Rozdzial
1 16| zrozumiał tylko, że ów Glaukus stanowi jakąś przeszkodę
2 16| wiekiem i kalectwem. Lecz Glaukus żyje, panie, i gdyby mnie
3 16| mówił dalej:~- Lecz póki Glaukus żyje, jakże mi jej szukać,
4 17| jednej tylko rzeczy, że Glaukus wyleczy się z ran i przybędzie
5 17| będą w Ostrianum. Ale niech Glaukus będzie wprzód skazany przez
6 17| niedźwiedzia, ale nużby Glaukus zginął niewinnie? Jakże
7 17| tym domu słyszałem, jak Glaukus podejmował się wydać wszystkich
8 20| starca: mianowicie, że i Glaukus nie zabije jego, choćby
9 23| cny Kryspie - odpowiedział Glaukus. - Służąc jako niewolnik
10 23| indziej opowiesz mi to - rzekł Glaukus - ale teraz musimy myśleć
11 23| złamanego ramienia, które Glaukus ujął w dwie wklęsłe deseczki,
12 23| wiaderko z wodą, w której Glaukus zanurzał od czasu do czasu
13 23| nad nim bóstwo.~Tymczasem Glaukus skończył obmywać ranę w
14 23| Chilo Chilonides!~- Więc Glaukus zostanie przy tobie, panie -
15 24| padło wprost na jego twarz, Glaukus zerwał się z ławy i zbliżywszy
16 24| nie jestem!... litości!~Glaukus zaś zwrócił się w stronę
17 24| domyślił się, kim jest ów Glaukus, że mdlejąc ustawicznie
18 24| zapadła cisza jeszcze większa.~Glaukus stał długi czas z twarzą
19 25| mu przebaczyć, i dlaczego Glaukus powiedział Chilonowi: "Niech
20 25| niskim podnóżku Ligia, dalej Glaukus, Kryspus, Miriam, a na krańcach
21 26| ostudziwszy należycie, rzekł:~- Glaukus radzi, byś jak najmniej
22 26| spoczynek, póki nie przyjdzie Glaukus. On słuchał jej słów jak
23 26| wewnętrznej rozterki trafił Glaukus, który przyszedł opatrzyć
24 26| przerwano rozmowę z Ligią, i gdy Glaukus począł zadawać mu pytania,
25 29| z nim rozmawiać o Ligii. Glaukus nie wiedział wprawdzie,
26 29| chwili uczcić Chrystusa. Lecz Glaukus, jakkolwiek namawiał go
27 29| poczynał już rozumieć, że Glaukus, jako chrześcijanin, mówi
28 30| mu język. Jeśli to będzie Glaukus lekarz, to się nawet nie
29 32| swym ręku i oszczędzili. Glaukus myli się wprawdzie, mniemając,
30 32| mieszka Miriam, Piotr i Glaukus; zapomnij również o tym
31 33| słuchać nauk waszych. Mówił mi Glaukus, że wy dla jednej duszy
32 57| młody chłopiec. - Ursus i Glaukus lekarz czuwają nad nią dzień
33 57| wieści były dobre. Naprzód Glaukus lekarz zaręczał za życie
34 57| zamkniętymi oczyma. Zresztą Glaukus da jej napój usypiający,
|