Rozdzial

 1 3 |       objął jej rękę, owionął mnie ogień... Muszę ją mieć. Gdybym
 2 7 |       wydało się, że spali ją żywy ogień, że piorun powinien uderzyć
 3 13|         jest płynem?~- I głosi, że ogień jest bóstwem, bóstwo zaś
 4 18|        prędzej; inaczej, o ile cię ogień w popiół nie obróci, zmienisz
 5 20|      nieznacznie kilka pochodni na ogień, wiatr przestał szumieć
 6 22|         rozświeconej jednali przez ogień palący się na kominie. Blask
 7 25|      zerwał się, żeleźcem poprawił ogień na trzonie, aż iskry sypnęły
 8 26|        zwierzchnictwa.~Tu poprawił ogień i mówił jakby sam do siebie:~-
 9 31|          Petroniusz zniżył głos:~- Ogień Westy został splugawiony,
10 39|         Myślałem, że to jest tylko ogień we krwi i żądza, a teraz
11 40|          wiersze, godne rzucenia w ogień. Obecnym serca przestały
12 40|   opisujesz, nie dość płonie, twój ogień nie dość parzy. Nie słuchaj
13 40|          Troi nie dość świeci, mój ogień nie dość parzy. Myślałem
14 41|           szaleństwa rzucają się w ogień... Rzym ginie, panie!~Nastała
15 42|            konia i pędzi ich w ten ogień. Położywszy swą odkrytą
16 42|   zdobywanych miastach, gdy rzeź i ogień srożą się na raz, pewna
17 42| dokładniejszą wiadomość o pożarze. Ogień wszczął się rzeczywiście
18 42|             Zatybrze?... Nie wiem. Ogień nie mógł tam chyba jeszcze
19 43|       jeszcze objęta pożarem, lubo ogień w kilku miejscach przerzucił
20 43|          Ta myśl dodała mu otuchy. Ogień mógł zatrzymać się na pustym
21 43|       gardło i płuca paliły go jak ogień. Krew napływała mu do głowy
22 43|            sobie w duszy: "To żywy ogień! Lepiej mi rzucić się na
23 43|         przepowiadali od dawna, że ogień zniszczy to miasto... A
24 45|     radzili się na nią zapuszczać. Ogień nie objął wprawdzie dotychczas
25 45|          całymi stadami na oślep w ogień.~Winicjusz pierwszy przerwał
26 45|     Chrystusa, gdy poczęto wołać: "Ogień!" Ludzie gromadzili się
27 46|            domy na Eskwilinie, aby ogień trafiwszy na puste miejsca
28 46|             iż koniec świata przez ogień jest bliski, szerzyła się
29 47|                     ROZDZIAŁ XLVII~Ogień tymczasem dosięgnął do Via
30 48|           gdyż przyszły wieści, że ogień, podłożony w kilkunastu
31 49|   obrzędach, o przepowiedniach, iż ogień przyniesie koniec światu?
32 52|           czaszkę wypełnia mu żywy ogień, który ją spali lub rozsadzi.
33 56|       popełnia i strącony będzie w ogień wieczny. Każdym grzechem
34 59|           usta.~- Zaknebluje im je ogień, o boski. - Biada mi! -
35 65|      Senecjo skoczyliby za niego w ogień. A toż samo Natalis i Subriusz