Rozdzial

 1 1 |           dali zakładników, między którymi znajdowała się żona i córka
 2 1 |    bijących od tęczowych marmurów, którymi wyłożone były ściany.~Eunice
 3 2 |       drzwi wiodące do ostium, nad którymi sroka, zamknięta w klatce,
 4 2 |    powitania począł cytować słowa, którymi Odys powitał Nauzykaę:~Nie
 5 5 |       jeszcze wart od tych łotrów, którymi Nero dziś się otacza. Ale
 6 7 | znakomitości drapichrustów. między którymi nie brakło i takich, co
 7 7 |       kwiatów, pełne woni olejków, którymi śliczne pacholęta przez
 8 9 |       osadzone na złotych prętach, którymi wachlowały ją lekko, a zarazem
 9 11|         ciała, rozkosz pocałunków, którymi na uczcie rozgniatał jej
10 12|            po niewolnikach, między którymi byli piękni i dorodni młodzieńcy,
11 18|       pretorianie, zbrojni w kije, którymi w razie potrzeby mieli podniecać
12 18|      oglądać szewckie przepychy, z którymi się popisze Watyniusz, a
13 20|           jakby dwoma okopami, nad którymi przerzucał się w jednym
14 21|            dalszy ciąg tych cudów, którymi miał przepełnioną głowę,
15 22|      piorun, rozwiązało jego ręce, którymi ją obejmował, wreszcie ziemia
16 25|             nie byłoby takich mąk, którymi by jej nie pomścił! A tamten
17 29|      Układał sobie w duszy dowody, którymi będzie zwalczał jego naukę,
18 30|   towarzystwie augustianów, między którymi znajdował się i Winicjusz,
19 41|  domyślałem się istnienia, krainy, którymi nie władam, rozkosz i szczęście,
20 41|       jakieś drzwi się otworzą, za którymi dojrzę coś nieznanego. Niechby
21 42|          rozbijać już namioty, pod którymi miały szukać schronienia
22 43|        przykrywając je dymami, nad którymi nie było już widać błękitu
23 47|            i patetycznych słowach, którymi by najlepiej wielkość klęski
24 50|          czekali na nich ludzie, z którymi prefekt poprzednio rozmawiał.~
25 52|        podobnych do grzmotu ryków, którymi rozbrzmiewało całe miasto.
26 54|       cezara, to jest potęg, przed którymi drży wszystko, i że otaczają
27 56|     puścili go małymi drzwiczkami, którymi wychodzili sami. Jeden z
28 56|          ciemna izba z kratami, za którymi było pole męki, i bliskość
29 56|           morze głów ludzkich, nad którymi od słupa do słupa zwieszały
30 56|     Usłyszano skrzypienie krat, za którymi były lwy. Psy na ich widok
31 57|            i mokre płyty kamienne, którymi wyłożone były ulice. Przy
32 58|        rozpuszczonymi włosami, pod którymi starały się ukryć swą nagość,
33 58|            wtórował odgłos młotów, którymi przybijano ręce i nogi ofiar.
34 59|           do innych augustianów, z którymi począł rozmawiać o wyścigach,
35 69|        zwierzęta, o tych krzyżach, którymi nabite były areny, i o tych
36 70|    miasteczka i kępy drzew, między którymi bielały kolumny świątyń.~
37 70|        wózków. Od płyt kamiennych, którymi aż do gór wyłożony był gościniec,
38 73|            pożegnać jeszcze słowy, którymi powitałem ją niegdyś w domu