Rozdzial
1 2 | ubóstwioną Chryzotemis, której, mówiąc między nami, mam przynajmniej
2 4 | pochylił się do kolan Pomponii, mówiąc:~- O domina! Pozwólcie mi
3 5 | stopniu odpowiednim.~Tak mówiąc wziął kubek, który nosił
4 6 | mi się nie znudzi."~Tak mówiąc począł patrzeć swymi orzechowymi
5 10 | z pałacu - rzekł, jakby mówiąc sam do siebie.~- Powinni
6 11 | że wróci ją Pomponii. A mówiąc o tym płoniła się jak dziewczę,
7 13 | czegoś się dowiedzieć."~Tak mówiąc wszedł do winiarni i kazał
8 14 | pieniądze, i niewolnika. Tak mówiąc, znów począł płakać, ja
9 19 | kieską) przeważyły moje, nie mówiąc już o twym towarzystwie,
10 20 | Emmaus, i wrócili co żywo, mówiąc: "Prawdziwie zmartwychwstał
11 24 | siedmkroć nawrócił się k`tobie mówiąc: - Żal ci mi! - odpuść mu!"~
12 26 | miał dostatek i wygodę.~Tak mówiąc przystawił do ognia naczynie
13 26 | jak ja cię kocham...~Tak mówiąc pociągnął ręką po pobladłym
14 27 | złożył jej głowę na kolanach, mówiąc: "Tyś jest życie!" A wówczas
15 29 | zmienioną twarz, na ręce, które mówiąc wyciągał w dziwny sposób
16 31 | i przepyszna. Petroniusz mówiąc mu, że żadna z augustianek
17 36 | wstąpili do niego na posiłek, mówiąc, że dom jego jest blisko
18 36 | złość przezwyciężę?"~Tak mówiąc wznosił swą siwą, drżącą
19 37 | wymieniła i twoje imię. Mówiąc o tobie odkryła znów twarz
20 45 | później wiatr rozwieje."~Tak mówiąc obracał się chwilami w stronę
21 51 | winem i zawadzasz mi.~I tak mówiąc wbił mu w pierś aż po rękojeść
22 52 | śmiercią córka Sejana.~I tak mówiąc nie był zupełnie szczerym,
23 53 | rząd Chrystusów!" I tak mówiąc czepiali się jego szat,
24 54 | jeszcze stracone.~I tak mówiąc, mówił to, w co sam już
25 57 | czy się jej boję.~I tak mówiąc począł patrzeć wprost w
26 60 | płaszczu przy ścianie, więc nie mówiąc nic więcej klęknął przy
27 62 | podniesie cię do siebie.~Tak mówiąc przywiódł go do fontanny,
28 63 | to Chilo miał słuszność mówiąc, że wasze mózgi nie napełniłyby
29 69 | czym zwrócił się do nich, mówiąc: "Pamiętajcie mnie, bom
30 69 | czyńcie na chwałę Pana."~Tak mówiąc podniósł nad nimi swe stare
31 69 | i nastawali na Apostoła, mówiąc:~- Chroń się, pasterzu nasz,
32 70 | kij pielgrzymi i nic nie mówiąc zawrócił ku siedmiu wzgórzom
33 71 | zadumę, po czym odchodzili mówiąc sobie: "Zaprawdę, ten nie
34 Epi| ratunek. Chcieli, by uciekał, mówiąc, że nie ma chwili do stracenia,
|