Rozdzial

 1 7 |        ściśniętymi jakby z bólu rękoma i twarzą bezradną.~A Ligia
 2 7 |        ze ściśniętymi kolany, z rękoma na piersi i ze spuszczonymi
 3 8 |        uspokoić i przycisnąwszy rękoma skronie powtarzała tylko
 4 8 | profilem, ze wzniesioną głową i rękoma, patrzyła w niebo, jakby
 5 10|     czym, objąwszy się za głowę rękoma, wpił palce we włosy, powtarzając
 6 11|    gryzł palce, obejmował głowę rękoma. Zmuszał się ze wszystkich
 7 12|   zerwał się nagle i ścisnąwszy rękoma skronie począł mówić prędko
 8 12|        na kolana i ze złożonymi rękoma poczęła go błagać, by jej
 9 13|       przyszedłem tu z próżnymi rękoma. Wiem, że dziewicy nie porwali
10 15|   modlić ze wzniesionymi w górę rękoma, a przy nim klęknął ktoś
11 16|   czekać, siedzieć z założonymi rękoma było czymś tak przeciwnym
12 23|         wyciągniętymi przed się rękoma, z twarzą pełną litości
13 24|        ziemię i wsparty na niej rękoma, kręcił głową jak zwierz
14 24|         odetchnął całą piersią. rękoma macnął się po pasie i biodrach,
15 27|         trząsł swymi wychudłymi rękoma nad przerażoną dziewczyną.
16 31|      uczynił to trochę drżącymi rękoma, rzuciła mu spod swoich
17 31|          A młody człowiek objął rękoma głowę i począł powtarzać
18 32|    począł mówić z wyciągniętymi rękoma:~- Dzięki ci, panie! Jesteś
19 41|         Przez chwilę siedział z rękoma wspartymi na cytrze i z
20 43|        ciemno od dymu. Szukając rękoma drzwi prowadzących do cubiculów,
21 43|       przytomności, chwycił obu rękoma naczynie i wychylił je do
22 45|         tłum ludzi klęczących z rękoma wyciągniętymi do góry. Ligii,
23 47|         Lud wskazywał go z dala rękoma, oblanego krwawym blaskiem.
24 49|       Lecz po chwili potrząsnął rękoma i ozwał się:~- Jakież kary
25 52| pretorianów i rozszarpywała ich rękoma; kobiety ciągnięto za włosy
26 53|      klęczącego ze wzniesionymi rękoma lub leżącego twarzą do ziemi.
27 53|          Winicjusz zakrył twarz rękoma i przypadł do ziemi. Naraz
28 53|        a wy czepiacie się ziemi rękoma, wołając: "Panie, ratuj!"
29 56|       rozmaite przedmioty i obu rękoma rozrzucały wśród ławek.
30 56|      widowni ludzi z połamanymi rękoma, nogami lub nawet zadeptanych
31 56|   drugich z wzniesionymi w górę rękoma. Lud sądził, że to jest
32 56| puticuli.~A Piotr Apostoł objął rękoma swą białą drżącą głowę i
33 60|     Winicjusz objął ją drżącymi rękoma i odrzekł: - Na twoją świętą
34 62|     przebaczyć? A Chilo chwycił rękoma głowę jak w obłąkaniu:~-
35 66|      Winicjusz.~Po czym chwycił rękoma włosy przy skroniach, zwinął
36 70|      powstał wreszcie, drżącymi rękoma podniósł kij pielgrzymi