Rozdzial

 1 6  |  staremu wodzowi odebrał resztę nadziei.~
 2 11 |         celu, gdyż sam nie miał nadziei odnalezienia Ligii i jeśli
 3 13 | zniecierpliwił się znowu. Wobec nadziei, jaka mu zabłysła, chciałby,
 4 14 |       na wykupienie syna, w tej nadziei, że wspaniały Winicjusz
 5 15 |        dobrym śladzie i pełnego nadziei, tuszę więc, że alboś już
 6 19 |         w twarze niewolników, w nadziei, że może odkryje między
 7 20 |       tak pod ścianą bez rady i nadziei. Co ich sen zmorzył (bo
 8 27 |       że nie znasz dla niego ni nadziei, ni ratunku.~Lecz Ligia
 9 28 |         lepiej. Pod wpływem tej nadziei po kilku dniach wahania
10 29 | potwierdzenie swoich pragnień i nadziei z ust obcych, a do tego
11 29 |      wąskie uliczki Zatybrza, w nadziei, że choć z daleka ujrzy
12 29 |        żyje, jakby nie żył: bez nadziei, bez jutra, bez wiary w
13 43 |         ci mieszkańcy, którzy w nadziei, że płomień nie przekroczy
14 43 |        na pustym miejscu. W tej nadziei biegł dalej, jakkolwiek
15 43 |       mogli mu dać pomoc. W tej nadziei, zanim jeszcze dobiegł,
16 45 | oczekiwaniu słów pokrzepienia i nadziei, on zaś przeżegnawszy zgromadzenie
17 46 |     tłuszczy, powodując wybuchy nadziei albo gniewu, strachu lub
18 51 |      jakąś tragedię.~Nie tracił nadziei, że Winicjusz uprzedził
19 51 |         duszę i odejmuję resztę nadziei, ale mówię ci to umyślnie
20 52 |        i zgaśnie ostatnia iskra nadziei, na Kastora! on jej nie
21 53 |         nim ostatnie przebłyski nadziei. Póki był czas, mógł się
22 53 |     duszy tliła się dotąd iskra nadziei, że przyjdzie, zetrze zło,
23 53 |   wpadnie nie tylko reszta jego nadziei, ale i on sam, i jego Ligia,
24 54 |        skutku. Bał się nie mieć nadziei, bał się wątpić. "Będę wierzył
25 56 |        głośno Ligii i Ursusa, w nadziei, że jeśli nie oni, to ktoś
26 56 |      całkiem nie znanych, w tej nadziei, że na wypadek ich zwycięstwa
27 61 |         za nią.~- Więc nie masz nadziei?~- Owszem, mam. Chrystus
28 64 |       niej. Nie miał już żadnej nadziei ocalenia jej od śmierci
29 64 |      żadnych pragnień ni żadnej nadziei prócz nadziei pozagrobowego
30 64 |         ni żadnej nadziei prócz nadziei pozagrobowego życia. Śmierć
31 66 |        Chwilami czepiał się tej nadziei ze wszystkich sił. Mówił
32 66 |       mu przez głowę błyskawice nadziei, że to wszystko, przed czym
33 Epi|       nie śmiały dopuścić nawet nadziei. Z Grecji dochodziły echa
34 Epi|        śmieli wypowiadać życzeń nadziei, nie śmieli niemal czuć
35 Epi|    śmierć mnie wzywają!" Błyski nadziei budziły się w nim jednak