Rozdzial

 1 1 |          że w życiu moim nastąpi wielka przemiana przez miłość.~-
 2 7 |    okrutnego boga.~Akte mówiła z wielką litością i nawet z uniesieniem,
 3 7 |       złością, tymczasem ujrzała wielką, osadzoną na grubym karku
 4 8 |       nie wytrzyma.~Lecz Ligia z wielką, a zarazem dziecinną powagą
 5 9 |         dziewczynie, chwyciła ją wielka litość. Zbudziło się w niej
 6 13|    garbem zaś wznosiła się głowa wielka, o twarzy małpiej i zarazem
 7 16|     ciężki, nieprzebrany i jakaś wielka tkliwość zalewała mu serce
 8 17|         Bóg pokarał go siłą zbyt wielką... I teraz ciężko pokutuje...
 9 19|    nazajutrz o świcie otoczyć go wielką siłą niewolników i zabrać
10 19|    będzie ten sam. Na cmentarz z wielką liczbą ludzi udawać się
11 19|         nie zabije Glauka za tak wielką winę, jak zdrada wszystkich
12 20|   Widocznym jednak było, że zbyt wielka liczba osób nie zdołałaby
13 23|     stracić tego, co zyskał, tak wielka, że gdy Ligia podała mu
14 24|   człowieka leśnego, a zarazem i wielka znajomość miasta, tak że
15 25|  zabijali przez jakąś dobroć tak wielką, że podobnej nie było dotąd
16 25|    nakłonić. Wówczas ogarnęła go wielka słodycz, ale zarazem czuł
17 29|       mieście i wzbudziła radość wielką w sercach tłuszczy, tęskniącej
18 29|       świętokradzka rozkosz, tak wielka, że potem niechby się zapadł
19 32|   przyprowadzić je do ładu. Czuł wielką ulgę, i zwycięstwo, jakie
20 40|        ofiara byłaby dla niej za wielka.~Tygellinus zmieszał się,
21 45|   Ostrianum.~Myśl ta sprawiła mu wielką ulgę. Linus był to człowiek
22 49|          i lękliwsi przewidywali wielką zarazę.~A miasto płonęło
23 49|      jest rzeczą dobrą, ale jest wielką i niezwykłą! A przy tym
24 51|         niekłopotliwość była tak wielka, że począł się uśmiechać.
25 55| rozkazała uwolnić tę dziewczynę. Wielka westalka nie odmówi ci tego.~-
26 55|           bo jeśli nie umrze, to wielka westalka rozkaże ją uwolnić.
27 55|     lektyka cesarzowej znikła za Wielką Bramą, do komnaty, w której
28 56|         Inni twierdzili, że zbyt wielka liczba ofiar, występujących
29 56|        gromadzie, z miłością tak wielką, jak gdyby byli jego dziećmi,
30 57|       ust byłoby mu w tej chwili wielką pociechą. Wreszcie, nie
31 61|      ludzi, którzy gotując się w wielką drogę, rozmawiają o przygotowaniach
32 69|     albowiem mówił to z żałością wielką. Winicjusz i Ligia zauważyli
33 71|     uczyniła się gęstwa ludu tak wielka, iż centurion, przywodzący
34 71|         Orszak porzucił wreszcie wielką drogę i skręcił na wschód