Rozdzial
1 10| płynie, jak i nam, z twarzy i pan go kocha. Gulowi bezpieczniej
2 14| wykupić umiłowanego syna, ale pan jego, niejaki Pansa, gdy
3 14| poczciwina wygadał wszystko. Jego pan, ów Pansa, sam jest wyzwoleńcem
4 17| wykupić z niewoli. Niechaj mu Pan nasz, Zbawiciel, zgotuje
5 20| by ich usłyszał łacniej Pan Zastępów, to kolejno. Zamarł
6 20| Prawdziwie zmartwychwstał Pan." I poczęli się spierać
7 20| padł Mu do nóg i wołał: "Pan mój i Bóg mój!" Któren mu
8 20| patrząc z łódki, rzekł: "Pan jest!" - a Piotr rzucił
9 21| cnocie? Co się stanie, jeśli pan tak dostojny, jak Winicjusz,
10 22| cezara, krewny Petroniusza; pan znany w całym Rzymie i trybun
11 22| Chilonidesie - powtórzył Ursus. - Pan twój, Winicjusz, wzywa cię,
12 24| odwaga.~- Winicjusz jest to pan możny - rzekł - i przyjaciel
13 27| jednak - mnie to przeznaczył Pan; abym ją po wszystkiej ziemi
14 27| kamienistą rolę, którą użyźni Pan, aby wydała plon obfity.~
15 36| rozpustnik i błazen, a zarazem pan trzydziestu legij, a przez
16 45| rozpusty, oto na nowy Babilon Pan spuścił płomień niszczący.
17 45| sądu, gniewu i klęski... Pan zapowiedział przyjście i
18 45| ziemskich miłości, albowiem Pan zatraci tych, którzy więcej
19 45| zanim godzina nadejdzie? Pan pokarał ogniem Babilon,
20 48| zgubę.~- I pobłogosławi cię Pan za twoją chęć - odrzekł
21 53| królestwo Twoje?..."~...A on, Pan nasz i Bóg nasz, trzeciego
22 53| Rzymem, nad murami miast jest Pan, który zamieszka w was.
23 53| powiadam: wyście zwycięzcy! Pan idzie na podbój tego miasta
24 53| głowę i rzekł:~- Oto jako Pan zwyciężył w was zwątpienie,
25 55| oblubienicę twoją, lecz Pan nasz zesłał na nią gorączkę,
26 56| sprawiedliwi i grzeszni, ale Pan swoich odróżni. Biada wam,
27 56| waszego rachunku z Bogiem. Pan okazał dość miłosierdzia,
28 69| moje! Któż wie, kiedy mu Pan kres żywota naznaczy?~Lecz
29 69| potężniejszy niż kiedykolwiek, pan wszystkich mórz i wszystkich
30 69| nadejdzie wówczas dopiero, gdy Pan zstąpi na ziemię w dzień
31 69| tylko tryumf Bestii. Janowi Pan nie oznaczył kresu życia,
32 69| Bożym i nie wracaj tu, póki Pan nie skruszy tego, który
33 70| Zrozumiał również, dlaczego Pan zawrócił go z drogi: oto
34 71| mówili sobie nawet: "A nuż Pan wybierze godzinę Piotrową,
|