Rozdzial

 1 20|          było dobrze przy blasku ognia, ściekające po siwej brodzie.
 2 25|  przerwał i wyciągnąwszy ręce do ognia, ciekł:~- Noc była chłodna
 3 26|         Tak mówiąc przystawił do ognia naczynie z polewką przeznaczoną
 4 30|          widok bóstwa i świętego ognia włosy podniosły mu się nagle
 5 35|         twoją naturą, podobną do ognia i ukropu, zawsze mogło się ,
 6 40| Prometeusz nie podarował ludziom ognia i gdyby Grecy nie wypowiedzieli
 7 40|        wojny; gdyby zaś nie było ognia, Eschilos nie napisałby
 8 41|   wyplenić, choćby przyszło użyć ognia lub żelaza... O, jaki ten
 9 42|          przeciw niszczącej sile ognia? Obawa buntu niewolników
10 42|       się uratować z tego oceanu ognia i dymów.~Wiatr wiał coraz
11 42|          bezpieczni wśród alei z ognia. Piotr wiedział przy tym
12 42|  Albańskich, by ocaliwszy się od ognia wydostać się następnie i
13 42|    potwornym pożarem... Od morza ognia i dymu bił żar straszliwy,
14 43|       się nie ostoi przed potęgą ognia, ponieważ są ludzie, którzy
15 43|         nowo, a wobec tego morza ognia i dymu, wobec zetknięcia
16 43|         musiało się dziać bliżej ognia. Wśród wrzasków i zgiełku
17 43|         było tylko huk dalekiego ognia.~- Ligio!~Nagle do uszu
18 43|          ocaleli przynajmniej od ognia. Winicjuszowi kamień spadł
19 43|          ocaleniu, albowiem fala ognia napływała coraz bliżej od
20 44|      dzikim popłochu w stronę od ognia przeciwną, niszcząc wszystko
21 44|           otoczeni naokół morzem ognia, poginęli od żaru. W miejscach,
22 44|          barwy płomieni. Z morza ognia strzelały ku rozgorzałemu
23 45|       Moc ludzka nie zagasi tego ognia. Takie miasto, któremu służyła
24 45|         pożaru i patrzył na falę ognia z twarzą zarazem złą i radosną.
25 46|   Esquilinus i na Viminalis fale ognia, głowni i węgli. Pomyślano
26 46|         Mordujcie nas wobec tego ognia!" Złorzeczono cezarowi,
27 46|          był straszliwym wieńcem ognia. Marmury nie paliły się
28 46|        Powietrzem, rozpalonym od ognia i słońca, niepodobna było
29 46|         ludzkie oblewające wyspę ognia.~Rozmaite wieści poruszały
30 46|         domy nie dla zatamowania ognia, ale dlatego, aby nic nie
31 48|          nie zostawię wobec tego ognia i rozszalałych tłumów. Ludzie
32 48|       rumieńcem i stała w blasku ognia, ze spuszczoną głową, niepewna,
33 56|         który zaraz po ugaszeniu ognia poczęto sprowadzać morzem
34 62|          się do stóp, w blaskach ognia, w złotym wieńcu cyrkowego
35 62|         w powój. Czerwone języki ognia dochodziły tu już do kolan
36 62|        ból, jak gdyby owe języki ognia paliły jego własne ciało.
37 64|        przyszłość uniknąć klęski ognia. Sam cezar bywał na posiedzeniach
38 72|        Kryspina pozbawiono prawa ognia i wody dlatego, że niegdyś