 9 | ustawicznie, że jakkolwiek żal jej porzucać Akte, ale ponieważ 15 16| od niej żądał, chwytał go żal ciężki, nieprzebrany i jakaś 16 17| w głosie jego był jakby żal, że zdrajca sam już wymierzył 17 20| słuchaczów o prostych sercach żal chwycił także za gardła. 18 20| przyganiali jej, inni myśleli, że żal pomieszał jej zmysły, bo 19 23| zdumienie, trwoga, litość - i żal tak wielki, że byłby jej 20 24| nawrócił się k`tobie mówiąc: - Żal ci mi! - odpuść mu!"~Po 21 26| przede wszystkim chwycił go żal, gdyż zrozumiał i to, że 22 27| unikać, tym większy jej go żal, a tym samym tym tkliwsze 23 27| śmiertelnie, z drugiej strony żal, litość i wdzięczność za 24 27| ucieczki z domu Miriam i swój żal, że dusza, którą chciał 25 28| wstyd i dasz wiarę - jakiś żal tych nędzników; między 26 40| Albo wiesz co? Jeśli ci żal tych willi i pałaców, każę 27 40| każdy wiersz... Czasem mi go żal. Na Polluksa! Co to za dziwna 28 40| dla niej.~- A mnie ciebie żal, Petroniuszu.~- Nie żałuj 29 52| to nie ma już ratunku.~Żal mu jednak było Winicjusza 30 53| rozdzierający smutek i żal.~Piotr był obecny. Klęczał 31 53| przyniósł tu swój ból, swój żal i swoją trwogę. Nie było 32 57| niż innych. Petroniuszowi żal było do głębi duszy i jej, 33 59| tak skarzą.~- Czy ci ich żal?~- Po co wy rozlewacie tyle 34 60| się na nią dla siebie, ale żal mu było do głębi duszy tego 35 62| w sercu został się jeno żal nieprzebrany... Chodź ze 36 62| ucieczka, On jeden policzy twój żal, wejrzy na nędzę twoją, 37 62| spojrzyj na tego nędzarza, na żal jego, na łzy i mękę! Panie 38 73| umiłowany nasz Bóg i Zbawiciel. Żal i łzy znamy, bo nasza Prawda


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License