Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
slomy 1
slona 1
slonca 25
slonce 34
sloncem 5
sloncu 8
sloneczna 1
Frequency    [«  »]
34 oczach
34 pan
34 sila
34 slonce
34 swiatyni
34 wasze
34 wielka
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis?

IntraText - Concordances

slonce

   Rozdzial
1 1 | ciało. Myślałem, że gdy słońce zejdzie, ona rozpłynie mi 2 2 | wcześniej jednak, zanim słońce nie przejdzie w stronę świątyni 3 2 | upodobany i śliczny.~Tymczasem słońce przetoczyło się dawno za 4 2 | zbliżywszy się rzekł:~- Słońce zachodzi, więc strzeżcie 5 7 | słyszysz ten gwar w domu? Słońce się zniża i goście już wkrótce 6 7 | się młodzian, jasny jak słońce, który rzekł mi jeden tylko 7 8 | pomoc dziewczynie albo że słońce podściele pod nią promienie 8 9 | uczynił się dzień jasny i słońce zajrzało do atrium, więc 9 14| mijają chmury pokrywające słońce, a natomiast poczęła się 10 20| na nowo. ledwo weszło słońce, wpadła Maria z Magdali, 11 21| długo, na Zatybrze, i słońce było już bliskie wschodu, 12 29| przygrzewało coraz gorętsze słońce. Na Via Appia, która była 13 31| ptaki z Indyj i Afryki. Słońce przebiegło już większą część 14 31| czemuś przecząc. Tymczasem słońce stało się większe, czerwieńsze 15 32| morze nieprzebrane i jako słońce. Ale porwać przemocą 16 36| twarzami spieczonymi przez słońce, przepędzili naprzód przez 17 36| w chwili, gdy zachodzące słońce zanurzało się w topieli. 18 36| przyborami do wygód i stroju. Słońce dobrze już schodziło z południa, 19 36| w ogniu...~Rzeczywiście słońce zachodziło dnia tego dziwnie. 20 36| jakby krwią i w miarę jak słońce zasuwało się coraz bardziej 21 42| Dzień uczynił się zupełny i słońce oświeciło szczyty otaczające 22 45| spadają deszczem na ziemię, słońce się zaćmiewa, ziemia otwiera 23 54| przestał mu ciężyć ołowiem. Słońce ranne podniosło się nad 24 54| głazie czekał na list Ligii. Słońce wzbiło się już wysoko na 25 56| złowrogich skazańców.~Tymczasem słońce podniosło się wysoko i promienie 26 56| zdjęto velarium, bo już słońce zniżyło się znacznie.~Tłumy 27 57| ROZDZIAŁ LVII~Tymczasem słońce zniżyło się ku zachodowi 28 62| i jaśniał nad ludźmi jak słońce albo jak bóstwo straszne, 29 70| podróżni mieli na nogach.~Potem słońce wychyliło się przez przełęcz 30 71| wśród oddziału pretorianów. Słońce zniżyło się już nieco ku 31 71| tu panował nieprzerwanie.~Słońce chyliło się jeszcze bardziej 32 71| Wodom. Na wrzosach leżało słońce czerwone. Przy źródle centurion 33 73| się wszyscy. Nieraz, gdy słońce zachodzi lub gdy księżyc 34 73| się świt życia, a dla mnie słońce już zaszło i zmierzch ogarnia


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License