Rozdzial

 1 2 |                Lektyka czekała już od dawna, więc wsiedli i kazali się
 2 2 |          których zresztą ośmieliła go dawna z Aulosem znajomość.~Aulos
 3 6 |      niedołęgą, a wieczorem odzyskuję dawną sprężystość. Spróbuj się
 4 7 |              ROZDZIAŁ VII~Przed Akte, dawną kochanką Nerona, schylały
 5 7 |              w doborze towarzystwa od dawna już przestał się rachować
 6 8 |        sromoty takiego stosunku. Jako dawna niewolnica, nadto zżyła
 7 8 |              niczyją nałożnicą. Przed dawną kochanką Nerona uchylił
 8 9 |        zmęczenia nie mogła zasnąć. Od dawna była smutna i nieszczęśliwa,
 9 13|         Znalazłem wreszcie, czegom od dawna szukał. Młody jest, zapalczywy,
10 13|           takiego właśnie szukałem od dawna. Trzeba jednak być z nim
11 13|            przyjaciel, Petroniusz, od dawna mnie namawia.~
12 14|           Między nim i Petroniuszem z dawna istniało współzawodnictwo
13 14|              teatrze, wiem zaś, że od dawna ma zamiar wystąpić w Neapolis.
14 16|       nieszczęść przygniata Glauka od dawna i tak ciężko, że śmierć
15 28|              zabrano mi dawne męstwo, dawną energię i że może niezdatny
16 29|          Przyszedł na koniec czas, że dawna natura odezwała się w nim
17 29|            lutnista znudził ją już od dawna i że serce jej jest wolne.
18 29|         draperię, złotowłosa, już nie dawna niewolnica, ale jakby bogini
19 30|          powiedział? Mnie męczy to od dawna, ale ja nie mam twoich lat.
20 31|        rzeźbiarza. Płeć jego straciła dawną śniadość, lecz zostały jej
21 42|              Noc jednak bladła już od dawna, brzask przechodził w świt
22 43|               się z nimi niewolnicy z dawna już służący w Rzymie, nędzarze
23 43|            Serapisa, przepowiadali od dawna, że ogień zniszczy to miasto...
24 48|               zdjęte jeszcze bielmo i dawna natura odzywa się we mnie.
25 49|            była przecie zamierzona od dawna, po co więc ją odkładać,
26 49|            który niecierpliwił się od dawna, rzekł:~- Bez wątpienia,
27 50| nieprzyjaciółmi Rzymu i twymi i że od dawna grozili miastu i światu
28 51|              Mówiono zresztą o nim od dawna, że jest pierworodnym synem
29 51|           mówię, że szpiegowano ją od dawna! Wiem, że ci rozdzieram
30 57|              któremu nadzieja wróciła dawną energię.~Nazariusz zaś spłonął
31 64|        duszami, tracił coraz bardziej dawną palącą gorycz i stopniowo
32 66|         krzyczeć w duszy, ogarnęła go dawna chęć ratowania Ligii za
33 69|               co uczynić, gdyż już od dawna wkradła się w duszę jego
34 74|            niej - czy ty wiesz, że od dawna już nie jesteś niewolnicą?~