Rozdzial
1 2 | małych gospodarstw w Italii, któremu jeszcze Licyniusz Stolo
2 2 | został wygnany, i Trazeasza, któremu każde jutro mogło przynieść
3 2 | Wespazjana - odrzekł Aulos - któremu uratowałeś życie, gdy raz
4 4 | zły, szalony i potworny, któremu imię Nero.~- Aulu! - rzekła
5 11 | wreszcie Nero odstępował ją któremu z towarzyszów. Tak mogło
6 12 | Mój krewny, Winicjusz któremu darowałem dziś rano Eunice,
7 13 | Dobrze! - rzekł Winicjusz, któremu podobała się ścisłość odpowiedzi. -
8 14 | zamierzam, i prócz Merkurego, któremu obiecałem jałówkę (a wiecie,
9 16 | był uczniem Chrystusa i któremu tenże powierzył zarząd chrześcijan
10 17 | zemstą potężnego patrycjusza, któremu niechybnie przyszedłby w
11 20 | widział! I opowiadał jako ten, któremu każda chwila wyryła się
12 21 | radom, gdyby nie Kroto, któremu chodziło o nagrodę.~- Każ,
13 22 | starszych chrześcijańskich, któremu wyznał swój zamiar, że to
14 25 | miejsce... Czyż człowiekowi, któremu nie oparł się Kroto, oparłby
15 26 | ślepym, bezwzględnym egoistą, któremu chodziło tylko o siebie,
16 29 | gotowe, lecz Petroniusz, któremu zdawało się, że wpadł na
17 30 | zrób parę butów Sfinksowi, któremu łapy drętwieją w czasie
18 32 | przebaczył dla tego Chrystusa, któremu i sam życie zawdzięczam.~-
19 33 | zasmucił się, że Piotr, któremu był tyle obowiązany, nie
20 33 | jej drżeć jak u dziecka, któremu zbiera się na płacz i które
21 36 | widokiem orszaku cesarskiego, któremu plebs rzymski nigdy nie
22 39 | był Jego uczniem, i Paweł, któremu się objawił? Jakże mógłbym
23 45 | Linus był to człowiek stary, któremu trudno było chodzić codziennie
24 45 | tego ognia. Takie miasto, któremu służyła Grecja i cały świat!
25 48 | umilkł.~- Więc jeśli ty, któremu nikt nie powierzył pieczy
26 49 | Na to Tuliusz Senecjo, któremu pilno było wrócić do swoich
27 50 | wszystkich epikurejczyków.~Nero, któremu przypadł do smaku przydomek "
28 53 | się z nim! Tobie, ojcze, któremu kaci splamili córki niewinne,
29 56 | najczęściej ulegał. Nero, któremu oklaski droższe były nad
30 57 | zbudził się w nim żołnierz, któremu nadzieja wróciła dawną energię.~
31 57 | górach jakiego dzierżawcy, któremu mógłbyś zaufać?~- Tak jest!
32 59 | jęknął Chilo.~Lecz cezar, któremu zuchwała pewność siebie
33 62 | począł jęczeć jak człowiek, któremu zbrakło sił, by mógł opanować
34 63 | pamięć o łotrze na krzyżu, któremu Chrystus przebaczył, a może
35 66 | urazy, gdy wtem Tygellin, któremu chodziło o to, by na złość
36 69 | nieprzebraną siłą Złego, któremu pozwoliłeś władać i zwyciężać?"~
37 Epi| już musi życie. Sam cezar, któremu bunt otwierał drogę do nowych
|